20 χρόνια τοπικό ραδιόφωνο-Διάλογος

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

Φέτος(ήδη έχει ξεπεραστεί η ημερομηνία)κλείνουν 20 χρόνια από την άνθηση και στο νησί μας της ελεύθερης ραδιοφωνίας, με την ίδρυση και λειτουργία πολλών ραδιοφωνικών σταθμών, που κατήργησαν το ως τότε κρατικό μονοπώλιο της ΕΡΤ. Από την αρχή του 1989 άρχισε να εκπέμπει δοκιμαστικό πρόγραμμα ο πρώτος στη Σάμο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΑΜΟΣ FM 1^Ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ στους 97,3 μεγακύκλους και με περιορισμένη εμβέλεια, όπως όλοι στην αρχή. Τα επίσημα εγκαίνια της λειτουργίας του σταθμού αυτού έγιναν στις 21 Μαΐου 1989, με μεγάλη παρουσία αρχών και κοινού. ΄Ημουν κι εγώ εκεί… Μετέπειτα λειτούργησαν και οι υπόλοιποι ρ/σ ο ΡΑΔΙΟ-ΣΑΜΟΣ 102 FM , ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΤΑ FM, 2000 FM, για να ακολουθήσουν πολύ αργότερα οι λειτουργούντες και σήμερα ΡΑΔΙΟ ΒΑΘΕΟΣ(ΙΩΝΙΑ FM σήμερα), ΑΡΜΟΝΙΑ, οι μουσικοί FACE FM που σήμερα λειτουργει ως ΑΝΕΜΟΣ, αλλάζοντας ρεπερτόριο, από ξένο σε ελληνικό τραγούδι και RADIO CAFE, που συνεχίζει με ξένο. Και βέβαια τότε παράλληλα με την περιοχή του Βαθιού, λειτούργησε και ο ΤΟΡ FM στο Καρλόβασι και μετέπειτα ο PLUS FM καθώς και ο ROCK FM.

Σκοπός μου και όνειρο αν θέλετε, ήταν, από την αρχή του χρόνου, να διεξαχθεί μια ημερίδα ή διημερίδα για τα 20χρονα του τοπικού ραδιοφώνου, να μαζευτούμε εκεί όσοι το υπηρετήσαμε και το υπηρετούμε, όσοι το αγαπήσαμε και το αγαπάμε και να συζητήσουμε για το παρόν και το μέλλον(;) του. Επειδή όμως δεν βρήκα την απαιτούμενη ανταπόκριση και διάθεση για ένα τέτοιο εγχείρημα, το οποίο εγχείρημα απαιτεί και κάποιες ,λίγες έστω, δαπάνες για την διοργάνωση και πού τέτοια την σήμερον, είπα να το βάλω στο μπλογκ και να καλέσω σε διάλογο όσους θελήσουν να καταθέσουν τις απόψεις τους.

ΘΕΜΑ: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΠΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ- ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΦΩΣΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

ΘΕΜΑ: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΠΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ- ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΦΩΣΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Από τον ενθουσιασμό της αρχής και την διάθεση όλο και περισσότερων για προσφορά στην υπόθεση-ραδιόφωνο, βοηθούντων και των κομματικών σχηματισμών που ήταν πίσω από τις επίσημες ιδιοκτησίες των ρ/σ, σιγά-σιγά, το τοπικό ραδιόφωνο εξελίχτηκε σε μιας μορφής φερέφωνο κομματικών θέσεων και αντιπαραθέσεων, εργαλείο των κομμάτων για τους προεκλογικούς τους αγώνες και γενικά υπήρξε μια περιχαράκωση ρ/σ αλλά και ακροατών. Βέβαια, όλοι ανεξαιρέτως οι ακροατές, τις καλές προσπάθειες τις τιμούσαν και τις επικροτούσαν και όχι μόνο με την ακρόασή τους.

Η τεχνική υποδομή των ρ/σ στην αρχή ήταν υποτυπώδης και στις περισσότερες περιπτώσεις εμπειροτεχνική, σιγά-σιγά όμως αναπτύχθηκε και φτάσαμε σε ένα ορόσημο από τεχνικής άποψης, που είναι η εισαγωγή στην ραδιοφωνική ροή, των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των σχετικών προγραμμάτων αυτόματης ροής των εκπομπών τους. Η εισαγωγή των Η/Υ εκτός από την αυτοματοποίηση και τον υποβοηθητικό τους ρόλο, έφεραν και μείωση των απασχολούμενων ανθρώπων, αλλά εισήγαγαν και το καταστροφικό(κατά την προσωπική μου άποψη) σύστημα της λίστας των μεταδιδόμενων τραγουδιών, που έφερε την ομογενοποίηση και τον μιμητισμό, που είναι υπεύθυνα εν πολλοίς για την σημερινή εικόνα απαξίωσης του ραδιοφώνου.

Το ραδιόφωνο σήμερα έχει πέσει σε σχεδόν πλήρη ανυποληψία και θλίβομαι όταν ακούω, όχι μεμονωμένα, αλλά σε γενικευμένη μορφή, ότι πολύ λίγοι άνθρωποι πλέον ακούν σήμερα ραδιόφωνο.

΄Ενας άλλος μεγάλος υπεύθυνος της ανυποληψίας του ραδιοφώνου είναι η διαφήμιση. ΄Ένα μεγάλο κεφάλαιο, που έχει πολλές παραμέτρους, αιτίες και τελικά επιπτώσεις στην κρίση του ραδιοφώνου. Η σοβαρότερη παράμετρος είναι ο αριθμός-το πλήθος-των διαφημιστικών μηνυμάτων που μεταδίδονται κατά τη ροή του προγράμματος ενός ρ/σ, που όμως έχει την εξήγηση ή μάλλον τις εξηγήσεις της. Οι διαφημίσεις που μεταδίδονται είναι απαραίτητες- αν φτάνουν κιόλας- για την οικονομική αυτάρκεια ενός ρ/σ , κι αυτό γιατί η τιμολόγησή τους ήταν πάντα (και είναι ακόμη) χαμηλή, λόγω του στενού οικονομικού κύκλου των σαμιακών επιχειρήσεων και του βέβαιου αποκλεισμού των πολλών, αν το τιμολόγιο ήταν υψηλό. Βέβαια ο ακροατής δεν γνωρίζει και δεν υποχρεούται να γνωρίζει τις οικονομικές παραμέτρους της λειτουργίας ενός ρ/σ, αλλά «εισπράττοντας» το αποτέλεσμα στο αυτί του, αγανακτεί από τα πολλά μεταδιδόμενα διαφημιστικά σποτ. Αυτό είχε και έχει σαν αποτέλεσμα την αποστροφή των ακροατών που θα ήθελαν να ακούνε ραδιόφωνο.

Η άλλη μεγάλη παράμετρος είναι τα προγράμματα των ρ/σ , οι εκπομπές , που στο σύνολό τους περιορίζονται σε μια τρίωρη πρωινή -μεσημβρινή ζώνη, απ΄ όπου παρελαύνουν τα τοπικά προβλήματα και οι διάφοροι οπισθοδρομείς τους, όπου το ζητούμενο είναι ποιος έχει την πιο δυνατή φωνή για να επικαλύπτει τον συνομιλητή του. ΄Όμως, το ραδιόφωνο δεν είναι μόνο αυτή η κακώς εννοούμενη κολυμβήθρα του Σιλωάμ, απ΄ όπου παρελαύνουν για επίλυση- ή και για συγκάλυψη ενίοτε- τα όποια τοπικά προβλήματα. Είναι και οι μουσικές εκπομπές, είναι και άλλες εκπομπές λόγου, που χωρούν σε διάφορες και διαφορετικές ώρες της ημέρας και της νύχτας, είναι ο πλουραλισμός ο αναγκαίος για την προσέλκυση των ακροατών. Αυτή η επικέντρωση σε συγκεκριμένες ώρες και είδος εκπομπών, απαξίωσε το ραδιόφωνο, αναγορεύοντάς το σε ένα χωνευτήρι με παραθέσεις, αντιπαραθέσεις, εντάσεις, μεμψιμοιρίες, που κουράζουν ακόμα και τον ανθεκτικότερο ακροατή.

Δεν είναι ο σκοπός μου να κουράσω με πολλή ανάλυση και παράθεση απόψεων, αναγνώστη μου-ακροατή μου, πιστεύω στη λιτότητα μια καταρχήν εισήγησης, που μπορεί να παράξει αφορμές και ευκαιρίες διαλόγου .

Πολύ θα χαρώ αν καταθέσεις κι εσύ την άποψή σου γιαυτό το μέσο της νιότης, του έρωτά μας, της ευαισθησίας μας, να μην το πάρει το ρέμα των καιρών.

Σάμος Μάης 2009

Γιώργος Σκαπέτης

Ψηφίστε, σκουπιστείτε, ξαπλώστε στον ήλιο!

Ακούμε διάφορα τούτο τον καιρό, με αφορμή τις ευρωεκλογές, πολλά λένε-λίγα ακούμε και το αυτί μας μένει σε κάποιες φράσεις ή συνθήματα, που μας προξενούν διάφορα συναισθήματα, της τάσης για φασκέλωμα μη εξαιρουμένης ως συναίσθημα. Η μεν κυβερνητικοί προβάλλουν το έργο τους και εγγυώνται για τη συνέχειά του… Αυτό, με δεδομένο το έργο τους, θα μπορούσε να εκληφθεί και ως θράσος, που να επισύρει μέχρι και την ποινή που αναφέρω παραπάνω. Οι του ΠΑΣΟΚ, θέλουν να μας πείσουν ότι ψηφίζοντας για την Ευρώπη, αποφασίζουμε για την Ελλάδα, υποσχόμενοι νέο συμβόλαιο μεθ΄ ημών του λαού δηλαδή, μόνο που έχουμε σιχαθεί σαν λαός να πληρώνουμε και τα συμβολαιογραφικά και τους φόρους κληρονομίας μια ζωή. Αυτά, όσο πιο σύντομα γίνεται, ως προς τους δύο μονομάχους στην άγρια(ούτως ή άλλως) δύση της Ε.Ε. ΄Οσο για τους άλλους, οι μεν βαθείς κόκκινοι, απορρίπτουν την Ε.Ε. αλλά θέλουν να βγάλουν και 3^ο ευρωβουλευτή, για να αυγατίσουν τον προϋπολογισμό του κόμματος, οι δε πιστεύοντες σ΄ αυτήν όχι και τόσο σύριζα, μάλλον κάποιοι κλώνοι, θέλουν να μην πάει ο λαός για μπάνια, αλλά για κάλπη, γιατί προφανώς φοβούνται τους δικούς τους ότι ρέπουν προς την καλοζωία. ΄Οσο για τον χεριχέρη, αυτός είναι στον κόσμο του βυθισμένος, μεταξύ των βιβλίων των ΑδωνοΒελόπουλων και της ιστορικής αλήθειας (όχι αυτής της Ευγενίας).

Το ρεζουμέ εξ όλων αυτών της συγκυρίας, αθροιζομένων και των υπολοίπων, ποιο είναι αγαπητοί μου αναγνώστες; ΄Ότι το πρόβλημα της Ελλάδας τι είναι, πολιτικό, διαχειριστικό ή σοβαρότητας; ΄Όλα αυτά μαζί απαντώ εγώ. Καταρχήν το πρόβλημα έτσι όπως εμφανίζεται από πολιτικής πλευράς και πολιτικών λύσεων είναι σε ένα αδιέξοδο κι ας λένε τα ρηθέντα υπό μεγάλων ανδρών πως «αδιέξοδα στη δημοκρατία δεν υπάρχουν». ΄Όταν φαίνεται πως ο δικομματισμός δεν μπορεί να δώσει λύσεις, αφενός γιατί δοκιμάστηκε και αφετέρου γιατί και οι δύο μονομάχοι κινούνται πάνω στις ίδιες ράγες που έχουν στρωθεί από ξένους ειδικούς επί των σιδηροτροχιών. ΄Όταν εναλλακτική πρόταση δεν υπάρχει, μια και η αριστερά δεν είναι μόνο διχοτομημένη, αλλά και «σκοτωμένη» μεταξύ της, και οι καρατζαφεραίοι κυνηγούν τους ξένους σαν τις μάγισσες με τα σκουπόξυλα, ποια προοπτική βλέπετε εσείς, για να καταλάβω. Αυτά ως προς το πολιτικό μέρος του πράγματος. Ως προς το διαχειριστικό κομμάτι τώρα, έχουμε μια παγιωμένη τα τελευταία χρόνια και τουλάχιστον τα μεταπολιτευτικά κατάσταση, κατά την οποία όποιος βγει στην εξουσία διαχειρίζεται την κοινή μας περιουσία όπως του γουστάρει, δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα, αφήνει χρέη στον επόμενο που παραλαμβάνει επί μονίμου βάσεως καμένη γη κι εμείς αρκούμαστε να δρέπουμε καυσόξυλα και να ψηνόμαστε στη σούβλα του δικομματισμού. Η παροιμία περί του ότι «το ξένο είναι πιο γλυκό» βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στην περίπτωση της διαχείρισης των δημόσιων-κοινών οικονομικών, μόνο που ούτε ξένο είναι το χρήμα, ούτε φυσικά και αστείρευτο. ΄Ετσι έχουμε φτάσει στα πρόθυρα της πτώχευσης, μετά από κοντά έναν αιώνα από τότε που το ανακοίνωσε στεντορεία τη φωνή ο Τρικούπης, ενώ τώρα οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί το ΄χουν τούμπανο κι οι δικοί μας στο άκουσμα σχίζουν τα ρούχα τους(έχουν τόσα κοστούμια που και να σκίσουν στην πραγματικότητα ένα δεν χάλασε ο κόσμος). Κι έρχεται για μια ακόμα φορά το ΔΝΤ, το οποίο τι είναι, ένας συγχρηματοδοτούμενος από όλα τα κράτη οργανισμός είναι, που γίνεται βραχνάς και φόρτωμα σε όποιο έχει προβλήματα, διαπιστώνει το οικονομικό μας αδιέξοδο, λες και μόνοι μας δεν το βλέπουμε, ορατό δια γυμνού οφθαλμού είναι και όσο πάμε ξεγυμνώνουμε και άλλα μέλη του σώματός μας(σιγά που οι Νεοϋορκέζες κυκλοφορούν με το πάνω του μαγιώ και έγινε θέμα στα δελτία, άμα αρχίσουμε εμείς σε λίγο να κυκλοφορούμε με μόνο το κάτω τι θα πουν;)και τι προτείνει, το ΔΝΤ; Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…. Πάγωμα μισθών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, αναμόρφωση ασφαλιστικού… δηλαδή μια απ΄ τα ίδια. Και δικαίως είπε προχτές ένας στην τηλεόραση «μα αυτά τα μέτρα χρόνια τα προτείνουν, τα παίρνουν οι κυβερνήσεις, οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο, τι απέδωσαν, ποια ήταν η αποτελεσματικότητά τους;» Και τότε γιατί τα ξαναπροτείνουν; Και τι θα βγάλουν τούτα τα μέτρα κι από ποιους; Από τη μύγα ξύγκι;

΄Αρα, συμπερασματικά αναγνώστη μου τι είν΄ αυτό που θα μας σώσει απ΄ το ψέμα κι από την ντροπή; Τι χρειάζεται σήμερα η χώρα για να βγει από την μιζέρια και την ανυποληψία; ΄Έναν πολιτικό φορέα από τους υπάρχοντες που θα διαδεχτεί τους σημερινούς, υποσχόμενος άλλη πολιτική μακράν της βαρβαρότητος; ΄Η έναν καλό διαχειριστή των δημόσιων οικονομικών, που δεν θα είναι πολιτικός και δεν θα δεσμεύεται ούτε από υποσχέσεις των δικών του, ούτε κι από τις μαλακίες τους; Αν κρίνω από την όλη πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, και το πώς ψηφίζουν οι ΄Ελληνες τις τελευταίες δύο δεκαετίες, νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι ένας καλός λογιστής-οικονομολόγος, σπουδασμένος μεν, ικανός δε, να αναλάβει τη διαχείριση των οικονομικών μας, μια και αυτά είναι που μας καίνε και μας τσουρουφλίζουν όλους. Για τα υπόλοιπα θα βρούμε φαντάζομαι έναν ειδικό για κάθε πόστο. Αν θέλουμε να ελπίζουμε ότι η κατάσταση θα αναστραφεί και δεν θα φτάσουμε στο μη παρέκει(αν δεν είμαστε ήδη και δεν μας το λένε). ΨΗΦΙΣΤΕ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ. Και μην παρασύρεστε από τα εμβατήρια, περί του ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…» κλπ. Αυτά όταν γράφτηκαν υπήρχε λόγος και κλίμα ανάλογο, και ανάταση ψυχική. Μπορεί κανείς να πει σήμερα, με την κατάσταση που επικρατεί και το κλίμα που υφίσταται αν θα μπορούσε να γραφτεί εμβατήριο; Πολύ φοβάμαι ότι πρέπει να καλέσουμε τους Ηπειρώτες με τα κλαρίνα για κανένα μοιρολόϊ.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ…

… δεν είναι μια κάποια λύση, εδώ και χρόνια είναι η μόνη μας λύση… σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα ήταν το δίλημμα που συζητήθηκε πολύ τούτες τις μέρες τις προευρωεκλογικές κι αυτό όχι για αυτή καθεαυτή την ουσία του διλήμματος, όσο γιατί κάποιοι παρεξηγήθηκαν από τον χαρακτηρισμό θεωρώντας ότι βρίσκονται στον αντίποδα του σοσιαλισμού, που ήταν ο ένας πόλος του διλήμματος. Και απέναντι στο δίλημμα αντέταξαν έπεα πτερόεντα δια των πλέον διαδεδομένων στην πολιτική πτηνών, επιστρατεύοντας ένα σμήνος παπαγαλάκια πράσινου χρώματος, που δια των τιτιβισμάτων τους τρομοκρατούν τους μικρομεσαίους, που φροντίζει η κυβέρνηση να τους ρίξει προεκλογικά το καναβούρι των υποσχέσεων. Βέβαια οι μικρομεσαίοι κοράκια, κάργιες και άλλα μαυροπούλια βλέπουν καθημερινά, τα παπαγαλάκια τα θεωρούσαν ως τώρα «συναδέλφους» τους, μια και κείνοι κλεισμένοι στο κλουβί της κρίσης είναι....
«Σοσιαλισμός λοιπόν ή βαρβαρότητα»; Και δεν το θέτω ούτε προς επιλογή ούτε περισσότερο προς ψήφιση, διότι η απάντηση θα ήταν εύκολη αν επρόκειτο κανείς να αποφασίσει έτσι απλά και διλημματικά. Διότι ναι μεν σοσιαλισμό θα επέλεγα κι εγώ αλλά ποιόν απ΄ όλους εννοεί ο κ. Γιώργος όταν το θέτει; Διότι από σοσιαλισμούς στα χρόνια που πέρασαν είδαμε μπόλικους, σε σημείο που να μην ξέρουμε από τη Κική και τη Κοκό ποια να διαλέξουμε κατά το ρετρό εκείνο άσμα. Ποιος σοσιαλισμός τίθεται απέναντι από τη βαρβαρότητα την σήμερον αγαπητοί μου αναγνώστες; Ο υπαρκτός πέρασε στην ανυπαρξία, ο τριτοκοσμικός εγκατέλειψε τα εγκόσμια, ο δημοκρατικός εξέπνευσε κάτω από την πίεση του τραπεζικού ασφυκτικού εναγκαλισμού… αναρωτιέμαι αν μας έχει μείνει δείγμα σοσιαλισμού για να το εκθέσουμε ως αντίπαλο δέος στην βαρβαρότητα. Σοκ και δέος επικρατεί στις αγορές του κόσμου και η βαρβαρότητα παγκοσμιοποιείται με ρυθμούς ανεξέλεγκτους....

Από την άλλη εμείς-οι Ευρωπαίοι ας πάω με το κλίμα των ημερών-έχουμε σε δυό βδομάδες να διαλέξουμε τους εκλεκτούς που τα κόμματα επέλεξαν το καθένα για την λίστα του, για την επόμενη πενταετία. Και αφού το ποια Ευρώπη θέλουμε δεν τίθεται ως ερώτημα, μια που η Ευρώπη μια είναι εδώ και τριάντα χρόνια, με τις όποιες βελτιώσεις επήλθαν, το ρίξαμε κι εμείς στα δικά μας, στη γνωστή δοκιμασμένη συνταγή, Καραμανλής ή Παπανδρέου, ποιος είναι ο καταλληλότερος να μας εκπροσωπεί στην Ευρώπη(;). Κολημμένοι με την παράδοση, δεν αλλάζουμε εμείς εύκολα… άμα φιλοσοφήσεις λίγο τα όσα βλέπεις αναγνώστη μου, άμα κλείσεις τα μάτια και περιοριστείς σε ακούσματα, θα νομίσεις ότι βλέπεις αυτή την εκπομπή του ΑΛΦΑ «τη μηχανή του χρόνου»… να επιχειρήσω μια μικρή παράθεση επωνύμων, θα ήταν πλεονασμός γλώσσας… οικογενειοκρατία και τζάκια σε αντίθεση με τις «κεντρικές θερμάνσεις» της Ευρώπης.

Γιατί επιλέγουμε συνεχώς τους «βαρβάρους» θα μου πείτε και δεν προσχωρούμε στον σοσιαλιστικό «παράδεισο» στρίβοντας αριστερά; Γιατί μας μπερδεύουν κι αυτοί, οι μισοί(ε, εντάξει, τα γκάλοπ παίζουν) είναι υπέρ της Ευρώπης, οι άλλοι μισοί κατά. Τώρα βέβαια υπάρχει ένα θέμα, για το πώς μπορείς να καλείς κάποιον να σε ψηφίσει για κάτι που απορρίπτεις εκ προοιμίου. Τιμιότερο θα ήταν να καλείς σε αποχή ή σε λευκό ας πούμε. Τέλος πάντων να μην σας κουράζω με βαθυστόχαστες αναλύσεις… το ερώτημα «τι θα κάναμε χωρίς βαρβάρους» είναι υπαρκτό και πρέπει να αποφασίσουμε όχι μεταξύ σοσιαλισμού ή βαρβαρότητος, ούτε μεταξύ πρασίνων ή μπλέ παπαγαλακίων, αλλά αν η βάρβαροι αποτελούν μια κάποια ή τη μόνη λύση!

Η παρέα μεγάλωσε πολύ...

...και δεν τη χωράει πια ο τόπος(συγκεκριμένα η Λέσχη Ερασιτεχνών)...

...ήταν τόσοι πολλοί χτες βράδυ οι φίλοι που ήρθαν να μας ακούσουν(καλύτερα να κοινωνήσουν μαζί μας τα τραγούδια που διαλέξαμε να πούμε), ήταν και η θερμοκρασία υψηλή για την εποχή, όπως λένε κι οι μετεωρολόγοι...

...είναι όμως τόσο πυκνός ο δεσμός μας, που δεν τον πτοεί τίποτα... και τραγουδήσαμε όλοι μαζί και δεθήκαμε ακόμα περισσότερο...

...με αποτέλεσμα αυτή η παρέα όσο πάει να μεγαλώνει... αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός όσων προσπαθούν και κάνουν κάτι στα πολιτιστικά γενικά... να διατηρούνται και να πυκνώνουν οι δεσμοί μας...

...ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ από καρδιάς για τα λόγια καρδιάς όλων σας... υποσχόμαστε καλή συνέχεια... καλοκαίρι μπαίνει, το καλεί η εποχή, τα φεγγάρια, οι νύχτες οι μαγικές του τόπου μας... θα σας ειδοποιούμε έγκαιρα!

Να μ΄ αγαπάς-Μουσική Παρέα Σάμου

Με εικόνες και ήχους επιδεικνύουμε και αποδεικνύουμε την αγάπη μας προς τη φύση και το μοναδικής ομορφιάς περιβάλλον του νησιού μας... κι όσοι πιστοί προσέλθετε για να.. μετρηθούμε!

...τα τραγούδια μας, στο γνωστό ύφος που μας διακρίνει, τα βλέπετε με τη σειρά στο φυλλάδιό μας, και για να τα ακούσετε πρέπει να έρθετε ως εκεί(δυστυχώς με ένα κλίκ δεν γίνεται)...

... όλοι εμείς που απεικονιζόμαστε στην ανωτέρω λίστα σας καλούμε στο "φτωχικό" μας να μας ακούσετε...

...την Παρασκευή 15 του Μάη στις 8.30 το βράδυ στη Λέσχη Ερασιτεχνών...σας υποσχόμαστε ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ!!!

ΑΡΜΟΝΙΑ όνομα και πράμα!

Εν χορδαίς και οργάνοις φέτος η συναυλία της χορωδίας ΑΡΜΟΝΙΑ του Δήμου Βαθέος, με την σύμπραξη του Σταύρου και του Γιάννη...
...και με σολίστ (κάποιους βλέπετε στις φωτογραφίες, όλους δεν γινόταν)...η Μαρία που συμμετέχει και στην Μουσική Παρέα Σάμου, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή......ο Δημήτρης εκ Πυθαγορείου, και της εκεί Μουσικής Συντροφιάς...
...και ο καλλίφωνος πρώην αντιδήμαρχος Μανώλης επί το έργον...

...και η χορωδία σε πλήρη σύνθεση, τη συνοδεία πιάνου και του Σταύρου στο ακορντεόν...
Και του χρόνου να είστε καλά όλοι... αν και το πρόγραμμα της χορωδίας συνεχίζεται εντός και εκτός έδρας!

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΑΜΟΥ

Η Θεατρική Ομάδα Σάμου συμμετέχοντας στους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου παρουσιάζει σε θεατρική μορφή δύο μονόλογους του ποιητή, τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» και την «Ελένη». Η πρεμιέρα θα δοθεί την Κυριακή 17 του μηνός και η παράσταση θα επαναληφθεί την Παρασκευή 22, Σάββατο 23, Κυριακή 24/5, στις 9μμ στη Λέσχη Ερασιτεχνών.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 690776431

Αντίο κε Ευγένιε, σ΄ ευχαριστούμε...

... ο άνθρωπος που διέσωσε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι του λαϊκού μας πολιτισμού...
... που μας συντρόφεψε στα παιδικά αλλά και τα μετέπειτα χρόνια μας, στο ταξίδι του νου και της ψυχής μας...
... που συνέβαλε όσο κανείς στην αντίσταση κατά της αλλοτρίωσής μας, με γνώση, θέση και δυναμική, έφυγε, ακολουθώντας τη μοίρα των ανθρώπων. Αυτό που απομένει σε όλους εμάς, είναι, όπως συμβαίνει με κάθε έναν που φεύγει, να τον θυμόμαστε για να μην πεθάνει ποτέ.

Αντίο κε Ευγένιε, είμαι σίγουρος ότι αυτή σου την παράσταση "ο Καραγκιόζης στον Αδη" την παρακολουθούν εκατομμύρια΄Ελληνες όπου γης. Ο μπερντές φαντάζει αδύναμος να σηκώσει το βάρος της θλίψης μας.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!

Βραδιά πολιτισμού και απόλαυσης

΄Ηταν μια βραδιά ακουστικής τέρψης, για όσους έχουν το αισθητήριο της αρμονίας, κι ήταν πολλοί, κατάμεστη η μεγάλη αίθουσα του Δήμου Καρλοβάσου, λόγω προφανώς και του επετειακού χαρακτήρα της εκδήλωσης(επέτειος ύψωσης της σημαίας της επανάστασης του ΄21 από τον Λογοθέτη Λυκούργο). Στην πάνω φωτογραφία η περίφημη χορωδία της Εμπορικής Τράπεζας(αμιγώς ανδρική εκτός από την πιανίστα ), που είχε προσαρμόσει το πρόγραμμά της στον πατριωτικό χαρακτήρα της εκδήλωσης, υπό την διεύθυνση του Σταύρου Μπερή(νέου μαέστρου)...

... και στην κάτω φωτογραφία, μια χορωδία που φέρει το υπέροχο όνομα ΗΔΥΛΗ, της πόλης του Καρλοβάσου, μικτή, υπό την διεύθυνση του επίσης νέου, πλήν όμως και Σάμιου, μαέστρου Γιώργου Κουμαραδιού, που περιορίστηκε κι αυτή σε πέντε τραγούδια του ίδιου χαρακτήρα.
΄Οτι απόλαυσαν όσοι παραβρέθηκαν τη βραδιά φάνηκε στο χειροκρότημα και στα πρόσωπά τους, στο τέλος. Πάντα τέτοια!!!

Χορωδιακό Σαββατοκύριακο

Το Σαββατοκύριακο 9-10 του Μάη, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί έτσι, δηλαδή χορωδιακό, μια και κάθε μία από τις δύο μέρες έχει εκδήλωση με χορωδίες.
Και εν αρχή ην το Καρλόβασι, που γιορτάζει την ύψωση της σημαίας της επανάστασης από τον Λυκούργο Λογοθέτη το ΄21(η 8η Μαίου) και η υπέροχη χορωδία ΗΔΥΛΗ θα παρουσιάσει πέντε τραγούδια σχετικά με την επέτειο, για να δώσει τη σειρά της στην περίφημη παγκοσμίως χορωδία της Εμπορικής Τράπεζας. ΄Ολα αυτά στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δήμου Καρλοβάσου στη πλατεία αύριο Σάββατο στις 8.00 μ.μ.
(Συγνώμη που δεν μπόρεσα να μεγαλώσω το πρόγραμμα, αλλά είναι κι ένα δέλεαρ να πάτε ως εκεί και να το διαβάσετε δια ζώσης)


Και την Κυριακή την ίδια ώρα 8.00 μ.μ. στην αίθουσα του Δήμου Βαθέος η χορωδία ΑΡΜΟΝΙΑ παρουσιάζει την φετινή δουλειά της, που περιλαμβάνει έντεχνο τραγούδι για πρώτη φορά φέτος, με τραγούδια γνωστών συνθετών(που εδώ μπορείτε να διαβάσετε ευτυχώς).
ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... γιατί την ερχόμενη Παρασκευή 15 του Μάη έρχεται η σειρά της Μουσικής Παρέας Σάμου, για την οποία θα υπάρξει νεώτερη και αναλυτική ανάρτηση(προς ευλογία των γενείων ημών).
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ!!!

Αγαθονήσια… κι εξυπνάκηδες

Η μοίρα αυτών των κατοικημένων βραχονησίδων διαχρονικά ήταν, εκτός των κατοίκων τους, που είχαν επιλέξει την απομόνωσή τους ή ακολουθούσαν τη μοίρα τους(τη δική τους και της ιδιαίτερης πατρίδας τους), η φιλοξενία διωκόμενων, προσφύγων, κυνηγημένων ή απελπισμένων Κι αυτό που συμβαίνει σε καθημερινή βάση τα τελευταία χρόνια κι εδώ σε μας αλλά και στα γειτονικά νησιά, δεν είναι πια καν είδηση....

Από την άλλη είναι γνωστή η τακτική των στρατηγών της Τουρκίας, βάσει του προ αμνημονεύτων ετών εκπονημένου επεκτατικού σχεδίου, να βαφτίζουν δικά τους διάφορα νησιά κατά καιρούς, να τους δίνουν τουρκικά ονόματα, να μπήγουν πάνω τους σημαίες και εγκάθετους για τη λήψη τηλεοπτικών πλάνων και άλλα πολλά πλάνα(με την έννοια της πλάνης), χτίζοντας ένα οικοδόμημα, που σχετίζεται με προαιώνιους πόθους και σύγχρονους στόχους.

Αυτό όμως που διάβασα χτες και αφορά το πολύπαθο Αγαθονήσι, είναι για να γελάς, αλλά δεν μπορεί το θράσος να αποτελέσει σε καμιά περίπτωση ανέκδοτο ούτε καν το συντομότερο. Το Τουρκικό υπουργείο εξωτερικών δια στόματος του νέου του υπουργού που λέγεται συμπτωματικά Νταβούτογλου(με μια αναγωγή σε τίτλο του «Ντα…. σας μένει το Βούτογλου)και είπε το εξής «θεόκουφο»(έστω Αλλάχ-όκουφο)… ότι η Ελλάδα εποικίζει το…. Αγαθονήσι!!!(όσα και να βάλεις δεν φτάνουν). Και βέβαια εννοεί τους πρόσφυγες που βγαίνουν καθημερινά στο μικρονήσι δημιουργώντας μύρια όσα προβλήματα στους ελάχιστους ντόπιους, που έχουν να ισορροπήσουν μεταξύ της φτώχειας και της έλλειψης υποδομών και των συναισθημάτων τους. Από πού έρχονται οι έποικοι βέβαια είναι γνωστό, από τις απέναντι ακτές, που και πάλι συμπτωματικά ανήκουν στην Τουρκία! Και πώς έρχονται από απέναντι όλοι αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι; Μέσω κυκλωμάτων που δρουν ανενόχλητα εντελώς συμπτωματικά κι αυτά στην Τουρκία. Συγνώμη, αλλά υπάρχει λύση που είναι και προς το συμφέρον της γείτονος(τρομάρα της). Να ελέγξει το κύμα των μετακινούμενων προσφύγων, για να πάψει ο εποικισμός του Αγαθονησίου. Κι όλα αυτά βέβαια στα πλαίσια «ανακήρυξης» νησιών και βραχονησίδων ως γκρίζων ζωνών, σε μια αέναη διαδικασία εγγραφής υποθηκών σε μια θάλασσα που θα έπρεπε να ενώνει, αλλά συνεχίζει να χωρίζει και να δημιουργεί πλαστές εντάσεις ανάμεσα στους δύο λαούς, για να αυξάνουν οι στρατηγοί τα μεταλλίκια πάνω από τον αριστερό τους μαστό, αντί να τοποθετούν άνθη λεμονιάς. Κι ας αντιληφθούν κάποτε όλοι ένθεν-κακείθεν του Αιγαίου ότι οι νησιώτες μπορεί να είμαστε καλοί κ ΄αγαθοί, μπορεί το νησί να ονομάζεται Αγαθονήσι, αλλά χαζοί δεν είμαστε.

.

INTERNASIONAL STARS IN ATHENS

Στην Αθήνα η σύνοδος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ

Θα φιλοξενηθεί στις 14 Μαΐου στον Αστέρα της Βουλιαγμένης

Της Κατερινας Σωκου(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Δύο βασίλισσες και πληθώρα πολιτικών, τραπεζιτών, ακαδημαϊκών και επιχειρηματιών θα καταφθάσουν στις 14 Μαΐου, αρκετοί με τα ιδιωτικά τους τζετ, στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Από εκεί, θα κατευθυνθούν στο ξενοδοχείο του Αστέρα, στη χερσόνησο της Βουλιαγμένης, όπου για τις επόμενες δύο ημέρες θα συμμετάσχουν στην ετήσια σύνοδο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

Είναι η δεύτερη φορά –η πρώτη ήταν το 1993– που η Ελλάδα φιλοξενεί την ετήσια συνάντηση του κλειστού κλαμπ, στο οποίο κάθε χρόνο προσκαλούνται περίπου 130 προσωπικότητες από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Επί τρεις ημέρες, οι συμμετέχοντες συνευρίσκονται κοινωνικά, ανταλλάσσουν απόψεις, συχνά αντιπαρατίθενται, πάντα όμως κεκλεισμένων των θυρών, ώστε να διασφαλίζεται ο εμπιστευτικός χαρακτήρας των συζητήσεων. Ενα από τα πλεονεκτήματα των συναντήσεων του κλαμπ είναι ο ανεπίσημος χαρακτήρας του. Λέγεται μάλιστα ότι κατά το κοκτέιλ του καλωσορίσματος, εύκολα μπορεί να τύχει να συνομιλεί κανείς με τη Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας ή τη Βεατρίκη της Ολλανδίας. Οι επόμενες ημέρες είναι αφιερωμένες σε συνεδρίες, που ειδικά εφέτος αναμένεται να επικεντρωθούν στην οικονομική κρίση.

Η Λέσχη πήρε την ονομασία της από το ξενοδοχείο Bilderberg, στο Οοστερμποϊκ της Ολλανδίας, όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη της σύνοδος το 1954, με πρωτοβουλία του πρίγκιπα της χώρας Βερνάρδου και στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ. Μισό αιώνα μετά, οι ετήσιες συναντήσεις της εξακολουθούν να συγκεντρώνουν την πολιτική, οικονομική και ακαδημαϊκή ελίτ των δύο πλευρών του Ατλαντικού. Ο κλειστός χαρακτήρας των όσων διαμείβονται σε αυτές εξάπτει τη φαντασία των επικριτών της σε όλον τον κόσμο, που κατηγορούν το κλαμπ για μυστικοπάθεια και προώθηση του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης.................

.....Στις 3 Μαίου του 1993(ρε κάτι συμπτώσεις έ;) έγραφα σε μια στήλη που διατηρούσα στο ΣΑΜΙΑΚΟ ΒΗΜΑ, ξαποσταίνοντας από 4 χρόνια ραδιοφώνου, με τίτλο ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΡΕΤΕ...

...αν δεν διακρίνετε καλά τα γράμματα φταίει το σκάνερ κι ο καιρός που μεσολάβησε(16 χρόνια, δεν είναι και λίγα, ο μικρός μου γιός ήταν αγέννητος), αλλά κατέληγα έτσι: "Αυτοί αστέρες στο παγκόσμιο στερέωμα και μεις μια ζωή στη... βουλιαγμένη".