<<Με ιπτάμενο δίσκο...

...θα σε πάρω μια νύχτα...>> τραγουδούσε κάποτε ο Δημήτρης Κοντογιάννης, αν θυμάμαι καλά στα "ΔΗΘΕΝ"... Με έναν μίνι ιπτάμενο δίσκο, κάποιοι το χαρακτήρισαν σαν φόρμα κέϊκ, άλλοι σαν γάστρα για ψητά... Αυτό που βλέπετε είναι το HANG ένα όργανο-έκπληξη...

...που μας ταξίδεψε χτες βράδυ, στη Λέσχη Ερασιτεχνών στο Βαθύ, μετά την προβολή μιας αρκετά σκληρής, γεμάτης συμβολισμούς αλλά και μαστιγώματα στον α-στι(κο)γματισμό μας τον Κυνόδοντα... Κι ο Σπύρος Παν, ένα παλικάρι τόσο καλό και τόσο δεξιοτέχνης αυτού του πρωτόγνωρου για όλους μας οργάνου, ανέλαβε να οδηγήσει τη βραδιά μας σε ονειρικά μονοπάτια με τους ήχους απ΄ αυτόν τον διπλό μεταλλικό δίσκο, να μας βοηθήσει να πετάξουμε, να φύγουμε από όσα μας καταπονούν καθημερινά...

... και φυσικά τα κατάφερε! Με μια δεξιοτεχνική άνεση τα χέρια του περιδιάβαιναν και τους τρεις δίσκους(τρία όργανα υπήρχαν επί σκηνής, διαφορετικών ηχοχρωμάτων), χαρίζοντας ακούσματα που στόχευαν κατευθείαν στη ψυχή και την αισθητική των παρευρισκόμενων.

Τον ευχαριστούμε τον Σπύρο Παν, γιαυτή την διέξοδο που μας άνοιξε χτες βράδυ, να αποδράσουμε σε άλλους κόσμους.

Μακάρι να ερχόταν κάθε Σαββατοκύριακο να μας υποστηρίζει ψυχολογικά με το hang του.
{Ευχαριστώ τον Νίκο Τσούλο για τις φωτογραφίες}