Δίσεκτη μέρα-δίσεκτα χρόνια

Θα μπορούσα να κάνω σχόλια επί σχολίων, αλλά όταν διαβάσετε το άρθρο του κ. Βρανά κι εσείς θα αντιληφθείτε ότι τα σχόλια περιττεύουν. Κι όχι μόνο διαβάστε το αλλά εμπεδώστε το, ενστερνιστείτε το, ενσφηνώστε το στο μυαλό σας, γιατί κάτι πρέπει να κάνουμε πριν τα μπαλκόνια και οι βεράντες γίνουν σανίδες πισίνας για ελεύθερες πτώσεις μια κι έξω. Ιδού: (οι επισημάνσεις δικές μου)

[ Δρόμοι ]

Του Ρούσσου Βρανά rvranas@otenet.gr
«Οι άνθρωποι...
... ρίχνονται με τα μούτρα στη δουλειά κι αυτό το βίτσιο από τον Νέο Κόσμο έχει αρχίσει ήδη να εκβαρβαρίζει τη Γηραιά Ευρώπη σαν μεταδοτική αρρώστια, σκορπίζοντας παντού μια πρωτόγνωρη στειρότητα του πνεύματος... Η μεγαλύτερη αρετή σήμερα είναι να μπορείς να κάνεις μια δουλειά σε λιγότερο χρόνο από όσο θα την έκανε ένας άλλος. Κι αν δεν μπορείς, αισθάνεσαι ντροπή. Έχουμε φτάσει σε τέτοια κατάντια, που ντρεπόμαστε ακόμη και να πάμε μια βόλτα με τις σκέψεις μας και με τους φίλους μας».
Ο Νίτσε...
... τα έγραφε αυτά περίπου έναν αιώνα προτού ένας άνδρας πενήντα δύο ετών δώσει τις προάλλες τέλος στη ζωή του, μέσα στο γραφείο του, στο τηλεφωνικό κέντρο της Αμπουάζ, στη Γαλλία. Τι τον έσπρωξε να το κάνει αυτό; Μετά τη Ρενώ, τα Γαλλικά Ταχυδρομεία και τη Γαλλική Αστυνομία, οι αυτοκτονίες εξαπλώνονται σε ολοένα και περισσότερους τόπους εργασίας σαν κακιά αρρώστια. Την περασμένη χρονιά, ο Κριστιάν Λαρόζ, στέλεχος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων, δήλωνε στο περιοδικό «Εξπρές» ότι ένας Γάλλος την ημέρα αυτοκτονεί για λόγους που έχουν σχέση με τις συνθήκες εργασίας του. Σύμφωνα με τον Ζαν-Λουί Ρενώ, σύμβουλο μάνατζμεντ και ανθρωπίνων σχέσεων, οι αυτοκτονίες στους τόπους εργασίας έχουν ξεπεράσει τις τετρακόσιες τον χρόνο. Και ο συνδικαλιστής Μπερνάρ Σαλενγκρό υπολογίζει πως το κοινωνικό κόστος του στρες που σπρώχνει τους εργαζομένους σε τέτοια απονενοημένα διαβήματα ανέρχεται σε 50 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Το στρες...
... εντείνεται ανάλογα με το βάρος των απαιτήσεων που νιώθει να σηκώνει στις πλάτες του ο εργαζόμενος: απαιτήσεις από τους μετόχους της εταιρείας του, από τα αφεντικά του, από τους διευθυντές του, από τους πελάτες του, από το αυξανόμενο κόστος ζωής, από τις ανάγκες της οικογένειάς του. Στην Ιταλία, αυτές οι ανάγκες είναι τόσες πολλές, που ο Ιταλός δεν σταματάει να δουλεύει ποτέ. Σύμφωνα με το ινστιτούτο «Εurispes», «το μέσο οικογενειακό εισόδημα συμπληρώνεται κάθε μήνα με 1.330 ευρώ “μαύρα”, για να τα βγάλει πέρα η οικογένεια με τους λογαριασμούς. Ολοένα και περισσότεροι Ιταλοί αναγκάζονται να γίνουν σταχανοβίτες για να επιβιώσουν». Άραγε μέχρι πού θα φτάσουν αυτές οι απαιτήσεις και πόσοι άνθρωποι, πόσες ζωές, θα χρειαστεί να θυσιαστούν ώσπου να καταλάβουμε πως αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά;
«Τα πράγματα...
... ήταν κάποτε εντελώς διαφορετικά», έγραφε ο Νίτσε στην «Εύθυμη επιστήμη». «Εκείνο που έκανε τους ανθρώπους να ντρέπονται ήταν η δουλειά. Ένας άνθρωπος ευγενικής καταγωγής έκρυβε τη δουλειά του, αν αναγκαζόταν κάποτε να δουλέψει. Κι ο δούλος ντρεπόταν κι αυτός, γιατί αισθανόταν πως έκανε κάτι επονείδιστο στον εαυτό του». Φυσικά, ο Νίτσε είχε υπόψη του τη διαφορά ανάμεσα στη δημιουργική «εργασία» και την αναγκαστική «δουλειά». Σήμερα βρίσκουμε μπροστά μας την προφητεία του πως η αποξένωση της εργασίας από το νόημα της ζωής και ο ευτελισμός της σε «δουλειά», θα σπρώξει κάποτε τους εργαζομένους να πηδούν από τα μπαλκόνια.

Επείγουσα βοήθεια

Από το PRESS GR(ναι, αυτό το αμαρτωλό ιστολόγιο):
Στο νοσοκομείο Αγιος Σάββας, υπάρχει η ασθενής Μαρία Μηλίγκου-Μαρκαντώνη, που έχει άμεση ανάγκη για αιμοπετάλια.Η κατάστασή της κρίνεται ιδιαίτερα σοβαρή και χωρίς τα αιμοπετάλια δεν μπορεί να γίνει θεραπεία.Παρακαλώ προωθήστε το σε όσους περισσότερους μπορείτε. Ευχαριστώ.Α.Π.

Ζωή σαν πορτοφόλι

Βρήκε το πορτοφόλι του μετά από 46 χρόνια!
Ένας άντρας, από την Μεγάλη Βρετανία, έσμιξε ξανά με το πορτοφόλι του, που είχε χάσει το 1962, όταν το βρήκε η αστυνομία και τον ειδοποίησε να το παραλάβει!
Ο κύριος Ron Russell, δεν πίστευε στα μάτια του όταν βρήκε μέσα άθικτες τις φωτογραφίες των παιδιών του καθώς και δικές του από όταν ήταν φαντάρος!
«Είναι πραγματικά απίστευτο. Δεν θυμόμαστε εάν υπήρχαν χρήματα μέσα και ούτε θυμάται που το έχασε,» είπε η σύζυγος του Pauline. Το πορτοφόλι το βρήκε ένας κύριος το 1962 αλλά δεν βρήκε ποτέ την ευκαιρία να το παραδώσει στις αρχές και το ανακάλυψαν τα παιδιά του όταν έφυγε από την ζωή και καθάριζαν το σπίτι του!
Η αστυνομία εντόπισε τον 81-χρονο κύριο Ron Russell που ζει πλέον σε γηροκομείο χτυπημένος από την ασθένεια Parkinson. «Ήταν υπέροχο το συναίσθημα που τον βρήκαμε και του το παραδώσαμε,» είπε ο επικεφαλής της αστυνομίας στο Humberside, κύριος Mark Holland.
Μιχάλης Μπακ

Ηθικό αλλά και φιλοσοφικό δίδαγμα: ΄Οταν είσαι νέος χάνεις το πορτοφόλι(κυρίως το περιεχόμενο)και το ξαναβρίσκεις όταν πλέον σου είναι άχρηστο, όταν σε έχει "απανεβεί"(σε έχει βρει)μια Πάρκινσον, είσαι σε οίκο ευγηρίας(πώς μπορεί να χρησιμοποιείται το "ευ" μαζί με το γήρας δεν το κατάλαβα ποτέ) ή και ακόμη χειρότερα. Α, ρε πορτοφόλα άτιμη...!

Απιστία και πολιτιστικές αξίες!!!

Οι αρχές της Καμπότζης απαγόρευσαν τρία τραγούδια ότι παρακινούσαν σε συζυγική απιστία
Την απαγόρευση της δημόσιας μετάδοσης τριών τραγουδιών τα οποία θεωρήθηκε ότι υποκινούσαν σε συζυγική απιστία ανακοίνωσαν οι αρμόδιες αρχές της Καμπότζης .Πρόκειται για τα τραγούδια «Αν δε μπορώ να είμαι πρώτη, μπορώ να είμαι δεύτερη;», «Αγαπώ τον άνδρα μιας άλλης» και «Μπορώ να έχω κι εγώ ένα κομμάτι από την καρδιά σου;», τα οποία δεν μπορούν πλέον να μεταδίδονται στα χιλιάδες εστιατόρια και καραόκε μπαρ της χώρας. «Αναζητούμε και άλλα τραγούδια που να επηρεάζουν την τιμή των ανθρώπων και ειδικότερα των γυναικών», δήλωσε ο κυβερνήτης της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ, Κο Σάντεφεαπ. Και τα τρία τραγούδια ερμηνεύουν γυναίκες αλλά οι αναλυτές της μουσικής ποπ κάνουν λόγο για «δυσνόητο ρυθμό». Η απαγόρευση θεωρείται ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστείλει την απιστία και να ενισχύσει τις πολιτιστικές αξίες. Το πρώτο βήμα στην όλη προσπάθεια ήταν ένας πολυσυζητημένος νόμος περί της μονογαμίας, ο οποίος ισχύει από το Σεπτέμβριο του 2006 και προβλέπει ότι οι μοιχοί τιμωρούνται με πρόστιμο 250 δολαρίων ή φυλάκιση ενός χρόνου, όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις εφαρμογής του. Αν και φαινομενικά, η Καμπότζη είναι μία ιδιαίτερα συντηρητική κοινωνία, οι «δεύτερες» σύζυγοι και οι ερωμένες αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο στην χώρα και πολλά κορίτσια που εργάζονται στα καραόκε μπαρ της χώρας, αναζητούν εραστές για να ενισχύσουν το εισόδημα τους. «Οι άνθρωποι μπορούν να παίζουν και να ακούν τα τραγούδια, η απαγόρευση αφορά μόνο τους δημόσιους χώρους και είναι περισσότερο μία επίσημη παράκληση που δεν έχει σχέση τόσο με τη μουσική», δήλωσε κρατικός αξιωματούχος, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

ΣΧΟΛΙΟ: Καταρχήν είμαι ιδεολογικά αντίθετος σε οποιαδήποτε απαγόρευση στη τέχνη, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ιδιάζουσα περίπτωση. Διότι αν στη Καμπότζη απαγορεύονται τέτοιοι στίχοι, τότε στα καθ΄ ημάς, κάτι αοιδούς στυλ Μαλλιωτάκη και Σαρρή θα έπρεπε να τις είχαμε ρίξει στα κάτεργα(κι ας τραγουδούσαν εκεί προς τέρψιν των υπολοίπων καταδίκων προς συνετισμό). Ειλικρινά δεν γνώριζα ότι καταπολεμώντας την απιστία ενισχύονται οι πολιτιστικές αξίες, τώρα συνειδητοποιώ πού οφείλεται το χαμηλό πολιτιστικό μας επίπεδο.

Για ποινές προστίμων ή φυλάκισης δεν το συζητώ, διότι εφαρμοζόμενες στα καθ΄ ημάς δεν θα χωράνε όχι οι φυλακές, αλλά ούτε τα γήπεδα.

Μου άρεσε αυτό το "οι δεύτερες σύζυγοι" και οι ερωμένες, το ξεχωρίζει χωρίς να ξέρω πού έγκειται ο διαχωρισμός, αλλά δεν το ψάχνω κιόλας.

Γενικώς πάντως διακρίνω ουσιώδεις διαφορές μεταξύ της Καμποτζιανής κουλτούρας και της δικής μας, εκτός από το τσιλιμπούρδισμα, το οποίο είναι παντού και πάντα βασική πολιτιστική αξία , δεν τιθασεύεται με κανένα μέτρο απαγόρευσης και βρίσκει την έκφρασή του σε στίχους σαν κι αυτούς που ξέρουμε και ξέρουν και οι Καμποτζιανοί(-νές). Τα πράγματα είναι πολύ απλά, ρωτάει η γυναίκα, "δεν μπορώ να είμαι η πρώτη μήπως μπορώ να είμαι η δεύτερη;", εκφράζοντας την αγωνία του ανθρώπου που τον πρόλαβε άλλος. Πού το βλέπουν το κακό;

Υ.Γ. Η φωτογραφία δεν είναι από τη Καμπότζη, είναι κάποιος αξιωματούχος Ρώσος, από επίσκεψη κάποτε του μακαρίτη Γιέλτσιν σε κτηνοτροφική μονάδα.

Tης...Καλομοίρας!

Ηταν απολύτως φυσικό...σε μια χώρα όπου γίνεται της κακομοίρας σε όλους τους τομείς, ήταν σαν μια φυσική αντίδραση να προκύψει στον "εθνικό" μας διαγωνισμό μια Καλομοίρα. ΄Αλλωστε παλαιόθεν μας κατατρύχει το σύνδρομο της μουσίτσας και του βουγιουκλακισμού και μια που η Αλίκη έφυγε νωρίς είχαμε ανάγκη από κάτι παρόμοιο(τηρουμένων των αναλογιών φυσικά). Από την άλλη το Καλομοιράκι προέρχεται από τον έξω Ελληνισμό, έχει την δικαιολογία της που δεν τα πετυχαίνει καλά τα Ελληνικά(εδώ οι μέσα ΄Ελληνες τα έχουν κάνει αχταρμά), αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι "έπαιζε" για σύμβολο και η Γιουροβίζιον ήρθε κι έδεσε σαν την κρέμα γάλακτος. ΄Οπως δείχνει και στη φωτογραφία, η Καλομοίρα μπορεί μετά την επιλογή της να κάνει το σήμα με τον αντίχειρα, την στιγμή που 10 εκατομμύρια ΄Ελληνες μετά την επιλογή τους στις πρόσφατες εκλογές, δεν το δείχνουν αλλά έχουν πάρε-δώσε με τον...παράμεσο. Καλή επιτυχία να ευχηθώ, καλή μοίρα καλύτερα. Πάλι "έγραψε" ο εθνικός μας τροβαδούρος Νιόνιος...κάτι ήξερε που την έβγαλε τότε από την τούρτα.

ΤσικνοΠέμπτη στη Σάμο

Τσικνοπέμπτη στη Σάμο κι από το μεσημεράκι στήθηκαν τα μαγκάλια σε διάφορες γωνίες(Γεφυράκι, ΑηΝικόλας και αλλού)για να τιμηθεί το έθιμο. Οι επαγγελματίες των πέριξ βάλανε εκτός από το μαγκάλι και τα έξοδα και οι περαστικοί κεραστήκανε. Η παράδοση και η εξ αυτής διαφορετικότητά μας πρέπει να τηρείται και να επιδεικνύεται, για να κρατιόμαστε ζωντανοί. Δυστυχώς αδέρφια της διασποράς που επισκέπτεστε το μπλογκ για να παίρνετε εικόνα από το νησί, δεν έχει φτάσει ακόμα η τεχνολογία σε επίπεδο τέτοιο, που να μπορώ να σας δώσω και...τσίκνα! Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη να φτάσει ως εδώ να πάρετε και μεζέ. Το βράδυ ο Δήμος έχει ετοιμάσει γλέντι σε όλο τον εμπορικό δρόμο και στην πλατεία Πυθαγόρα, με τσίκνισμα(σουβλάκια, τηγανίτες, λουκουμάδες κ. ά) και συμμετοχή της Φιλαρμονικής, των πολιτιστικών συλλόγων και φυσικά προεξάρχουσα την παραδοσιακή τσαμπούνα από τον Μανόλη Λεβισιανό.

Στη φωτογραφία επαγγελματίες και εργαζόμενοι στο τρίστρατο του Αγ.Νικολάου, μαζί με περαστικούς ντουμανιάζονται από το μαγκάλι.

BLOG=Ελεύθερη έκφραση

Τούτες τις μέρες αυτός ο χώρος, στον οποίο εγώ είμαι μόνο τέσσερις μήνες, βάλλεται για προφανείς σκοπούς κάτω από έναν πανικό που καταλαμβάνει όλους όσους αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για κάτι(μπλόγκερ και ευρύτερα διαδίκτυο)που δεν μπορούν να ελέγξουν, καλύτερα να χειραγωγήσουν.

΄Εχω σταχυολογήσει μερικές απόψεις γιαυτόν το χώρο, τι ενοχλεί και τι πρέπει να γίνει(τίποτα λέω εγώ, να μας αφήσουν ήσυχους να λειτουργούμε με αυτοέλεγχο και υπευθυνότητα), αλλά θέλω να "κοινωνήσω" μαζί σας(συνάδελφοι και επισκέπτες), μια στιχομυθία του παλαίμαχου κομμουνιστή Βασίλη Νεφελούδη λίγο πριν τον θάνατό του με τον ανιψιό του συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη για το διαδίκτυο: Β.Νεφελούδης: "Μπορεί να υπάρξει λογοκρισία στο Ιντερνετ;" Χ.Χωμενίδης: Πιο δύσκολα από ό,τι οπουδήποτε αλλού". Και ο Βασίλης Νεφελούδης:"Ωραία,όσο επικοινωνούν ελεύθερα οι άνθρωποι, πάντοτε κάτι καλό προκύπτει".

Και οι γνώμες:

Η μπλογκόσφαιρα ανήκει στους μπλόγκερ
Χρήστες του Ίντερνετ και ειδικοί συμφωνούν ότι νομικοί περιορισμοί δεν χωρούν στο Διαδίκτυο
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού, esaltou@dolnet. gr Καρολίνα Παπακώστα, karolina26@hotmail. com «Ο καλός μπλόγκερ θα πρέπει να είναι ειλικρινής και δίκαιος στη συλλογή, την αναφορά και την ερμηνεία των πληροφοριών. Ο “ηθικός” μπλόγκερ θα πρέπει να συμπεριφέρεται στις πηγές και τα θέματά του με σεβασμό. Να παραδέχεται τα λάθη του και να τα διορθώνει άμεσα». Αυτά είναι τα τρία κυριότερα στοιχεία του «άγραφου» νόμου του blogging παγκοσμίως. Αυτά ισχύουν και για την πλειονότητα των Ελλήνων ιστολόγων, οι οποίοι αναγνωρίζουν την ανάγκη να ακολουθούν τον δικό τους «κώδικα δεοντολογίας» που βασίζεται στον αυτοέλεγχο. Δεν δέχονται ωστόσο την επιβολή αυστηρότερων νομοθετικών φραγμών, για την οποία γίνεται λόγος τις τελευταίες μέρες.

Αρκεί ο αυτοέλεγχος Όχι στα περαιτέρω νομικά όρια και ναι στην επάρκεια του «εσωτερικού ελέγχου» που ασκεί η μπλογκόσφαιρα στον εαυτό της, λένε οι ειδικοί. Όπως τονίζει η κ. Λίζα Τσαλίκη, λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα μπλογκ τολμούν να αποκαλύψουν αυτά που δεν είναι εύκολο να αποκαλυφθούν από τα μέσα ενημέρωσης. «Υπάρχουν μπλόγκερ οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται να ανεβάσουν στην ιστοσελίδα τους πληροφορίες αντικειμενικές και ακριβείς. Τους νοιάζει απλά να δημιουργήσουν θόρυβο γύρω από το όνομα του μπλογκ τους». Όπως σημειώνει όμως, αυτοί είναι λίγοι. «Οι περισσότεροι ακολουθούν τον κανόνα που θέλει τον καλό μπλόγκερ να λέει την αλήθεια και μάλιστα να βάζει στην ιστοσελίδα του τα αντίστοιχα links που θα επιβεβαιώνουν την πληροφορία του».

«Όχι νέοι νόμοι»
«Τα μπλογκ είναι η δημοσιογραφία του πολίτη, αφού ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τη δική του εφημερίδα με σχόλια και πληροφορίες που ο ίδιος θεωρεί σημαντικές», τονίζει ο δικηγόρος κ. Βασίλης Χιρδάρης. Όπως αναφέρει όμως, δεν χρειάζονται ειδικοί νόμοι για τους μπλόγκερ που ξεφεύγουν από τα όρια. «Θα είναι το λιγότερο ανούσιο να στερείς από το άτομο την ελευθερία έκφρασης και λόγου. Εάν κάποιος θίγεται από τα όσα γράφονται σε κάποιον ιστοχώρο μπορεί να προβεί σε μηνύσεις, κάτι το οποίο προβλέπει η ήδη υπάρχουσα νομοθεσία. Το να χτυπήσεις προληπτικά όμως την κορύφωση της ελευθερίας του λόγου βάζοντας ακόμη περισσότερα όρια σε κάτι το οποίο δεν περιορίζεται δεν θα έχει νόημα.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει θεσμοθετημένο νομικό πλαίσιο για θέματα όπως τα μπλογκ δεν είναι πάντως μόνο ελληνικό φαινόμενο. «Το ίδιο ισχύει και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δεν έχουν προβλέψει κάτι τέτοιο», λέει ο κ. Χιρδάρης.

Μπουρκίνι και μπικίνι

Ενόχληση και δικαιώματα
Μπάνιο σε κλειστή πισίνα με «μπουρκίνι» επιχείρησε να κάνει μια νεαρή μουσουλμάνα, στην Ολλανδία, αλλά της ζήτησαν να αποχωρήσει, επειδή το ιδιότυπο μαγιό της ενοχλούσε τους υπόλοιπους λουόμενους. Οχι δεν πρόκειται για ρατσισμό, φέρεται να διαβεβαίωσε η διεύθυνση της πισίνας, η οποία διεμήνυσε στην κυρία ότι μπορεί να επισκέπτεται τον χώρο, αλλά ειδικές ώρες. Το θέμα απασχόλησε και το ολλανδικό Κοινοβούλιο, όπου ακούστηκαν διάφορες θέσεις, μεταξύ των οποίων και η αυτονόητη ότι ο καθένας μπορεί να ντύνεται όπως θέλει και του αρέσει. Αρκεί να μην ενοχλούνται οι άλλοι. Ειδικά όταν αυτοί οι άλλοι αποφέρουν χρήματα. Διότι ο ιδιοκτήτης της πισίνας φέρεται να διευκρίνισε προς πάντα ενδιαφερόμενο ότι υποχρεώθηκε να διώξει τη μουσουλμάνα με το «μπουρκίνι», επειδή υπήρχε ο υπαρκτός κίνδυνος να χάσει άλλους πελάτες εξαιτίας της. Οπως είπε: «Δεν μπορούμε να διώξουμε τους μόνιμους πελάτες μας, μόνο και μόνο επειδή ενοχλούνται από την κυρία με το μπουρκίνι». Αυτός τουλάχιστον ήταν ειλικρινής, αν ήταν. Για όσους τυχόν δεν θυμούνται, το «μπουρκίνι» συνδυάζει μπούργκα και μαγιό, καθώς καλύπτει όλο το σώμα, επιτρέποντας το μπάνιο στις μουσουλμάνες. Σχεδιασμένο από μια Αυστραλο-λιβανέζα έγινε αποδεκτό τις αυστραλιανές παραλίες, όχι όμως και στις φιλελεύθερες πισίνες, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται.

ΣΧΟΛΙΟ: ΄Οπως διαπιστώνουμε το θέμα της μαντήλας στα Τουρκικά Πανεπιστήμια, δεν είναι τίποτα, μπρος στο δράμα της μπουρκινοφορούσας μουσουλμάνας εν Ολλανδία, που βγήκε ελεύθερη πισινών(από το πισίνες), διότι ενοχλούνται-λέει-οι υπόλοιποι λουόμενοι από την εμφάνισή της. Για σιγά ρε παιδιά, να το δούμε τι θέμα εις βάθος "μπανιστηρτζιακόν"...άμα είναι καμιά μπικινοφορούσα ή(ακόμα καλύτερα) μονοκινοφορούσα δεν σας πειράζει έτσι; Κι ας πάμε στην άλλη περίπτωση, κάτι ασύστατες και υπερμεγέθεις που βουτάνε στα ίδια νερά με σας γιατί δεν σας ενοχλούν; Αφού το μυστήριο, τα όσα δηλαδή κρύβει το μπουρκίνι, πάντα έχει τη νοστιμάδα του. Αφήστε βρε τη κοπέλα να πάρει το μπάνιο της και θα δείτε μετά-όταν βγει-ότι έχω δίκιο. Εμείς πάντως στα δικά μας νερά την θέλουμε με όλη μας την...(οφθαλμική)ευχαρίστηση, στείλτε την κατά δω.

Κοροϊδία γενεών και γενεών

Μου άρεσε το κείμενο και ο τρόπος ανάλυσης και σας το μεταφέρω:
[ Δρόμοι ]
Του Ρούσσου Βρανά rvranas@otenet.gr
Ο πατέρας μου... ...(Θεός σχωρέσ΄ τον) μου είχε πει κάποτε αυτά τα λόγια: «Τη νύχτα, μόλις πέφτουν τα σκοτάδια, δυο λογιών άνθρωποι τριγυρίζουν ακόμη: οι κλέφτες κι εκείνοι που πηδάνε τις γυναίκες των άλλων». Δεν είχε βέβαια στο νου του ούτε τη Γαλλία ούτε τον Σαρκοζί, που ετοιμάζεται να σημάνει προσκλητήριο για την επιστροφή των γυναικών στη δουλειά, αφού έκρινε αντιπαραγωγικά τα κίνητρα για να μεγαλώνουν στο σπίτι τα παιδιά.
Οι κυβερνήτες... ... και οι τραπεζίτες νύχτα κάνουν τις βρωμοδουλειές τους, νύχτα κάνουν τα αλισιβερίσια τους, νύχτα μαγειρεύουν τα μαγικά τους φίλτρα για να βάλουν στο χέρι τις συντάξεις των εργαζομένων και να μας τα παρουσιάσουν ξαφνικά ένα ωραίο πρωί. Ξενυχτάμε για να σώσουμε τις συντάξεις των επερχόμενων γενεών! μας λένε. Σίγουρα θα πρέπει να είναι πολύ κακοί άνθρωποι, για να ρίχνουν έτσι αδίστακτα τη μια γενιά ενάντια στην άλλη, τον πατέρα ενάντια στο γιο, τον παππού ενάντια στο εγγόνι. Επειδή δεν ξέρουν από πού να πρωτοβάλουν χέρι στον κόπο των εργαζομένων, σκαρφίστηκαν αυτή την ιστορία με τις μελλοντικές γενεές, λες και δίνουν δεκάρα για το πώς θα είναι ο νέοι μας το 2050. Γιατί να πιστέψουμε πως αυτοί που έχουν «γραμμένους» τους νέους του τώρα, τους έπιασε ο πόνος για τους νέους του αύριο; Για να πιστέψουμε... ... μας σερβίρουν ένα σενάριο καταστροφής: την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος μέχρι το 2050 λόγω της γήρανσης του πληθυσμού στην Ευρώπη. Λες και οι κυβερνήτες και οι τραπεζίτες της Ευρώπης μπορούν να προβλέψουν από τώρα τι θα συμβεί το 2050. Μα αυτοί δεν μπορούν να προβλέψουν ούτε τι θα γίνει αύριο. Στην αρχή, λέει ο δημοσιογράφος Κάρλο Μπερτάνι, προέβλεπαν ανάπτυξη 3%, ύστερα διόρθωσαν στο 2,6% και έκλεισαν το 2007 με 2,3%. Τόση αστοχία μέσα σε μια μόνο χρονιά! Μήπως θα ήταν προτιμότερο να είχαμε βάλει στη θέση τους τον Νοστράδαμο; Το κωμικοτραγικό είναι πως, για να πείσουν τους εργαζόμενους να δεχτούν το πετσόκομμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, οι κυβερνήτες και οι τραπεζίτες καθεμιάς χώρας δείχνουν το παράδειγμα άλλων χωρών της Ευρώπης. Εκεί, μας λένε, βγαίνουν στη σύνταξη 65 ετών. Όμως, όλες οι χώρες δεν είναι ίδιες. Στη Γαλλία, ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι φορτηγατζήδες, βγαίνουν στη σύνταξη με 25 χρόνια δουλειάς. Αν οι κυβερνήτες μας και οι τραπεζίτες μας θέλουν να βλέπουν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες το ίδιο, ας μας δώσουν επίδομα ανεργίας 1.000 ευρώ όπως δίνουν οι Γερμανοί. Ας μας αφήσουν να δουλεύουμε 20% λιγότερο, όπως δουλεύουν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί. Ας μας συμπληρώσουν τον μισθό ώσπου να φτάσει, από το 60% που είναι σήμερα, στο 100% του μέσου ευρωπαϊκού. Οι νέοι... ... με δυο λόγια, δεν έχουν κανέναν λόγο να πιστέψουν πως αυτοί που κλέβουν τις συντάξεις των πατεράδων τους σήμερα, είναι εκείνοι που θα εξασφαλίσουν τις δικές τους συντάξεις αύριο μεθαύριο.

Γεμίσαμε...κηφήνες!

Για δέστε πού φτάσαμε, να "την κάνουν"κι οι μέλισσες...Ακριβώς βέβαια δεν την έκαναν, αλλά με την "διαχείρηση'που γίνεται στην μελισσοκομία, που έχει γίνει "ελεγχόμενη" εν πολλοίς, σιγά μην κάνουν τον κόπο οι μέλισσες να επισκεφθούν τον ανθό της αμυγδαλιάς και κάνουν το χατήρι των εταιρειών που αδημονούν να χρησιμοποιήσουν τα μύγδαλα. Διαβάστε το κατωτέρω δημοσίευμα και θα καταλάβετε τι γίνεται παγκοσμίως. Αν δείτε κανέναν κανέναν ορεσείβιο ξανθοτρίχη Αμερικανό να τρέχει φωνάζοντας "στάσου, μύγδαλα" μην θεωρήσετε πως φλερτάρει κάποια σημερινή Ανν Λόμπεργκ...μέλισσα θα έχει πάρει από πίσω, για να του επισκεφθει τη μυγδαλιά του.

Προβλήματα στις εταιρείες τροφίμων προκαλεί η έλλειψη …μελισσών
Τα ροζ και τα λευκά άνθη στις αμυγδαλιές βρίσκονται σε έκρηξη αυτή την περίοδο, τα οποία τελικά θα μετατραπούν σε τόνους ξηρών καρπών με προορισμό τα εδέσματα, τα γλυκά και τα παγωτά. Αυτά θα συμβούν μόνο στην περίπτωση που οι μέλισσες «επισκεφτούν» κάθε ανθό. Αυτός είναι ο λόγος της ανησυχίας για τις πρόσφατες απειλές, στις ΗΠΑ, στην υγεία των μελισσών, των οποίων το «άγγιγμα» βρίσκεται πίσω από το ένα τρίτο των τροφίμων παγκοσμίως. Η ανησυχία αυτή εξαπλώνεται, πέραν των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, στα διοικητικά συμβούλια εταιρειών όπως η Häagen-Dazs και Burt's Bees. Οι καρποί, τα φρούτα και οι ξηροί καρποί που προσδίδουν γεύση σε περίπου 28 ποικιλίες παγωτών της Häagen-Dazs, εξαρτώνται από τα κιτρινόμαυρα έντομα για την επικονίαση. Η εταιρεία, ιδιοκτησία της ελβετικής Nestlé, χρησιμοποιεί 450 τόνους αμύγδαλου - αξίας 1,7 εκατ. ευρώ ετησίως - στα προϊόντα της. Όμως, την προηγούμενη χρονιά οι Αμερικανοί μελισσοκόμοι έχασαν το 30% των περίπου 2,5 εκατομμυρίων αποικιών λόγω ασθενειών, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Η μείωση του πληθυσμού των αποικιών συνδέεται με την πρόσφατη αύξηση ασθενειών και παρασίτων, η οποία οδηγεί τις μέλισσες να εγκαταλείψουν τις κυψέλες τους. Οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τα αίτια της «κατάρρευσης» των αποικιών. «Η Häagen-Dazs έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία με στόχο να μαζέψει 250 χιλιάδες δολάρια που θα δοθούν στην έρευνα για να βρεθεί τι αρρωσταίνει τις μέλισσες» ανέφερε στην IHT η Katty Pien, σύμβουλος της εταιρείας στις ΗΠΑ. «Θέλουμε να αποτρέψουμε μια κρίση» δήλωσε χαρακτηριστικά. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τις πωλήσεις προϊόντων της εταιρείας που συνδέονται με τις μέλισσες θα δοθούν στους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και της Καλιφόρνια.Προς το παρόν η εταιρεία δεν σχεδιάζει τη διακοπή της παραγωγής των ποικιλιών της αλλά ούτε την αύξηση των τιμών των προϊόντων της. Αλλά, ανέφερε ότι «θα εξετάσει εκ νέου το θέμα εάν ο πληθυσμός των μελισσών εξακολουθήσει να επηρεάζει την παραγωγή μελλοντικά».
www.kathimerini.gr Πηγή: IHT

Να κι ένα καλό νέο

Να και μια καλή είδηση για όλους εμάς τους "Αρλετικούς"(συναισθηματικώς και ηλικιακώς), που αντιγράφω από το μπλογκ της Αρλέτας:

Σάββατο, Φεβρουάριος 23, 2008
Αρλέτα: κι άλλα νέα, ακόμη πιο καλά!!!
242 VOLOS GR
Σήμερα (Πέμπτη) "ξύπνησε" η Αρλέτα και ανταποκρίθηκε αμέσως τόσο νοητικά, όσο και κινητικά, γεγονός που δείχνει, οτι η χειρουργική επέμβαση στην οποία υπεβλήθη υπήρξε απόλυτα επιτυχής, μην αφήνοντάς της καμία βλάβη.
Η δημοφιλής τραγουδίστρια θα παραμείνει, ωστόσο, μερικές ημέρες ακόμη στη ΜΕΘ για την παρακολούθηση του αναπνευστικού της, ενώ η διοικητής του Νοσοκομείου Μ. Καρρά εξέφρασε την εκτίμηση, οτι πιθανόν να μη χρειαστεί νοσηλεία για αποκατάσταση στη συνέχεια.

Eγκώμιον σοφίας

Πάνε δύο χρόνια περίπου, που έφυγε από τη ζωή και την λογοτεχνία, μια και έγραφε ώς το τέλος του γόνιμου αλλά και δύσκολου μακρόχρονου βίου του, ο Ναγκίμπ Μαχφούζ, ο Αιγύπτιος συγγραφέας και Νομπελίστας, που με ταξίδεψε χρόνια στα ήρεμα νερά του Νείλου, αλλά και στην ταραγμένη έρημο της πατρίδας του, που μου έδωσε μέσα από τα διηγήματά του, τον ακριβή ορισμό του πατριωτισμού, του ανθρωπισμού, αλλά και του έρωτα και των παθών του ανθρώπου. Αν τον θυμήθηκα για να κάνω αυτήν την ανάρτηση(γιατί τον θυμάμαι συχνά ξαναδιαβάζοντας τα βιβλία του), η αφορμή, είναι ένα βιβλίο με τη σοφά αποφθέγματά του και το απόσταγμα της σκέψης και των συναισθημάτων του, που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω:
Σοφία Ναγκίμπ Μαχφούζ
Συλλογή αποφθεγμάτων που προέρχονται από τα βιβλία του Αιγύπτιου συγγραφέα
Του Γιωργου Κορδομενιδη*
Ναγκίμπ Μαχφούζ
Η σοφία μιας ζωής
Eισαγωγή: Αλέγια Σερούρ
Mετ. Πέρσα Κουμούτση
εκδ. Ψυχογιός, σελ. 148
Τον χαρακτήρισαν «Μπαλζάκ της Αιγύπτου» αλλά και «Σαίξπηρ των Αράβων», τόσο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο τα έργα του εκφράζουν τη γεμάτη ενέργεια και παλμό ζωή της χώρας του όσο και εξαιτίας της λεπτομερούς ψυχολογικής ανάπτυξης των χαρακτήρων του, αλλά και των πλατιών κοινωνικών του ενδιαφερόντων.
Ο Ναγκίμπ Μαχφούζ γεννήθηκε το 1911 στο Κάιρο, όπου και πέθανε το 2006. Σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1939. Εκτοτε έγραψε πάνω από 50 βιβλία πεζογραφίας (μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων), καθώς και 25 σενάρια ταινιών. Εργάστηκε στο Δημόσιο μέχρι το 1972, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Το 1988 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας (για πρώτη φορά σε Αραβα συγγραφέα).
Δεν ταξίδεψε ποτέ στο εξωτερικό για να παρουσιάσει τα βιβλία του. Δεν επιδίωξε καν να μεταφραστούν. Κι όταν ανακοινώθηκε πως τιμάται με το Νομπέλ δήλωσε σεμνά: «Υπάρχουν αρκετοί Αιγύπτιοι και Αραβες συγγραφείς που αξίζει να τιμηθούν με Νομπέλ».
Συνεργάτις των Εκδόσεων του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Καΐρου (στις οποίες ο Μαχφούζ παραχώρησε το δικαίωμα έκδοσης των έργων του στα αγγλικά), η Αλέγια Σερούρ υπήρξε λογοτεχνικός πράκτορας του Αιγύπτιου συγγραφέα για πολλά χρόνια. Και έχοντας άριστη γνώση του έργου του, συνέλαβε την ιδέα να συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο ανθολογημένες φράσεις του που επέχουν θέση αποφθέγματος.

Το ταξίδι της ζωής
«Το παιδί εγκαταλείπει τη μήτρα της μάνας του για το χάος του κόσμου», «Η φύση του ανθρώπου μαλακώνει όσο περνούν τα χρόνια», «Η ζωή δεν αξιολογείται από τη διάρκειά της», «Σε τι ωφελεί η μεταμέλεια, όταν έχεις περάσει τα ογδόντα;», είναι μερικά από τα αποφθέγματα του Μαχφούζ για το ταξίδι της ζωής. Οσον αφορά την αγάπη και τον έρωτα: «Αρκεί η αύρα του έρωτα να πνεύσει για μια ώρα και να μας αποζημιώσει για τους κακούς ανέμους που φυσομανούν μια ολόκληρη ζωή», «Η αγάπη είναι σαν την υγεία. Την παραμελούμε όταν υπάρχει και τη λατρεύουμε όταν τη χάνουμε», «Ηρθα όχι επειδή αγάπησα αλλά για να αγαπήσω», «Να θυμάσαι πως ο φόβος δεν επουλώνει ό,τι η αγάπη αδυνατεί να γιατρέψει».
Και σ’ αυτούς τους καιρούς που δοκιμάζεται το πολιτικό σύστημα, ιδού μερικές σχετικές σκέψεις του Μαχφούζ: «Τίποτε δεν διαφθείρει το μυαλό όσο η πολιτική», «Τα έθνη επιβιώνουν και προοδεύουν με το μυαλό, τις σοφές πολιτικές και το έμψυχο δυναμικό τους, όχι με τις αγορεύσεις και τους φτηνούς λαϊκισμούς». Τέλος, «Πιστεύω πως η απουσία της τιμωρίας ενθαρρύνει το έγκλημα και τρέφει το κακό ανάμεσα στους ανθρώπους».
* Ο Γιώργος Κορδομενίδης είναι εκδότης-διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού «Εντευκτήριο».

Οπου φτωχός κι η μοίρα του

Νεκρός είναι ένας αλλοδαπός άστεγος περίπου 35 ετών, ο οποίος είχε μετατρέψει σε καταφύγιό του το σημείο όπου κατέρρευσε ο μαντρότοιχος. Ο συρμός βγήκε στο δρόμο και σκότωσε άστεγο. Πρωτοφανές χαρακτηρίστηκε το χτεσινό περιστατικό στον ηλεκτρικό στον Πειραιά, με τον συρμό που "επαναστάτησε" και βγήκε από την καθημερινότητά του, πάνω-κάτω, Πειραιά-Κηφισιά, που γκρέμισε τα "τείχη". Και εκτός από τις ζημιές, που θα φτιαχτούν, είχαμε και μια ανθρώπινη απώλεια. Ενας άστεγος που είχε βρει καταφύγιο στο σημείο που βρήκε διέξοδο ο συρμός, ένας άνθρωπος σε αδιέξοδο, ένας άνθρωπος του συρμού, για τον οποίο κανείς δεν θα κλάψει και καμιά ΕΔΕ δεν θα ασχοληθεί μαζί του. ΄Οπου φτωχός κι η μοίρα του...να πας από συρμό του ηλεκτρικού που πρώτη φορά στα χρονικά βγήκε από το κτίριο. Τι να πεί κανείς!

Σκόπια και...άσκοπ(ι)οι πυροβολισμοί

Ως τα σήμερα ως μπλόγκ δεν πήραμε θέση πάνω στην σκοπιανοφιλολογία των ημερών, θεωρώντας ότι το ζήτημα για μας(τους ΄Ελληνες δηλαδή)είναι πλέον χαμένο και είναι αργα για δάκρυα, ακόμη και για οργή(τουτέστιν μαγκιές και τέτοια). Δεν αξίζει να κάνω καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση, ούτε είμαι σε θέση(ειδικός)για κάτι τέτοιο. Βρήκα όμως στο press.gr σήμερα μια ανάρτηση συναδέλφου, που παραθέτει την άποψη πριν από πολλά χρόνια(17 χρόνια κρατά αυτή η κολώνια περί την ονομασία του κρατιδίου)για το θέμα ενός μεγάλου, που ανεξάρτητα αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε κανείς μαζί του, του αναγνώριζε ένα προσόν: ΄Οτι έβλεπε πολύ μπροστά και οι εκτιμήσεις του(δυστυχώς κατά βάση)επιβεβαιώνονται συνεχώς, του Ανδρέα Παπανδρέου(ξέρω τι θα πουν μερικοί, αλλά ναι τυγχάνω παλαιοσοσιαλιστής και λάτρης του). Σας το παραθέτω:

Τι έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου...
....για τον όρο "Μακεδονία".Σε ό,τι αφορά στην ονομασία, για μας, το θέμα είναι κρίσιμο! Για μένα, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία», υπό οιανδήποτε μορφή αυτός περιέχεται στην ονομασία των Σκοπίων! Πολλοί ξένοι ρωτούν, γιατί επιμένετε τόσο στο θέμα της ονομασίας; Τι είδους μονομανία είναι αυτή, τι μανία καταδιώξεως; Κι όμως υπάρχει λόγος! Πολλές δεκαετίες τώρα υπάρχει το «σλαβομακεδονικό» λόμπυ, πανίσχυρο στον Καναδά, ισχυρό στην Αυστραλία, ισχυρό στις Η.Π.Α. Αυτό το λόμπι δουλεύει γι’ αυτό που λέγεται η «Μεγάλη Μακεδονία». Η «Μεγάλη Μακεδονία» που θα περιέχει τη Μακεδονία του Πιρίν, τα Σκόπια και την Ελληνική Μακεδονία. Η προπαγάνδα είναι πολύχρονη, και καλά χρηματοδοτημένη. Αλλά για να πετύχει ένα τέτοιο σενάριο- γιατί σενάριο είναι, δεν λέω ότι θα βγει πέρα, δεν θα το αφήσουμε να βγει πέρα- για να υπάρξει αυτό το σενάριο χρειάζεται μια «άγκυρα», χρειάζεται ένα όχημα αλυτρωτισμού, όπως έχει ειπωθεί, χρειάζεται να υπάρχει κάτι, ένα κράτος που να λέγεται «Μακεδονία». Αυτή είναι η σημασία του να μην υπάρχει στα σύνορά μας κράτος που να λέγεται «Μακεδονία», διότι αποτελεί απειλή εν δυνάμει. Αυτό είναι ένα από τα σενάρια για τη Βαλκανική χερσόνησο. Ανδρέας Γ. Παπανδρέου.

Αυτά έλεγε πριν 15 περίπου χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου για την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων.Είναι άραγε επίκαιρα; Πρέπει να τα λάβουν υπόψη τους οι πολιτικοί μας; Ας μη ξεχνιόμαστε και μην πέφτουμε στις παγίδες των αμερικανών.
Ν.Τ

Υ.Γ. Η ανάρτηση μέχρι πριν από λίγο(20.30)έτυχε 109 σχολίων.

Προτάσεις για αποκριάτικη αμφίεση

Καμαριέρα πέρα ως πέρα!!!

Για όσους αρέσκονται σε ρόλο "καθαρτικού"(αρσενικό)

Ντυθείτε περαστικός Ελβετικών συνόρων ή Καπουτσίνος(όχι και Φρέντος)

Βγάλτε τα έξω(ότι έχετε τέλος πάντων)σε ένδειξη χλευασμού

Θα σαλτάρουμε που θα σαλτάρουμε, ας το κάνουμε ομαδικά

Επίκαιρον άρμα εκ της μάχης των Δημοκρατικών(με τους Ρεμπουπλικάνους θα ασχολούμεθα τώρα;)

Λοιπόν, όπως γνωρίζετε το Τριώδιο άνοιξε την Κυριακή που μας πέρασε(Τελώνου και Φαρισαίου), διανύουμε την τρελλή περίοδο της Αποκριάς(όχι ότι οι προηγούμενες περίοδοι ήταν εντός των πλαισίων της λογικής δηλαδή), μπαίνουμε σε ένα Σαββατοκύριακο αποκριάτικο, προχωράμε προς μια επίσης τρελλή Τσικνοπέμπτη κι εμείς ως ένα μπλόγκ που σέβεται την παράδοση(και τον εαυτό του φυσικά)είπαμε να σας προτείνουμε μερικές αμφιέσεις που μπορείτε να φορέσετε τούτες τις μέρες, συνοδευόμενες με τις ανάλογες λεζάντες δικής μας εμπνεύσεως. Καλή Αποκριά(ναι τρελλή, γιατί είστε σοβαροφανείς;) κι γρούτσου-κι γρούτσου-κι μια βδουμάδα πούτσου !!!

΄Αρρωστες θάλασσες γύρω μας

Θα μου πείτε ότι ανέβασα ξανά προ ημερών σχετική έρευνα, αλλά αν δεν ασχοληθούμε αγαπητοί μου συν-αιγαιοπελαγίτες με τα του οίκου μας(όχι, δεν θα πέσει να μας πλακώσει αυτός, θα μας πνίξει στη βρωμιά του)εμείς που ζούμε εδώ, ποιός περιμένετε να το κάνει οι του λεκανοπεδίου; Ιδού λοιπόν νέα έρευνα περί των ελληνικών θαλασσών και την μόλυνση αυτών, στις οποίες φιγουράρουν φάτσα-κάρτα και τα δικά μας τα νερά(ναι, σε αυτά που κατά το παραδοσιακό"αγγέλοι φτερουγίζουν"):

Διεθνής έρευνα δείχνει ότι η ρύπανση απειλεί άμεσα με καταστροφή τα οικοσυστήματα στα ελληνικά πελάγη
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χάρης Καρανίκας chkaranikas@dolnet.gr
Σήμα κινδύνου για την καταστροφή της πανίδας και της χλωρίδας στις ελληνικές θάλασσες εκπέμπει πρόσφατη διεθνής έρευνα, που αποκαλύπτει ότι ελάχιστες υδάτινες περιοχές στην Ελλάδα έχουν παραμείνει ανέγγιχτες από τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Από τους χάρτες που παραχώρησαν στα «ΝΕΑ» οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν τη μελέτη προκύπτει ότι ο Σαρωνικός έως και τη βραχονησίδα του Σαν Τζώρτζη όπως και οι ανατολικές παράκτιες περιοχές της Αττικής υφίστανται τη μεγαλύτερη επιβάρυνση. Ακολουθούν Θερμαϊκός, Πατραϊκός, Παγασητικός και ο Αργολικός Κόλπος. Επιπλέον, μεγάλη καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων παρουσιάζεται στις εκβολές του Έβρου και του Αξιού, στην Κυλλήνη, στα Χανιά και στο Ηράκλειο, στις θαλάσσιες περιοχές που εκτείνονται από τα παράλια της Σμύρνης και έως τη Βόρεια Χίο και τη Νότια Λέσβο, καθώς και νότια της Σάμου έως τα Δωδεκάνησα και τα παράλια της Μικράς Ασίας.

«Συγκεκριμένα για την Ελλάδα και τη Μεσόγειο δεν εξετάσαμε την ιστορική ρύπανση της περιοχής από τις δραστηριότητες των πολιτισμών, καθώς δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία. Όμως, τα δεδομένα των τελευταίων χρόνων αρκούν για να δείξουν ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Ωστόσο, δεν βρισκόμαστε στο σημείο χωρίς επιστροφή», λέει επικεφαλής της έρευνας και επισημαίνει ότι υπάρχουν τρόποι για να βελτιωθεί η κατάσταση: «Η καλύτερη διαχείριση των χερσαίων αποβλήτων- κυρίως των τοξικών ουσιών που καταλήγουν στη θάλασσα-, η πιο ορθολογική χρήση των φυτοφαρμάκων, καθώς και οι αυστηρότεροι νόμοι για την αλιεία είναι μερικές από τις λύσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ώστε να αποτραπεί ο θάνατος των θαλασσών» συμπληρώνει ο δρ Χάλπερν.

Πρακτικές λύσεις για το γραφείο

Είναι γεγονός ότι η εποχή μας έχει έλειμμα φαντασίας και όπου κι αν πας και σταθείς θα δεις κοινότοπα πράγματα και εμπορευματοποιημένες καταστάσεις. Πας σε ένα γραφείο, θέλουν να σε κεράσουν κάτι και ή σου φτιάχνουν καφέ, που έχεις πιεί άλλους τέσσερις, ή παραγγέλνουν στο κοντινό καφενείο κάτι παρόμοιο, χώρια που η παρουσία ποτού σε ένα γραφείο(δημόσιο π.χ.)θεωρείται απαγορευτέο έως και καταδικαστέο. Να όμως που όταν(και όπου) υπάρχει φαντασία, υπάρχουν και λύσεις, που μάλιστα προσιδιάζουν στον χώρο, χρησιμοποιώντας την γνωστή μέθοδο του καμουφλάζ(ειδικότης αποκτηθείσα εν τω στρατεύματι που θάλεγε κι ο Βέγγος)και χωρίς να παίρνουν μυρουδιά όλοι οι ξενέρωτοι προϊστάμενοι και λοιπές συναφείς ειδικότητες.

Tο μαχαίρι στο...κέϊκ!

Ζούμε καταπληκτικές στιγμές με αυτούς τους αρμόδιους υπουργούς, εκτός από τις στιγμές κατάπληξης όταν αντικρύζουμε τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές των προϊόντων. Μετά τον χορό της ακρίβειας που θέλει δύο όπως το ταγκό(η ακρίβεια μπορεί να θέλει καβαλιέρο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι θέλει και...περαιτέρω),όπως είπε ο υπουργός Ανάπτυξης και τις παραινέσεις του υφυπουργού χτες να μην φάμε σήμερα μπρόκολο εφόσον είναι ακριβό(ιδού πού φτάσαμε, κάποτε τα μπρόκολα τα δίνανε στους γαϊδάρους, δεν τάτρωγε κανείς και σήμερα γίνανε χαβιάρι), η ηγεσία του υπουργείου αποφάσισε να λάβει μέτρα. Κι αφού εξαπέλυσε επίθεση κατά των κερδοσκόπων(λεκτική, μην ανησυχείτε εσείς, συνεχίσετε το...έργο σας), είπε ότι"η ασυδοσία στην αγορά θα κοπεί φέτα-φέτα"...! ΄Οχι το μαχαίρι στο κόκκαλο και άλλες τέτοιες γενικολογίες, συγκεκριμένα πράγματα. Κι επειδή έχει ξεπεραστεί προ πολλού η κοπή ενός συγκεκριμένου τύπου τόννου με την τρυφερή καρδιά ενός μαρουλιού(φτού κακή λέξη το μαρούλι τούτο τον καιρό), βρήκα σε ένα φίλιο μπλόγκ(Δημολόγος) την ανωτέρω φωτογραφία του κέϊκ που αποδίδει πιστότερα τις διαθέσεις του υπουργείου Αναπτύξεως(αναπτύξεως των τιμών εννοεί;). Στο κάτω-κάτω βρε αδερφέ άμα δεν μπορείτε να αγοράσετε μπρόκολο, κάντε ένα κέϊκ, κόψτε το φέτες σαν τους κερδοσκόπους και...απολαύστε το(όχι ταυτόχρονα, το ταγκό μετά, μην στραβοκαταπιείτε το κέϊκ και σας κάτσει η σοκολάτα στον οισοφάγο).

Για να μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες

Επειδή η ιστορική μνήμη πρέπει να μένει ζωντανή και να καθοδηγεί την καθημερινή μας πορεία. Επειδή δεν πρέπει μέσα στη θολούρα των καιρών να χάνονται εικόνες σαν αυτή της φωτογραφίας. Επειδή τότε όλα αυτά "πέρασαν εύκολα απ΄τη μνήμη στη καρδιά" όπως είπε Μάνος...

Γιαυτό να θυμόμαστε.

Σήμερα είναι 35 χρόνια από την εξέγερση της Νομικής, που άνοιξε τον δρόμο για την ανατροπή της χούντας. Πέρασαν κιόλας 35 χρόνια, αλλά όσο η μνήμη δεν σβήνει είναι πάντα επίκαιρη και οδηγός, κάθε εξέγερση.

Και γ...την απώλεια!

Βάλτε το να κλαίει!

Δεν θα είναι παρών στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Όπως έγινε γνωστό από το περιβάλλον του, το συγκεκριμένο διάστημα (13-16 Μαρτίου) ο κ. Σημίτης θα βρίσκεται στη Φλωρεντία προκειμένου να πάρει μέρος στο Συμβούλιο της Επιτροπής Σοφών για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Κι αν νομίζετε ότι μόνο ο Σημίτης "χτύπησε" γελιέστε, είχαμε και τον ΄Ακη(ναι μωρέ εκείνον τον ευθυτενή, που έκανε γάμο "a Paris") .

Να ξαναχτιστεί το Κίνημα ζήτησε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου της Κοινωνικής Αριστεράς του ΠΑΣΟΚ ο πρώην βουλευτής της Α΄ Θεσσαλονίκης Άκης Τσοχατζόπουλος, εντοπίζοντας σε αυτό κρίση ταυτότητας και φυσιογνωμίας. Παρατήρησε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παραδεχτεί ότι αντιμετωπίζει σήμερα μια βαθιά κρίση ταυτότητας και φυσιογνωμίας και να αρχίσει το χτίσιμο της παράταξης από την αρχή. Παρουσιάζοντας τις θέσεις της Κοινωνικής Αριστεράς για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής μαζί με τους Α. Κοτσακά, Γ. Ραφτόπουλο και Γ. Κατσιμπάρδη, είπε ότι η συγκεκριμένη τάση εκφράζει αυτό που έρχεται από τη λαϊκή βάση ενώ άσκησε εμμέσως κριτική στον Κώστα Σημίτη.

Kράτος αντιγραφέας

Μια ζωή μας αντιγράφει αυτό το κρατίδιο των Σκοπίων(αυτή είναι η καλύτερη και πιο βολική ονομασία, αλλά δεν την θέλουνε προφανώς αυτοί, άσε που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και Καζίνο των Σκοπίων, μια και οι περισσότεροι το ξέρουν εξαιτίας του τζόγου). Λένε οι πληροφορίες πως μία εκ των προτεινομένων 5 ονομασιών του κ. Νίμιτς(υπάρχει και αεροπλανοφόρο με αυτό το επώνυμο), είναι και "Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας" ...Θα μου πουν οι Σκοπιανοί, γιατί εσείς έχετε Νέα Δημοκρατία και μεις όχι...κι εγώ θα τους απαντήσω: άμα τη θέλετε να σας δώσουμε τη δική μας, να μας αφήσετε ήσυχους να πάει κι αυτός ο χριστιανός(ευαγγελιστής μήπως;)ο Νίμιτς στο κάντρι του. Και για να δείτε πόσο διαλλακτικοί είμαστε εμείς στις διαπραγματεύσεις(καλά, το έχετε καταλάβει, το ξέρω)όχι μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και το ΠΑΣΟΚ μαζί να σας δώσουμε. Να αποκτήσετε δικομματισμό να δείτε κι εσείς τη γλύκα. Α, εαν συμφωνήσουμε, επιστροφές δεν γίνονται δεκτές, εντάξει;

Το κακουργηματικό μάτι του Μάκη

Σημερινή είδηση: Κακούργημα θα αποτελεί στο εξής η υποκλοπή τηλεφωνικής συνομιλίας ή η καταγραφή κάποιου με «κρυφή κάμερα», επισύροντας ποινή κάθειρξης έως 10 ετών, ενώ ταυτόχρονα θα απαγορεύεται για πρώτη φορά να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο υλικό ως αποδεικτικό στοιχείο στην ανάκριση ή στις δίκες.
Αντιλαμβάνεστε περί ποιάς απώλειας μιλάμε άμα ψηφιστεί μια τέτοια διάταξη; Καταρρέει όλο το οικοδόμημα τών δημοσιογραφικών αποκαλύψεων. Χάνουμε τον Μάκη. Διότι αν ο "δημοσιογράφος" δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα μέσα του για να αποδείξει του λόγου το αληθές, αν ο Ευαγγελάτος δεν μπορεί να εισχωρήσει στα άδυτα των βιοτεχνιών και στις λάντζες των εστιατορίων, αν κάποιος άλλος ρεπόρτερ δεν μπορεί να καταγράψει συνομιλίες και εικόνες για να τις προσκομίσει στο ευρύ κοινό που περιμένει αδημονών να δει από την κλειδαρότρυπα χωρίς την μεσολάβησής της(της κλειδαρότρυπας εννοώ)τότε τι κάνουμε. Τι αξία έχει πια μια τηλεοπτική εκπομπή αποκαλύψεων, χωρίς τις αποκαλύψεις. Βλέπω τον Μάκη και τους άλλους συναφείς αποκαλύπτοντες με μαύρες πλερέζες έξω από τη Βουλή να κλαίνε γοερά και να τους παίρνουν οι κάμερες(οι κανονικές).

Ακριβά τα μπρόκολα,φτηνό το παντεσπάνι

Ο κύριος κάτω από τα ζαρζαβάτια(κι εγώ σήμερα το πρώτον άκουσα το όνομά του) είναι ο υφυπουργός Άνάπτυξης Γ.Βλάχος και θα έλεγα ότι καλά έκανε ως τώρα και δεν εμφανιζόταν και δεν έκανε δηλώσεις, αν κρίνω από τα όσα είπε σήμερα στο ραδιόφωνο, όταν του ετέθη το θέμα της ακρίβειας(λέω του ετέθη, γιατί καθώς αποδεικνύεται διαχρονικώς, οι περισσότεροι από αυτούς που μας κυβερνάνε λίγη έως καθόλου σχέση έχουν με την σκληρή δι΄ ημάς καθημερινότητα. Τι είπε;

Ειδικό μενού από το οποίο θα πρέπει να απουσιάζουν λαχανικά και φρούτα, που λόγω κερδοσκοπίας οι τιμές τους εξακοντίσθηκαν το τριήμερο αυτό, συστήνει ο επί της Ανάπτυξης υφυπουργός Γιώργος Βλάχος. Με δίαιτα «χτυπήστε» την ακρίβεια. «...Φάτε κάτι άλλο, μη φάτε μπρόκολο σήμερα» σύστησε στους καταναλωτές από ραδιοφώνου ο υφυπουργός σε μια απέλπιδα προσπάθειά του να ξορκίσει την άγρια κερδοσκοπία και στο συγκεκριμένο κηπευτικό (και σε όλα τα υπόλοιπα βέβαια). Ο προϊστάμενος υπουργός του, Χρήστος Φώλιας, μερικές ώρες αργότερα θα... αναγορεύσει τον καταναλωτή σε «βασιλιά» της αγοράς, ικανό να απομονώσει τους κερδοσκόπους.

Αυτό που μου τη δίνει με τους κυβερνώντες τούτους, είναι το δούλεμα που μας κάνουν, όπως την άλλη φορά ο άλλος με το τανγκό της ακρίβειας, καθώς και η προκλητικότητα στην προσπάθεια να βγάλουν την ουρά τους απέξω από το φαινόμενο. Μη φάτε μπρόκολο σήμερα σου λέει...και τι να φάω; Κουνουπίδι; Φτηνότερο νομίζεις είν΄αυτό; Φάε λάχανο...και γιατί να φάω λάχανο; Αμ τι να φας; Να φάω...Το παίγνιο λέγεται ως γνωστόν κολοκυθιά και σε λίγο δεν ξέρω αν θα παίξουμε και μπουνιές.

Μετασιβηρική ηρεμία εν Σάμω

Θάλασσα γυαλί και ιχθυότσαρκα!

Βγήκαν τη τσάρκα τους οι πάπιες!

Μετά το ταρακούνημα, ελαφρό το λίκνισμα!

Μετά το "Σιβηρικό" βαρομετρικό, που εμάς εδώ δεν μας άγγιξε παρά μόνο σαν παγωμένος αέρας και με χαμηλές θερμοκρασίες(πού να δούμε εμείς άσπρη μέρα έστω και δια χιονοπτώσεως), ήρθε η ηρεμία, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στις σημερινές φρεσκότατες (σπαρταράνε) φωτογραφίες από το λιμάνι του Βαθυού, που είναι μαγεία. Φυσικά καιρού επιτρέποντος ξαμολυθήκαμε στις παραλιακές καφετέριες όσοι μπορέσαμε για καφεδάκι και ηλιοσυλλογή. Τι, να το ξαναπώ; Ζούμε στον ωραιότερο τόπο του κόσμου(τοπικιστής εγώ; σας παρακαλώ, υπερβάλλετε).

Αφιερωμένη εξαιρετικά η παρούσα ανάρτηση στους εκτός Σάμου διαβιούντες, για μια έστω και νοερή...συνύπαρξη!!!

Μα είναι ονοματεπώνυμο αυτό;

Αυτός, ο άνθρωπος αυτός είναι περίπτωση. Δεν του έφτανε που με το αμερικανοποιημένο ονοματεπώνυμό του προσωποποιεί τον δικομματισμό(άκου George Kostas!), περίμενε ότι σε αυτή τη χώρα όλα γίνονται γρήγορα και απλά. Μα πού ζεις άνθρωπέ μου; Ξέρω, στη Βρεταννία, γιαυτό σε δικαιολογώ. Λοιπόν διαβάστε περαιτέρω τι ανεκάλυψε αυτός ο Ελληνοκύπριος και τι λανσάρει, αλλά και τι εμπόδια συνάντησε ως τώρα με την ελληνική(αθάνατη και αειθαλή)γραφειοκρατία. Μετά την περιγραφή του δημοσιεύματος το επιμύθιο δικό μου:
«Εξυπνα» ρούχα που σκοτώνουν μικρόβια
Ο Τζορτζ Κώστας είναι έτοιμος να λανσάρει το αντιβακτηριακό ύφασμα. Πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο, το ποσοστό των επικίνδυνων ασθενειών θα μειωθεί και θα έχουμε στα νοσοκομεία ένα καθαρό και υγιεινό περιβάλλον .Υφάσματα που... σώζουν ζωές, μπλούζες που αποσπούν μηχανικά τον ιδρώτα και ρούχα με ευωδιά λεβάντας που κρατούν μακριά τα κουνούπια. Η υψηλή τεχνολογία εφαρμόζεται πια και στα ρούχα, χάρη στις πρωτοποριακές ιδέες και μελέτες του Τζορτζ Κώστα, ιδιοκτήτη και ιδρυτή της εταιρείας Intelligent Fabric, με έδρα τη Βρετανία. Πρόκειται για ακόμα έναν επιστήμονα κυπριακής καταγωγής, που πρωτοπορεί παγκοσμίως. Ωστόσο, παρόλο που η εταιρεία συνεργάζεται με τις κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες, το «δικό» μας υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όχι μόνο δεν επιτρέπει την κυκλοφορία των υφασμάτων στην Ελλάδα, αλλά ούτε καν απαντά στις επανειλημμένες αιτήσεις της εταιρείας.«Παρ όλο που έχουμε πολλές φορές προσπαθήσει, δεν έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα να πάρουμε άδεια για τα προϊόντα μας, γιατί το υπουργείο υποστηρίζει πως χρησιμοποιούμε στοιχεία που είναι απαγορευμένα στην Ευρώπη. Κάτι που μάλλον μόνο το ελληνικό υπουργείο... γνωρίζει, αφού δραστηριοποιούμαστε στη Βρετανία και συνεργαζόμαστε με τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες. Παρ' όλο που έχουμε στείλει πολλά ηλεκτρονικά μηνύματα δεν μπορούμε να πάρουμε απάντηση», δηλώνει στον «Εθνος της Κυριακής» ο Τζορτζ Κώστας. «Κι όμως, ξέρουμε ότι το πρόβλημα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων είναι έντονο στην Ελλάδα. Δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί περισσότερο η ελληνική πολιτεία;», διερωτάται ο ειδικός.
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ: Πού πας ρε Καραμήτσοοοο;

