Τα βάρη του μάλαμα...

...έχουν καταντήσει κι ο λόγος για το έρμο το σπίτι, την κατοικία, αυτό το όνειρο εκατομμυρίων Ελλήνων, που δεν του φτάνουν τα μπετά και τα υπόλοιπα επιβαρύνεται μια ζωή(δική του, γιατί των ενοίκων του δεν φτάνει μία, είναι υπόθεση γενεών). Μη κάτσω τώρα και σας απαριθμήσω τα βάρη που σηκώνει μια οικοδομή, το γνωστό "κεραμίδι", από την ώρα της απόφασης ακόμη απόκτησής της και εσαεί, γιατί φοβάμαι ότι ο χώρος αναρτήσεων θα αποδειχτεί λίγος. Σαν τιμωρία μοιάζει η συμπεριφορά του κράτους σε όποιον αποφασίσει να αποκτήσει ιδιόκτητη στέγη. Καταρχήν θεωρείται εξ ορισμού "έχων" αφού θέλει να γίνει "κατέχων", οπότε αρχίζουν οι επιβαρύνσεις να πέφτουν σαν το χαλάζι εκείνο το χοντρό μεγέθους καρυδιού που λένε οι μετεωρολόγοι. Και πες ότι το έκανες και μπήκες μέσα, αν νομίσεις ότι "καθάρισες" σίγουρα είσαι αφελής. Και να τα "πόθεν έσχες" και να τα τεκμήρια και δώσε και δώσε μια ζωή.
Εκεί λοιπόν που λέγαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει με τα πολλά, μια και πέρασαν τα χρόνια, νάσου και το Κτηματολόγιο! Διότι τόσες δεκαετίες(ή εκατονταετίες;)το κράτος δεν φρόντισε να αποκτήσει μια εικόνα του τι γίνεται, έχτιζε ο καθένας όπου έβρισκε, κυρίως σε προεκλογικές περιόδους, που χαλάρωναν οι νόμοι(όχι ότι τον υπόλοιπο καιρό δηλαδή ήταν τεντωμένοι)και έφτασε τώρα λόγω και της ευρωπαϊκοποίησης των πραγμάτων να πρέπει να βάλει μια τάξη. Και βέβαια ποιός θα πληρώσει το "μάρμαρο"; ΄Οχι αυτό που έβαλες στο κλιμακοστάσιο αγαπητέ μου το άλλο το κτηματολογικό...Ο κατέχων φυσικά. Κάτι από δώ το τέλος, κάτι από κει κάτι σχεδιάκια, κάτι πιστοποιητικούλια, τρείς το λάδι(όχι το ηλιέλαιο, άλλο αυτό)τρείς το ξύδι...Ετοιμαστείτε, ανοίξτε τα κουτάκια σας τα καταρημαγμένα και δώστε τους τον κόπο σας ή μάλλον το υστέρημά σας για να σας...καταγράψουν(στο Κτηματολόγιο εννοώ, γιατί εκεί που πήγε το μυαλό σας, είναι γράψιμο δεν είναι καταγραφή και έχει συντελεστεί προ πολλού).
Τι ισχύει ή τι ίσχυσε σε ανάλογες περιπτώσεις, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες(για να μην ξεχνάμε και το ενιαίο της ύπαρξής μας, δεν το ξέρω, αλλά φαντάζομαι ότι τα υπόλοιπα κράτη δεν έχουν ένα τέλος για κάθε περίπτωση κι έχουν βάλει τέλος ήδη σε κάποια πράγματα, που εμείς ακόμη τα παλεύουμε για να βρισκόμαστε συνεχώς σε δουλειά, ή μάλλον σε...είσπραξη!!!