Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Και τώρα, τι κάνουμε χωρίς εκλογές;...

... ήταν κι αυτές μια κάποια λύση! ΄Οχι ότι τις καταλάβαμε και καλά, απαρατήρητες πέρασαν από τον πολύ κόσμο κι αυτό εκτός από καλό είναι κακό... Καλό γιατί οι πολίτες πήραν τις αποστάσεις τους από όλο αυτό το σταρ-σύστεμ, όπως έχουν καταντήσει, κακό γιατί αυτό οδήγησε και οδηγεί σε αποστασιοποίηση από την περίφημη λαϊκή συμμετοχή και την "αμερικανοποίηση" (μία ακόμη) της χώρας μας. Βέβαια τα περί τεράστιας αποχής είναι κουραφέξαλλα των καναλιών και των μεγαλομέσων, που ψάχνουν την εντύπωση στην είδηση κι όχι την ειδηση που θα κάνει εντύπωση. Διότι, μπορεί η αποχή να ήταν αυξημένη σίγουρα, αλλά όχι και σαυτό το μέγεθος που παρουσιάστηκε. Η πραγματικότητα είναι πως οι εκλογικοί κατάλογοι από τη στιγμή που άρχισαν να συντάσσονται με βάση τα δημοτολόγια των ληξιαρχείων, παρουσίασαν και παρουσιάζουν απόκλιση από τα πραγματικά δεδομένα, παρέκλιση που φτάνει έως και την υπερβολή. Η μία παρατήρηση περί τις εκλογές είναι αυτή...
... η άλλη έχει να κάνει με τα μαχαιρώματα μεταξύ των υποψηφίων συμβούλων, μια κατάσταση χρονίζουσα που ως φαίνεται αντέχει στο χρόνο και θα αντέχει όσο θα υπεισέρχεται το προσωπικό και η φιλοδοξία της ανέλιξης του καθενός από μια εκλογή ως συμβούλου, πέραν από το πρεστίζ της πρωτιάς ή της αριθμητικής υπεροχής σε σταυρούς, προκειμένου να αποδείξει καθένας την κοινωνική του αποδοχή και να περιληφθεί η εικόνα του στο πάνθεον της τοπικής ιστορίας. ΄Αλλη παρατήρηση, η ενεργός ανάμειξη των κομμάτων και των μηχανισμών τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές και η μετατροπή τους κάθε φορά, όχι πρώτη τώρα, σε ψήφο εμπιστοσύνης ή απόρριψης, με τα κουτιά των διαφόρων χρωμάτων να περιμένουν να χυθούν επί του εκλογικού χάρτη και να τον βάψουν κατά το δοκούν. Εεεε, μπογιατζήδες του συστήματος... κάτω από το χρώμα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τοπικά προβλήματα, που έχουν ανάγκες, που θέλουν να ψηφίσουν τους καλύτερους να υπηρετήσουν την καθημερινότητά τους...
Μια άλλη εκλογική παρατήρηση και παράλληλα φαινόμενο αυτών των εκλογών ήταν οι <<αντάρτες>>, τουτέστιν υποψηφιότητες που ξέφευγαν από τον έλεγχο των κομματικών επιτελείων και που η αποδοχή τους προξένησε κομματικούς πονοκεφάλους κι έτρεχαν και δεν έφταναν οι θεραπαινίδες του συστήματος να τους καταπολεμήσουν παντοιοτρόπως...
... κατά τα άλλα βέβαια κάποιες "στέψεις" προαναγγελθέντων γάμων έγιναν, αποδεικνύοντας την δύναμη και της συνήθειας αλλά και των μηχανισμών(όχι κομματικών) που είναι παντοτινοί και έχουν βγάλει ρίζες τόσο βαθιά, που δεν ξερριζώνονται με τίποτα. ΄Οσο αφορά τώρα την διαδικασία, το πλαίσο διεξαγωγής των εκλογών αυτών, το περίφημο 50%+1, την δεύτερη Κυριακή και κυρίως την εβδομάδα που μεσολαβεί μεταξύ των δύο Κυριακών, έχω να πω τα εξής: Καταρχήν, το καλύτερο για την αυτοδιοίκηση γενικά αλλά και ειδικά τώρα που έτυχε αυτής της μεταρρύθμισης είναι η θέσπιση της απλής αναλογικής ώστε να αποτυπώνονται επακριβώς οι συσχετισμοί δύναμης των τοπικών κοινωνιών. ΄Οποιος πλειοψηφεί την πρώτη Κυριακή να θεωρείται νικητής και να αναλαμβάνει τις τύχες του τόπου του, αποκλείοντας άπαξ δια παντός αυτό το όνειδος των ενδιάμεσων ημερών, την συναλλαγή, τα παζάρια, τα ταξίματα, όλα όσα "λερώνουν" την ύψιστη δημοκρατική διαδικασία της ψηφοφορίας. Επιτέλους...
... ας παρθούν αποφάσεις σοβαρές, τώρα που είμαστε σε μια φάση αναθεώρησης πολλών πραγμάτων και καταστάσεων, ας γίνουμε-αν δεν μπορούμε ακόμη σοφότεροι-τουλάχιστον απλούστεροι και ξεκάθαροι σε προθέσεις και ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και στο σύνολο. Με συνταγές από το παρελθόν, με μπαγιάτικα υλικά, δεν θα φτιάξουμε ποτέ την κοινή πίττα και κυρίως.... δεν θα τη φάμε ποτέ.
Αυτά!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα