Ρεμπέτικο, δεύτερη ζωή!
ΗΡΑΙΑ-ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ
Κεντρική πλατεία Μυτιληνιών Τετάρτη 29 Ιουλίου, βραδάκι και η μάχη δίνεται για την εξασφάλιση θέσης καθημένου, όπως γράφανε και στα λεωφορεία παλιά. Κι αυτό τι δείχνει; Ακριβώς τη δίψα του κόσμου για ψυχαγωγικές εκδηλώσεις ποιότητας, εμμονή στις παραδοσιακές μορφές ψυχαγωγίας, εκτίμηση των καλών προσπαθειών, ανάγκη για αντάμωμα και καλή παρέα.
Στο πάλκο μαζί με τον Πάππο και τους άλλους μουσικούς κι ο δικός μας Μανόλης Βουλαρίνος, με την γνήσια λαϊκή φωνή και έκφραση, που σίγουρα αδικείται στα στενά τείχη του νησιού, αλλά που σαν επιλογή και στάση ζωής δείχνει ακριβώς αυτή την αυθεντικότητα των λαϊκών καλλιτεχνών, των ψυχαγωγών της κοινωνίας, που είναι παντού και πάντα στις χαρές της. Ξάφνιασμα και η φωνή του Μέρμηγκα, μας θύμισε φωνές κλασσικές του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, τα τσακίσματα της φωνής του ήταν απανωτά κύματα που δρόσιζαν την αισθητική μας και συγκλόνιζαν την ψυχή μας, εκφράζοντας την ανάγκη μας για αυθεντικότητα των ακουσμάτων.
Σ΄ ευχαριστούμε Μανώλη Σκάρο, δάσκαλε με τα υπέροχα παιδιά σου, σ΄ ευχαριστούμε Μανώλη Πάππο, Βουλαρίνο, Μέρμηγκα και τ΄ άλλα παιδιά, σας ευχαριστούμε κυρίες και κύριοι του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Πυθαγορείου για τις συνεχόμενες εκπλήξεις σας, είστε καταπληκτικοί όλοι σας.
1 σχόλια:
Αυτο που γραφεις Γιωργο οτι εγινε μαχη για να καθησει κανεις διχνει και κατι αλλο, την ανοργανωσια και την γαιδουρια μας....Εμεις στις 9 που πηγαμε η πλατεια ηταν αδεια...ομως να καθησουμε δεν μας αφησαν..ολα ρεζερβε μας ειπαν...Θα προτημουσα το first come -first serve...που κανου οι ...απολιτιστοι λαοι τις Ευρωπης.Τι αλλο να πω?η ξεφτυλα της κονομας.Εμεις φυγαμε, πηρα τα παιδια μου που ηρθαν γιαυτο το λογο μαζι και φυγαμε, κι ας μην καταλαβε το λογο...ο δασκαλος ο Μανωλης...ειπαμε αγαπαμε τον τοπο μας με ολη την καρδια μας, αλλα δεν ξεχναμε γιατι ξενιτευθηκαμε και μαλακες δεν πιανομαστε πια.
καλο πολιτιστικο καλοκαιρι σε ολους, εμεις χορτασαμε.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα