Λειψ(οι)ή πολιτεία, πλήρης ανάπτυξη

H απάντηση στην κρατική αδιαφορία, που μοιάζει με αιμάτωση που δεν φτάνει ως τα άκρα, είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών ζωής και επιβίωσης, σαν κι αυτές των Λειψών. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ και ξέροντας από πρώτο χέρι μια και χρόνια επισκεπτόμαστε το κοντινό μας νησάκι, όχι μόνο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, αλλά αυτοί οι άνθρωποι εκεί, ίσως από το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, αλλά σίγουρα από τον αυτοσεβασμό τους και την αγάπη τους προς τον μικρό τους τόπο, έκαναν και κάνουν θαύματα σε πείσμα των καιρών και των καιροσκόπων της εξουσίας. Διαβάστε μερικά από τα στοιχεία του ρεπορτάζ και...ίσως ανακαλύψτε τον μονόδρομο του μέλλοντός μας:

Πρότυπο ανάπτυξης οι Λειψοί
Η απάντηση στις «ροζ-γκρί» αποχρώσεις των ημερών, η απάντηση της Ελλάδας που δημιουργεί και εμπιστεύεται το μέλλον, έρχεται από τους ακριτικούς Λειψούς. Το μικρό νησάκι της Δωδεκανήσου, έκτασης μόλις 15,82 τ. χλμ., δικαίως υπερηφανεύεται για την υψηλότερη πληθυσμιακή αύξηση, τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας κατοίκων και την υψηλότερη απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων από κάθε άλλη περιοχή της χώρας.Παρά την αδιαφορία της κεντρική διοίκησης, το νησί έχει ακόμη να επιδείξει βιολογικό καθαρισμό, ΧΥΤΑ, διαχείριση υγρών αποβλήτων για την ενίσχυση του υδροφόρου ορίζοντα, εν λειτουργία ολοήμερο δημοτικό σχολείο πριν ακόμη το υπουργείο Παιδείας θεσμοθετήσει το σχετικό πρόγραμμα και δημοτική συγκοινωνία. «Η απαισιοδοξία που κυριαρχεί ότι είμαστε μια χώρα καταδικασμένη στη λογική της διαπλοκής είναι στρεβλή...» τονίζει στη «Κ» ο δήμαρχος Βασίλης Μπενέτος

. Το παραγωγικό αίτημα δεν μπορεί να καταργηθεί...», σημειώνει ο δήμαρχος Μπενέτος Σπύρου, μιλώντας παράλληλα με υπερηφάνεια για τα 135 παιδιά του νησιού και τους 700 πλέον μόνιμους κατοίκους, από 500 που ήταν δέκα χρόνια πριν. «Δεν ζηλεύουμε κανέναν, δεν θέλουμε να μοιάσουμε σε κανέναν, έχουμε το δικό μας όραμα» λέει και όταν του ζητάμε να μας περιγράψει αυτό το όραμα εξηγεί: «Είναι η αειφόρος ανάπτυξη, η ανάπτυξη που στηρίζεται πάνω στην ιστορία της παραγωγής του τόπου. Αποφασίσαμε ότι δεν θα εισάγουμε προϊόντα και δεν θα εξάγουμε υπηρεσίες και ο χρόνος μας δικαιώνει. Βλέπουμε τον τουρισμό σαν συγκριτικό πλεονέκτημα, έχοντας παράλληλα επίγνωση ότι θα πρέπει να τον στηρίξουμε πάνω στη ντόπια παραγωγή και οικονομία. Λέμε στον κόσμο “δεν εγκαταλείπεις τη γη, τον πρωτογενή τομέα, αντιθέτως θα αναβαθμίσεις το τουριστικό προϊόν συνεχίζοντας να καλλιεργείς και να παράγεις”. Θέλουμε να αποφύγουμε πιθανή εξάρτηση της οικονομίας μας από τη μονόπλευρη τουριστική ανάπτυξη».

Τα 13.000 κλήματα που φυτεύτηκαν πρόσφατα, η ένταξη των Λειψών στην Ενωση Οινοποιητικών Πόλεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η έκδοση απόφασης με την οποία γίνεται υποχρεωτική η χρήση υλικών, όπως η πέτρα και το ξύλο στις νέες οικοδομές, φανερώνουν την προσπάθεια να αναδειχθεί το παραδοσιακό ύφος του νησιού.

Στις τελευταίες εκλογές το νησί δήλωσε αποχή από τη διαδικασία σαν διαμαρτυρία για τα ακτοπλοϊκά προβλήματα που οδηγούν τους Λειψούς στην απομόνωση. «Ολοκληρώσαμε τις βασικές υποδομές του νησιού μόνοι μας, κυρίως μέσω των κονδυλιών από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Δεν έχουμε ακόμη επιλύσει τα προβλήματα εκείνα που χρειάζεται η παρέμβαση της ελληνικής πολιτείας, και αναφέρομαι στην ακτοπλοϊκή σύνδεση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεν είναι πρωτότυπο... Είκοσι χρόνια είμαι δήμαρχος, αλλά τη χώρα μου δεν την είχα ποτέ δίπλα μου να με προστατεύει. Γνωρίζουν μόνον να διαβεβαιώνουν, να υπόσχονται και να λένε τα δικά τους. Τους απαντώ ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου να ακούω βαρύγδουπες εκφράσεις περί “ακριτών που φυλούν Θερμοπύλες” όταν οι λέξεις δεν μετουσιώνονται σε έργα. Και δυστυχώς μέχρι σήμερα, όποτε ζητήσαμε τη συμπαράσταση της πολιτείας εισπράξαμε αδιαφορία. Οι υποσχέσεις ήταν πάντοτε κενές περιεχομένου» τονίζει ο κ. Σπύρου...

...και συνεχίζει: «Πήρα τηλέφωνο τους αρμοδίους και τους είπα “εμείς εδώ στους Λειψούς είμαστε Ελλάδα, εσείς τι είστε;”.