Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝΤΑ 8-12-2008

ΟΜΟΘΥΜΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ...έγραφε ο υπότιτλος στο δελτίο της κρατικής τηλεόρασης. ΩΜΟΣ ΘΥΜΟΣ από παντού, όχι μόνο γιαυτόν που έριξε τη σφαίρα πάνω στο σώμα ενός 15 χρονου παιδιού, αλλά για όλους αυτούς που πυροβολούν καθημερινά τη ζωή μας, που την κυνηγούν να την ξεμοναχιάσουν μέσ΄τη νύχτα...που μας έχουν πιάσει σαν ψάρια μέσ΄ τα δίχτυα...
Αυτός ο "ράμπο"ο αμερικανοπαιδευμένος έχει τρία παιδιά!!!...και στρέφει το όπλο εναντίον ενός παιδιού...΄Οπως εξοστρακίστηκε η σφαίρα(καθώς λέει)έτσι θα εξοστρακιστούν κι οι ευθύνες να μου το θυμάστε...γιατί όταν πια δεν θα θυμόμαστε τον Αλέξανδρο, όπως ξεχάσαμε τόσους και τόσους άλλους, αυτοί θα μεθοδεύσουν τον εξοστρακισμό των ευθυνών...γιατί ο αστυνομικός(που είναι κι αυτός ένας μισθοσυντήρητος, αλλά δεν το καταλαβαίνει), είναι το κράτος!(θυμάστε ποιός τόχε πει; Ο Μητσοτάκης σε κείνη την θλιβερή τριετή πολιτική του παρένθεση). Είναι συντετριμμένος, δήλωσε το πρωί ο συνδικαλιστής-συνάδελφός του...ο καθένας θα ήταν όταν συνειδητοποιούσε ότι τον περιμένει μια διαδικασία μακρόχρονη, από την οποία δεν ξέρει πώς(αφήστε το πότε, αυτό παίζεται)θα βγει. Συντετριμμένοι είναι όλοι οι ΄Ελληνες, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά(γιατί υπήρξαν κι εποχές που δεν υπήρχε πάνδημη συντριβή). Αυτό που δεν πρόκειται να εξοστρακιστεί ποτέ, είναι οι τύψεις κάθε φορά που αντικρίζει τα παιδιά του... Γιαυτούς τους γονείς που έπεσε το σπίτι στο κεφάλι τους...γιατί είναι απ΄ αυτά τα "χτυπήματα ζωής", που χάνεις τον κόσμο, πέφτεις στο ψυχολογικό ναδίρ, υποκύπτεις σε διάφορες δοξασίες και αδιέξοδα.τι να πω; Να σου πουν ότι το παιδί σου έπεσε νεκρό από την σφαίρα ενός νταή που δεν σηκώνει μύγα στη...κάννη του.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εδώ και πολύ καιρό απ΄ άκρου εις άκρο της χώρας μυρίζει μπαρούτι κι απόμενε το φυτίλι να ανάψει για να συμβεί η έκρηξη. Βέβαι η λαϊκή αγανάκτηση, η απόγνωση του κόσμου δεν εκφράζεται, δεν μπορεί να αντιπροσωπεύεται από κρανοφόρους που σπάνε μαγαζιά και λεηλατούν τα υπάρχοντά τους. Τέτοια μορφή αγώνα δεν με εξέφρασε ποτέ. Απλώς δείχνει πού οδηγούνται τα πράγματα όταν χαθεί ο έλεγχος και κάθε κοινωνική ισορροπία. Είναι φυσικό όταν νέοι άνθρωποι είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται, βλέπουν και ακούν καθημερινά εκατομμύρια ευρώ να λικνίζονται σαν κύκνοι στο τέλμα που βρίσκεται η κοινωνία στις σάλες των καναλιών και μπίζνεσμεν καλογέρους, οφσοράτους υπουργούς και τους συγγενείς τους έως τετάρτου βαθμού βολεμένους και πλασσαρισμένους παντού, τι θέλετε να κάνουν. Να προσκυνούν τον πολυχρονεμένο μας βεζύρη και να προσμένουν τον αγά να τους σφάξει για να αγιάσουν;
Να αποχαιρετήσω με τη σειρά μου τον Αλέξανδρο που δεν πρόλαβε να ταξιδέψει στη ζωή και να σας παραπέμψω στο gamato.info να κατεβάσετε ένα τραγούδι που ανέβασε ένας φίλος αφιερωμένο στον Αλέξανδρο το "ΚΟΙΤΑΩ ΨΗΛΑ". Εγώ το άκουσα ήδη και έκλαψα...



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα