Χαίρετε κι αντίο...

...μπορεί και να με δείτε στο πλοίο...αφήνω γειά στις όμορφες πατρίδες(γενική άποψη της πρωτεύουσας της Σάμου) και...
...ανοίγω πανιά για μακριά... Θα σας ξαναδώ(με ανάρτηση στο μπλογκ εννοώ) κατά τις 7-8 Σεπτέμβρη(στις 8 έχω και γενέθλια, δεν λέω πόσα φυσικά)...
...Φεύγω αύριο Πέμπτη 21/8 από το Καρλόβασι με το ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ της ΛΑΝΕ για Χίο-Θεσσαλονίκη...στη συνέχεια αμέσως για...
...Βέροια(2η πατρίδα, συζυγική)για επίσκεψη συγγενών και φίλων, αλλά και για ευτυχές γεγονός γάμου που τελείται στον Αγ.Αντώνιο(μητρόπολη)Βεροίας την Κυριακή 24/8, ένθα ο Τιμόθεος επιχειρεί το αποννενοημένον! Ε...από κει και μετά έχει ΣΕΡΡΕΣ και όπου αλλού βγάλει η Εγνατία οδός που λένε.
Τα λέμε συνάδελφοι και επισκέπτες τον άλλο μήνα, καλά να περνάμε όλοι, είναι από τις λίγες απολαύσεις που μας έμειναν να μπορούμε να το σκάμε για λίγο, γιατί αλλιώς θα σκάσουμε. Αουμφίντερζεν!!!

Δουλειά με μέλλον

Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές και δεν ενέχουν τον παραμικρό υπαινιγμό για κανέναν από τους εικονιζόμενους, σχετικά με το θέμα. ΄Αλλωστε όλοι αυτοί και όλοι οι υπόλοιποι κρίνονται δια της δημοκρατικής οδού, αρκεί όλοι εμείς να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά την ώρα εκείνη. Και αφού-υποτίθεται-έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ας διαβάσουμε αυτή την μίνι-έρευνα θα έλεγα, που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ το περασμένο Σάββατο και επιχειρεί μια μικρή σύγκριση στα πόθεν-αίσχες(όχι δεν είναι ορθογραφικό λάθος) των πολιτικών, εξάγοντας ένα πρώτο συμπέρασμα, ένα ρεζουμέ...
...πως η πολιτική είναι ένα καλό επάγγελμα, μια σίγουρη επένδυση, ένας τομέας με μέλλον, μία ακόμη προσοδοφόρα επιχείρηση θα έλεγα εγώ, όπου κάποιος που έχει και θέλει, επενδύει (αυτά που έχει)για να τα αυγατίσει. Φυσικά ασχολούμενος με την πολιτική μπαίνει μέσα στα κόλπα, έχει καλύτερη πληροφόρηση, απολαμβάνει καλύτερες υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις και έτσι κάθε του επένδυση αποδίδει, χώρια βέβαια τα...τυχερά!
Αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ, με την εμπειρία των χρόνων μου και κάνοντας τις δικές μου συγκρίσεις είναι δύο αλλαγές μεγάλες σήμερα σε σχέση με το παρελθόν, δεν ξέρω γιατί μου μοιάζουν αυτές οι δύο περιπτώσεις, δεν ξέρω γιατί τις "πακετάρω"αυτές τις συγκρίσεις, αλλά...στο παρελθόν σε σχέση με σήμερα, οι πολιτικοί έφευγαν από την πολιτικοί φτωχοί έως και κατεστραμμένοι και οι παπάδες ήταν ...αδύνατοι.
Διαβάστε την έρευνα κατωτέρω:

Ζουμ στις δηλώσεις πόθεν έσχες αρχηγών και πρωτοκλασάτων στελεχών από το 1996 μέχρι το 2006

Σίγουρη επένδυση η... πολιτική

Συνεχή ανάπτυξη είχαν οι περιουσίες των πολιτικών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΜΟΥΤΟΥΣΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 16 Αυγούστου 2008

Σημαντικές διαφοροποιήσεις εμφανίζουν τα περιουσιακά στοιχεία πολιτικών αρχηγών και βουλευτών Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, όπως προκύπτει από τη σύγκριση που έκαναν «ΤΑ ΝΕΑ», σύμφωνα με όσα αναφέρουν στις πρόσφατες δηλώσεις πόθεν έσχες που αφορούσαν το 2006, αλλά και όσα δήλωναν μία δεκαετία πριν, για το έτος 1996. Από τους πολιτικούς αρχηγούς ο Κ. Καραμανλής έκανε στροφή στις καταθέσεις έναντι των επενδύσεων σε μετοχές και ομόλογα, ενώ ιδιαίτερη αύξηση σημείωσαν οι καταθέσεις του Α. Αλαβάνου. Αντιθέτως, ο Γ. Παπανδρέου έδειξε να προτιμά χρηματιστηριακά προϊόντα. Υπερδιπλασιασμό της ακίνητης περιουσίας του κατάφερε μέσα σε μία δεκαετία ο Γ. Καρατζαφέρης, ενώ η οικονομική κατάσταση της Αλ. Παπαρήγας δεν εμφανίζει μεταβολή. Μεταξύ των βουλευτών, πρωταθλητές στην αύξηση των εισοδημάτων τους συγκριτικά με την προηγούμενη δεκαετία είναι ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς και από το ΠΑΣΟΚ η Ά. Διαμαντοπούλου, που στο διάστημα αυτό διετέλεσε Επίτροπος στην Κομισιόν, με αποδοχές Βρυξελλών. Οι πιο πλούσιοι. Ρεκόρ καταθέσεων σημειώνει ο Γ. Βουλγαράκης, καθώς εμφανίζει πλέον απόθεμα που ξεπερνά το 1,9 εκατ. ευρώ, ενώ ανάλογη πορεία καταγράφουν και οι λογαριασμοί της Ντ. Μπακογιάννη. Την πρώτη πεντάδα των βουλευτών των οποίων οι καταθέσεις διαφοροποιήθηκαν σημαντικά σε σχέση με το 1996 συμπληρώνουν οι Γ. Αλογοσκούφης, Χρ. Βερελής και Τ. Μαντέλης. Εντυπωσιακή είναι η αύξηση των επενδύσεων που πραγματοποίησε στο συγκεκριμένο διάστημα ο Γ. Βαρβιτσιώτης- οι μετοχές του ξεπέρασαν το 1,3 εκατ. ευρώ- καθώς και ο Αχ. Καραμανλής, ο οποίος απέκτησε περισσότερες από 760.000 μετοχές. Και στην κατηγορία αυτή, στις πρώτες θέσεις όσων αύξησαν σημαντικά μετοχές και ομόλογα φιγουράρουν οι Γ. Βουλγαράκης και Ντ. Μπακογιάννη.

Είναι η εμπιστοσύνη που λείπει

Κατά καιρούς "φιλοξενώ" κάποιες απόψεις που μου αρέσουν, με τις οποίες συμφωνώ απόλυτα ή με επιφυλάξεις και γενικά μ΄ αρέσει να μεταφέρω εδώ γνώμες που συμβάλλουν σαυτό που λέμε "εθνική ή πολιτική αυτογνωσία". Μια τέτοια γνώμη είναι και η κατωτέρω του Φίλιππου Δραγούμη, που πραγματεύεται το μέγα και βασικό θέμα της εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών, το οποίο ακροθιγώς έθιξα κι εγώ στην ανάρτηση της 3/8/2008 με τίτλο "ΚΡΑΤΟΣ, ΠΟΙΟ ΚΡΑΤΟΣ". Ιδού τι λέει ο κ. Δραγούμης λοιπόν:

[ ΓΝΩΜΗ ]

Αλληλοδιαφθείρονται κράτος και πολίτες

Του Φίλιππου Δραγούμη dragoumis@gmail. com

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 12 Αυγούστου 2008 ΤΑ ΝΕΑ

Από τότε που ασχολούμαι με την πολιτική ξυπνάω στη μέση της νύχτας με άγχος: Έχουμε να κάνουμε με ένα δημόσιο σύστημα, υποδομές και θεσμούς που αποδεδειγμένα δεν δουλεύουν. Αποφάσεις δεν εφαρμόζονται, μένουν στα χαρτιά, έργα εγκαταλείπονται, γίνονται ερείπια επειδή έγιναν χωρίς βιώσιμο σχεδιασμό.

Σχεδόν οτιδήποτε ανήκει στην κατηγορία «κοινά πράγματα» μοιάζει καταδικασμένο. Μια καλή ιδέα, μια ελπιδοφόρα πολιτική, το πιθανότερο είναι να μη δουλέψει στην πράξη. Τι είναι όμως αυτό που προξενεί γύρω μας τόση απαισιοδοξία και μας κάνει να επαναλαμβάνουμε ότι οι νόμοι εδώ έγιναν για να καταπατούνται; Πώς κατάφερε να γίνει μέρος της εθνικής μας ταυτότητας η ανυπόφορη φράση «Στην Ελλάδα είμαστε, μην περιμένεις και πολλά».Καταλήξαμε να νιώθουμε κορόιδα και να μην εκτιμούμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τα κοινά είναι πάνω απ΄ όλα η διαφθορά. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών μεταξύ τους, των πολιτών στο κράτος και του κράτους στους πολίτες, προξενεί γενικευμένη επιθετικότητα, αδιαφορία και κατάθλιψη. Μια αίσθηση ματαιότητας. Έχει γίνει σχεδόν θρησκεία ότι δεν πας πουθενά χωρίς βύσμα, δεν κάνεις τη δουλειά σου χωρίς «γρηγορόσημο», δεν ανοίγεις επιχείρηση αν δεν λαδώσεις κι αν δεν κλέψεις την Εφορία είσαι κορόιδο. Ο κατάλογος των λόγων για να είσαι κορόιδο στην Ελλάδα θα ήθελε ολόκληρο βιβλίο.

Όμως η κατάθλιψη είναι ασθένεια που θεραπεύεται. Αυτό το «σύμπλεγμα» κατάθλιψης των Ελλήνων πρέπει και μπορεί να θεραπευτεί. Αν δεν ξεφύγουμε, τίποτε δεν θα γίνει στην Ελλάδα, όσο καλές προθέσεις και να έχουμε. Οι προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων για την πράσινη οικονομία θα μείνουν στα χαρτιά, γιατί το σύστημα να τις αποδεχτεί και εφαρμόσει είναι σαθρό. Η διαφθορά εξ ορισμού είναι ασυμβίβαστη με την έννοια της βιωσιμότητας και η βιωσιμότητα είναι το κλειδί.

Η διαφθορά οχλεί σε δύο τομείς που μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα: περιβάλλον και οικονομία, όπου λειτουργεί ως βαριά επιπρόσθετη φορολογία εις βάρος των πολιτών. Το κράτος αδυνατεί να μεριμνήσει για το μέλλον του τόπου: αντί για μακροπρόθεσμη πολιτική, εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα συμφέροντα. Όμως δεν αρκεί να διορθωθούν τα πράγματα σε επίπεδο κυβερνήσεων, κομμάτων και μεγάλων εταιρειών. Έχουμε παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο όπου η διαφορά του κράτους προκαλεί τη διαφθορά σε επίπεδο πολιτών και αντιστρόφως. Ας ξεκινήσουμε τώρα από ένα σημείο του κύκλου. Το ζήτημα που παραμένει βέβαια είναι, αν η διαφθορά μοιάζει με ασθένεια, σε πιο στάδιό της είμαστε κι αν είναι αργά για θεραπεία. Εγώ πιστεύω, όσο αφελής και να φαίνομαι στην παρούσα συγκυρία, ότι προλαβαίνουμε.

Ο Φίλιππος Δραγούμης είναι μέλος της Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων

Πώς το προτιμάτε;

Παγκόσμια Ημέρα των Αριστερόχειρων σήμερα, μας πληροφορεί το sansimera.gr και το ζητούμενο δεν είναι πώς το προτιμάει κανείς, δεξί ή αριστερό, αλλά το ότι ο ανωτέρω παράμεσος είναι ορθωμένος. Τώρα βέβαια υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο, να προτιμήσετε της γιαγιάς τον παράμεσο που είναι της αριστεράς χειρός από αυτών της κάτω φωτογραφίας, που είναι μια ζωή εκτός από δεξιοί και...δεξιόχειρες.

Ο γάμος ειν΄ ωραίο πράμα(;)

Φαινομενικά οι τρείς ειδήσεις που σας παραθέτω, δεν έχουν κάποιες ομοιότητες, όμως και οι τρείς περιστρέφονται γύρω από το μέγα θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων(ανδρών και γυναικών βασικά) με αναφορά στον γάμο(όχι, γιατί γάμοι γίνονται εσχάτως και μεταξύ ομοφύλων)... η πρώτη έχει να κάνει με το Χόνγκ-Κόνγκ και μπαίνει σαν φαινόμενο σε αυτό το μεγάλο αστικό κέντρο της άπω-ανατολής κι όχι σε σχέση με τους Ολυμπιακούς που γίνονται λίγο(το λίγο σχετικό)πιο πάνω...

Φθίνουν οι άντρες στο Χονγκ Κονγκ!

Ολοένα αυξανόμενη εμφανίζεται η έλλειψη ανδρών στο Χονγκ Κονγκ, σύμφωνα με τα τελευταία κυβερνητικά στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι υπάρχουν μόνο 904 άνδρες για κάθε 1.000 γυναίκες στην πόλη, αναφέρουν πληροφορίες μέσων ενημέρωσης. Αυτό συνεχίζει την τάση που ξεκίνησε το 1996 όταν για πρώτη φορά ο αριθμός των γυναικών ήταν μεγαλύτερος αυτού των ανδρών, γράφει η South China Morning Post. Το 2006 υπήρχαν 912 άνδρες για κάθε χίλιες γυναίκες ενώ το 2001 αντιστοιχούσαν 956 άνδρες για κάθε χίλιες γυναίκες. Στην τελευταία έκδοση του "Γυναίκες και Ανδρες στο Χονγκ Κονγκ-Στατιστικά Στοιχεία κλειδιά" αναφέρεται ότι πέρυσι στο Χονγκ Κονγκ υπήρχαν 3.287.400 άνδρες και 3.638.500 γυναίκες. Στην ηλικία μεταξύ 35 και 39,πέρυσι οι άνδρες ήταν 733 για κάθε χτλιες γυναίκες ενώ το 2006 οι άνδρες ήταν 749 για κάθε χίλιες γυναίκες.Επίσης πέρυσι 4.315 γυναίκες παντρεύθηκαν άνδρες από την Κίνα,ενώ την ίδια χρονιά 21.888 άνδρες από το Χονγκ Κονγκ παντρεύθηκαν γυναίκες από την Κίνα σύμφωνα με την έρευνα.... Με δεδομένη και την ραγδαία οικονομική ανάπτυξη της περιοχής ίσως κάποιοι να δελεαστούν και να θελήσουν να πουλήσουν ακριβά το...κορμάκι τους!!!

Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με μια έρευνα περί παντρεμένων-ανύπαντρων και ποιοί είναι οι καλύτεροι, από υγεία κλπ. που δείχνει μια ανοδική τάση των ανύπαντρων που ως τώρα οι έρευνες τους ήθελαν να είναι πίσω πολύ από τους παντρεμένους...

Ανύπαντροι αλλά υγιείς!

Μειώνεται συνεχώς το χάσμα υγείας που τους χώριζε από τους παντρεμένους

TΗΕ WΑSΗΙΝGΤOΝ ΡΟSΤ , Της Serena Gordon

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008

Ο γάμος έχει και τα καλά του. Για παράδειγμα, παλαιότερες επιστημονικές μελέτες υποστήριζαν ότι οι παντρεμένοι έχουν πιο πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα από τους άγαμους!

Για τα οφέλη της έγγαμης ζωής οι ειδικοί ήταν πάντα βέβαιοι: οι παντρεμένοι είναι πιο υγιείς από τους ανύπαντρους. Φαίνεται όμως ότι οι singles έχουν περάσει στην αντεπίθεση, καθώς, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, το χάσμα υγείας ανάμεσα στις δύο ομάδες μειώνεται συνεχώς.

Κι επειδή καλύτερη υγεία σημαίνει περισσότερη ευτυχία, είναι σαφές ότι οι ανύπαντροι έχουν αρχίσει και κατακτούν δύο πεδία, που τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα ήταν προνόμιο όσων έχουν ανταλλάξει βέρες.

ΕΡΕΥΝΑ - ΜΑΜΟΥΘ

Μελέτη δεδομένων 32 ετών για ένα εκατομμύριο Αμερικανούς από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Μίσιγκαν «οι καιροί αλλάζουν», όπως τιτλοφόρησαν την έρευνά τους οι ερευνητές εμπνεόμενοι από το ομώνυμο τραγούδι του Μπομπ Ντίλαν. Ο διαφορετικός τρόπος που οι άνθρωποι βλέπουν τον γάμο σε σχέση με τριάντα χρόνια πριν, καθώς όλο και περισσότεροι επιλέγουν να μην παντρευτούν ή να παντρευτούν σε μεγαλύτερη ηλικία, άλλαξε και τη θέση των ανύπαντρων στην κοινωνία με ευεργετικές συνέπειες για την υγεία τους. Σε αντίθεση με τρεις δεκαετίες πριν, οι ανύπαντροι έχουν περισσότερους κοινωνικούς δεσμούς και ένας σύζυγος δεν είναι πλέον τόσο απαραίτητος για τη διεύρυνση του κοινωνικού κύκλου. Επίσης, οι άντρες δεν περιθωριοποιούνται όπως παλιότερα από την υπόλοιπη κοινωνία αν δεν έχουν δώσει όρκους αιώνιας πίστης στο δημαρχείο ή την εκκλησία. .

..΄Οπως αντιλαμβάνεστε αρχίζουν να εμφανίζονται σημάδια ανάκαμψης για τους ανύπαντρους και αν αποδειχθούν σοβαρές αυτές οι ενδείξεις της έρευνας, όπως θα έλεγε και ο κ. Ανθιμος "κλονίζονται τα θεμέλια της κοινωνίας"...
...και τρίτη μια είδηση που καθόλου δεν θα αρέσει στον κ. Ανθιμο, αλλά πολύ θα άρεσε σε πολλούς από μας, εκτός μόνο από την ηλικία του...τυχερού:

ΜΠΕΛΟ ΑΜΠΟΥΜΠΑΚΑΡ

[ Πρόσωπα ] Ο άνδρας με τις 86 συζύγους

Του Γιώργου Αγγελόπουλου gangel@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 12 Αυγούστου 2008

Λέει πως δεν συνιστά σε άλλους άνδρες να δοκιμάσουν την εμπειρία του, πως θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν στις 10 συζύγους ή και σε λιγότερες. Γιατί οι 86 που έχει αυτός, είναι τελικά πολλές...
O Νιγηριανός Πα Μοχάμαντ Μπέλο Αμπουμπάκαρ είναι 84 χρόνων και τα μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του όταν έγινε γνωστό πως έχει... δύο συζύγους περισσότερες από τα χρόνια του! Μάλιστα, στην πραγματικότητα, οι γυναίκες που έχει παντρευτεί είναι 113, όμως επτά έχουν πεθάνει και άλλες 20 τις έχει χωρίσει. Λέει πως τα βγάζει πέρα με τη βοήθεια του Θεού: «Ακόμη και με 10 συζύγους, ένας άνδρας θα κατέρρεε, αλλά εμένα μου δίνει δύναμη ο Αλλάχ. Έτσι καταφέρνω να ελέγχω 86 γυναίκες». Έχει επίσης 189 παιδιά και μερικές σύζυγοί του είναι μικρότερες από μερικά παιδιά του! Ο Μπέλο Αμπουμπάκαρ ζει στην Μπίντα, στη Δυτική Νιγηρία, είναι πρώην δάσκαλος και μουσουλμάνος ιεροκήρυκας και από το 1972 παρουσιάζεται ως θεραπευτής. «Ο αριθμός των συζύγων εξαρτάται μόνο από τις δυνατότητες κάθε άνδρα», τονίζει. Και οι δικές του είναι απεριόριστες... Οι κυρίες επιβεβαιώνουν τη γοητεία- και τις ικανότητες- του ανδρός. «Όταν δέχθηκα να παντρευτώ έναν άνδρα που είχε ήδη τόσες συζύγους, ήξερα πως ήταν σε θέση να τις φροντίσει όλες», λέει η Γκανιάτ, η οποία είναι 20 χρόνια παντρεμένη με τον «Μπάμπα», όπως όλοι τον φωνάζουν. Μία από τις νεώτερες, η Σαριφάτ, που ήταν 25 όταν ο Μπέλο Αμπουμπάκαρ ήταν 74 ετών, είχε καταφύγει σ΄ αυτόν για να τη θεραπεύσει από τις τρομερές ημικρανίες της: «Μόλις τον είδα, ένιωσα θεραπευμένη. Ο Θεός μού είπε πως ήταν καιρός να γίνω γυναίκα του και, δόξα τω Θεώ, έγινα». Ο Μπέλο Αμπουμπάκαρ και οι σύζυγοί του δεν εργάζονται και ο ίδιος αρνείται να πει πού βρίσκει αρκετά χρήματα για να καλύπτει το τεράστιο κόστος της διατροφής και ένδυσης τόσο πολλών ανθρώπων. Σε κάθε γεύμα πρέπει να μαγειρεύουν τρεις δωδεκάκιλους σάκους ρύζι! «Είναι όλα εκ Θεού», λέει εκείνος.
Σε αυτή την περίπτωση βέβαια εγείρονται ένα σωρό θέματα κι ερωτηματικά, που καλό είναι να τα πιάσουμε ένα-ένα: 1.Δεν ξέρω τι έκανε προ 40ετίας ας πούμε, αλλά στα 84 να καταφέρνει 86 γυναίκες το θεωρώ υπερβολή και δεν ξέρω και πώς τις αντιμετωπίζει γενικά όχι σεξουαλικά. 2.Κυρία μου οι ημικρανίες σας (λέω γιαυτήν που...θεραπεύτηκε)προφανώς οφείλονταν καθαρά σε κάποια έλλειψη που την βρήκατε στο πρόσωπο(όχι ακριβώς, αλλά...) του Μπάμπα. 3. και σημαντικότερο...αυτή τη ζωή κ. Μπάμπα μπορείς να την κάνεις στη Νιγηρία γιατί σε παίρνει. Για έλα στην άγρια Δύση που ζούμε εμείς να βολέψεις έστω και μία γυναίκα με σκέτο ρύζι κι άστα τα σάπια πως "όλα είναι εκ Θεού".

Aνάμικτα συναισθήματα σαν...παγωτό;

Δεν το ξέρω, δεν το έχω πάθει ακόμα και γιαυτό δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. ΄Ομως ο ερχομός ενός παιδιού, μιας νέας ζωής στον ταραγμένο-έτσι κι αλλιώς-κόσμο μας, είναι από μόνος του ένα χαρμόσυνο γεγονός. Τι γίνεται τώρα όταν αυτός ο ερχομός σε κάνει γιαγιά ήπαππού; Η φίλη μου η Κούλα έγινε γιαγιά(τυχερή ε, τυχερή!) και φαντάζομαι πως η βανίλια της χαράς θα υπερισχύει της σοκολάτας, κάποιων ενδόμυχων σκέψεων(πάει μεγαλώσαμε στο πιο ήπιο, άντε και καλή ψυχή στο πιο σκούρο και άλλα που δεν μου επιτρέπει η καλή μου ανατροφή να εκφέρω). Ο μπέμπης κοιμάται μακαρίως(τη φωτογραφία την πήρα αυθαιρέτως από την εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ) και γύρω του σαν τις καλές μάγισσες όλοι οι δικοί του τον χαζεύουν(χαζογιαγιάδες, χαζοπαπούδες, χώρια το ανδρόγυνο). ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!

Πεκίνο και...πεκινουά!

(Ολυμπιακό)Πνεύμα και Ηθική, πνεύμα και ηθική...΄Ηθελες πρωταθλητισμό κι εσύ βρε Κατερίνα μου Ροδίτισσα κι έμπλεξες από τη μια με τους Τζέκους τους φαρμακέμπορους, κι από την άλλη με τους εμπόρους του ιδεώδους, τους αθάνατους, εσύ μια θνητή. "Μη γυρεύεις ομορφιές σ΄έναν κόσμο χαλασμένο" λέει το τραγούδι. Είναι να μη πέσει και σε πλακώσει η συγκυρία γιατί όλοι για μια συγκυρία ζούμε. Με μια καλή πιάνουμε τη καλή, με μια στραβή πάμε κατά διαόλου κι άντε μετά να περιμένεις δικαίωση. ΄Οσο πιστεύουν στην Ελάδα τους ναρκομανείς ότι απεξαρτήθηκαν κι επανεντάχθηκαν, αλο τόσο θα πιστεύανε κι εσένα. Σαυτή τη χώρα, όπως απέδειξε και το Πεκίνο, δύο πράγματα δεν εξέλιπαν ποτέ: Ο Καιάδας και η...βασιλεία!!!
΄Αλλωστε η επικαιρότητα και τα δελτία με τόση ημερήσια παραγωγή έχουν και πολλά απόβλητα, που πρέπει να αποθέσουν. Γιαυτόν τον ΧΥΤ(Α)νθρώπων κανείς δεν διαμαρτύρεται, ούτε κινητοποιείται...΄Ετσι λοιπόν της πολιτικής ημών ηγεσίας ποιούσης τα μπάνια της και της παρούσης περί άλα τυρβάζουσας, προέκυψε πλάνο(εντελώς πλάνο μας διαβεβαίωσαν) την ώρα της εισόδου της εληνικής αποστολής, με έναν φίλο πούρθε από τα παλιά, αν ποτέ έφυγε, τον Κοκό. Την ίδια ώρα η κ. Ντόρα Γλύξμπουργκ φιλούσε σταυρωτά την ΄Αννα-Μαρία Μητσοτάκη-Κούβελου ενώ ο Κωνσταντίνος σκέτο ποζάριζε ως άρχων του τόπου που γένησε τους Ολυμπιακούς αγώνες και τους ολυμπιονίκες σαν κι αυτόν.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, η βασιλεία ποτέ δεν πεθαίνει, οι αθάνατοι της ΔΟΕ ποτέ δεν πεθαίνουν, η κονόμα ποτέ δεν πεθαίνει, η Κόκα-κόλα ποτέ δεν πεθαίνει, οι Κινέζοι όσοι και να πεθάνουν έχουν αποθέματα. Αλοίμονο στους Γεωργιανούς, τους Οσέτιους, τους Αμπχάζιους ,αλοίμονο και σε μας αδέρφια!!!

Τουριστική εκμετάλλευση "μπόμπα"

Τι είναι τούτο πάλι και φέτος με την διασκέδαση των νεαρών τουριστών(και των δύο φύλων και των όποιων παραλλαγών). ΄Ηταν να μην γίνει το έγκλημα στη Μύκονο(μακάρι να μην γινότανε γιατί αυτό το άχθος θα το σηκώνουμε για πάντα στην τουριστική καμπούρα μας), με τους "φουσκωτούς", για τους οποίους πάλι πέσαμε από τα σύννεφα, με πρώτο τον πρώτο πολίτη της Μυκόνου, τον δήμαρχο, που ανακάλυψε αίφνης την ύπαρξή τους, όπως περίπου ο Κολόμβος την Αμερική(σιγά-σιγά κ. δήμαρχε θα ανακαλύψεις κι άλλα, όπως π.χ. την προτίμηση συγκεκριμένης σεξουαλικής ομάδας προς το νησί σου). Καπάκι λοιπόν στο έγκλημα ιδού και τα "εγκλήματα" των Βρετανών κυρίως νεαροτουριστών στα Μάλια(κουβάρια γίναμε), στον Λαγανά Ζακύνθου, στο Φαληράκι της Ρόδου(παλαιόθεν) και όπου αλλού...

...ανεσύρθη εκ των ερμαρίων της ειδησεογραφίας και επικαιροποιήθηκε ο έξαλλος (για ποιούς;) τρόπος διασκέδασης, το ξεσάλωμα...και μου γεννήθηκε το ερώτημα: Τι νομίζουν ότι κάνουν όλοι αυτοί οι εναπομείναντες καλοκαιρινοπρωϊνάδες και σουρουποκαλοκαιράκηδες της ενημέρωσης; ΄Επεσαν κι αυτοί από τα σύννεφα και προσπαθούν να ρίξουν κι άλλους ή κάθησαν από κάτω και δείχνοντας σκηνές αποκάλυψης οπισθίων, καταγράφουν αυτούς που συνεχίζουν να πέφτουν από τα σύννεφα; Πέρα από το ότι οι συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές έχουν κάνει αυτές τις επιλογές εδώ και χρόνια για να ελκύουν τον νεαρόκοσμο της Βρετανίας, να τον ποτίζουν οι διάφοροι αεριτζήδες των περιοχών αυτών μπόμπες , εν πάση περιπτώσει γούστο του καθενός είναι. Φυσικά και θα ξεσαλώσουν τα νιάτα και τα Εγγλέζικα και τα Αυστραλέζικα και κάθε εθνικότητας, όλα, γιατί είναι νιάτα, τι θέλατε να κάνουν, ευχέλαιο; Γιαυτό έρχονται στη χώρα μας, για το γλέντι, για την ασυδοσία(την οποία πληρώνουν με πονοκεφάλους, αχαλίνωτο σεξ, δυστυχώς και με τη ζωή τους), γιαυτό προτιμούν αυτούς τους προορισμούς, για να ζήσουν το κλίμα, τι έρχονται για να χαζεύουν μόνο αγάλματα και ένδοξο παρελθόν; Οι κοπέλλες εκτός από τους μαρμάρινους θέλουν να δουν και να θαυμάσουν(εντάξει και να δοκιμάσουν) ζωντανούς Κούρους και να πέσουν μέρα και νύχτα στα γαλανά μας νερά...

...΄Οταν λοιπόν γίνεται θέμα η έξω καρδιά(εντάξει, αποκαλύπτονται και άλλα μέρη)διασκέδαση στα Μάλια ή τον Λαγανά κι αλλού και πάνε οι σεμνότυφες κάμερες για να αποτυπώσουν έξαλλους νεαρούς να κατεβάζουν τα τζιν τους, τα ρεπορτάζ σε τι στοχεύουν; Στον συνετισμό τους, στην διαφήμισή τους ή στην δυσφήμιση; Εκτός κι αν οι κάμερες σπεύδουν να εστιάσουν στα γυμνά οπίσθια σαν να εισπράττουν τα επιτίμια των αφεντικών τους.

Η πιο σεξουαλική μέρα του χρόνου

Τι μέρα είναι σήμερα; Μία ακόμη Παγκόσμια Ημέρα...Ναι αλλά ποιά; Σήμερα είναι Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού.
Οχι δεν έχει καμμία σχέση το ότι οι αριθμοί της μέρα έχουν πολλές...τρύπες, οχτάρια δηλαδή( 8/8). Η μέρα καθιερώθηκε και "πρωτογιορτάστηκε"( το πώς δεν μπορώ να σας το αναλύσω) το 1998(έχει τα δεκάχρονά της δηλαδή), από τον εικαστικό καλλιτέχνη και ακτιβιστή του σέξ(!) ΄Αλεξ Χίρκα, ο οποίος τυγχάνει αμφίφυλος. Δεν υπήρξε κανένας ιδιαίτερος λόγος...
...απλώς αυτός σκέφτηκε ότι ο οργασμός είναι η υπέρτατη ηδονή και ευχαρίστηση του ανθρώπου και θα έπρεπε να γιορτάζεται. Διάλεξε δε στην τύχη την 8η Αυγούστου, επειδή είναι μια μέρα του καλοκαιριού(κατά το οποίο οι διαθέσεις γενικώς...ανεβαίνουν)κι επειδή δεν υπήρχε κάποια άλλη σημαντική επέτειος αυτή τη μέρα...
...αντε βρε...καλούς οργασμούς σας εύχομαι...από το στόμα μου και στο αυτί της λίμπιντό σας!

Η ομαδικότητα του Αυγούστου

Οι ΄Ελληνες των αστικών κέντρων δείχνουν να μην αντέχουν τη μοναξιά. ΄Οπως είναι στοιβαγμένοι στην καθημερινότητά τους στο μετρό, στα λεωφορεία, παντού, όπως στοιβάζονται στους σταθμούς των διοδίων τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και τα τριήμερα, έτσι κάνουν και τον ζεστό μήνα(και θεό) Αύγουστο...
...πότε παίρνεις την άδειά σου, είναι μια περιττή ερώτηση μεταξύ Αθηναίων και όπως τα ευκόλως εννοούμενα έτσι και τα κατ΄ έθιμον δέον να παραλείπονται. Αύγουστο βέβαια,ρωτάνε τέτοια πράγματα; Και δώστου ο συνωστισμός στο λιμάνι του Περαίως και δώστου το στριμωξίδι στα βαπόρια και δώστου η στοίχιση στις παραλίες, ιδιαίτερα των κοντινών προορισμών(λιτότης γαρ), σαν τα πλακάκια του ντόμινο, να περνάει ο άλλος και να σε ραίνει με την άμμο της σαγιονάρας του, σε ένα διαφορετικό ιδιότυπο αμμόλουτρο-ντους!...
...θα μου πείτε ότι οι περισσότερες εταιρείες και επιχειρήσεις τον Αύγουστο κατεβάζουν ρολά και δίνουν άδειες, όμως δεν αποτελεί και θέσφατο. Υπάρχουν μέσα στα εκατομμύρια των μεγαλουπόλεων αρκετές χιλιάδες που θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν παραθεριστικώς και να αναζητήσουν τη μοναξιά(που είναι πιο καλή, το λέει κι ο Πάριος), σε παραλία ερημική, αναζητώντας μεταξύ ηρεμίας και χαλάρωσης και την σωτηρία της ψυχής, που ως γνωστόν "είναι πολύ μεγάλο πράγμα". Εκεί όπου αχρηστεύονται στη πράξη τα αγχολυτικά και άλλα χημικά σκευάσματα και η θεραπεία εναποτίθεται αποκλειστικά στα γιατρικά της φύσης. ΄Οπως και νάχει καλές διακοπές αδέρφια!!!
Ευχές από καρδιάς
Γιώργος Σκαπέτης

Ο αποκεφαλισμός του τουρισμού

"...Μύκονο και Σαντορίνη, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι..."τραγουδούσε ο Βαγγέλης πριν από χρόνια και θάλεγε κανείς ότι φέτος όλοι οι βάσκανοι οφθαλμοί επέπεσαν στα πιο γκλάμορους σημεία. Η Ρόδος κατακάηκε, ακολουθώντας μια σχεδόν προδιαγεγραμμένη πορεία όλων μας στην καταστροφή(εμείς η Σάμος, η Χίος του χρόνου ποιός ξέρει)της έλλειψης συντονισμού και της πενιχρότητας των μέσων και των υποδομών, ενός κράτους που ξοδεύει εκεί που δεν θα έπρεπε....
...μετά ήρθε το έγκλημα της Μυκόνου, που έδειξε σε όλο του το μεγαλείο(και σε όλο τον κόσμο δυστυχώς)τον αγγελικά πλασμένο κόσμο της νύχτας και ειδικά των γκλαμουράτων περιοχών, όπου συχνάζουν οι βίπ΄ς και άλλες ανεβασμένες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας(ανεβασμένες δια πολλών τρόπων και ...σκευασμάτων), όπου ισχύουν άλλοι κανόνες....
...και βέβαια ήρθε καπάκι το χτεσινό στη Σαντορίνη, που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, αλλά που ως τώρα βλέπαμε σε αμερικάνικες ταινίες τρόμου, κάτι Νοσφεράτου και τέτοια...
Τελικά η ψυχή του ανθρώπου είναι άβυσσος, καλά το λέει το ρητό...διότι άλλο σε μια στιγμή παροξυσμού να φτάνεις στο έγκλημα κι άλλο να περιφέρεις ένα κεφάλι στο χωριό. ΄Ολα αυτά, παρά τις διαφορές τους, σωρευτικά λειτουργούν κατά του τουριστικού μας ονόματος, το οποίο μπορεί να διατηρεί την αίγλη του, χάρη στο φυσικό κυρίως περιβάλλον(γιατί το δομημένο άστο να πάει), αλλά έχει σοβαρούς και πολλούς ανταγωνιστές παγκοσμίως.

Προς ταξιδιώτες και οδοιπόρους

Τώρα θα μου πεις αυτοί που άρχισαν ήδη τις διακοπές τους,και είναι οι περισσότεροι έως όλοι, μια κι ο μήνας(και θεός, κατά το γνωστό νεοκυματικό άσμα με την Ρένα Κουμιώτη) Αύγουστος, είναι-πώς να το κάνουμε-πάντα στη μόδα των διακοπών, πού θα διαβάσουν αυτά που γράφεις; Ε, δεν πειράζει, όσοι δεν έφυγαν ακόμη κι όσοι σερφάρουν ακόμα και στις διακοπές, ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες. Το βρήκα, το προσυπογράφω, το μεταφέρω και παρακαλώ δια την εμπέδωσίν του:

Ο «πράσινος» ταξιδιώτης

Οικολογικές διακοπές χωρίς Ι.Χ. και πλαστικές σακούλες στις ακρογιαλιές

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης manosh@dolnet.gr

«Στις διακοπές αποφεύγω να παίρνω μαζί μου αυτοκίνητο. Χρησιμοποιώ τα τοπικά λεωφορεία που διαθέτουν τα νησιά. Πολλές φορές μετακινούμαι με ποδήλατο. Νοικιάζω αυτοκίνητο μόνο όταν είναι απαραίτητο». Η κ. Όλγα Κωνσταντέλου, εθελόντρια της Greenpeace, ακολουθεί «πράσινες» συνήθειες κάθε καλοκαίρι στις διακοπές της, προσπαθώντας να μην επιβαρύνει με ρύπους το περιβάλλον.

Όπως προσθέτει, υπάρχουν και πολλές άλλες οικολογικές πρακτικές που μπορεί να εφαρμόσει κανείς στις διακοπές. «Οι περισσότερες μάλιστα είναι πολύ απλές. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω στην παραλία, προτιμώ να έχω μαζί μου μία πάνινη τσάντα ή ένα σακίδιο για να μεταφέρω τα πράγματά μου αντί για πλαστική σακούλα. Επιπλέον, για τις μικροσυσκευές που κουβαλάω έχω φροντίσει να εφοδιαστώ με επαναφορτιζόμενες μπαταρίες».

Οι γόπες και τα σκουπίδια που αφήνουν στις παραλίες οι παραθεριστές αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα, που έχουν μάλιστα συνέπειες στην πανίδα των νησιών ή άλλων περιοχών. «Τα αποτσίγαρα είναι δηλητήριο για τα πουλιά και τα ψάρια που τα τρώνε. Το ίδιο θανατηφόρες μπορεί να αποδειχθούν οι πλαστικές σακούλες για χελώνες ή άλλα θαλάσσια ζώα», λέει στα «ΝΕΑ» η υπεύθυνη Δικτύου Δράσης Καταναλωτών του ελληνικού γραφείου της Greenpeace κ. Ναταλία Τσιγαρίδου.

Πριν από μία 4ετία, σε μία γιγαντιαία επιχείρηση καθαρισμού 1.493 ελληνικών ακτών, είχαν συλλεγεί 69 κιλά γόπες, περίπου 270 κιλά πλαστικές σακούλες και 61 κιλά πλαστικά καλαμάκια. Μάλιστα, ένα μεγάλο μέρος των απορριμμάτων παρασύρεται από τον αέρα ή τα κύματα και καταλήγει στη θάλασσα.

Η κ. Ντόρα Πετρουλά, συνεργάτις της WWF στην εκστρατεία για την κλιματική αλλαγή, τονίζει από την πλευρά της πως οι πολίτες δεν πρέπει να ξεχνούν στις διακοπές τις «πράσινες» συνήθειες που ακολουθούν όταν βρίσκονται στις πόλεις. Δηλαδή πρέπει να μειώνουν όσο μπορούν τη χρήση του κλιματιστικού και να μην αφήνουν τις ηλεκτρικές συσκευές σε κατάσταση αναμονής. Μία ακόμη συμβουλή που δίνει στους πολίτες, ειδικά σ΄ αυτούς που κάνουν τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά, είναι να χρησιμοποιούν με σύνεση το νερό. Για παράδειγμα οι υπεύθυνοι της WWF προτείνουν στους παραθεριστές, κατά την παραμονή τους σε κάποιο ξενοδοχείο, να ζητούν να μην τους αλλάζουν τα σεντόνια και τις πετσέτες σε καθημερινή βάση. Έτσι, θα βοηθήσουν σημαντικά στην εξοικονόμηση νερού.

