Ακάκιεεεεε! Τα οικόπεδα να είναι φιλέτα...
Ασφαλώς όταν έγραφες το μανιφέστο και ανέπτυσες τη θεωρία σου Κάρολε, όταν μιλούσες για την υπεραξία, δεν θα είχες υπόψη σου τις οικοπεδικές εκτάσεις, τους αποχαρακτηρισμούς δασών και φυσικά δεν θα φανταζόσουν πως όλα αυτά θα αποτελούσαν "το όπιο" κάποιων ενδεδυμένων το ράσο... Αχ μωρέ Κάρολε, τι τάθελες όλα αυτά να τα εισάγεις και να καινοτομήσεις στην εποχή σου, αφού οι αξίες, οι σταθερές, είναι πάντα ίδιες. Γιατί δεν γινόσουν κι εσύ ένας ηγούμενος(τα εμφανισιακά προσόντα τουλάχιστον τα είχες έν αφθονία, χώρια που τούτη την εποχή θα ήσουν και στη μόδα, μια και πλέον οι περισσότεροι ιερωμένοι είναι και ευτραφείς), να τακιμιάσεις με την νομενκλατούρα της εξουσίας, να τους δίνεις και να σου δίνουνε...
...αυτή τελικά δεν είναι κυβέρνηση συνέλληνες, για νάρθουμε στα σημερινά, αυτή είναι...μονή! ΄Εχει ηγέτη διακοσμητικό και ηγούμενο...ουσιαστικό. Εδώ πλέον ο διαχωρισμός δεν είναι μεταξύ πλουσίων και φτωχών, ούτε μεταξύ προνομιούχων και μη,για να θυμηθούμε λίγο και τον αείμνηστο Αντρέα, που ευτυχώς έφυγε νωρίς(πάντα ήξερε να φεύγει, όπως και να έρχεται αυτός). Εδώ ο διαχωρισμός είναι πια μεταξύ βατοπαιδίων και βαλτοπαιδίων. Πάνε αυτά που ξέραμε, με τους επιχειρηματίες, που χρηματοδοτούσαν τους πολιτικούς, για να κάνουν τις δουλιές τους αργότερα. Εδώ ένας ηγούμενος αποδεικνύεται ότι έκανε καλύτερη δουλειά και μάλιστα όχι κάτω από το τραπέζι, αλλά κάτω από τη...λαδόκολλα!!!
"Είναι πολλά τα λεφτά Εφραίμ" θα έλεγε σήμερα αν ξανάπαιζε εκείνη την αμίμητη σκηνή, ο Σπύρος Καλογήρου(περαστικά του κιόλας, έπαθε εγκεφαλικό). Πάει η επιχειρηματικότητα, πάει η μπίζνα όπως την ξέραμε, την παραμέρισε ο...μοναχισμός!!! ΄Οταν ο Δήμος Μούτσης πριν από σχεδόν 30 χρόνια(το 1979 συγκεκριμένα) έγραφε το "τώρα οδοιπόρος τραβάω για τ΄ Αγιονόρος, αχ τον κόσμο τούτονε τον έχω βαρεθεί", δεν φανταζόταν πού θα φτάνανε τα πράγματα. Τι οικόπεδα 5 λεπτά απ΄την Ομόνοια και τι φως, νερό ,τηλέφωνο, εδώ μιλάμε αν δεν του κόβανε τη φόρα, μέχρι στρατόπεδα, μέχρι τη θάλασσα, μη σας πώ ότι κινδύνευε και η Βουλή να γίνει μεζονέτες!
"Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι", "καλογεράκι θα γενώ να σώσω τη ψυχή μου", δανείζομαι κάποιους τίτλους από τη μεγάλη δεξαμενή του ρεμπέτικου, στην απέλπιδα προσπάθειά μου να εκφράσω τούτο που ζούμε αυτόν τον καιρό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και τα καταφέρνω. Και το ερώτημα που με βασανίζει έντονα αυτές τις μέρες,δηλαδή μετά και την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ(όχι ρε, ο πρωθυπουργός δεν έχει μούσι και φοράει κοστούμι), είναι γιατί να έχουμε πρωθυπουργό και υπουργικό συμβούλιο, γραμματείς και φαρισαίους διάφορους;
Γιατί να μας κυβερνάει ένας ηγούμενος μετά του ηγουμενοσυμβουλίου, και από κει που μας έχει μείνει η ρετσινιά του απέραντου φρενοκομείου, να γίνουμε ένα απέραντο βατοπέδιο, μια μονή περιφραγμένη ένα πράμα, να έχουμε όλοι δουλειά στις οικοδομικές της δραστηριότητες , γιατί δηλαδή δεν δίνουμε τη χώρα αντιπαροχή σαυτόν τον ηγούμενο να μας την πουλήσει στο τάκα-τάκα(γιατί δηλαδή να την πουλήσει κομμάτι-κομμάτι ο Αλογοσκούφης, καλύτερος μεσίτης είναι;)
...αυτή τελικά δεν είναι κυβέρνηση συνέλληνες, για νάρθουμε στα σημερινά, αυτή είναι...μονή! ΄Εχει ηγέτη διακοσμητικό και ηγούμενο...ουσιαστικό. Εδώ πλέον ο διαχωρισμός δεν είναι μεταξύ πλουσίων και φτωχών, ούτε μεταξύ προνομιούχων και μη,για να θυμηθούμε λίγο και τον αείμνηστο Αντρέα, που ευτυχώς έφυγε νωρίς(πάντα ήξερε να φεύγει, όπως και να έρχεται αυτός). Εδώ ο διαχωρισμός είναι πια μεταξύ βατοπαιδίων και βαλτοπαιδίων. Πάνε αυτά που ξέραμε, με τους επιχειρηματίες, που χρηματοδοτούσαν τους πολιτικούς, για να κάνουν τις δουλιές τους αργότερα. Εδώ ένας ηγούμενος αποδεικνύεται ότι έκανε καλύτερη δουλειά και μάλιστα όχι κάτω από το τραπέζι, αλλά κάτω από τη...λαδόκολλα!!!
"Είναι πολλά τα λεφτά Εφραίμ" θα έλεγε σήμερα αν ξανάπαιζε εκείνη την αμίμητη σκηνή, ο Σπύρος Καλογήρου(περαστικά του κιόλας, έπαθε εγκεφαλικό). Πάει η επιχειρηματικότητα, πάει η μπίζνα όπως την ξέραμε, την παραμέρισε ο...μοναχισμός!!! ΄Οταν ο Δήμος Μούτσης πριν από σχεδόν 30 χρόνια(το 1979 συγκεκριμένα) έγραφε το "τώρα οδοιπόρος τραβάω για τ΄ Αγιονόρος, αχ τον κόσμο τούτονε τον έχω βαρεθεί", δεν φανταζόταν πού θα φτάνανε τα πράγματα. Τι οικόπεδα 5 λεπτά απ΄την Ομόνοια και τι φως, νερό ,τηλέφωνο, εδώ μιλάμε αν δεν του κόβανε τη φόρα, μέχρι στρατόπεδα, μέχρι τη θάλασσα, μη σας πώ ότι κινδύνευε και η Βουλή να γίνει μεζονέτες!
"Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι", "καλογεράκι θα γενώ να σώσω τη ψυχή μου", δανείζομαι κάποιους τίτλους από τη μεγάλη δεξαμενή του ρεμπέτικου, στην απέλπιδα προσπάθειά μου να εκφράσω τούτο που ζούμε αυτόν τον καιρό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και τα καταφέρνω. Και το ερώτημα που με βασανίζει έντονα αυτές τις μέρες,δηλαδή μετά και την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ(όχι ρε, ο πρωθυπουργός δεν έχει μούσι και φοράει κοστούμι), είναι γιατί να έχουμε πρωθυπουργό και υπουργικό συμβούλιο, γραμματείς και φαρισαίους διάφορους;
Γιατί να μας κυβερνάει ένας ηγούμενος μετά του ηγουμενοσυμβουλίου, και από κει που μας έχει μείνει η ρετσινιά του απέραντου φρενοκομείου, να γίνουμε ένα απέραντο βατοπέδιο, μια μονή περιφραγμένη ένα πράμα, να έχουμε όλοι δουλειά στις οικοδομικές της δραστηριότητες , γιατί δηλαδή δεν δίνουμε τη χώρα αντιπαροχή σαυτόν τον ηγούμενο να μας την πουλήσει στο τάκα-τάκα(γιατί δηλαδή να την πουλήσει κομμάτι-κομμάτι ο Αλογοσκούφης, καλύτερος μεσίτης είναι;)
3 σχόλια:
Χαιρετώ την όμορφη Σάμο!!
Αγαπητέ Γιώργο, σ` ευχαριστώ πολύ γιά τις blog-αναφορές σου.
Τις διάβασα μόλις σήμερα (ξέρεις καλά τί είναι νάχεις πέρα από την καθημερινότητα της δουλειάς και τις υποχρεώσεις απέναντι στον φοιτητή γιό!!).
Το Σαμιώτικο κρασί σου, ακόμη δεν το απολαύσαμε, αλλά ... είναι στο πρόγραμμα!
Περιμένω την επόμενη επίσκεψή σου στα μέρη μας, γιά να κεράσω κι άλλα τραπεζο-καλούδια και Σερραίικες νοστιμιές!!
Υ.Γ. "σεργκιά" λέμε εδώ, τους πρόχειροστημένους και σκεπασμένους πάγκους πώλησης, σε Λαικές και Παζάρια.
Καλή έμπνευση!
Πολύ καλό Γιώργη!!
Από τον ευρηματικότατο τίτλο, μέχρι και την τελευταία παράγραφο!!! Βλέπω γύρισες ορεξάτος. Καλή συνέχεια φίλε.
Αμήν, αμήν, λέγω υμίν,
τάδε έφη Κάρολος τοις αμνοίς:
Η κακία στον κόσμο δεν είναι αποτέλεσμα της κακίας των κακών αλλά της αδράνειας των καλών.
Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.
Καλό Φθινόπωρο, καλές εκλογές, καλό Χειμώνα, καλό Πάσχα, ξανακαλές εκλογές...
Όχι υποχρεωτικά μ' αυτή τη σειρά...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα