Στας Σέρρας!!!

Κι από τη Βέροια και τον γάμο, στας Σέρρας-όχι για πουρνάρια-αλλά για ανεύρεση τσαρδακίου(στέγης)του υιού που πέρασε στα εκεί ΤΕΦΑΑ, μια και η επιδίωξή του ήταν να γίνει γυμναστής, ως ασχολούμενος παιδιόθεν με τον αθλητισμό(πώς ήμουν εγώ για όσους με ξέρετε; Ε, καμία σχέση).
Οι Σέρρες είναι μια μικρομεγαλούπολη με τα συνήθη προβλήματα παρόμοιων, μικρότερων ή μεγαλύτερων αυτής πόλεων, δηλαδή, τα αυτοκίνητα έχουν εκτοπίσει τους ανθρώπους, τους έχουν στριμώξει γενικώς, μέχρις πλήρους εξοντώσεών τους. Τι να γίνει, δεν φταίνε ως γνωστόν αυτά, αλλά αυτοί που τα έχουν, που τα οδηγούν, όπως τα οδηγούν, που τα σταθμεύουν όπως τα σταθμεύουν και που αγανακτούν αλλά τίποτα δεν κάνουν.
Οι Σέρρες όμως είναι ένα μεγάλο χωριό όσον αφορά την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων της, την αγνότητά τους, αυτό το λεγόμενο "κιμπαριλίκι" που-ευτυχώς-δεν το αλλοτρίωσε καμία πρόσμιξη και κανένας επηρεασμός...
...θα μου πεις σε δυό μέρες έκανες έρευνα κι έβγαλες και συμπέρασμα; Καταρχήν, είμαι φυσιογνωμιστής, έτσι και σταμπάρω άνθρωπο για καλό, δεν πρόκειται να υπάρξει τίποτα περί του αντιθέτου...Δεύτερον και σημαντικότερο:Αυτό που παίζει ρόλο και που καθορίζει τις σχέσεις των ανθρώπων, είναι η πρώτη εντύπωση. ΄Αμα πηγαίνεις σε μια πόλη, άγνωστος και "ξένος" και με την πρώτη ερώτηση, αντιμετωπίζεις μια καλωσύνη και μια καταδεκτικότητα μέχρις υποχρεώσεως, πρέπει να είσαι φύσει δύσπιστος για να ψάχνεις περαιτέρω τους ανθρώπους. Αυτό ένοιωσα κι εγώ. Από τη συνάντησή μου το πρώτον με έναν φίλο-φίλου, που "σκίστηκε" να με εξυπηρετήσει, αυτό έγινε και με όσους άλλους συγχρωτίστηκα αυτές τις δυό μέρες. Από κει και μετά βέβαια έρχεται η Βάσω, φίλη μου από παλιά(πόσο δεν θα πω, δεν είμαστε δα και για το αρχαιολογικό μουσείο), που μου άνοιξε το σπίτι της, κι ακολουθεί και η δια ζώσης γνωριμία, που ανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση, με την Αριάδνη(οι φωτογραφίες είναι από το μπλογκ της ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ) και τον άντρα της τον Θεολόγη, που εμπλούτισαν την "συλλογή" Σερραίων φίλων, ακόμα δεν πήγα...
...οι Σέρρες είναι τελικά μια όμορφη πόλη, με φωνές, με μουσικές, με απέραντους δρόμους, με ομορφιές εντός και εκτός, με χαρά θα τις επισκεφτώ ξανά σε λίγες μέρες και πιστεύω ότι το τέκνο μου θα περάσει καλά τα επόμενα 4 χρόνια εκεί. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ μεταβαίνων κατά διαστήματα, διότι όπως μου είπε ο φίλος Πέτρος, εκεί στον Αη-Γιάννη(όπου και τα ΤΕΦΑΑ) αλλά και σε διάφορα έτερα σημεία, το τσίπουρο είναι σε συνεχή ροή και οι παρέες, όπως σε κάθε περιοχή αυτής της χώρας, συνεχίζουν την συγγραφή της ιστορίας. Αμήν!!!