...είμαστε ωραίος τόπος, ο ομορφότερος, τον σέβονται και τον αναγνωρίζουν όλοι στα πέρατα του κόσμου, εμείς δεν πρέπει να τον "διαχειριζόμαστε" με σεβασμό;

Κράτος, ποιό κράτος;

Είναι ένα ερώτημα που μας απασχολεί σαν λαό από συστάσεως του ελληνικού κράτους(αυτού τέλος πάντων, που υποτίθεται ότι συστήσαμε και διατηρούμε)και το φετίχ μας επίσης, μια που εκεί καταφεύγουμε(με κάθε τρόπο, επικλητικό, διεκδικητικό, απαιτητικό,υβριστικό κ.ά.)κάθε φορά που είτε ζοριζόμαστε, είτε φιλοσοφούμε(μετ΄ ευτελείας πάντα). Φράσεις όπως "φταίει το κράτος", "δεν υπάρχει κράτος", "τι κάνει το κράτος", "πού είναι το κράτος", "άμα περιμένεις απ΄ το κράτος", "χ... ή γ.... το κράτος" (δεν είμαι σεμνότυφος, είμαι ευπρεπής...αφού καταλάβατε), είναι στην ημερήσια διάταξη των θεμάτων της κουβέντας μας, με αφορμή κάποιο συμβάν(συνήθως δυσάρεστο, στα ευχάριστα τι να το κάνουμε το κράτος). Και η πλάκα είναι ότι αυτή η επίκληση του κράτους, γίνεται όχι μόνο από τους απαρτίζοντες το κράτος( δηλαδή όλους μας)αλλά και απ΄ αυτούς που το διαχειρίζονται, το εκμεταλλεύονται, το απομυζούν, το κατακλέβουν, το έχουν του χεριού τους, το έχουνε χ... συγνώμη αυτό είναι μια γενικότητα. ...
...κι αυτό που κάνει εντύπωση(όσο κι αν τίποτα πια δεν μου κάνει εντύπωση σε αυτή τη χώρα...δεν λέω σε αυτό το κράτος, προσέχω τα γραπτά μου), είναι η στάση και η συμπεριφορά όλων αυτών που υποτίθεται μας εκπροσωπούν, είναι οι εκλεκτοί του κρ...(φτού!), οι εκλεκτοί μας. Τι εννοώ; Θα σας πω αμέσως. Διότι νομίζω ότι αυτή η παράμετρος και η νοοτροπία που παράγει, είναι που έχει οδηγήσει τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα και που παραπέρα δεν πάνε, κατά την ταπεινή μου άποψη. Και αφορμή για να γράψω αυτές τις σκέψεις, τούτη δω την ανάρτηση, ήταν μια επίσκεψη σήμερα, στο PRESS-GR όπου είδα μια ανάρτηση από δύο πολιτευτές της Ν.Δ. που εκφράζουν την άποψή τους για τις πυρκαγιές(το ίδιο θα μπορούσαν να έκαναν για ένα άλλο καυτό θέμα των ημερών). Λένε λοιπόν αυτοί οι τέως που θέλουν οσονούπω και όσο το συντομότερο να γίνουν νυν και αεί αν είναι δυνατόν, πως "δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από το κράτος" . Κι εδώ ακριβώς είναι η γενεσιουργός όπως πιστεύω εγώ αιτία όλης αυτής της νοοτροπίας μαστιγώματος του κράτους(δηλαδή του αυτομαστιγώματός μας). Διότι όποιος πολιτευάμενος(αείμνηστη Μαρίκα Νέζερ)είναι στην αντιπολίτευση τα φορτώνει όλα στο κράτος, διότι έχουν την διαχείρισή του οι αντίπαλοι. Μόλις αλλάξει η κυβέρνηση και βρεθούν διαχειριστές του κράτους τα φορτώνουν όλα στον κόκκορα και άμα τους παραζορίσεις σου λένε, αυτό που έγραψαν και αυτοί οι δύο πολιτευάμενοι και χηρευάμενοι(υπό την έννοια της χηρεύουσας θέσης τους εν τω κοινοβουλίω)... "μην τα περιμένουμε όλα από το κράτος". ...
...κι ερχόμαστε στο ερώτημα: Υπάρχει κράτος; Πότε θα ξεκαθαρίσουμε μέσα μας και θα το συμφωνήσουμε στη συνέχεια, ότι κράτος υπάρχει, το απαρτίζουμε όλοι εμείς αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το θέλει καθένας για πάρτη του. Πότε θα συμφωνήσουμε ότι η διαχείριση ενός κοινού πράγματος θέλει εκτός από όλα τα άλλα(διαφάνεια, νοικοκυρωσύνη, φειδώ) και την αναγνώριση από όλους ότι είναι κοινό και όχι τσιφλίκι του καθενός.
Κάποτε σε κείνη την θλιβερή τριετία, που κυβέρνησε(;)ο Μητσοτάκης, βγήκε κάποια στιγμή ως πρωθυπουργός και είπε "ο αστυνομικός είναι το κράτος και δεν δίνει λογαριασμό"(κάπως έτσι). Τότε ένας φίλος μου αστυνομικός αστειευόμενος μου είπε"κάτσε καλά γιατί τώρα εγώ είμαι το κράτος" . Κι εγώ του είπα στο ίδιο κλίμα"ποιό κράτος, αφού δεν υπάρχει κράτος". Κι αυτός... "ε, πώς, δηλαδή δεν υπάρχω;".
Τώρα θα μου πείτε τι μ΄ έπιασε Κυριακάτικα, μεσ΄το μεσημέρι, Αύγουστο μήνα και ασχολούμαι με το κράτος. Ε, πώς...αφού έχει πάει διακοπές, μου λείπει(το κράτος).