Λόγια μετρημένα και σταράτα

Μα θα μου πείτε τα του αρχιεπισκόπου σε μπλόγκ και μάλιστα εσύ, σοσιαλιστής-άνθρωπος να ασχολείσαι; ΄Οταν ακούς κάτι που σου αρέσει και σε εκφράζει αγαπητοί μου επισκέπτες, το φιλοξενείς ευχαρίστως, όποιον κι αν αφορά. Κι αυτές οι πρώτες κουβέντες, απλές, καθαρές και σταράτες του νέου Αρχιεπισκόπου, για ζητήματα που μας πονάνε χρόνια τώρα, είναι αξιοπρόσεκτες και άξιες φιλοξενίας ακόμη και σε μπλογκ παλαιοσοσιαλιστών όπως εγώ. ΄Ολα άλλωστε, άρα και αυτά που είπε ο προκαθήμενος υπόκεινται στην βάσανο της αποδείξεως, μένει δηλαδή να αποδειχθούν στη πράξη. Ιδού λοιπόν τι είπε εν πρώτοις:

«ΤΑ ΕΣΟΔΑ από τη διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας να επιστρέφουν στον λαό ώστε να μη δημιουργείται με κανένα τρόπο η αίσθηση ότι έχει μετατραπεί ο Οίκος του Θεού σε οίκο εμπορίου». Μία ριζικά διαφορετική διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας - σε σχέση με όλους τους προηγούμενους αρχιεπισκόπους- περιλαμβάνεται στις σημαντικές αλλαγές που έδειξε αποφασισμένος να προχωρήσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Με μία εντυπωσιακή ομιλία στην τελετή της ενθρόνισής του, έδωσε το στίγμα της νέας εποχής που άρχισε για την Εκκλησία με την εκλογή του στις 7 Φεβρουαρίου. Ο Αρχιεπίσκοπος έστειλε «μήνυμα διαφάνειας προς τους εκκλησιαστικούς οργανισμούς και σε όσους ασχολούνται με τα διοικητικά και οικονομικά θέματα της Εκκλησίας της Ελλάδος» υποδηλώνοντας ότι είναι αποφασισμένος να μην ανεχτεί περιπτώσεις κακοδιαχείρισης ή διασπάθισης χρήματος. Άλλωστε πρόκειται για ένα ζήτημα που τον «πονάει» αφού ο ίδιος είχε κατηγορηθεί για κακοδιαχείριση πριν από 10 χρόνια. Επιπλέον επιθυμεί η μητρόπολή του- με τα πρότυπα γηροκομεία να αποτελέσει παράδειγμα στο πώς πρέπει να αξιοποιείται η εκκλησιαστική περιουσία προς όφελος του λαού.

Αμήν!!!

Ακούστε ένα βιβλίο

Ηθοποιοί διαβάζουν σημαντικά έργα Ελλήνων συγγραφέων...Το σύνθημα των (ηλεκτρονικών)εκδόσεων Παγουλάτος, που άκουσα στο διαφημιστικό, είναι "ακούστε ένα βιβλίο".

Πώς, αλήθεια, κρίνετε εσείς αυτή τη μορφή ανάγνωσης; Διότι, είπαμε, άλλη νοστιμιά έχει να κρατάς το βιβλίο και να το ξεφυλλίζεις ενίοτε και με την προσθήκη σάλιου στο δάχτυλο, κι άλλο να το διαβάζεις στην οθόνη του υπολογιστή. Αλλά εδώ μιλάμε να σου το διαβάζει άλλος(εντάξει όχι όποιος κι όποιος και μάλιστα με στυλ)... Αν είναι βέβαια να γνωριστούν με την λογοτεχνία όσο γίνεται περισσότεροι, μέσα από αυτή τη μορφή σίγουρα είναι κέρδος, αλλά φοβάμαι δι΄αυτού του τρόπου, να μην μπαίνει το βιβλίο από το ένα αυτί και βγαίνει απ΄ το άλλο.

Περιμένω τα σχόλιά σας.

Τριωδίου ανοιχθέντος όλα επιτρέπονται...

...ακόμη και οι μεταγραφές! Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και σαν συνέχεια της έλευσης Μανούτσο, που έγραφα χτες, αλλά και σαν πρόταση για όποια ομάδα έχει ανάγκη. Φαντάζεστε τι "κερκίδα" θα φτιάχνει το όνομα του παίκτη; Φαντάζεστε τι στιχοπλοκή θα συμβεί; Φαντάζεστε όμως και τον φουκαρά τον σπορκάστερ που θα πρέπει να περιγράφει όλες τις φάσεις στις οποίες θα συμμετέχει ο εν λόγω; Σαν τον Μ.Μαυρομάτη προ ετών όταν περιέγραφε Τσάμπιονς Λίγκ και είχε η Μπαρτσελόνα (νομίζω;)εκείνον τον...Μουνίτις. Πού πάνε και τους βρίσκουν.

(ευχαριστώ πάντως Ιωάννα για το...κελεπούρι)

Ετσι για να μη λένε μερικές

Ετσι για να μην λένε τα κορίτσια ότι όλο εκείνα αναρτούμε γυμνά και σε διάφορες στάσεις(τι να γίνει ολόκληρη βιομηχανία λειτουργεί με αυτό το αντικείμενο), ορίστε και για την δική σας οφθαλμική τέρψη, ένα σωρό αγόρια(μπουκέτο θα έλεγα), που τσιτσιδώθηκαν για καλλιτεχνικούς λόγους(άλλωστε τα περισσότερα τσιτσιδώματα για τέτοιους λόγους βασικά γίνονται), όπως θα διαβάσετε παρακάτω. Η παράσταση προς το παρόν στα καθ΄ ημάς δεν έχει έρθει, αλλά τίποτα δεν αποκλείεται.

Οκτώ άντρες βγήκαν στη σκηνή ολόγυμνοι στην ισπανική εκδοχή του μιούζικαλ «Γυμνοί Αντρες Τραγουδούν» (Cantando desnudos στα Ισπανικά) που παρουσιάζεται στο θέατρο Αρλεκιν της Μαδρίτης, στην Ισπανία, σε σκηνοθεσία του Μάξιμο Χίτο. Ο λόγος για το εξαιρετικά επιτυχημένο Off- Broadway μιούζικαλ "Nudes Boys Sing" του Αμερικανού Ρόμπερτ Σροκ, που είναι και ο δημιουργός, συγγραφέας και σκηνοθέτης του αυθεντικού έργου που έσπασε τα ταμεία! Την ίδια επιτυχία γνωρίζει η παράσταση στην παγκόσμια περιοδεία της (Νότια Αφρική, Μεξικό, Οσλο, Αυστραλία, Βραζιλία). Στην Ισπανία μέχρι τώρα έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές, ενώ σχεδόν πέντε αστεράκια πήρε από την εφημερίδα El Pais! Σύντομα μάλιστα το μιούζικαλ θα μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη από τη Funny Boy.

Στους Αντίποδες όμως...

Για όσους τώρα βρίσκονται μακριά, στους Αντίποδες, και δεν μπορούν να εγκλιματιστούν στα δικά μας ψοφόκρυα, γιαυτούς που επισκέπτονται τη θάλασσα που εμάς ούτε τα καράβια δεν μπορούν να την περάσουν, έχουμε έτοιμη την πρόταση, αυτή της φωτογραφίας, που μπορεί βέβαια να χρησιμοποιηθεί και σαν αποκριάτικη αμφίεση από κάποιον τολμηρό(θα έχω πάμπολλες προτάσεις για αποκριάτικες αμφιέσεις σε επόμενες αναρτήσεις του ιστολογίου)που θα θελήσει να εκθέσει σε κοινή θέα τα... "προσόντα" του. Καλά μπάνια εκεί κάτω!

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά...

...εμείς όμως τη δική μας(της γειτονιάς μας)την έχουμε ατίναχτη και την καμαρώνουμε, που στέκει εκεί περήφανη, παρά τα μποφόρια που επικρατούν σήμερα, και μάλιστα παγωμένα μποφόρια. Εικόνα σημερινή από το νησί(θα έχω και άλλες οσονούπω, από την κακοκαιριά που μας δέρνει), Κυριακάτικη, με όλους μας "στραχιασμένους"λόγω του κρύου, στην θαλπωρή του καλοριφέρ που λέει κι ένας άλλος, μια που τα τζάκια οι περισσότεροι τα κάνουν για διακόσμηση και λυπούνται να τ΄ ανάψουν μην λερωθούν.

Την καλημέρα και τις ευχές σε όλους τους συμπατριώτες και φίλους που επισκέπτονται το ιστολόγιο τούτο, από κάθε άκρη του κόσμου, μια και σήμερα ως γνωστόν, εδώ, άνοιξε το Τριώδιο, με όλα όσα επισύρει, ένα τέτοιο άνοιγμα. Το σύνθημα από τώρα και για τις επόμενες τρείς εβδομάδες είναι ένα: "κι γρούτσου-κι γρούτσου-κι μια βδουμάδα πούτσου..." .

Καλές Απόκριες σε όλους!!!