Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

΄Ολοι οι καλοί χωράνε...

Η κάτω είσοδος του δημ.κήπου, με το μεράκι του Σταμάτη!

Διανύουμε την καρδιά, του, έτσι και αλλιώς μεγάλου μας καλοκαιριού, κόσμο δεν έχουμε, η γύμνια μας πια είναι ορατή, όχι μόνο δια γυμνού οφθαλμού, αλλά και αισθητή δι΄ όλων των αισθήσεων, της όσφρησης μη εξαιρουμένης… η οποία όσφρηση δοκιμάζεται τις τελευταίες μέρες εδώ παραλιακά λόγω της άπνοιας και των υψηλών θερμοκρασιών της εποχής… από την άλλη στο πολιτικό πεδίο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θυμίζει επιχείρηση που ξανοίχτηκε, που έκανε επισφαλείς επενδύσεις και με δεδομένη την αναδουλειά ψάχνει δανεικά και υποκύπτει στις υποδείξεις όλων των διεθνών τοκογλύφων…

Θάλασσα γυαλί και το καμάρι μας πάει πάλι, όπως κάθε πρωί

…στην Ντόϊτσλανγκ ο χερ Χριστοφοράκος απολαμβάνει τις ανέσεις των γερμανικών φυλακών, σε μοναχικό κελί για να μπορεί να ακούει τα σιντιρομ με την ησυχία του και να οργανώνει την μετέπειτα ζωή του(σιγά μην εκδοθεί στην Ελλάδα, δεν τρελάθηκαν να τον φέρουν εδώ να τους σιδερώσει με ατμοσίδερο Ζίμενς, να βάλουν το Μέριτο με το χεράκι τους)…


Δεν ξέρω πώς, αλλά κάθε φορά που φωτογραφίζω βαρκάρη μου προκύπτει ο κυρ-Βαγγέλης ο Νικαριώτης

Κατά τα άλλα, αυτή η νέα εταιρεία δολοφόνων(μακάρι να ήταν η μόνη και ποιος νοιαζόταν), ήταν πολύ οργανωμένη, με άκρες παντού και διεύθυνση από μέσα προς τα έξω… προχωρημένες καταστάσεις… μπήκε λέει ο εγκέφαλος φυλακή ισόβια και εξηρθρώθη η τάδε συμμορία… τι λέτε μωρέ, φυλακίζεται ποτέ ο εγκέφαλος… ή μήπως δεν περνάει το χρήμα στης φυλακής τα σίδερα; Εδώ σου λέει ο άλλος μέχρι και 10 χιλιάρικα θα απαλλοτρίωνε για μια πενθήμερη… όλα έχουν την τιμή τους, διότι άλλη τιμολόγηση έχει η πενθήμερη ενός πρεζονιού ας πούμε, άλλη ενός που είναι μέσα π.χ. για οικονομικούς λόγους κι άλλη η 5νθήμερη του Βλαστού… διότι ο Βλαστός άμα βγεί μπορεί να ξεβλαστώσει κατά τις Σεϋχέλλες(εκεί είχε τάξει στη γυναίκα του ότι θα πηγαίνανε όταν θα έπαιρνε την 5νθήμερη και κάποια στιγμή θα την πάει να μου το θυμάστε, μπορεί να τον περιμένει λίγο μέχρι να κανονίσει την έξοδό του με κανένα ελικόπτερο, αλλά τις Σεϋχέλλες τις έταξε και θα τη πάει)… αλλά ήτανε μέσα ρε παιδί μου όλος ο καλός ο κόσμος(στην κυριολεξία και μεταφορικώς)… αυτός ο Τρομπούκης ας πούμε, σοβαρός επιχειρηματίας και εργολήπτης δημοσίων έργων, που είχε αναλάβει το ξέπλυμα(καλά κι αυτή η κ. Παναγοπούλου βρώμικα τους τάδωσε;) … το επώνυμό του έχει αυτό το αντλητικό… τρομπούκης… αντλούσε κι έστελνε… ήταν και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την τέως πλέον γραμματέα του υφ. Υγείας Σαλμά, στην Αμφιλοχία, η οποία διάβασα ήταν και μέλος του σωματείου Καλιπάτειρα,(είχε κάνει κι εδώ, στον Μαραθόκαμπο το γήπεδο 5Χ5), του οποίου πρόεδρος ποια ήταν ; Η σύζυγος του Παναγόπουλου… τι ωραία έτσι;


