Ιστορίες τζακιού

Του θείου Ζήσιμου το ανάγνωσμα.
Λοιπόν ο θείος Ζήσιμος διαθέτει σπίτι με τζάκι. Γι αυτό, δεν έχει ανάγκη λέει το μαύρο χρυσάφι, κοινώς πετρέλαιο. Μαζεύει τα ξύλα του και δεν μένει «ξύλιος» και σύξυλος από το μπούζι. Μπούζι καιρός, παγωνιά καντάρια κι αυτός «τρύπα κάβουρα», μέσα στο σπιτάκι του με την ξύλινη νταμπάνωση από παλιές καστανιές, παρέα με την κυρά Πιπίτσα (της τόλεγε, δεν του αρέσει το Πιπίτσα, καλό είναι το Καλλιόπη, αλλά εκεί…, λύσσα κακιά η θεία, να το ψιλοκόψει το όνομα και να το κάνει Πιπίτσα), το Νίκαντρο (γάτο εκατό χρονών), την τηλεόραση (πανάθεμάτηνε), τα μπρίκια για τα χαμόμηλα και τις αλισφακιές, το μπουκάλι τη σούμα, τα καβουρντισμένα φυστίκια, τις φωκιανές σταφίδες, τα ξερά σύκα και τον καλό του λόγο. Πασάς… Ο θείος Ζήσιμος όμως, καθότι υποψιασμένος, μόλις άκουσε για την ακρίβεια του πετρελαίου, άρπαξε το τελεφούνκεν κι άρχισε να τα ψέλνει κατά παντός υπευθύνου. Έτσι κάνει άμα θυμώνει, μιλάει στο τηλέφωνο χωρίς να παίρνει αριθμό και κάπως ξεθυμαίνει.
-Βρε κανάγιες, τον αντίθεό σας μέσα, γιατί ακρίβυνε ρε σεις το πετρέλαιο μέσα σε 15 μέρες; Τι καμώματα είν΄αυτά βρε; Αυτός εκεί ο Αλογοτέτοιος κι ο άλλος που έχει παραλιγάκι ίδιο όνομα με τον ηθοποιόνε τον Μπέζο, αυτός ναι, τι το περάσανε εδώ; Είκοσι τα εκατό πάνω, αίσχος!!! Τώρα βρε θα κυνηγήσετε τους λαθρέμπορους; Τώρα σας ζώσανε τα μανωλάκια; Ανάθεμά σας, πάει, μας τα αλλάξατε πάλι τα πετρέλαια. Ξέρεις βρε αντίχριστε ποιος τόλεγε αυτό; Ο ξάδελφός μου τόλεγε, ήτανε καπετάνιος στη θάλασσα ο άνθρωπος και πήγανε και τον τυλίξανε και του δώσανε μια σιτεμένη μεγαλοκοπέλα που τάχε κάμει τα γλυκά μάτια και τα φρύδια σε μερικούς, δηλαδή…, κατάλαβες, κι εκείνο τον καιρό, την ήθελε τίμια ο άντρας τη γυναίκα του, παρθένα ντε, κατάλαβες, λοιπόν, μετά το γάμο, που δεν είχε να δείξει στη γριά μάνα του τις «παρθενιές», πήγε στο καφενείο, μέθυσε και φώναζε για τους προξενήτες: Θα τους αλλάξω τα πετρέλαια…Σιγά μην τους τα άλλαξε. Χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις έχετε εργολαβία αυτή τη δουλειά, σαν τα κοράκια στις κηδείες. Ουστ μασκαράδες, ου να χαθείτε από μπροστά μου, έχετε μούρη και βγαίνετε και στο γυαλί, στην τηλεόραση. Φωτιά θα πέσει και θα σας κάψει βρε . Τους πετρελαιάδες σας μέσα…
Τάδε έφη θείος Ζήσιμος, καλή του ώρα.
Κούλα Καραμηνά-Πόθου