Απιστία και πολιτιστικές αξίες!!!
Οι αρχές της Καμπότζης απαγόρευσαν τρία τραγούδια ότι παρακινούσαν σε συζυγική απιστία
Την απαγόρευση της δημόσιας μετάδοσης τριών τραγουδιών τα οποία θεωρήθηκε ότι υποκινούσαν σε συζυγική απιστία ανακοίνωσαν οι αρμόδιες αρχές της Καμπότζης .Πρόκειται για τα τραγούδια «Αν δε μπορώ να είμαι πρώτη, μπορώ να είμαι δεύτερη;», «Αγαπώ τον άνδρα μιας άλλης» και «Μπορώ να έχω κι εγώ ένα κομμάτι από την καρδιά σου;», τα οποία δεν μπορούν πλέον να μεταδίδονται στα χιλιάδες εστιατόρια και καραόκε μπαρ της χώρας. «Αναζητούμε και άλλα τραγούδια που να επηρεάζουν την τιμή των ανθρώπων και ειδικότερα των γυναικών», δήλωσε ο κυβερνήτης της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ, Κο Σάντεφεαπ. Και τα τρία τραγούδια ερμηνεύουν γυναίκες αλλά οι αναλυτές της μουσικής ποπ κάνουν λόγο για «δυσνόητο ρυθμό». Η απαγόρευση θεωρείται ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστείλει την απιστία και να ενισχύσει τις πολιτιστικές αξίες. Το πρώτο βήμα στην όλη προσπάθεια ήταν ένας πολυσυζητημένος νόμος περί της μονογαμίας, ο οποίος ισχύει από το Σεπτέμβριο του 2006 και προβλέπει ότι οι μοιχοί τιμωρούνται με πρόστιμο 250 δολαρίων ή φυλάκιση ενός χρόνου, όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις εφαρμογής του. Αν και φαινομενικά, η Καμπότζη είναι μία ιδιαίτερα συντηρητική κοινωνία, οι «δεύτερες» σύζυγοι και οι ερωμένες αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο στην χώρα και πολλά κορίτσια που εργάζονται στα καραόκε μπαρ της χώρας, αναζητούν εραστές για να ενισχύσουν το εισόδημα τους. «Οι άνθρωποι μπορούν να παίζουν και να ακούν τα τραγούδια, η απαγόρευση αφορά μόνο τους δημόσιους χώρους και είναι περισσότερο μία επίσημη παράκληση που δεν έχει σχέση τόσο με τη μουσική», δήλωσε κρατικός αξιωματούχος, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Την απαγόρευση της δημόσιας μετάδοσης τριών τραγουδιών τα οποία θεωρήθηκε ότι υποκινούσαν σε συζυγική απιστία ανακοίνωσαν οι αρμόδιες αρχές της Καμπότζης .Πρόκειται για τα τραγούδια «Αν δε μπορώ να είμαι πρώτη, μπορώ να είμαι δεύτερη;», «Αγαπώ τον άνδρα μιας άλλης» και «Μπορώ να έχω κι εγώ ένα κομμάτι από την καρδιά σου;», τα οποία δεν μπορούν πλέον να μεταδίδονται στα χιλιάδες εστιατόρια και καραόκε μπαρ της χώρας. «Αναζητούμε και άλλα τραγούδια που να επηρεάζουν την τιμή των ανθρώπων και ειδικότερα των γυναικών», δήλωσε ο κυβερνήτης της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ, Κο Σάντεφεαπ. Και τα τρία τραγούδια ερμηνεύουν γυναίκες αλλά οι αναλυτές της μουσικής ποπ κάνουν λόγο για «δυσνόητο ρυθμό». Η απαγόρευση θεωρείται ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστείλει την απιστία και να ενισχύσει τις πολιτιστικές αξίες. Το πρώτο βήμα στην όλη προσπάθεια ήταν ένας πολυσυζητημένος νόμος περί της μονογαμίας, ο οποίος ισχύει από το Σεπτέμβριο του 2006 και προβλέπει ότι οι μοιχοί τιμωρούνται με πρόστιμο 250 δολαρίων ή φυλάκιση ενός χρόνου, όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις εφαρμογής του. Αν και φαινομενικά, η Καμπότζη είναι μία ιδιαίτερα συντηρητική κοινωνία, οι «δεύτερες» σύζυγοι και οι ερωμένες αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο στην χώρα και πολλά κορίτσια που εργάζονται στα καραόκε μπαρ της χώρας, αναζητούν εραστές για να ενισχύσουν το εισόδημα τους. «Οι άνθρωποι μπορούν να παίζουν και να ακούν τα τραγούδια, η απαγόρευση αφορά μόνο τους δημόσιους χώρους και είναι περισσότερο μία επίσημη παράκληση που δεν έχει σχέση τόσο με τη μουσική», δήλωσε κρατικός αξιωματούχος, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΣΧΟΛΙΟ: Καταρχήν είμαι ιδεολογικά αντίθετος σε οποιαδήποτε απαγόρευση στη τέχνη, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ιδιάζουσα περίπτωση. Διότι αν στη Καμπότζη απαγορεύονται τέτοιοι στίχοι, τότε στα καθ΄ ημάς, κάτι αοιδούς στυλ Μαλλιωτάκη και Σαρρή θα έπρεπε να τις είχαμε ρίξει στα κάτεργα(κι ας τραγουδούσαν εκεί προς τέρψιν των υπολοίπων καταδίκων προς συνετισμό). Ειλικρινά δεν γνώριζα ότι καταπολεμώντας την απιστία ενισχύονται οι πολιτιστικές αξίες, τώρα συνειδητοποιώ πού οφείλεται το χαμηλό πολιτιστικό μας επίπεδο.
Για ποινές προστίμων ή φυλάκισης δεν το συζητώ, διότι εφαρμοζόμενες στα καθ΄ ημάς δεν θα χωράνε όχι οι φυλακές, αλλά ούτε τα γήπεδα.
Μου άρεσε αυτό το "οι δεύτερες σύζυγοι" και οι ερωμένες, το ξεχωρίζει χωρίς να ξέρω πού έγκειται ο διαχωρισμός, αλλά δεν το ψάχνω κιόλας.
Γενικώς πάντως διακρίνω ουσιώδεις διαφορές μεταξύ της Καμποτζιανής κουλτούρας και της δικής μας, εκτός από το τσιλιμπούρδισμα, το οποίο είναι παντού και πάντα βασική πολιτιστική αξία , δεν τιθασεύεται με κανένα μέτρο απαγόρευσης και βρίσκει την έκφρασή του σε στίχους σαν κι αυτούς που ξέρουμε και ξέρουν και οι Καμποτζιανοί(-νές). Τα πράγματα είναι πολύ απλά, ρωτάει η γυναίκα, "δεν μπορώ να είμαι η πρώτη μήπως μπορώ να είμαι η δεύτερη;", εκφράζοντας την αγωνία του ανθρώπου που τον πρόλαβε άλλος. Πού το βλέπουν το κακό;
Υ.Γ. Η φωτογραφία δεν είναι από τη Καμπότζη, είναι κάποιος αξιωματούχος Ρώσος, από επίσκεψη κάποτε του μακαρίτη Γιέλτσιν σε κτηνοτροφική μονάδα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα