Τα ερείπια της πάνω πόλης
Είναι ένα αφιέρωμα, φωτογραφικό κυρίως, με ευαισθησία, για την γειτονιά που γεννήθηκα και μεγάλωσα, που περνάω τώρα συχνά(επιστροφή στις ρίζες)και μελαγχολώ με αυτά που βλέπω...
...που βλέπω να σβήνει οικιστικά, παρά τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων που επιμένουν να ανακαινίζουν τα σπίτια τους, παρά τις δυσκολίες προσβασιμότητας των σύγχρονων μέσων οικοδόμησης και επισκευής...
...είναι μια ολόκληρη περιοχή που διαθέτει τα προνόμια από τη μια της απεριόριστης καταπληκτικής θέας σε όλο τον κόλπο της πρωτεύουσας, της ησυχίας λόγω του απροσπέλαστου από τα διάφορα οχήματα και της αίσθησης αυτού που λέμε γειτονιά...
...βέβαια, δεν μπορούν, οι περισσότεροι τουλάχιστον, να "ξεπεζεύουν" στη πόρτα τους, δεν μπορεί κανείς να ακολουθήσει την νεοελληνική μόδα και να πάει ως εκεί τζιπ, αλλά...
...μπορεί-κι αυτό πιστέψτε με, για κάποιους ανθρώπους, μπορεί να είναι και απωθημένο-να δει από ψηλά, όλη αυτή την "σχιζοφρένεια" της παραλιακής και να αισθανθεί "άρχοντας" στον θρόνο της παλιάς πόλης, μακριά από εκκωφαντικούς ήχους, δυσάρεστες οσμές και στριμωξίδι...
...και να πω και δυό λόγια κλείνοντας περί... "αξιοποίησης" ; ΄Ολα αυτά τα ερειπωμένα κτίσματα, που κάποτε φιλοξενούσαν οικογένειες και στέγασαν όνειρα εκατοντάδων ανθρώπων, που για κάποιους γνωστούς λόγους, έφυγαν από κοντά μας κι έπαψε η γειτονία μας, σίγουρα είναι δύσκολο να αξιοποιηθούν ή τουλάχιστον να διασωθούν, αφού το ιδιοκτησιακό τους είναι σίγουρα μπερδεμένο... Λέω τώρα, εγώ ο αδιόρθωτα ρομαντικός, μήπως θα μπορούσε να εφαρμοστεί κι εδώ ένα πρόγραμμα ανάπλασης αντίστοιχο του παραδοσιακού οικισμού Βαθέος, όπου έγινε καταπληκτική δουλειά, παρά τα όσα λένε μερικοί και που θα φανεί τα επόμενα χρόνια αν λειτουργήσει σωστά το όλο εγχείρημα...
...σε όλα τα νησιά, αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα, οι "πάνω πόλεις"έχουν τύχει της προσοχής κι έχουν γίνει πόλοι έλξης... Το μοντέλο "sun and sea" έχει κάνει τον κύκλο του και όπως παρατηρούμε τα μονοπάτια προς τα ψηλότερα σημεία(βουνά κλπ.)αποκτούν όλο και περισσότερη κυκλοφορία...μακάρι κι η πάνω πόλη να τύχει της προσοχής κάποιων εμπνευσμένων και κυρίως ευαίσθητων ανθρώπων.
Σημείωση: Μερικά από τα ερείπια, τα θυμάμαι έτσι ακριβώς προ 25ετίας, όταν ως μέλη τότε(ενθουσιασμός γαρ, περί την συμμετοχικότητα)των συνοικιακών συμβουλίων περιοδεύαμε και καταγράφαμε τις ανάγκες γενικά(έτσι για την ιστορία)
3 σχόλια:
Σημάδια εγκατάλειψης και απουσίας . Οι παλιές γειτονιές που χάνονται & όλοι τις αναπολούμε . Όμορφα αυτά τα αφιερώματα .
Ίδια βέβαια εικόνα και στα χωριά μας, αυτά τουλάχιστο που δε δέχτηκαν την ... ευλογία του τουρισμού...
Η Σάμος που σβήνει;;;
Ή Η Σάμος περιμένει αγοραστές;;;
Όπως και να το πάρεις είναι μελαγχολικό...
Χωρίς όμως κίνητρα, δεν αναμένεται αναστροφή του κλίματος αυτού...
Και ΠΟΙΟΣ θα τα δώσει;;;
Και ΓΙΑΤΙ άραγε;;;
Η Σάμος είναι ένα από τα αγαπημένα μου νησιά.
Όσες φορές και να ήρθα, την απόλαυσα πραγματικά.
Σήμερα, μου άρεσε που το αφιέρωμά σου, με έκανε να δω, με τα μάτια του Σαμιώτη.
Και η εικόνα που είδα, δεν αποτύπωνε τόσο τα περήφανα αλλά μισογκρεμισμένα κτιρια, όσο την ανικανοποίητη αγωνία και λαχτάρα του ντόπιου να δει τον τόπο του να προοδεύει.
Αυτή η αγάπη, είναι που (μας και τον) σώζει.
Αριάδνη.
Υ.Γ. Ευχαριστώ γιά τα χαιρετίσματα της Βάσως και χάρηκα που γνωριζόσαστε. Θα τη δώ σίγουρα και στις Σέρρες, στις πετυχημένες Αστροβραδιές που ξεκίνησε κι αυτή, στη γενέτειρά της!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα