Aνάμικτα συναισθήματα σαν...παγωτό;

Δεν το ξέρω, δεν το έχω πάθει ακόμα και γιαυτό δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. ΄Ομως ο ερχομός ενός παιδιού, μιας νέας ζωής στον ταραγμένο-έτσι κι αλλιώς-κόσμο μας, είναι από μόνος του ένα χαρμόσυνο γεγονός. Τι γίνεται τώρα όταν αυτός ο ερχομός σε κάνει γιαγιά ήπαππού; Η φίλη μου η Κούλα έγινε γιαγιά(τυχερή ε, τυχερή!) και φαντάζομαι πως η βανίλια της χαράς θα υπερισχύει της σοκολάτας, κάποιων ενδόμυχων σκέψεων(πάει μεγαλώσαμε στο πιο ήπιο, άντε και καλή ψυχή στο πιο σκούρο και άλλα που δεν μου επιτρέπει η καλή μου ανατροφή να εκφέρω). Ο μπέμπης κοιμάται μακαρίως(τη φωτογραφία την πήρα αυθαιρέτως από την εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ) και γύρω του σαν τις καλές μάγισσες όλοι οι δικοί του τον χαζεύουν(χαζογιαγιάδες, χαζοπαπούδες, χώρια το ανδρόγυνο). ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!