Συμπεράσματα ενός μη-διαλόγου!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Εκ του μη διαλόγου για τα 20 χρόνια της τοπικής ραδιοφωνίας, που είχα την «φαεινή ιδέα» να ανοίξω με ανάρτηση στο μπλογκ(Μάιος 31) και περίμενα να κατακλυστεί από σχόλια, αλλά φευ!
{Η εισήγηση είχε ως εξής}: ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ 31/5/09
ΘΕΜΑ: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΠΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ- ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΦΩΣΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Από τον ενθουσιασμό της αρχής και την διάθεση όλο και περισσότερων για προσφορά στην υπόθεση-ραδιόφωνο, βοηθούντων και των κομματικών σχηματισμών που ήταν πίσω από τις επίσημες ιδιοκτησίες των ρ/σ, σιγά-σιγά, το τοπικό ραδιόφωνο εξελίχτηκε σε μιας μορφής φερέφωνο κομματικών θέσεων και αντιπαραθέσεων, εργαλείο των κομμάτων για τους προεκλογικούς τους αγώνες και γενικά υπήρξε μια περιχαράκωση ρ/σ αλλά και ακροατών. Βέβαια, όλοι ανεξαιρέτως οι ακροατές, τις καλές προσπάθειες τις τιμούσαν και τις επικροτούσαν και όχι μόνο με την ακρόασή τους.
Η τεχνική υποδομή των ρ/σ στην αρχή ήταν υποτυπώδης και στις περισσότερες περιπτώσεις εμπειροτεχνική, σιγά-σιγά όμως αναπτύχθηκε και φτάσαμε σε ένα ορόσημο από τεχνικής άποψης, που είναι η εισαγωγή στην ραδιοφωνική ροή, των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των σχετικών προγραμμάτων αυτόματης ροής των εκπομπών τους. Η εισαγωγή των Η/Υ εκτός από την αυτοματοποίηση και τον υποβοηθητικό τους ρόλο, έφεραν και μείωση των απασχολούμενων ανθρώπων, αλλά εισήγαγαν και το καταστροφικό(κατά την προσωπική μου άποψη) σύστημα της λίστας των μεταδιδόμενων τραγουδιών, που έφερε την ομογενοποίηση και τον μιμητισμό, που είναι υπεύθυνα εν πολλοίς για την σημερινή εικόνα απαξίωσης του ραδιοφώνου.
Το ραδιόφωνο σήμερα έχει πέσει σε σχεδόν πλήρη ανυποληψία και θλίβομαι όταν ακούω, όχι μεμονωμένα, αλλά σε γενικευμένη μορφή, ότι πολύ λίγοι άνθρωποι πλέον ακούν σήμερα ραδιόφωνο.
΄Ενας άλλος μεγάλος υπεύθυνος της ανυποληψίας του ραδιοφώνου είναι η διαφήμιση. ΄Ένα μεγάλο κεφάλαιο, που έχει πολλές παραμέτρους, αιτίες και τελικά επιπτώσεις στην κρίση του ραδιοφώνου. Η σοβαρότερη παράμετρος είναι ο αριθμός-το πλήθος-των διαφημιστικών μηνυμάτων που μεταδίδονται κατά τη ροή του προγράμματος ενός ρ/σ, που όμως έχει την εξήγηση ή μάλλον τις εξηγήσεις της. Οι διαφημίσεις που μεταδίδονται είναι απαραίτητες- αν φτάνουν κιόλας- για την οικονομική αυτάρκεια ενός ρ/σ , κι αυτό γιατί η τιμολόγησή τους ήταν πάντα (και είναι ακόμη) χαμηλή, λόγω του στενού οικονομικού κύκλου των σαμιακών επιχειρήσεων και του βέβαιου αποκλεισμού των πολλών, αν το τιμολόγιο ήταν υψηλό. Βέβαια ο ακροατής δεν γνωρίζει και δεν υποχρεούται να γνωρίζει τις οικονομικές παραμέτρους της λειτουργίας ενός ρ/σ, αλλά «εισπράττοντας» το αποτέλεσμα στο αυτί του, αγανακτεί από τα πολλά μεταδιδόμενα διαφημιστικά σποτ. Αυτό είχε και έχει σαν αποτέλεσμα την αποστροφή των ακροατών που θα ήθελαν να ακούνε ραδιόφωνο.
Η άλλη μεγάλη παράμετρος είναι τα προγράμματα των ρ/σ , οι εκπομπές , που στο σύνολό τους περιορίζονται σε μια τρίωρη πρωινή -μεσημβρινή ζώνη, απ΄ όπου παρελαύνουν τα τοπικά προβλήματα και οι διάφοροι οπισθοδρομείς τους, όπου το ζητούμενο είναι ποιος έχει την πιο δυνατή φωνή για να επικαλύπτει τον συνομιλητή του. ΄Όμως, το ραδιόφωνο δεν είναι μόνο αυτή η κακώς εννοούμενη κολυμβήθρα του Σιλωάμ, απ΄ όπου παρελαύνουν για επίλυση- ή και για συγκάλυψη ενίοτε- τα όποια τοπικά προβλήματα. Είναι και οι μουσικές εκπομπές, είναι και άλλες εκπομπές λόγου, που χωρούν σε διάφορες και διαφορετικές ώρες της ημέρας και της νύχτας, είναι ο πλουραλισμός ο αναγκαίος για την προσέλκυση των ακροατών. Αυτή η επικέντρωση σε συγκεκριμένες ώρες και είδος εκπομπών, απαξίωσε το ραδιόφωνο, αναγορεύοντάς το σε ένα χωνευτήρι με παραθέσεις, αντιπαραθέσεις, εντάσεις, μεμψιμοιρίες, που κουράζουν ακόμα και τον ανθεκτικότερο ακροατή.
Δεν είναι ο σκοπός μου να κουράσω με πολλή ανάλυση και παράθεση απόψεων, αναγνώστη μου-ακροατή μου, πιστεύω στη λιτότητα μια καταρχήν εισήγησης, που μπορεί να παράξει αφορμές και ευκαιρίες διαλόγου .
Πολύ θα χαρώ αν καταθέσεις κι εσύ την άποψή σου γιαυτό το μέσο της νιότης, του έρωτά μας, της ευαισθησίας μας, να μην το πάρει το ρέμα των καιρών.
Σάμος Μάης 2009
Γιώργος Σκαπέτης
αναρτήθηκε από το χρήστη gskapetis @ Κυριακή, Μάϊος 31, 2009 5 σ
΄Όταν ξεκινούσα αυτή την εισήγηση, αυτό το άνοιγμα του διαλόγου για τα 20χρονα του τοπικού ραδιοφώνου, ήλπιζα(στην ελπίδα στηρίζεται ο καθένας όταν ξεκινά κάτι) ότι άνθρωποι με τους οποίους έχουμε ή είχαμε κοινούς πόθους, που αγαπάμε το Μέσο, θα ανταποκρινόταν έστω με κάποιο μικρό σχόλιο, παρατηρώντας, σχολιάζοντας ή και διαφωνώντας για όλα αυτά. ΄Ότι θα εύρισκαν μισή ώρα καιρό για να αναπολήσουν, να προβληματιστούν και να πάρουν μέρος στον διάλογο. Αντ΄ αυτού αντιμετώπισα από τη μια επίθεση και σκληρή γλώσσα από έναν ανώνυμο και έντονη κριτική έως υπαινιγμούς για νομικές συνέπειες από έναν ακόμη που δεν θέλησε να δημοσιοποιηθούν οι απόψεις του και το σεβάστηκα απολύτως και από την άλλη την πλήρη αδιαφορία των υπολοίπων. Κι όσο αφορά τους επιθετικούς δεν με εξέπληξαν και τόσο, παρότι, την χολή που με περιέλουσαν, δεν περίμενα να λιμνάζει τόσο πολύ ακόμα στις μέρες μας. Νόμιζα ότι είχαμε «μάθει να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά» καθώς λέει ο ποιητής κι ότι οι μισαλλοδοξίες μας θα είχαν πάει επιτέλους τον περίπατό τους. Αυτό που με πείραξε όμως ιδιαίτερα ήταν η αδιαφορία των υπολοίπων, όσων προσκάλεσα όχι μόνο γενικά μέσω της ανάρτησης στο μπλογκ, αλλά και ιδιαιτέρως με ηλεκτρονικό μήνυμα τον καθένα. Θα έλεγε κανείς ότι οι περισσότεροι απ΄ αυτούς που δουλεύουν στο ραδιόφωνο, δεν τους αφορά, ότι δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να εκφέρουν άποψη για τη δουλειά τους, πως ούτε καν αισθάνθηκαν την υποχρέωση να στείλουν ένα μήνυμα για τα 20ά γενέθλια, έτσι εθιμικώ τω τρόπω, να ευχηθούν έστω για το Μέσο που τους χόρτασε συγκινήσεις. Να πουν δυο κουβέντες για το πώς το βλέπουν σήμερα, τι μπορεί να γίνει για να παραμείνει το ραδιόφωνο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων μιας απομακρυσμένης περιοχής, να απαντήσουν στην πρόσκλησή μου από αβρότητα. ΤΙΠΟΤΑ! Μια απαξίωση, μια απόρριψη, θέλω να πιστεύω εξαιτίας της αμείλικτης καθημερινότητας και όχι από ενσυνείδητη αδιαφορία. Βέβαια φαντάζομαι ότι αν ο διάλογος γινόταν δημόσια σε κάποια αίθουσα επί παρουσία των αρχών και πλήθους κόσμου θα ήταν διαφορετική η προσέλευση, αν μάλιστα στο τέλος υπήρχε και το καθιερωμένο σε αυτές τις περιπτώσεις κέτερινγκ.
΄Ισως φταίω κι εγώ που πήγα και θυμήθηκα ημερομηνίες και «κατασκεύασα» την επέτειο, ίσως φταίω που θυμάμαι γενικά, ενώ θα μπορούσα να αφεθώ κι εγώ στη ροή, στο ρεύμα, να το αφήσω να με οδηγήσει στις εκβολές του χθες μου, αφού δεν μπορεί να με βγάλει στο αύριο. Οπότε, το μόνο που μου μένει είναι να ευχαριστήσω τους δύο(αριθμός 2) που επικοινώνησαν, άσχετα αν δεν συμμετείχαν στον διάλογο αλλά θέλησαν να βγάλουν το μένος τους εναντίον μου με αυτή την αφορμή.
Διαθέτω την 56χρονη εμπειρία των χρόνων μου και της ανελλιπούς(πλην την διετούς υπηρέτησης της πατρίδας) διαβίωσης στον τόπο αυτόν και δεν εκπλήσσομαι πλέον με τίποτα. Δεν είναι τυχαία η πορεία αυτού του τόπου ούτε ξεκομμένη από τους ανθρώπους του. « Χάρη» στους ανθρώπους του ο τόπος απαξιώθηκε σε αυτό τον βαθμό και το ραδιόφωνο σαν Μέσο δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει. Δεν εκπλήσσομαι ακόμη που κάποιοι δεν κατάλαβαν ή δεν θέλησαν να καταλάβουν το πνεύμα της εισήγησής μου. Δεν εξεπλάγην που δεν αντιλήφθηκαν τον πόνο ψυχής που υπήρξε η μόνη αιτία για το εγχείρημά μου αυτό. Δεν παραξενεύτηκα που έφτασαν μέχρι και σε έμμεσες απειλές νομικής φύσεως.
΄Όπως συμβαίνει χρόνια τώρα με διάφορους ταγούς που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και βαυκαλίζονται δημιουργώντας μια εικονική τέτοια, με την σύμπραξη μάλιστα και του ραδιοφώνου όπως λειτουργεί σήμερα, έτσι και με αυτούς. Και βέβαια σε καταστάσεις κρίσης και παρακμής φυτρώνουν οι διάφοροι σωτήρες, κατέχοντες την απόλυτη αλήθεια που θεωρούν εαυτούς αυθεντίες. Αλλά ευχαριστώ, δεν θα πάρω, γιατί δεν αναγνωρίζω σε κανέναν ρόλο Πάπα! Αν κάποιοι δεν κατάλαβαν, αν δεν ανακάλυψαν ακόμη το σαράκι που τρώει το «ξύλο» τους είναι δικό τους πρόβλημα. Μακάριοι οι αναπαυόμενοι στις ξεραμένες δάφνες τους, ας κληρονομήσουν μόνοι αυτοί τον τίτλο του «ραδιοφωνάριου» . ΄Ετσι συνέβαινε πάντα με τους εστεμμένους και τους τιτλούχους. Ξέπεφταν, αλλά το αντιλαμβάνονταν όταν ήταν πλέον αργά.
Μεθ ΄ υπολήψεως(και όχι ανυποληψίας)
Γιώργος Δ.Σκαπέτης
Ραδιοφωνικός παραγωγός(και καλά)
5 σχόλια:
εγώ από ότι θυμάμαι κάτι είπα, αν και όχι παραγωγός...
« Χάρη» στους ανθρώπους του ο τόπος απαξιώθηκε σε αυτό τον βαθμό και το ραδιόφωνο σαν Μέσο δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει. Δεν εκπλήσσομαι ακόμη που κάποιοι δεν κατάλαβαν ή δεν θέλησαν να καταλάβουν το πνεύμα της εισήγησής μου. Δεν εξεπλάγην που δεν αντιλήφθηκαν τον πόνο ψυχής που υπήρξε η μόνη αιτία για το εγχείρημά μου αυτό.
Ton Xarilao Zaboudaki koinws "glits" min fobase na ton peis me to onoma tou. Eisai apo autous pou ton ekanan anthrwpo. Dimosiografos tou kafe kai tou mezedopoleiou. As einai kala h ERT
Τον Χαρίλαο Ζαβουδάκη, για να τον πιάσεις στο στόμα σου θα πρέπει πρώτα να το πλύνεις καλά ανώνυμε συκοφάντη. Ο Ζαβουδάκης ότι έχει να πει το λέει στα ίσα δεν κρύβεται σαν τα ερπετά όπως εσύ. ΄Αμα έχεις κότσια γράψε το όνομά σου να δούμε ποιός είσαι που κρίνεις τους πάντες και τα πάντα. Αντε... γειά!
Xa xa gia rwta ton kosmaki ti esti zavoudakis. Ase pou ksereis kai ksereis k poly kala malista. Ta ekatomyria pou efage apo ton KOYRO itan gia na kseplini to stoma tou?
Κύριε Σκαπέτη,σε παρακαλώ μη στεναχωριέσαι άδικα.
Ο Ανόνυμος, δεν είναι μόνο αυτό πού θελει να μας πεί, ότι τάχα δεν έχει όνομα, όνομα έχει,μόνο που ίσως να ντρέπεται να μας το πεί,ίσως να είναι και λίγο ανέντιμος,ή λίγο άνανδρος, ποιός να ξέρει ποιά να είναι τά προβλήματα αυτού του διστυχισμένου,αλλά, μην τα πατάς τα ερπετά ...κιαυτά πονάνε.
Ξέχασέ τον. Νάσαι καλά.
Μετα τιμής.
Αντώνης Αντωνίου Ζαβουδάκης από Βραζιλία
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα