E όχι και άγιος ο Βαλεντίνος!

Ημέρα ερωτευμένων και καλά σήμερα, μάλλον του αγοραίου έρωτα, με την έννοια της κατανάλωσης υπέρ αυτού, της εκμετάλλευσης μιας γιορτής δήθεν για την πώληση ενός ολοκληρωμένου συστήματος αγορών, από τα πιό απλά που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα λουλούδια μέχρι τα πιό απίθανα και εξεζητημένα δώρα, όλα δομημένα πάνω στην επιθυμία για ανταλλαγή, για εκπλήξεις, για πειράγματα. Και φυσικά χορηγοί επικοινωνίας όλου αυτού του έργου τα μ.μ.ε. που, από όρθρου πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός σε πρήζουν για την μέρα και το καλό της, για τα δώρα, για όλες τις λεπτομέρειες περί έρωτα. Δικό μας σύνθημα"ο έρωτας είναι κάτι καθημερινό, διαχρονικό και συναίσθημα, όχι εμπορικό προϊόν ούτε επικοινωνιακό τερτίπι"(μεγάλο για σύνθημα αλλά έτσι μου βγήκε). Ερως ανίκατε μάχα λοιπόν και 365 μέρες τον χρόνο(φέτος 366 καθότι δίσεχτο). Ιδού και μια αξονική τομογραφία του συναισθήματος απολύτως επιστημονική:

Τομογράφος «βλέπει» την... ψύχωση του έρωτα
Μετράει με ακρίβεια τις χημικές διεργασίες στον εγκέφαλο των ερωτευμένων, ενώ τα απεικονιστικά ευρήματα έδειξαν ότι η ερωτική διέγερση είναι μια μορφή... μανίας «EΘΝΟΣ» 9/2
Σε χημικές διεργασίες του εγκεφάλου, που μπορούν μάλιστα να προσδιορισθούν και να μετρηθούν με ακρίβεια, με νέας γενιάς τομογράφους, οφείλεται αυτό που αποκαλούμε «έρωτας».
Αρκεί μια ματιά κι ένα «βέλος» τρυπάει τα επινεφρίδια. Μόλις δούμε το αντικείμενο του πόθου μας, εκκρίνεται αδρεναλίνη στα επινεφρίδια, προκαλώντας ταχυπαλμία και άγχος. Παράλληλα στον εγκέφαλο εκκρίνονται ενδορφίνες - φυσικές μορφίνες του οργανισμού. Το μείγμα αυτό διεγείρει τον υποθάλαμο, που είναι η «καρδιά» της λίμπιντο, ιδρώνουμε, αυξάνονται οι χτύποι της καρδιάς, κοκκινίζουν τα μάγουλα... Μας έχει ήδη χτυπήσει... κεραυνοβόλος έρωτας!
Τη «χημική» διάσταση του έρωτα, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ερωτευμένων, 14 Φεβρουαρίου, μας δίνουν δύο καθηγητές μέσης εκπαίδευσης από την Κόρινθο, ο Μ. Κουλιφέτης και ο Β. Μαντάς, που μας περιγράφουν, με επιστημονικό τρόπο, τη «χημεία του έρωτα», ενώ ο νευρολόγος ψυχίατρος δρ Δημήτρης Κουντούρης μάς εξηγεί τις συγκεκριμένες διεργασίες στον εγκέφαλο, αλλά και τις συνέπειες της... «πάθησης», καθώς μας αποδιοργανώνει και μας οδηγεί συνήθως σε «πελάγη ευτυχίας».