Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώτε!

Φουρτούνα έχουμε, όχι σαν κι αυτή της φωτογραφίας, αυτή είναι από Ατλαντικό(Πορτογαλία),αλλά τηρουμένων των αναλογιών έχουμε τα 9άρια μας, που δεν θα κρατήσουνε πολύ, αλλά τα προβλήματα θα τα δημιουργήσουν. ΄Οσο να πεις κάτι Φούρνοι και άλλα μικρονήσια, που δεν βλέπουνε βαπόρι σε κανονικές συνθήκες σκέψου τώρα τι θα γίνει δηλαδή. Και βέβαια είμαστε προετοιμασμένοι, όσο κι αν με διαβάσετε κυνικό, να μαζεύουμε πτώματα προσφύγων, μια και οι δουλέμποροι από απέναντι δεν ενεργούν με βάση τα μετεωρολογικά δελτία.
Καλησπέρα σας απ΄ όπου κι αν με επισκέπτεστε!!!

Ø Προσπαθούσε το πρωί ο Παπαδάκης(πλάκα έκανε, είναι δυνατόν να μην τόχει πιάσει το παιχνίδι η αλεπού;)τι γίνεται με τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, τα οποία πλέον διατίθενται και στους πολίτες μέσω τραπεζών. Α, δεν καταλάβατε; Να σας πω εγώ τι κατάλαβα; Το ελληνικό δημόσιο(δηλ.εμείς) έδωσε 28 δις στις τράπεζες για να ενισχύσει την ρευστότητά τους. Στη συνέχεια ξέμεινε αυτό, το δημόσιο από ρευστό και εξέδωσε τα ομόλογα προς τους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές(τράπεζες κλπ)για να δανειστεί και το πλάνο υπερκαλύφθηκε. Τώρα το ελληνικό δημόσιο (δηλ.εμείς) διαθέτει στο ευρύ κοινό(δηλ.σε μας)απ΄ αυτά τα ομόλογα με τόκο 5,5%, για να μαζέψουν τις όποιες αποταμιεύσεις οι τράπεζες για λογαριασμό υποτίθεται του ελληνικού δημοσίου(δηλ.ημών)τα οποία-ομόλογα- θα τα φορολογήσει το δημόσιο(όχι εμείς) με 10% φόρο. Καταλάβατε; ΄Όχι; Ε, τι να σας πω, δεν ξέρετε τι(σας)γίνετε. ΄Αμα δεν καταλαβαίνετε τέτοια κοροϊδία φοβάμαι ότι η κατάστασή σας είναι μη αναστρέψιμος(όπως και του ελληνικού δημοσίου).


Ø Να κι ένα καλό που προέκυψε από τη κρίση. Σημειώνεται μεγάλη πτώση στα είδη πολυτελείας, γενικά και παγκοσμίως. Στα μαύρα πανιά είναι όλοι οι φιρμάτοι και τα σικ μαγαζιά προϊόντων ενός κάποιου επιπέδου. ΄Αρα, το συμπέρασμα είναι, απλή ζωή, ανεπιτήδευτη, χωρίς πολλά φρου-φρου κι αρώματα και σούρχεται η κρίση πιο μαλακά, τη περνάς στα μουλωχτά.




Ø Σίγουρα δεν είναι για ενθουσιασμούς και για υπέρμετρες ελπίδες η εκλογή Ομπάμα και στο κάτω-κάτω εμάς με τέτοια προϊστορία δεν πρέπει να μας προκαλεί και αισθήματα ρίγους μια τέτοια εξέλιξη στην πλανητάρχουσα. ΄Όμως αυτό που βλέπουμε, τα εκατομμύρια κόσμου που τον κοιτάει και δακρύζει δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, δεν είναι τηλεοπτικό κατασκεύασμα. Είναι ένας λαός, είναι ο απλός κόσμος, είναι λευκοί και μαύροι αντάμα που προσβλέπουν σαυτόν τον άνθρωπο για ένα καλύτερο αύριο, να μην ντρέπονται να πουν ότι είναι Αμερικανοί, να μην φοβούνται να δηλώσουν την εθνικότητά τους οπουδήποτε στον κόσμο. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει και τι μπορεί να κάνει αυτός ο αθλητικός τύπος, με δεδομένο το αμερικανικό σύστημα, αν θα μπορέσει να μετουσιώσει έστω και μέρος του ονείρου που είδαν εκατομμύρια Αμερικανοί, λευκοί και μαύροι αντάμα και στο όνειρο, δεν περνάει από μένα απαρατήρητο το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η Αμερική αποκτά έναν «αφρο» πρόεδρο, κι αυτό είναι μια κατάκτηση, για λευκούς και μαύρους αντάμα(στ΄ αυτιά μου ηχούν τα «Νέγρικα» του Γιάννη Νεγρεπόντη, με κείνη την εκπληκτική μουσική του Μάνου και τη Μαρία Φαραντούρη να τραγουδά τον "γέρο-νέγρο Τζίμ σ΄ολόκληρο το Χάρλεμ…").

Ø Κι είναι επίσης η πρώτη φορά που η Αμερική αποχαιρετά έναν πρόεδρο δύο θητειών, πετώντας του παπούτσια…. Ναι, ακτιβιστές τον περίμεναν στην τελευταία του εμφάνιση και τον αποχαιρέτησαν όχι δίνοντάς του τα παπούτσια στο χέρι, αλλά κάπως πιο… άκομψα. Του τα πετούσαν κατακέφαλα.Βλέπετε έκανε την αρχή εκείνος ο δημοσιογράφος που σεβόταν τον εαυτό του στην πρες-κόμφερανς στην Βαγδάτη(αλήθεια τι να γίνεται ο καημένος, θα τον βγάλουν άραγε τώρα που πήρε τα παπούτσια του ο ηλίθιος;



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα