Τα φώτα χαμήλωσαν εκεί λίγο μετά τις 9 και τα μάγια ξεχύθηκαν με μουσική μορφή τυλίγοντάς μας σαν σύννεφο. ΄Οσοι είμαστε χτες βράδυ στο αρχαίο θέατρο Πυθαγορείου, λίγοι αλλά τυχεροί, φύγαμε μαγεμένοι από αυτή τη συναυλία. Σουζάνα και Έλενα Βουγιουκλή, δύο αδερφές, δύο φωνές, ένα και εκπληκτικό το αποτέλεσμα. ΄Ένα μαγευτικό μουσικό ταξίδι από την ΄Ηπειρο, τη Θράκη, τη Μακεδονία, τον Πόντο, μέχρι την Κάτω Ιταλία, την Πορτογαλία και συχνές μεταβάσεις πέραν του Ατλαντικού, με αναφορές αξιόλογες, που ξάφνιαζαν κάθε στιγμή από τις ανεπανάληπτες ερμηνείες, την άψογη σκηνική παρουσία και την λιγόλογη αλλά πλήρη παρουσίαση των κομματιών.
Δύο πανέμορφες γυναίκες με προσεγμένη την κάθε λεπτομέρεια, από το ντύσιμο έως την παραμικρή τους κίνηση, κέρδισαν όχι μόνο τις εντυπώσεις της βραδιάς, αλλά τις καρδιές μας, χωρίς να καταβάλλουν καμιά προσπάθεια, πέρα από την βαθιά γνώση και το τέλειο αποτέλεσμα της δουλειάς τους.
Δεν ξέρω τι έφταιξε, αν και έχω καταγράψει στο μυαλό μου μερικές από τις αιτίες, που το αρχαίο θέατρο δεν ήταν κατάμεστο όπως θα έπρεπε, για να ανταποδώσουμε σαν τόπος τη μεγάλη τιμή που μας έκαναν οι δύο καλλιτέχνιδες. Ζούμε βλέπετε την εποχή του σταρ-σύστεμ, του μεγαλοονοματισμού που μας τραβάει σαν τις πεταλούδες στα δυνατά φώτα. Από την άλλη μας κατατρέχει και θα εξακολουθήσει επ΄ άπειρον ως φαίνεται, η αλληλοκάλυψη των διάφορων πολιτιστικών εκδηλώσεων που βάζουν σε δίλημμα όσους θα ήθελαν να πάνε κάπου τις καλοκαιρινές νύχτες του.
Σημασία έχει πως όσοι σπεύσαμε, ζήσαμε μια μαγευτική νύχτα που θα τη θυμόμαστε για καιρό, μαζί με τις δύο εξαίσιες παρουσίες. Τη Σουζάνα και την Ελένη που τις αγαπήσαμε σε μια νύχτα… αλλά … με το δίκιο μας!
Τελετή αδελφοποίησης του Δήμου Βαθέος και της Κοινότητας Ολύμπου Καρπάθου είχαμε χτες βράδυ στη πλατεία Δημαρχείου, όπου υπήρξαν χαιρετισμοί, υπογράφτηκε το πρωτόκολλο αδελφοποίησης και ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα...
... Αφορμή ο επαναπατρισμός από το Βρετανικό Μουσείο σε αντίγραφο(ούτε μια πλάκα, μια επιγραφή δεν δίνουν οι αχρείοι), μια επιγραφής-ευχαριστηρίου στεφανώματος Σάμιου γιατρού της αρχαιότητας, που σε επιδημία έσωσε τους κατοίκους της περιοχής του σημερινού Ολύμπου με αυταπάρνηση...
... και αποτέλεσε την απαρχή της αδελφοποίησης στα σημερινά νεώτερα χρόνια μας, σαν οφειλόμενος φόρος τιμής...
... οι Καρπάθιοι υπήρξαν μια δυναμική και δημιουργική παροικία στη Σάμο από τον καιρό της ηγεμονίας και μετά, ήταν πολύ καλοί μάστορες στο χτίσιμο κυρίως της πέτρας, έχουν "σηκώσει" αμέτρητες οικοδομές στη πρωτεύουσα και φυσικά έχουν εδραιώσει την παρουσία τους με τα αμέτρητα επώνυμα "Καρπάθιος ή Καρπαθίου" που βρίθουν στη Σάμο.
... ήρθαν ο πρόεδρος της κοινότητας και διάφοροι εκπρόσωποι της Τ.Α. ήρθαν και τα παιδιά του χορευτικού με τους μουσικούς, από την Αδελφότητα Ολυμπίων Ρόδου, που αριθμεί 1300 μέλη παρακαλώ, μας τραγούδησαν, μας χόρεψαν και κυρίως ξεδίπλωσαν την ψυχή τους ενώπιόν μας, όσων προσήλθαμε, μια που και αυτή η εκδήλωση πέρασε στο ντούκου από πλευράς προβολής(κάτι δεν πάει καλά με τις δημόσιες σχέσεις του Δήμου Βαθέος, το έχουν αντιληφθεί και άλλοι πλην εμού και μου το είπαν). Συμπατριώτες κι αδέλφια μας αποκαλούσαν συνεχώς από μικροφώνου και έδειχναν να το νοιώθουν. Μακάρι τέτοιοι δεσμοί να μην μένουν στα... πρωτόκολλα!
Με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς, σαν το ρυάκι που έτρεχε στα Πλατανάκια...
...με τραγούδια και άσματα από τη νεοσύστατη χορωδία, υπό την διεύθυνση και επιμέλεια του ακούραστου Νίκου Κουμαραδιού....
... με τον αφανό στο κέντρο της πίστας, να περιμένει τους τολμηρούς να πηδήξουν και να κρατήσουν το πανάρχαιο τούτο έθιμο...
... και κατάμεστο το Παλατάκι στα Πλατανάκια, από τους πιστούς, που κάθε χρόνο τιμούν την όλη προσπάθεια των κυριών, το Λύκειο Ελληνίδων, γιόρτασε και φέτος τον Αη-Γιάννη τον Κλήδονα, πιστό στην παράδοση και τη συνέχειά της.
«Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται» γράφουν στα γκισέ των τραπεζών, ευλόγως, αφού απομακρυνόμενος κανείς και επανερχόμενος τα πάντα μπορεί να ισχυριστεί. Αυτή όμως την αρχή δεν μπορεί να την εφαρμόσουμε σε σχέση με την κάλπη, διότι δεν πρόκειται για συναλλαγή οικονομικής φύσεως(αν και ενίοτε συμβαίνει κι αυτό εμμέσως), αλλά για πολιτική επιλογή. Η μόνη ομοιότητα που αποδεικνύεται και πολύ γρήγορα μετά την ημέρα της ψηφοφορίας είναι το… ταμείο! Διότι δυο εβδομάδες μετά καλούμαστε ξανά, αυτή τη φορά όχι για τη κάλπη αλλά για το ταμείο! Διότι το ταμείον (το δημόσιο)είναι μείον και προκειμένου να έρθει σε κάποια στάθμη, να «στανιάρει» που λέμε, θέλει φακελάκι με… περιεχόμενο.
΄Ελα όμως που τα δεδομένα άλλαξαν και στα φετίχ του Έλληνα εισήλθε δυναμικά, απορροφώντας ένα σημαντικό μηνιαίο μέρος των αποδοχών του, ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ! Έλληνας εξ απαλών ονύχων μέχρις των εσχάτων ορίων του βίου χωρίς κινητό, λογίζεται ως λοξός, περίεργος, απόκοσμος έως και ύποπτος. Διότι για να παραμένεις κύριε εκτός δικτύου πάει να πει ότι κάτι έχεις να κρύψεις. Χώρια δηλαδή που δρας αντεθνικά. Διότι έρχεται τώρα σε μια ανάγκη το γκουβέρνο(και πότε δεν ήταν δηλαδή, αλλά ο σπάταλος άνθρωπος αποκτά ποτέ χαΐρι; Πώς να αποκτήσει και ένα κράτος;) και πρέπει να μαζέψει τέλη(τέλη- τέλι- τέλι, μας περιφράξανε από παντού)κι εσύ δεν θα δώσεις τον όβολό σου(κάτι αντίστοιχο με το γνωστό από παλιά «ελεήστε στραβοί τον ανοιχτομάτη-και αγριομάτη Παπαθανσίου).
Και πες ότι τα δώσαμε κι αυτά τα τέλια, να τα αποφύγουμε αδύνατον, σαν το πεπρωμένο, σάμπως θα πιάσουνε τόπο; Πιάσανε τα προηγούμενα, το προπροηγούμενα και τα παραπροηγούμενα; Λοιπόν άντε καλοπληρωτές μου, συνήθεις ύποπτοι πληρωμής, αιώνια υποζύγια, δώστε και σώστε τη κατάσταση, να βγάλουμε το καλοκαίρι κι από το φθινόπωρο πάλι εδώ είμαστε και κυρίως… ΕΔΩ ΕΙΣΑΣΤΕ!!
Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όλοι οι μεγαλο- των μέσων, για τους 450 εργαζόμενους των Αγγελοπουλαίων, που έμειναν στο δρόμο και λαύροι εκτοξεύουν βέλη εναντίον της ολυμπιακής χαλυβδοοικογενείας, και καλά ότι δεν ήταν άνθρωποι που ήθελαν να δημιουργήσουν στο χώρο των Μέσων, να τα λειτουργήσουν σωστά, αλλά τα ήθελαν για άλλους λόγους και για να κάνουν τις δουλειές τους κλπ.
΄Επρεπε να κλείσουν δύο Μέσα ταυτόχρονα με τόσο μεγάλες εργασιακές απώλειες, για να διαπιστώσετε ποιοι έχουν τα Μ.Μ.Ε. και γιατί τα έχουν; Και αναγκάζομαι τώρα εγώ να υπερασπιστώ εμμέσως την κ. Γιάννα και την κάθε… γιάννα-σελεμπριτάνα.
Διότι ρε παλικάρια-πρωταγωνιστές της ενημέρωσης, τα δικά σας αφεντικά δηλαδή γιατί τα έχουν τα Μέσα σας, εξ επαγγέλματος, από δημοκρατική ευαισθησία, ή μήπως για την ψυχαγωγία μας; Για τις δουλειές τους με το δημόσιο και με το εκάστοτε γκουβέρνο δεν τάχουν, για να πιέζουν και να παίρνουν δουλειές;
Θα μας τρελάνετε που ανακαλύψατε στο λιφτινγκάτο πρόσωπο της Γιάννας το σκληρό πρόσωπο της διαπλοκής επιχειρηματικού κόσμου και εξουσίας. Ρε δεν πάτε να δείτε αν ερχόμαστε, που νομίζετε ότι απευθύνεστε σε ιθαγενείς της Μπουζουμπούρας; Πού δουλεύετε τόσα χρόνια ρε εσείς; Τι δουλειές παίρνουν τα αφεντικά σας; Πώς γίνεται εφημερίδες, ραδιόφωνα ή τηλεοράσεις να λειτουργούν χρόνια ολόκληρα με παθητικό, πού τα βρίσκουν αυτοί που τάχουν και τα τροφοδοτούν, κόβουν από το ταβάνι;
Πώς άνθρωποι στον χώρο αυτό, δημοσιογράφοι ή μη, που είχαν ένα συμβόλαιο για δυο εκπομπές να μεταβάλλονται σε μεγαλοϊδιοκτήτες, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και να λειτουργούν ένα και δύο Μέσα με παθητικό;
Πώς κατανέμεται η κρατική διαφήμιση; Πώς κόβονται οι φέτες απ΄ αυτό το «βαρύ πεπόνι», που ανήκει σε όλους μας και κάποιοι που κρατούν το μαχαίρι τις μοιράζουν όπως θέλουν; Πότε ίσχυσε και σε τι ποσοστό η κατανομή της κρατικής διαφήμισης όπως προβλέπει ο νόμος, μεταξύ μεγαλοΜέσων του Κέντρου και επαρχιακών; Ποιος λογοδότησε ποτέ για όλα αυτά;
Ποια κυβέρνηση από την «απελευθέρωση» του χώρου το 1989 μέχρι σήμερα- 20 ολόκληρα χρόνια ασυδοσίας- τα έβαλε με κάποιον από τα αφεντικά σας; Και τώρα σας πόνεσε το κλείσιμο δύο Μέσων και η ανεργία 450 ανθρώπων;
Σ΄ ένα χώρο που 20 χρόνια τώρα γίνεται «της πουτάνας» θα το περιορίσουμε τώρα, υπό την πίεση του λουκέτου, γιατί έτσι μας βολεύει, ότι έγινε «της Γιάννας»;
Απεργία ξαφνική των δημοσιογράφων, άνευ ενημερώσεως 5χτες με 5 σήμερα, για τα ξαφνικά μαντάτα εκ των Αγγελοπουλαίων και το κλείσιμο δύο μέσωνπου απασχολούσαν κόσμο και κοσμάκη και ορθώς- αν και με μια 24ωρη θα της κάνετε τα μούτρα κρέας της Γιάννας(χώρια που και να της τα κάνετε, ας είν΄ καλά ο Φουστάνος, που θα της τα ξαναφτιάξει). Αυτό το ξαφνικό πέρασμα από την ύπαρξη δύο δυναμικών μέσων ενημέρωσης, στην ανυπαρξία εν μια νυκτί(πάντα τέτοιες αποφάσεις νύχτα παίρνονται, άσχετα αν ανακοινώνονται με το πρώτο φως της ημέρας), είναι μια ισχυρή ένδειξη σε όλους τους πρωτοκλασάτους της ενημέρωσης για το τι μπορεί να συμβεί από μέρα σε μέρα και πώς τα αφεντικά της ενημέρωσης μπορεί με ένα e-mailνα τους κόψουν μια ρίζα από τις πολλές που απομυζούν. Και λέω ότι είναι ένας ισχυρός κώδων γι΄ αυτούς, γιατί για όλους τους υπόλοιπους είναι μια συνήθης πλέον δοκιμασία, να κλείνει η επιχείρηση και να βρίσκονται από τη μια στιγμή στην άλλη, στο δρόμο. Αυτοί-οι μικροί κι ασήμαντοι-είναι το σύνηθες άλεσμα των μηχανών της αγοράς, είναι αυτοί που παίρνουν τα λιγότερα, έως ελάχιστα και γνωρίζουν ότι μπορεί να τα χάσουν κι αυτά.
΄Όμως το θέμα μου δεν είναι ότι η ερίτιμος Ολυμπιακή Γιάννα, μετά του αξιοτίμου συζύγου αυτής Θεοδώρου, αποφάσισαν- αιφνιδίως δεν νομίζω- να κλείσουν τα δύο μαγαζάκια της ενημέρωσης(σε σχέση με τη Χαλυβουργική, φυσικά μαγαζάκια είναι), τον ιστορικό Ελεύθερο Τύπο της συντηρητικής παράταξης, του αειμνήστου Βουδούρη και τον άρτι και με υπερ-προσδοκίες στηθέντα City-FM, όπου συνυπήρξαν σαν παραγωγοί εκπομπών ο Τσίμας κι ο Τζίμης(Πανούσης), ο Στέφανος Μάνος, ο Θόδωρος Πάγκαλος και η Λιάνα Κανέλη(είδα μια φωτογραφία στο διαδίκτυο χτες, προφανώς από δεξίωση (τι να κάνει κι η Λιάνα, όλο δεξιώσεις γίνονται, αριστερώσεις δεν διοργανώνονται), όπου μέσα στη καλή χαρά συνομιλεί η Λιάνα με την Γιάννα (κάνει και ομοιοκαταληξία) Τώρα άραγε θα ηγηθεί, ως μέλος του κόμματος προστασίας των εργαζόμενων, του αγώνα εναντίον της Γιάννας και του συζύγου της, ομού μετά του κ. Παγκάλου;
Το θέμα μου λοιπόν είναι, ότι σήμερα το πρωί, ελλείψει πρωινών εκπομπών «ενημέρωσης» για ζέοντα θέματα της επικαιρότητας, όπως η νέα δήλωση-συνέντευξη Μανώλη ή τι είπε ο πρωθυπουργός στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας(συγκεκριμένα, του είπε ότι το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι Ευρωπαϊκό, κάτι που δεν τόλμησε να πει στους εταίρους τους προ ημερών στις Βρυξέλλες) ή πόσες μύγες ως τώρα έχει σκοτώσει στον αέρα ο Μπάρακ Ομπάμα, είδα ένα ντοκιμαντέρ στην ΝΕΤ(τι ωραίο κανάλι είναι άμα δεν προπαγανδίζει τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης), για το νερό, την σημερινή κατάσταση σε Αφρική, Ινδία και άλλες δοκιμαζόμενες χώρες, για τον ρόλο των πολυεθνικών του νερού, για τον ρόλο της Παγκόσμιας Τράπεζας, για την στυγνή(και στεγνή)εκμετάλλευση των εξαθλιωμένων πληθυσμών, αλλά και για τα μελλούμενα που μας ενδιαφέρουν όλους, μια που το λιγόστεμα του νερού προοδευτικά, ανοίγει την όρεξη όλων αυτών των «νεροκουβαλητών» του καπιταλισμού, που απορροφούν το πολύτιμο για τους ντόπιους πληθυσμούς νεράκι, απ΄ αυτούς που το συλλέγουν σταγόνα-σταγόνα, για να τους το πουλήσουν, εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια τους και την ανυπαρξία κρατικών υποδομών.
Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει από αυτή την πρωινή τηλοψία μου, ποιο είναι;
Πότε ενημερώθηκα καλύτερα όταν υπήρχαν ενημερωτικές εκπομπές και μεγαλοδημοσιογράφοι ή σήμερα που απεργούσαν;
Αμ το άλλο, το μέγα ευτύχημα, πού το πάτε; ΄Οτι λόγω απεργίας και έλλειψης τηλεοπτικών δελτίων, γλυτώσαμε και τις απευθείας συνδέσεις με το γάμο του ΄Αδωνι και της Ευγενίας, που έλαβε χώρα χτες το βράδυ. Καλά έ, μεγαλύτερη εκδίκηση σε τηλεπερσόνες από τα ίδια τα μέσα τους, αυτά που τους προέβαλλαν όταν έβγαιναν ακόμα και βόλτα, να μην δείξουν τον γάμο τους, δεν νομίζω να υπήρξε. Απόψε προβλέπω να γίνεται ο... αντίγαμος!!!
Δημοφιλές ως θέμα για τα κανάλια, είναι ένα από τα φετίχ του ΄Ελληνα, είναι η ευκολία των πλάνων, καφετέριες, αραλίκι, φρεντοτσίνος και οι συγγενείς αυτού, απαραίτητο και το τσιγαράκι, προτείνεται το μαρκούτσι, η ερώτηση σχεδόν στερεότυπη… «εσείς τι θα κάνετε από 1ης Ιουλίου, που θα απαγορευτεί το κάπνισμα;»… Και βέβαια οι απαντήσεις ποικίλλουν, άλλοι δηλώνουν την νομιμοφροσύνη τους και τι να κάνουμε και τα ρέστα… άλλοι κλείνουν το μάτι με χαμόγελο(ίδιον του Ελληνος, αποκλειστικότητα…) Αμα ο ΄Ελλην κλείνει το μάτι με χαμόγελο, υποδηλώνει την αθάνατη «ευρεσιτεχνία» του, ότι κάτι θα βρεθεί το γνωστό «΄ντάξ΄ μωρέ, και τι έγινε;».
Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε όλοι και οι μη καπνίζοντες-ειδικά ημείς που καπνίζαμε και το κόψαμε και ξέρουμε τον πόνο των καπνιστών-ότι ως τώρα, μπορεί να πέρασαν βατά κάποια μέτρα, όπως π.χ. το τσιγάρο σε δημόσιες υπηρεσίες και κτίρια, νοσοκομεία κλπ., αλλά εδώ τα πράματα ειν΄ αλλιώς. Εδώ μιλάμε για τον θεσμό της καφετέρειας(ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ), ένθα λαμβάνει χώρα η ιεροτελεστία της καφεποσίας, οι πιο «ιερές» και απαράβατες στιγμές του ΄Ελληνα, όπου φυσικά το τσιγάρο παίζει πρωταρχικό και όχι υποβοηθητικό ρόλο, και το βλέπω εξαιρετικά απίθανο να τιθασευτεί τέτοια έξις. Διότι η ιεροτελεστία κρατά ώρες, δεν είναι ήπιαμε τον καφέ κάναμε κι ένα τσιγάρο στο έτσι, την κοροϊδέψαμε και σήμερα, ακόμα και ο εσπρέσσο που το όνομά του υποδηλώνει ταχύτητα και που οι πρώτοι διδάξαντες τούτον Ιταλοί, τον πίνουν όρθιοι, θέλει το ημίωρό του τουλάχιστον.
Τι θα γίνει; Θέλετε πρόβλεψη; Δύσκολα θα εφαρμοστεί τοιαύτη απαγόρευση. Το έξυπνο της εφαρμογής του μέτρου είναι πως αρχίζει μεσούντος του θέρους, όταν όλοι έχουν ρίξει μαύρη πέτρα στο μέσα κι έτσι δεν δημιουργείται πρόβλημα. Αλλά σκέφτεστε τι έχει να γίνει μετά την χαλάρωση τουκαλοκαιριού και των ανοιχτών χώρων, όταν πιάσουνε τα κρύα κι οι βροχές και πρέπει να περιοριστούμε άπαντες στους τέσσερις τοίχους ενός μαγαζιού, καπνιστές και μη; Λέτε να υπάρξει κοινωνική αλληλεγγύη στους πάσχοντες συμπολίτες-καπνιστές ή θα γίνουμε "τσιτσ΄ στου τσαγκουρνίδ΄;"
Για τους μη γνώστες του σαμιακού γλωσσικού ιδιώματος, θα επιχειρήσω μια ελεύθερη μετάφραση: Θα γδαρθούμε από τις νυχιές; (΄Ο,τι μπορούσα έκανα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μου, κι όποιος κατάλαβε…)
Στα κλου των ημερών πρέπει να αναφέρω το βίντεο-απόσπασμα της συνέντευξης Ομπάμα, που παίχτηκε 27 φορές τουλάχιστον από κάθε κανάλι, κάντε τον πολλαπλασιασμό για να καταλάβετε, κατά το οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος σκοτώνει δια χειρός μια ενοχλητική μύγα που γύριζε γύρω από το κεφάλι του… και το θέμα δεν είναι αυτή καθεαυτή η δολοφόνηση της μυγός, κάθε φυσιολογικός άνθρωπος ή αυτό που έκανε ο πρόεδρος θα έκανε ή θα έψαχνε για μυγοσκοτώστρα, πράγμα απίθανο για να υπήρχε σε ένα τηλεοπτικό στούντιο,… το θέμα είναι ο σχολιασμός και η ευρηματικότης που συνόδευαν το περίφημο στιγμιότυπο… και τι τον αποκαλούν πρόεδρο-μύγα(ούτε ένα παρατσούκλι δεν ξέρετε σεις οι Αμερικανοί να βγάλετε… μυγοφονιάς, μυγοσκοτώστρας, μυγοβγάλτης, μυοκτονίαι-απεντομώσεις ο Μπάρακ… διαλέξτε) και ότι όλοι εντυπωσιάστηκαν από την αντίδραση του προέδρου και δώστου να δείχνουν την στιγμή της αυτοσυγκέντρωσης του προέδρου για να καταφέρει το καίριο χτύπημα στο ενοχλητικό έντομο και δώστου να δείχνουν τη μύγα κειτομένη επί της παχείας μοκέτας του στουντίου… οι Αμερικανοί έχουν κάθε λόγο να εντυπωσιάστηκαν από την συμπεριφορά του προέδρου τους, πρόκειται για ειδοποιό διαφορά, διότι ο προηγούμενος τις μύγες τις έχαφτε, ενώ αυτός τις σκοτώνει επί τόπου… εμείς απλώς παρακολουθήσαμε μια ακόμα εμμονή των τηλεοπτικών μας αστέρων με ό,τι ανόητο μπορεί να συμβαίνει…
Ζούμε την Μανωλιάδα Β΄ μια νέα βερσιόν ή «συνέχεια εκ του προηγουμένου», όπως έγραφαν στα παλιά φωτορομάντζα στα περιοδικά τα εβδομαδιαία αν θυμάστε οι παλιότεροι, που τόκοβαν πάνω στο καλύτερο και έπρεπε να περιμένεις μια βδομάδα για να μάθεις τη συνέχεια(κάτι ανάλογο γίνεται και με τα σήριαλ υψηλής θεαματικότητας μόνο που αυτοί κοπανάνε και τις επαναλήψεις και πρέπει να περιμένεις τα νέα επεισόδια)… ένα τέτοιο νέο επεισόδιο στο σήριαλ της Μανωλιάδας, μας προέκυψε και τώρα, αλλά αυτή τη φορά η παραίτηση-λέει-είναι οριστική και αμετάκλητη(όπως και η προηγούμενη άλλωστε), αλλά όχι και άμεση… μετά τον Αύγουστο την τοποθετεί ο πιο επώνυμος Μανώλης(πιο επώνυμος… δεν γίνεται, κάθε μέρα στα κανάλια, ακόμα λίγο και θα τον βλέπαμε σε διακαναλική σύνδεση, τέτοια ζήτηση μιλάμε)… και γιατί μετά τον Αύγουστο; Τι να σας πω, εγώ ήξερα τα μπάνια του λαού, ότι τον Αύγουστο είναι παχιές οι μύγες(βιάστηκες κ. Ομπάμα, έπρεπε να την αφήσεις να παχύνει), αλλά παραίτηση με παράταση τώρα το ακούω, γηράσκω αεί διδασκόμενος επικοινωνιακά τερτίπια. Και μια που έλεγα για μπάνια του λαού, ο μόνος που δεν πρόκειται να του περισσέψει χρόνος για μπάνιο θα είναι ο ίδιος ο επώνυμος Μανώλης, διότι ώσπου να την καταθέσει και να πάρει πρωτόκολλο η παραίτηση, θα κολυμπά από καναλίου εις κανάλιον. Δεν ξέρω γιατί αλλά βλέποντας κάθε μέρα τους τίτλους στις οθόνες, ακούγοντας τα τρέιλερ αναγγελίας των θεμάτων κι ακούγοντας συνεχώς περί Μανώλη, δεν ξέρω γιατί, αλλά μούρχεται στο μυαλό ο αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης, στο έργο Σάντα Τσικίτα… που τούλεγε η Λατινοαμερικάνα ντιζέζ «Τσίριο» κι εκείνος συμπλήρωνε Μανώλη… Και να τα ξερολούκουμα και να τα παστέλια… θυμάσαι ρε ξάδερφε…
Αμ δεν θυμάμαι… θυμάμαι και παραθυμάμαι… αξέχαστες εποχές, όταν το Μανώλης ήταν όνομα, ευρέως διαδεδομένο, όταν δεν υπήρχε τηλεόραση για επώνυμους Μανώληδες, ούτε για… μύγες!
Τελικά βρήκαμε πάλι θέμα να συζητάμε(;)απ΄ το πρωί ως το βράδυ στα κανάλια, οι τίτλοι παίρνουν και δίνουν, διαγωνιζόμενοι σε στόμφο και εντυπωσιασμό, οβάλ τραπέζια γεμίζουν ασφυκτικά, από τους ειδήμονες επί παντός επιστητού και φυσικά πανταχού παρόντες οι αστέρες του ΛΑΟΣ(πώς έλεγε ο Μανώλης Χιώτης το άσμα Λαός και Κολωνάκι; Παρόμοιο το θέμα συζήτησης, οι θαμώνες έως και μόνιμοι κάτοικοι του Κολωνακίου συζητούν για το μέγα πρόβλημα του λαού, που είναι οι λαθρομετανάστες και τα εξ αυτών, εγκληματικότητα, παραεμπόριο, ρύπανση κλπ.). Κι όλη αυτή η παραφιλολογία(διότι περί τέτοιας πρόκειται), εξαιτίας των αυξημένων ποσοστών που πήρε ο ΛΑΟΣ στις ευρωεκλογές, γιατί μόνος αυτός «σήκωσε» ψηλά το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Αυτό είναι ακριβώς που δείχνει την απόσταση πολιτικών και μέσων ενημέρωσης από τα τεκταινόμενα στην κοινωνία. Διότι πού ήταν τόσα χρόνια και οι κυβερνώντες και οι των μέσων ενημέρωσης, όταν καθημερινά εισέρρεαν και εισρέουν καραβάνια προσφύγων, πού ήταν όταν όλοι αυτοί συσσωρεύονταν σε διάφορα γκέτο της Αττικής και στη συνέχεια παντού στη πόλη, ζώντας κάτω από άθλιες έως επικίνδυνες για τους ίδιους και τον υπόλοιπο πληθυσμό συνθήκες;
Το πρόβλημα «ξένοι»(αυτός είναι ο χρησιμοποιούμενος χαρακτηρισμός, και το παράγωγό του η ξενοφοβία)όμως δεν είναι τωρινό, ούτε πήρε εκρηκτικές διαστάσεις όπως γράφουν οι υπότιτλοι στα δελτία και στα τωκ-σώου τώρα. Απλώς τώρα μπήκε στην ατζέντα και την θεματολογία των ημερών, επειδή πρωταγωνιστούν για λίγο(κι ας μην νομίσουν ότι και καλά εδραιώθηκαν)οι του ΛΑΟΣ και μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο να το εκτοπίσει ως θέμα. Το πρόβλημα ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, όταν άνοιξαν-με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη του αρχιερέως, με πρωτοπρεσβύτερο τον σημερινό υπουργό Πολιτισμού-τα βόρεια σύνορα και προτρέπονταν τα «αδέλφια μας οι Βορειοηπειρώτες» να έρθουν στη πατρώα γη της επαγγελίας. Και ήρθαν τα αδέλφια μας, μαζί με όλους τους τροφίμους των αλβανικών φυλακών, που άνοιξε ο Μπερίσα για να μην τους ταΐζει πλέον και να αναλάβουμε εμείς τη σίτιση τους. Κι αφού είδαμε και πάθαμε να καθαρίσουμε την ήρα απ΄ το στάρι(και αν το κατορθώσαμε εμείς εδώ στην επαρχία, δεν ξέρω αν το πέτυχαν αντίστοιχα στις μεγάλες πόλεις, η αλβανική μαφία απ΄ ότι ξέρω και ζει και βασιλεύει στη πρωτεύουσα), άρχισαν μετά να μας προκύπτουν οι εξ ανατολών, που όπως ορθά λέχθηκε, δεν έρχονται με κύριο σκοπό μια καλύτερη τύχη στη χώρα μας, όπως οι από βορρά, αλλά την χρησιμοποιούν σαν διαμετακομιστικό κέντρο προς τον τελικό τους προορισμό(είμαστε κάτι σαν τη νήσο Ελλις, των ΗΠΑ, όπου γινόταν κάποτε το ξεσκαρτάρισμα).
Χρόνια το ζούμε το πρόβλημα, ήρθαν εποχές που ο αριθμός των εισερχομένων μας απέλπισε, δοκίμασε τις αντοχές και τις υποδομές μας, σήκωσε τα χέρια ψηλά η αλληλεγγύη μας, αλλά το θέμα δεν πούλαγε στα κανάλια, μια και ήταν κάτι σύνηθες και καθημερινό, τετριμμένο και άνευ εντυπώσεων, για να συγκινήσει τους ιθύνοντες νόες των μέσων. Οι τοπικές κοινωνίες από την Βόρεια Ελλάδα, που δέχεται το βάρος , σαν υπογάστριο, των Βαλκανίων, μέχρι εμάς εδώ, που αλιεύουμε ψυχές χρόνια τώρα αντί για τα προϊόντα της θάλασσας, άρχισαν να αντιδρούν πολύ πριν «ανακαλύψουν» την απόγνωσή τους τα κινητά συνεργεία και οι ΛΑΟικοί. Χρόνια έβλεπαν μέσα από την αύξηση των εισερχομένων το πρόβλημα, την αλλοίωση, τα αδιέξοδα που θα δημιουργούνταν. Και τα έβλεπαν ως συνήθως πριν και από τους κυβερνώντες, και από τους αναδεικνύοντες υποτίθεται τα κοινωνικά προβλήματα. Κι έπρεπε να αυξήσει τα ποσοστά του ένα μικρό ξενοφοβικό κόμμα, έπρεπε να ραγίσει το αυγό του φιδιού, έπρεπε να σημειώσει απώλειες προς τα δεξιά το κυβερνών κόμμα, για να φτάσουμε στη σημερινή παραφιλολογία. Και είναι παραφιλολογία γιατί λείπει το στοιχείο της αντιστοίχισης προβλήματος και των ασχολουμένων με αυτό. Δεν μπορεί να το κατανοήσει κανείς απ΄ όλους αυτούς που το συζητούν, γιατί δεν μένει στις περιοχές που είναι έντονο το πρόβλημα, δεν ζει κοντά στα θαλάσσια περάσματα, δεν κινδυνεύει από την απόγνωση αυτών των ανθρώπων, δεν ΖΕΙ το πρόβλημα.
΄Όπως όλα τα τηλεοπτικά θαύματα θα κρατήσει κι αυτό μέχρι το επόμενο που θα το επισκιάσει και οι κυβερνώντες αφού πάρουν κάποια σπασμωδικά μέτρα εντυπωσιασμού για να κατευνάσουν την λαϊκή αγανάκτηση, θα το ξεχάσουν μόλις φύγει από τους τίτλους και τα πρωτοσέλιδα.