Περί οργανωμένου εγκλήματος πολύς λόγος και στα δικά μας

Πάμ΄ παρακάτω, είχαμε δύο μεγαλογεγονότα στο χώρο της σώου και της φουντ μπιζ…

…μια κηδεία-σώου, με πανάκριβο εισιτήριο και δυσεύρετο, οπαδούς να παραληρούν και μόνο για την απόκτησή του και έναν χαμό για την διαχείριση της μεταθανάτιας μπίζνας…

….από την άλλη ο πιο ακριβοπληρωμένος χριστιανός έγινε δεκτός σε σκηνικό ρωμαϊκής αρένας στην Μαδρίτη, ο Κριστιάνο(χριστιανός δεν μεταφράζεται;) Ρονάλντο… όλα αυτά κάτι θυμίζουν, σε κάτι παραπέμπουν… όπως λέει κι ο Δήμος Μούτσης… «οι κερκίδες τι σημαίνουν; ε, καλά, εμείς… να,να,να» … παρακμή και ευτέλεια παρά τα εκατομμύρια ευρώ που αποτέλεσαν στην περίπτωσή του ρεκόρ… είμαι ευτυχισμένος που είμαι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίχτης δήλωσε ο Κριστιάνο… μας δουλεύεις ρε φίλε; Πάλι καλά που δεν μας είπες ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία… θα μας κόλλαγες στο γάμα της εστίας…


Και ένας Χαντζόπουλος απίθανος για μοναχους και Μοναχα

Στα τηλεοπτικά βρίσκεται εν εξελίξει μια πανελλαδική προσπάθεια οικογενειακής αποκατάστασης μόνων αγροτών, κάτι σαν πρόγραμμα Μπαλτατζής σε επίπεδο συνοικεσίων… πήρε η κάμερα «τα όρη τα ϊ βουνά», που λέει και το δημώδες άσμα, και ψάχνει εργένηδες αγροτοκτηνοτρόφους, και μας τους παρουσιάζει έναν-έναν, με τις κοτούλες του, τα γουρουνάκια του, τα οπωροφόρα του και τα ελαιόδενδρά του, τη προίκα του εν ολίγοις και φυσικά την προσωπική οντισιόν για το τι γυναίκα θέλει, τι θέλει να έχει και τι θα της χαρίσει εκτός φυσικά από μια ζωή κοντά στη φύση που δεν είναι και λίγο… τώρα αν με ρωτήσετε γιατί αυτό το ενδιαφέρον των καναλιών και την καμπάνια υπό τον τίτλο «έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε» ειδικά για αγρότες, ε από κάπου έπρεπε να αρχίσουν και ο χώρος της τηλεόρασης εδώ που τα λέμε δεν προσφέρεται και τόσο για παντρολογήματα, εκτός και οι γάμοι γίνονται εν Τήλω… είδαν κι απόειδαν σου λέει ας πάρουμε τα βουνά και τα λαγκάδια όλο και κάποιους στρέϊτ ανύπαντρους θα βρούμε να κάνουμε τη προξενήτρα…

Αυτά γενικώς…

εντοπίως τώρα είχαμε ένα πρόβλημα με την οπτική ίνα, αν και η τοποθέτησή της είναι από μόνο του θέμα οπτικής ασυδοσίας, και αν νομίσατε-όσοι νομίσατε)ότι τελειώσαμε με τα σκαψίματα πλανάσθε πλάνην οικτράν… οσονούπω η παραλιακή τομή ακόμα δεν «έθρεψε» θα ξανανοιχτεί, διότι ξέχασε ο εργολάβος μια… αρτηρία!!! Αντί για τέσσερις αρτηρίες οπτικής ίνας, έριξε τρεις… ντάξ΄ μωρέ τι έγινε… σιγά τώρα για ένα καλώδιο… ντάξ΄ μωρέ το ξανανοίγουμε, τι έγινε; Ιδού αυτό που λέγαμε για σύστημα φερμουάρ στα δημόσια έργα, αντί να ταλαιπωρούνται κι οι εργολάβοι και οι πολίτες, αν εφευρίσκονταν ένα σύστημα άνοιξε-κλείσε θα γινόταν όλα καλύτερα…

Χαίρετε και καλό καύσωνα!!!



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα