ΜΑΝΩΛΗΑΔΑ Β΄

Ζούμε την Μανωλιάδα Β΄ μια νέα βερσιόν ή «συνέχεια εκ του προηγουμένου», όπως έγραφαν στα παλιά φωτορομάντζα στα περιοδικά τα εβδομαδιαία αν θυμάστε οι παλιότεροι, που τόκοβαν πάνω στο καλύτερο και έπρεπε να περιμένεις μια βδομάδα για να μάθεις τη συνέχεια(κάτι ανάλογο γίνεται και με τα σήριαλ υψηλής θεαματικότητας μόνο που αυτοί κοπανάνε και τις επαναλήψεις και πρέπει να περιμένεις τα νέα επεισόδια)… ένα τέτοιο νέο επεισόδιο στο σήριαλ της Μανωλιάδας, μας προέκυψε και τώρα, αλλά αυτή τη φορά η παραίτηση-λέει-είναι οριστική και αμετάκλητη(όπως και η προηγούμενη άλλωστε), αλλά όχι και άμεση… μετά τον Αύγουστο την τοποθετεί ο πιο επώνυμος Μανώλης(πιο επώνυμος… δεν γίνεται, κάθε μέρα στα κανάλια, ακόμα λίγο και θα τον βλέπαμε σε διακαναλική σύνδεση, τέτοια ζήτηση μιλάμε)… και γιατί μετά τον Αύγουστο; Τι να σας πω, εγώ ήξερα τα μπάνια του λαού, ότι τον Αύγουστο είναι παχιές οι μύγες(βιάστηκες κ. Ομπάμα, έπρεπε να την αφήσεις να παχύνει), αλλά παραίτηση με παράταση τώρα το ακούω, γηράσκω αεί διδασκόμενος επικοινωνιακά τερτίπια. Και μια που έλεγα για μπάνια του λαού, ο μόνος που δεν πρόκειται να του περισσέψει χρόνος για μπάνιο θα είναι ο ίδιος ο επώνυμος Μανώλης, διότι ώσπου να την καταθέσει και να πάρει πρωτόκολλο η παραίτηση, θα κολυμπά από καναλίου εις κανάλιον. Δεν ξέρω γιατί αλλά βλέποντας κάθε μέρα τους τίτλους στις οθόνες, ακούγοντας τα τρέιλερ αναγγελίας των θεμάτων κι ακούγοντας συνεχώς περί Μανώλη, δεν ξέρω γιατί, αλλά μούρχεται στο μυαλό ο αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης, στο έργο Σάντα Τσικίτα… που τούλεγε η Λατινοαμερικάνα ντιζέζ «Τσίριο» κι εκείνος συμπλήρωνε Μανώλη… Και να τα ξερολούκουμα και να τα παστέλια… θυμάσαι ρε ξάδερφε…

Αμ δεν θυμάμαι… θυμάμαι και παραθυμάμαι… αξέχαστες εποχές, όταν το Μανώλης ήταν όνομα, ευρέως διαδεδομένο, όταν δεν υπήρχε τηλεόραση για επώνυμους Μανώληδες, ούτε για… μύγες!