<<Με ιπτάμενο δίσκο...

...θα σε πάρω μια νύχτα...>> τραγουδούσε κάποτε ο Δημήτρης Κοντογιάννης, αν θυμάμαι καλά στα "ΔΗΘΕΝ"... Με έναν μίνι ιπτάμενο δίσκο, κάποιοι το χαρακτήρισαν σαν φόρμα κέϊκ, άλλοι σαν γάστρα για ψητά... Αυτό που βλέπετε είναι το HANG ένα όργανο-έκπληξη...

...που μας ταξίδεψε χτες βράδυ, στη Λέσχη Ερασιτεχνών στο Βαθύ, μετά την προβολή μιας αρκετά σκληρής, γεμάτης συμβολισμούς αλλά και μαστιγώματα στον α-στι(κο)γματισμό μας τον Κυνόδοντα... Κι ο Σπύρος Παν, ένα παλικάρι τόσο καλό και τόσο δεξιοτέχνης αυτού του πρωτόγνωρου για όλους μας οργάνου, ανέλαβε να οδηγήσει τη βραδιά μας σε ονειρικά μονοπάτια με τους ήχους απ΄ αυτόν τον διπλό μεταλλικό δίσκο, να μας βοηθήσει να πετάξουμε, να φύγουμε από όσα μας καταπονούν καθημερινά...

... και φυσικά τα κατάφερε! Με μια δεξιοτεχνική άνεση τα χέρια του περιδιάβαιναν και τους τρεις δίσκους(τρία όργανα υπήρχαν επί σκηνής, διαφορετικών ηχοχρωμάτων), χαρίζοντας ακούσματα που στόχευαν κατευθείαν στη ψυχή και την αισθητική των παρευρισκόμενων.

Τον ευχαριστούμε τον Σπύρο Παν, γιαυτή την διέξοδο που μας άνοιξε χτες βράδυ, να αποδράσουμε σε άλλους κόσμους.

Μακάρι να ερχόταν κάθε Σαββατοκύριακο να μας υποστηρίζει ψυχολογικά με το hang του.
{Ευχαριστώ τον Νίκο Τσούλο για τις φωτογραφίες}

Μέγα θρησκευτικό γεγονός!

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΠΟΛΕΩΣ ΣΑΜΟΥ ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΚΕΙΜ ΜΟΣΧΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ ...

...ΟΤΙ ΣΤΙΣ 11 ΚΑΙ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΨΑΛΛΕΙ...Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ!

Την συμφωνία για την έλευση στο νησί μαςτου μεγάλου δασκάλου της ψαλτικής τέχνης , έκλεισε ο φίλος καλός και δημιουργικός συμπολίτης Σπύρος Βακάκης, που με πολλή συγκίνηση μου ζήτησε την συμβολή μου ως μπλόγκερ στην όσο γίνεται πιο πλατιά ενημέρωση των συμπολιτών μας.

Ας είναι καλά και βοήθειά του ο Αγιος!

Φιλαρμονικές... μπόλικες!

Ας ξεκινήσω απ΄ το τέλος, που είχε και το περισσότερο ενδιαφέρον από "δημοσιογραφικής" απόψεως... Στην φωτογραφία πάνω και κάτω βλέπετε τα δύο χορευτικά, Λυκείου Ελληνίδων και Καπετάν Λαχανά να χορεύουν -όπως άριστα ξέρουν-παραδοσιακούς χορούς...

... όμως μέχρι να γίνει αυτό προηγήθηκε ένα μπάχαλο, με τις Αρχές του τόπου να περιμένουν όρθιοι στο μέσον της πλατείας, τους χορευτές στην άκρη και τα φαντάρια να προσπαθούν να στήσουν υποτυπωδώς μια μικροφωνική της κακιάς ώρας για να ακουστούν οι παραδοσιακοί σκοποί της ιδιαίτερης πατρίδας μας... να ακουστούν είπα; Αμ δε! Καλά που κάναμε όλοι ησυχία αλλιώς δεν θα μπορούσαν οι χορευτές να ακολουθήσουν τα βήματα... Α, οι Αρχές εν τω μεταξύ είχαν πάει στην γειτνιάζουσα καφετέρεια για να μην ξεροσταλιάσουν κι όταν άρχισαν-μέχρι που τέλειωσαν-οι χοροί δεν εμφανίστηκε κανείς...

... ο μόνος που δεν τον πείραξε η ανοργανωσιά ήταν ο εικονιζόμενος, που την άραξε εν μέση πλατεία γράφοντας στην ουρά του, όλα και όλους! Μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε όλοι μας, αλλά...

...Είναι ντροπή και έλλειψη σεβασμού απέναντι σε κάποιους ανθρώπους που πασχίζουν ολογυρίς το χρόνο, για να τονώσουν μερικές τέτοιες στιγμές την αυτογνωσία μας, να αντιμετωπίζονται σαν τα θεατρικά μπουλούκια της προπολεμικής εποχής...

...τέσσερις φιλαρμονικές λοιπόν σήμερα, αυτή πάνω και κάτω είναι του Καρλοβάσου, με αρχιμουσικό τον αειθαλή Μπάμπη Κοτζαμάνη και τον λιλιπούτειο με τα πιατίνια, που έκλεψε την παράσταση...

... αλλά και την κοπελιά μπροστά βέβαια... η μόνη φιλαρμονική που έδωσε τον τόνο της ημέρας παίζοντας εμβατήρια εκτός των συνηθισμένων και παιανίζοντας στην πλατεία Θ. Σοφούλη τον Σαμιακό ΄Υμνο του Γ. Κλεάνθη, του οποίου φέρει και το όνομα...

...και πάλι είχε συμμετοχή εκπρόσωπος της συμπαθούς τάξεως των τετραπόδων, που ματαίως προσπάθησαν οι αστυνομικοί να απομακρύνουν... έφυγε μόνος του!

... η Φιλαρμονική του Δήμου "πρωτοτύπησε" δείχνοντας το αδιέξοδο, που πρέπει να επιλύσει η νέα πλέον δημοτική αρχή... παιάνισε και παρήλασε χωρίς... αρχιμουσικό!!!

... Και βέβαια οι "αποπάνω" και οι "αποκάτω"... ή αν το θέλετε δια τροποποιήσεως του γνωστού γνωμικού: <<εδώ που είμαι ήσουνα κι εκεί που είσαι θάρθω>>.

Και του χρόνου νάμαστε καλά άπαντες!!!

Και τώρα, τι κάνουμε χωρίς εκλογές;...

... ήταν κι αυτές μια κάποια λύση! ΄Οχι ότι τις καταλάβαμε και καλά, απαρατήρητες πέρασαν από τον πολύ κόσμο κι αυτό εκτός από καλό είναι κακό... Καλό γιατί οι πολίτες πήραν τις αποστάσεις τους από όλο αυτό το σταρ-σύστεμ, όπως έχουν καταντήσει, κακό γιατί αυτό οδήγησε και οδηγεί σε αποστασιοποίηση από την περίφημη λαϊκή συμμετοχή και την "αμερικανοποίηση" (μία ακόμη) της χώρας μας. Βέβαια τα περί τεράστιας αποχής είναι κουραφέξαλλα των καναλιών και των μεγαλομέσων, που ψάχνουν την εντύπωση στην είδηση κι όχι την ειδηση που θα κάνει εντύπωση. Διότι, μπορεί η αποχή να ήταν αυξημένη σίγουρα, αλλά όχι και σαυτό το μέγεθος που παρουσιάστηκε. Η πραγματικότητα είναι πως οι εκλογικοί κατάλογοι από τη στιγμή που άρχισαν να συντάσσονται με βάση τα δημοτολόγια των ληξιαρχείων, παρουσίασαν και παρουσιάζουν απόκλιση από τα πραγματικά δεδομένα, παρέκλιση που φτάνει έως και την υπερβολή. Η μία παρατήρηση περί τις εκλογές είναι αυτή...

... η άλλη έχει να κάνει με τα μαχαιρώματα μεταξύ των υποψηφίων συμβούλων, μια κατάσταση χρονίζουσα που ως φαίνεται αντέχει στο χρόνο και θα αντέχει όσο θα υπεισέρχεται το προσωπικό και η φιλοδοξία της ανέλιξης του καθενός από μια εκλογή ως συμβούλου, πέραν από το πρεστίζ της πρωτιάς ή της αριθμητικής υπεροχής σε σταυρούς, προκειμένου να αποδείξει καθένας την κοινωνική του αποδοχή και να περιληφθεί η εικόνα του στο πάνθεον της τοπικής ιστορίας. ΄Αλλη παρατήρηση, η ενεργός ανάμειξη των κομμάτων και των μηχανισμών τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές και η μετατροπή τους κάθε φορά, όχι πρώτη τώρα, σε ψήφο εμπιστοσύνης ή απόρριψης, με τα κουτιά των διαφόρων χρωμάτων να περιμένουν να χυθούν επί του εκλογικού χάρτη και να τον βάψουν κατά το δοκούν. Εεεε, μπογιατζήδες του συστήματος... κάτω από το χρώμα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τοπικά προβλήματα, που έχουν ανάγκες, που θέλουν να ψηφίσουν τους καλύτερους να υπηρετήσουν την καθημερινότητά τους...

Μια άλλη εκλογική παρατήρηση και παράλληλα φαινόμενο αυτών των εκλογών ήταν οι <<αντάρτες>>, τουτέστιν υποψηφιότητες που ξέφευγαν από τον έλεγχο των κομματικών επιτελείων και που η αποδοχή τους προξένησε κομματικούς πονοκεφάλους κι έτρεχαν και δεν έφταναν οι θεραπαινίδες του συστήματος να τους καταπολεμήσουν παντοιοτρόπως...

... κατά τα άλλα βέβαια κάποιες "στέψεις" προαναγγελθέντων γάμων έγιναν, αποδεικνύοντας την δύναμη και της συνήθειας αλλά και των μηχανισμών(όχι κομματικών) που είναι παντοτινοί και έχουν βγάλει ρίζες τόσο βαθιά, που δεν ξερριζώνονται με τίποτα. ΄Οσο αφορά τώρα την διαδικασία, το πλαίσο διεξαγωγής των εκλογών αυτών, το περίφημο 50%+1, την δεύτερη Κυριακή και κυρίως την εβδομάδα που μεσολαβεί μεταξύ των δύο Κυριακών, έχω να πω τα εξής: Καταρχήν, το καλύτερο για την αυτοδιοίκηση γενικά αλλά και ειδικά τώρα που έτυχε αυτής της μεταρρύθμισης είναι η θέσπιση της απλής αναλογικής ώστε να αποτυπώνονται επακριβώς οι συσχετισμοί δύναμης των τοπικών κοινωνιών. ΄Οποιος πλειοψηφεί την πρώτη Κυριακή να θεωρείται νικητής και να αναλαμβάνει τις τύχες του τόπου του, αποκλείοντας άπαξ δια παντός αυτό το όνειδος των ενδιάμεσων ημερών, την συναλλαγή, τα παζάρια, τα ταξίματα, όλα όσα "λερώνουν" την ύψιστη δημοκρατική διαδικασία της ψηφοφορίας. Επιτέλους...

... ας παρθούν αποφάσεις σοβαρές, τώρα που είμαστε σε μια φάση αναθεώρησης πολλών πραγμάτων και καταστάσεων, ας γίνουμε-αν δεν μπορούμε ακόμη σοφότεροι-τουλάχιστον απλούστεροι και ξεκάθαροι σε προθέσεις και ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και στο σύνολο. Με συνταγές από το παρελθόν, με μπαγιάτικα υλικά, δεν θα φτιάξουμε ποτέ την κοινή πίττα και κυρίως.... δεν θα τη φάμε ποτέ.
Αυτά!

΄Εγινα κιόλας τριών χρονών!

Πριν από τρία(3) ακριβώς χρόνια, 18 Νοεμβρίου 2007 ξεκινούσε αυτή εδώ η γλυκιά περιπέτεια, που μετέτρεψε εμένα από ραδιοφωνικό παραγωγό σε μπλόγκερ(με όλες τις συνέπειες) και από άσχετο των ασχέτων σε γνώστη των βασικών του διαδικτύου. Αφορμή της ενασχόλησης μετα διαδικτυακά "κοινά" στάθηκε η διακοπή της συνεργασίας μου με τον ραδιοφωνικό σταθμό 2000 FM και το κενό που την συνόδεψε...

...εισπράττοντας λοιπόν το σχετικό παράσημο από το δώσιμο στην υπόθεση αυτού(αλλά και γενικά) του ραδιοφώνου, βρέθηκα ξαφνικά "μεσοπέλαγα" και όντας άνθρωπος ανήσυχος, που δεν μπορεί να κάτσει στ΄ αυγά του, ούτε και ν΄ αγαπήσει κεραυνοβόλα τον καναπέ του, αναζήτησα κάτι που να γεμίζει τη ζωή, τις ελεύθερες ώρες, κάτι ευχάριστο, δημιουργικό που να είχε απαιτήσεις από εμένα....

... Εκεί απάνω στο ποιόν δρόμο να πάρω, διχοτομημένος εντελώς, ο καλός μου άγγελος, που κατά κόσμον λέγεται Δημήτρης Καρύδας και κατοικοεδρεύει στο απέναντι σύνεφο στα δυτικά (Εύδηλον νέφος)με μύησε στην μπλογκόσφαιρα και τις περιπέτειές της, βοηθώντας στο στήσιμο του παρόντος ιστολογίου, που σήμερα σβήνει τα 3 του κεράκια και μπαίνει στα τέσσερα μπουσουλώντας στην αρχή και πλέον περπατώντας με ύφος...

.. Κάποιοι φίλοι ήταν οι πρώτοι επισκέπτες που με ενθαρρυντικά σχόλια, καθότι κι αυτοί συν-μπλόγκερς, με .προέτρεψαν να συνεχίσω, ότι <<τόχω>> που λένε κλπ. Βέβαια θα πρέπει να πω, πως από τις 18 Νοέμβρη μέχρι την άνοιξη του 2008, οι επισκέψεις στο ιστολόγιο ήταν σαν ογκώδη διαδήλωση του ΜΛ-ΚΚΕ ένα πράμα, αλλά με τον καιρό και με τακτικές και συνεχώς βελτιούμενες αναρτήσεις καθιερώθηκε μεταξύ των τοπικών τουλάχιστον μπλογκ, αλλά και ευρύτερα μέσα από την μηχανή των GREEK BLOGGERS. Διότι είναι κι αυτό σαν το ραδιόφωνο, άμα δεν έχεις "αναγνωσιμότητα", λες εγώ τα γράφω εγώ τα διαβάζω, να λείπει...

... ούτως εχόντων των πραγμάτων λοιπόν αγαπητοί μου επισκέπτες-αναγνώστες, γιορτάζω σήμερα τα γενέθλια του παρόντος ιστοτόπου, που τον είχα παραμελήσει ειν΄ αλήθεια αρκετούς μήνες, αλλά το νοστάλγησα τόσο που υποσχέθηκα να μην το ξαναφήσω "απότιστο" και μου ξεραθεί....

Φτου σκόρδα λοιπόν, μη το ματιάξω το μπλογκάκι μου, νάμαι καλά να το "περιποιούμαι" και θα τα λέμε.

΄Ενα μεγάάάάάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, για την εκτίμηση και την αγάπη 3 ΧΡΟΝΩΝ, σας αγαπώ άπαντες και άπασες πολύ.

ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!!!

Σε δυό εκλογές... ανάμεσα!

Πέρασε η πρώτη Κυριακή των εκλογών, που μπορεί μεν να έχει καθιερωθεί σαν περίπου τα προκαταρκτικά της σεξουαλικής πράξης, με την ίδια να παραπέμπεται μια Κυριακή αργότερα για τη φάση της ολοκλήρωσης, αλλά, δεν παύει να είναι σημαντική στην όλη διαδικασία, μια που η οργασμική διαδικασία συντελείται κυρίως σαυτή. Είναι η πρώτη Κυριακή που συμβαίνουν οι μαζικοί-ατομικοί οργασμοί(οξύμωρο, αλλά έτσι είναι), και απλά την δεύτερη αναμένεται η ολοκλήρωση για να εκπληρωθούν οι μύχιοι πόθοι του καθενός.

Ευρισκόμενος λοιπόν εν μέσω των δύο σκελών της εκλογικής διαδικασίας ο "ποιητής"(εγώ εν προκειμένω), προσπαθεί να αποτυπώσει στην εξέλιξη του χάρτου, την ηλεκτρονική μορφή του κειμένου, τις εντυπώσεις του από όσα παρετήρησε. Τις εντυπώσεις αυτού του ιδιάζοντος μπανιστηριού και-μην παρασύρεστε-δεν υπονοεί τίποτα η άνω φωτογραφία, με το μοντέλο από την ανοιξιάτικη κολεξιόν εξ Ινδίας και το μοντελάκι από... πατάτες. Οι πατάτες φρονώ ότι ταιριάζουν στο μετεκλογικό σκηνικό, μετά την πρώτη εκλογή, χτες και σήμερα δηλαδή, και μάλιστα από τη στιγμή που ο α-μνημόνιος Πάνος, πρώην υπουργός θαλασσίων υποθέσεων(τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο σαυτή τη πολιτική ζωή, που συμ-βιώνουμε), βγήκε, και ως άλλος Δον-Κιχώτης ξιφούλκησε υπέρ του αντιμνημονιακού, απελευθερωτικού αγώνα, από τα δεσμά της ΔΝΤυραννίας. Από κείνη τη στιγμή και μετά οι πατάτες έγιναν το σύμβολο και όχι μόνο, αλλά άρχισε να "μαδάει" μέχρι το μοντελάκι το Ινδικό, αφού το Ικαριακό μοντέλο, αποσύρθηκε από τη πασαρέλα για να αλλάξει και να φορέσει κάτι σε πιο... φρουτώδες...

... Δεν ξέρω αν παρακολουθήσατε δηλώσεις και αντιδηλώσεις, αλλά η νεοδημοκρατική απόσταση Σάμου-Ικαρίας, πρέπει να αυξήθηκε τόσο, που τύφλα νάχει η αφρικανική πλάκα η σεισμογενής. Το ότι το 2010, ένας χρόνος τόσο έντονος πολιτικά, με τρόικες, ΔΝΤ, μηχανισμούς στήριξης, δανεισμούς και περικοπές θα τέλειωνε με την μάχη της Ικαρίας, λάϊβ, από τη μια Κυριακή στην άλλη, με το μνημόνιο να τόχουν βάλει κάτω και να το πατάνε ένθεν-κακείθεν ποιός θα το βουλιάξει περισσότερο, δεν θα πίστευε ούτε η κοπελιά της άνω φωτογραφίας, που πρόταξε τα στήθη της για να συναποτελέσουν τα ψηφία του έτους,Οτι δηλαδή κάποια άλλα στήθη προτάσσονται για μια τόσο μικρή νήσο της χώρας.

Από την άλλη οι του ΚΚΕ, αντιμνημονιακοί εκ φύσεως(γενικά "αντι" εκ φύσεως), έχουν τον καημό τους για την εκλογή, είναι διατεθειμένοι-μην κρυβόμαστε-να δεχθούν οποιαδήποτε προσφορά ψήφων και να τους ανταλλάξουν προκειμένου να διαφυλάξουν τα ιερά και τα όσια της "φυλής", αλλά ότι θα μπέρδευαν τόσο τους άλλους, πιστεύω πως δεν το περίμεναν ως εξέλιξη. Αυτοί είναι έτοιμοι, όπως οι κοπέλλες της φωτογραφίας να καταλάβουν ξανά τα χειμερινά ανάκτορα του ενός πλέον Ικαριακού δήμου.

Βέβαια εκτός από την σύγχρονη Ικαριάδα, και οι υπόλοιποι κάνουν γύρω-γύρω όλοι στη μέση οι προσεγγίσεις, με κάθε μέσο, των όποιων μπορούν να αθροίσουν τις ψήφους του, προκειμένου να μπουν νικητές στο μέγαρο(το δημοτικό, όχι της μουσικής) και εννοώ Θανικούς και Κατρακαζικούς, Βογιατζιδικούς και Γιακαλικούς...

... ενδεικτικό πάντως είναι ότι ο μόνος τομέας που δεν ακούστηκε καθόλου, δεν μπήκε στα διάφορα ραδιοτηλεοπτικά τραπέζια, ήταν τα οικονομικά, όχι μόνο του Καλλικράτους, τα μελλούμενα τουτέστιν, αλλά και τα υπάρχοντα, την κατάστασή τους, την στάθμη τους κλπ.

Αυτοί που δεν έχουν πάντως πρόβλημα με όλα αυτά και δεν μπαίνουν στις σκοτούρες των ενδιάμεσων ημερών και που μπορούν να πάνε ακόμα και για μπάνιο-που λέει ο λόγος-όχι μόνο την Κυριακή, αλλά και μέσα στη βδομάδα, είναι οι της Υποτείνουσας εδώ και της ΑΚΠΙ στην Ικαρία, που ξεμπέρδεψαν με την μία τους εμφάνιση επί της εκλογικής πασαρέλας, έκλεψαν τις εντυπώσεις, πλασάρισαν τα μοντελάκια τους και τώρα έχουν βάλει κάτω τα πατρόν ετοιμάζοντας την επόμενη κολεξιόν ανεπηρέαστοι.

Εν κατακλείδι αδέρφια αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου, η όλη εκλογική διαδικασία όπως έχει διαμορφωθεί και εξελιχθεί δια μέσου των χρόνων ως τα σήμερα, είναι ένα μεγάλο αγγούρι, όπως το εικονιζόμενο(μετά συγχωρήσεως), έχει πολύ τρέξιμο αν δεν έχεις μηχανισμό, έχει πολλά έξοδα(περισσότερα αν έχεις μηχανισμό), έχει πολύ άγχος... στοιχεία αντιβαίνοντα στην ηρεμία, την αναλυτική σκέψη και την εξαγωγή συμπερασμάτων.
Καλή ηρεμία λοιπόν να ευχηθώ, να νικήσει ο πιο καπάτσος που θα καταφέρει να προσποριστεί τα περίφημα "ψηφαλάκια" τα αναγκαία και να οργανωθούμε αμέσως μετά γιατί εκτός του Καλλικράτους ο οποίος έρχεται την 1η του έτους σαν "μπολιστρίνα"(για τους παλαιότερους), προηγουμένως έρχεται ένας χειμώνας ΝΑ μετά συγχωρήσεως(το εικονιζόμενο αγγούρι, κρίνεται ανεπαρκές να τον εκφράσει) και σίγουρα έρχονται νέα "βαρομετρικά" οικονομικής φύσεως.

Τι γυρεύει ο Ψινάκης, εν είδη οικιακής βοηθού στο τέλος της αναρτήσεως; Συγνώμη ρε παιδιά του λεκανοπεδίου και ευρύτερα, αλλά σαν πολλή τηλεόραση δεν βλέπετε; Είναι δυνατόν να ψηφίζετε λες και θα βγάλετε το νέο μουσικό είδωλο ή τη νέα σώου- γούμαν; Δηλαδή εσείς οι χιλιάδες που ψηφίσατε "Ψινάκεια" μην μου πείτε πως περιμένετε να σας λύσει τα προβλήματα της Αθήνας έτσι; Εκτός και... λέω... αν τόση εκτίμηση έχετε για τη πόλη σας που εκλέξατε αυτόν που της αξίζει... Λέω... !

ΚΑΛΕΣ ΚΑΛΠΕΣ (σε όσους πάνε)!!!

Πριν την τελική ευθεία-ΥΠΟΤΕΙΝΟΥΣΑ

Παρασκευή 5 Νοέμβρη, τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου και το βραδάκι γέμισε ο εμπορικός δρόμος φωνές χαρούμενες... σαν τιτιβίσματα πουλιών που συνωστίζονται το βράδυ στον φοίνικα της πλατείας...

... κι ήταν όλοι εκεί υποψήφιοι και φίλοι, άνθρωποι που δεν αρκούνται στο καλό αλλά θέλουν το καλύτερο... άνθρωποι νέοι κυρίως αλλά και μεγαλύτεροι με νεανική καρδιά και διάθεση...

... ο υποψήφιος δήμαρχος της Υποτείνουσας, ο αγαπημένος και απ΄ όλους αγαπητός Νίκος Γεωργίου, κατασυγκινημένος κι αμήχανος από την ανταπόκριση των συμπολιτών, μπόρεσε να αρθρώσει έναν σύντομο ανθρώπινο κι αληθινό λόγο, για την γλυκιά περιπέτεια της Υποτείνουσας, για τους φίλους και υποστηρικτές, για την αποδοχή και υποδοχή της...

... και παρουσίασε έναν-έναν τους υποψηφίους, που πήγαιναν κοντά του και τον πλαισίωναν... τι νειάτα ήταν αυτά, τι φρεσκάδα, τι αξιόλογες παρουσίες, τι ενθουσιασμός γιαυτό που ξεκίνησε δυό μήνες πριν για να φτάσει αύριο να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση για τον ενιαίο δήμο της Σάμου....

... κι όλοι οι καλοί πολίτες χώρεσαν στο εκλογικό κέντρο και στον πεζόδρομο, για να ακούσουν, για να χειροκροτήσουν έναν-έναν τους υποψήφιους, για να κεραστούν και να συμμετάσχουν σε ένα από τα πάμπολλα πηγαδάκια μέσα κι έξω που στήθηκαν.

Για μένα, που έχω περάσει σχεδόν μια εικοσαετία από κομματικές διαδικασίες και πολιτικές συνάξεις, αυτές οι σκηνές με την Υποτείνουσα ήταν τόσο συγκινητικές-πιστέψτε με- όσο και οι πρώτες μου. Να είστε καλά όλοι, να είμαστε καλά όλοι, για να συνεχίσουμε και μετά τις εκλογές αυτή την δραστηριότητα, να μην αφήσουμε αυτή την πρωτοβουλία να χαθεί, να την συνεχίσουμε, να τη δυναμώνουμε συνεχώς και να την βλέπουμε-εμείς οι μεγαλύτεροι- να μεγαλώνει σαν ένα παιδί που <<θα κρατάει μέσ΄το χέρι του, σαν τον ήλιο τον χάρτινο, τις ελπίδες μας>>.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ποιός μιλάει απόψε και ποιός τη Κυριακή...

Αφορμή της αποψινής ανάρτησης είναι το δελτίο ειδήσεων που άκουσα και στο οποίο περιλαμβανόταν η προεκλογική κίνηση των κομμάτων (ναι-ναι των κομμάτων) για τις αυτοδιοικητικές εκλογές... ΄Ετσι έμαθα πού μιλάει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ(όχι ο πρωθυπουργός παιδιά της ενημέρωσης, είναι άλλο ο πρωθυπουργός κι άλλο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, άσχετα αν και ο ίδιος ηθελημένα μπερδεύει τους ρόλους), πού ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, ο Τσίπρας, η Παπαρήγα...

... και δεν το θέτω σαν ερώτημα, γιατί δεν περιμένω κι απάντηση, αλλά σαν επισήμανση... ΄Εχουμε εθνικές εκλογές; ΄Εχουμε Ευρωεκλογές; Απ΄ ότι ξέρω όχι, έχουμε εκλογές για την αυτοδιοίκηση περιφερειακή-το πρώτο- και τοπική... τι γυρεύουν λοιπόν όλα τα πρώτα ονόματα της πίστας στη... "πίστα"; Αυτοί ζητάνε τη ψήφο μας, αυτοί θα μας διοικήσουν από την 1-1-11(πολλά παλούκια διαπιστώνω), αυτοί θα προωθήσουν τα τοπικά ή περιφερειακά μας προβλήματα στην κεντρική εξουσία;

Το ξεκαθάρισα από την αρχή, ερώτημα δεν θέτω γιατί απάντηση δεν πρόκειται να πάρω... ούτε και διαπιστώνω μια τέτοια στρέβλωση στο πολιτικό σύστημα πρώτη φορά... λέω όμως ότι σήμερα-αύριο-μεθαύριο μιλάνε αυτοί, αλλά την Κυριακή(τις Κυριακές, για να το επεκτείνω) μιλάμε εμείς... και πρέπει αυτή τη φορά, με τα δεδομένα της συγκυρίας, στο σημείο που βρισκόμαστε, που πιο κάτω δεν νομίζω ότι έχει, αυτή τη φορά λέω πως πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά, σταράτα, με το θάρρος της γνώμης μας, εναλλακτικά και απορριπτικά για όσα μας πληγώνουν εγωισμό και αισθητική, ποιότητα ζωής και αξιοπρέπεια και να κάνουμε τον λόγο μας πράξη τσαλακώνοντας τα ψηφοδέλτιά τους και πετώντας τα εκεί που πρέπει...

... να "μιλήσουμε" εναλλακτικά, να υποστηρίξουμε ό,τι πιο νέο, ό,τι πιο φρέσκο, ό,τι πιο ανανεωτικό, ό,τι τιμά την προσωπικότητα του καθενός μας και δεν υποτιμά τη νοημοσύνη μας...

... Την Κυριακή λοιπόν μιλάμε εμείς, είναι η μέρα που παίρνουμε το μικρόφωνο απ΄ όλους αυτούς, είναι ημέρα που η φωνή μας δεν χρειάζεται ηχητικές ενισχύσεις για να ακουστεί, γίνεται εκκωφαντική η σιωπή μας, στα δευτερόλεπτα του ραντεβού με το ύψιστο δικαίωμά μας, τρομάζει όλους τους "κυρίους, που καπνίζουν το τσιμπούκι τους και γκουχου-γκούχ και που ρωτάνε το μηχάνημα εκατός φορές..."

... Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες... στείλτε τους ένα εκρηκτικό μήνυμα σε φάκελλο... το μόνο που δεν "πιάνουν" τα μηχανήματα και τα σκάνερ... πέστε τους ότι δεν πάει άλλο το παραμύθι τους με το λυπημένο τέλος... πέστε τους πως το μέλλον θα το φωτίσουμε εμείς, θα βγούμε από το ημίφως που μας έρριξαν και όταν θα πέσει το φως πάνω τους θα αποκαλυφθεί η ασχήμια τους που τώρα καλύπτουν με τις φανταχτερές εμφανίσεις και το μακιγιάζ.
Την Κυριακή μιλάμε εμείς, όχι σε πλατεία, ούτε σε αίθουσα, αλλά παντού!