Μήπως έχουμε...τρελλαθεί;

Το ερώτημα του τίτλου, δεν είναι καθόλου ρητορικό, έχει πολλή ουσία, γιατί με αυτά που ακούμε κάθε τόσο δεν αναφωνούμε τη φράση μόνο έτσι με τη μορφή σλόγκαν. Αυτό που ίσως ξεχείλισε το ποτήρι της οργής μου, η οποία οργή ξεκίνησε από την απορία και την περιέργεια, είναι η προχτεσινή είδηση για την εξάρθρωση(είναι η σωστή λέξη μια που για μια μόνο άρθρωση πρόκειται) κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας, με μεγάλη έκταση και "θιασώτες" ευϋπόληπτα μέλη της ελληνικής κοινωνίας, παντού στη χώρα,τα οποία αρέσκονταν(αυτή δεν είναι η σωστή λέξη σίγουρα) στην πορνογραφία μέχρις των απαλών ονύχων, αφού(εδώ ακριβώς ήταν που έφριξα), αγόραζαν υλικό που περιείχε μέχρι και μωρά 8 μηνών!!!(και λίγα είναι τα θαυμαστικά για τέτοιο κατόρθωμα)...
...και έρχομαι να αναρωτηθώ ξανά χρησιμοποιώντας τον τίτλο της ανάρτησης...μα είναι δυνατόν; Τι διαστροφή είν΄ αυτή ρε αδέρφια ΄Ελληνες; Τόσο πολύ χαλάσαμε;
Το μεγαλύτερο θέμα όμως και με αυτή και με τόσες άλλες περιπτώσεις(κι αν τα συνδέω είναι που...συνδέονται)που προκύπτει είναι αυτός ο περίφημος νόμος περί προσωπικών δεδομένων, που δεν επιτρέπει ούτε υποννοούμενο περί την ταυτότητα του δράστη ή των δραστών κι έχει φτάσει στο κατώτατο όριο απαξίωσής του, τόσο που οι πολίτες να πιστεύουν πια ακράδαντα ότι έγινε(ο νόμος)για να προστατεύει τελικά κάθε παράνομο από την όποια διαπόμπευση(καναλική ή άλλη). Και πώς να βγείς τώρα εσύ αγαπητέ μου υπερασπιστή των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και να υπερασπιστείς την αναγκαιότητα ενός νόμου που μέχρι τα τώρα τουλάχιστον τους μόνους που προστατεύει είναι οι κάθε λογής παράνομοι, έ; Πώς;
Και το ερώτημα, για να μην σας κουράζω άλλο, είναι τα δικαιώματα αυτών των παιδιών(και των μεγαλύτερων) που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, εκ-βιασμών και κάθε παράνομης πράξης με σκοπό το κέρδος, ποιός νόμος τα προστατεύει;
Αυτά και περιμένω τα σχόλιά σας.