ΤΗΓΑΝΙ, Νο 7, Ιούλιος 2011

Κυκλοφόρησε από το βιβλιοπωλείο Ιωνία στο Πυθαγόρειο (τηλέφωνο 22730-61990) το 7^ο τεύχος του μικρού περιοδικού Το Τηγάνι με τα γνωστά του ποιοτικά και αισθητικά χαρακτηριστικά, που το καθιέρωσαν εξαρχής ως ένα σημαντικό βήμα για την ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού του σύγχρονου Πυθαγορείου.

Το νέο τεύχος του Ιουλίου περιλαμβάνει ένα αφιέρωμα στον εξαιρετικό πολίτη του Πυθαγορείου Αντώνη Κωνσταντινίδη, το «φαρμακοποιό», του οποίου η προσφορά στους ασθενείς, τους μη έχοντες, την κοινωνία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό ήταν αφιλοκερδής και μοναδική κατά την περίοδο 1930-1970. Επίσης το τεύχος περιλαμβάνει άρθρα και μελετήματα λογοτεχνικού, ιστορικού και λαογραφικού ενδιαφέροντος γραμμένα από τους: Δέσποινα Καλβίνου, Σταύρο Κουτράκη, Χρίστο Λάνδρο, Κωστή Αποστολάτο, Βαγγέλη Δημητριάδη κ.ά.

Τ΄ΑηΓιάννη οι φωτιές...Μυτιληνιοί 24/6

"...Τ΄Αη Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες, πούχουν πεθάνει..."(Δήμου Μούτση: Αγιος Φεβρουάριος)... ΄Ομως εμείς δεν τ΄ αφήνουμε να πεθάνουν... και προσπαθούμε, πασχίζουμε να τα μεταδώσουμε έστω και σαν αναβίωση, σαν δρώμενα, στις νεώτερες γενιές, με την ελπίδα να τα κρατήσουν έστω σαν ανάμνηση και να συνεχίσουν να τα τηρούν...

...φυσικά-πώς θα μπορούσε να λείπει-η πατροπαράδοτος γιορτή, που "τιμάται" δεόντως από τους συνδαιτημόνες κάθε εορταστικής συγκέντρωσης, οργανωμένα όπως απαιτεί ένα ομαδικό γεύμα...

... και φυσικά ο αφανός στο τέλος του δρώμενου(που η φωτογραφία του πήγε στο τέλος με ευθύνη μου), που τον πήδηξαν όλοι οι νέοι(κυρίως), μέχρι κι ο δήμαρχος... για να φύγουν τα κακά πνεύματα(δεν ξέρω αν η κρίση και η οικονομική στενότητα ανήκουν στην ίδια συνομοταξία πνευμάτων)...

... και προσοχή στ η βράκα βέβαια, φαίνεται να το σκέφτεται ο νεαρός-μέλος του χορευτικού του Εκπολιτιστικού-Επιμορφωτικού Συλλόγου Μυτιληνιών, το πήδημα, γιατί η βράκα δεν αστειεύεται με τις φωτιές...

...κι εδώ είναι το δρώμενο υπό την μόνιμη επωδό "ανοίξατε τον Κλήδονα...". ΄Ολα αυτά στην κατάμεστη κεντρική-παραδοσιακή-όμορφη πλατεία των Μυτιληνιών το βράδυ της Παρασκευής 24 Ιουνίου, μερίμνη του ανωτέρω συλλόγου και την συνειδητή-ιδεολογική προσφορά των ανθρώπων του και των χωριανών, που εκτός των άλλων ενισχύει και τα μαγαζιά της πλατείας.

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (και όσες είδατε το βράδυ κάποιον στον ύπνο σας, μην το πάρετε και τοις μετρητοίς ότι θα τον παντρευτείτε... για το όνειρο μπορεί να φταίνε πολλά, από τη γιορτή και τα κοψίδια, ώς και την κούραση του χορού.

ΦΟΥΡΝΙΑΔΑ 2011

Για 8η χρονιά διοργανώθηκε φέτος η Φουρνιάδα, αθλητική διοργάνωση στους Φούρνους, με την συμμετοχή της νεολαίας του νησιού σε διάφορα αθλήματα, που επιλέγονται από την οργανωτική επιτροπή και συμμετέχουν "αυτοδημιούργητες" ομάδες κάθε φορά. Το αθλητικό γεγονός πλαισιώνεται κάθε χρόνο από πολιτιστικές παρουσιάσεις κατά τη διάρκεια και στο τέλος των αθλητικών δρώμενων...

...φέτος, στην Φουρνιάδα 2011, συμμετείχαν 5 ομάδες με πρωτότυπες και εμπνευσμένες ονομασίες (Ταού Τσελεπακίου, Τρελλές Σφαίρες, Γερόλυκοι, Καλοκασούδες, Μωρά) και το βράδυ της Δευτέρας του Αγ. Πνεύματος έγιναν στο προαύλιο του Γυμνασίου-Λυκείου οι απονομές, με αρκετό κέφι και χιούμορ...

...στα πολιτιστικά την αυλαία άνοιξε η Μουσική Παρέα Σάμου το Σάββατο το βράδυ στην παραδοσιακή πλατεία με τους τεράστιους πλάτανους, που ήταν γεμάτη κόσμο, με την συναυλία της ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ...

...και έκλεισε το χορευτικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Χώρας-Ποτοκακίου ΕΙΡΗΝΗ, με παραδοσιακούς χορούς τη Δευτέρα το βράδυ μετά τις απονομές...

... η φιλοξενία των Φουρνιωτών γνωστή δεν έχει ανάγκη από κολαούζο σαν εμένα, μια άλλη καθημερινότητα, που την διακρίνει η απλότητα, η ολιγάρκεια, η καλή διάθεση και κείνες οι ατέλειωτες ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ από κάθε άνθρωπο που συναντάς στο δρόμο... Μέχρι να πας από το ξενοδοχείο στη προκυμαία για καφέ εισπράττεις και ανταποδίδεις συνεχώς καλημέρες...

...και το αποκορύφωμα υπήρξε το βράδυ της Δευτέρας με το χορευτικό της Χώρας, όταν πολύ ορθά επέλεξε για τελευταίο χορό τον Ικαριώτικο...ο κύκλος των χορευτών από τους 12 του χορευτικού μεγάλωνε, μεγάλωνε ωσότου κατέλαβε όλη την ακτίνα του μεγάλου αυλόγυρου, σε μια πανδαισία από μουσική, χορό και ΝΕΙΑΤΑ σε διάταξη κυκλωτική ολοένα διευρυνόμενη...

...ο φακός στάθηκε-ίσως και λόγω έλλειψης του κατάλληλου φωτισμού-ανίκανος να αποτυπώσει αυτό το μεγαλείο που ζήσαμε όσοι ήμασταν εκεί...

...Σας ευχαριστούμε όλους τους Φουρνιώτες, όλοι εμείς που ζήσαμε αυτό το υπέροχο τριήμερο κοντά σας, κοντά στα νειάτα σας, κοντά στον θαυμάσιο τόπο σας...

...νάστε πάντα καλά, γεροί και δυνατοί, με έναν δήμαρχο που τα δίνει όλα και με συνεργάτες ακούραστους, να στέκεστε όλο και πιο σίγουροι πάνω σαυτά τα βράχια που μας έταξε όχι η μοίρα μας, αλλά η τύχη μας...

...Να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν΄ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς....ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΛΙ ΕΚΕΙ!!!

BOCCA CHIUSA...

... σημαίνει τραγούδι με στόμα κλειστό, μουρμουρίζοντας δηλαδή εν ολίγοις, είναι μουσικός όρος... Μόνο που διόλου δεν τηρήθηκε στις παραστάσεις του ομωνύμου σχήματος "Τρείς κι ο... Μπάμπης" στη Λέσχη Ερασιτεχνών Τρίτη και Πέμπτη 7-9 Ιουνίου...

...αντιθέτως είκοσι(αρ.೨೦) τραγούδια ακούστηκαν, προκειμένου να εκτυλιχτεί η πονεμένη ιστορία του Μπάμπη, που απέφευγε τις δεσμεύσεις ως ο δαίμων το λιβάνι...

... ένας χείμαρρος από ωραία κορίτσια(και αγόρια, αλλά οι κυρίες ως γνωστόν προηγούνται), ένας ποταμός απο μελωδίες, ελληνικές και ξένες, φωνές αυθεντικές, απροσχημάτιστες, σκηνικές παρουσίες απέριττες ...

...κι ένας ενθουσιασμός απ΄ αυτόν που εμείς οι μεσόκοποι πλέον μόνο να τον εισπράττουμε μπορούμε... Και τον εισπράξαμε και τον ενστερνιστήκαμε και μας κυρίευσε, δίνοντάς μας το εισιτήριο για ένα ταξίδι, που κράτησε λίγο αλλά μας ικανοποίησε...

... Νάστε καλά βρε παιδιά, Γιώργο και Βούλα, και Δημήτρη και Αλέξανδρε... α, ναι και Μπάμπη(ψυχραιμία), και πού είστε... μετά το καλοκαίρι μην χαθούμε... όσοι είστε και του χρόνου εδώ κι άλλοι που θα έρθουν συνεχίστε... τα΄ παμε... η σωτηρία της ψυχής... αυτό είναι το ζητούμενο...κάτι θα βρεθεί σαν άρτος επιούσιος, εν ανάγκη θα καταφύγουμε στις ομαδικές μεθόδους του παρελθόντος, καζάνια υπάρχουν πάμπολλα... ΄Ομως, αυτές οι ομαδικές αποδράσεις, ο άρτος της ψυχής, τα θεάματα, αυτή την όσμωση σκηνής και κοινού είναι που χρειαζόμαστε... ό,τι κι αν χάσουμε ας κρατήσουμε την ψυχή μας, την επι-κοινωνία μας.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, θα κρατήσουμε στη σκέψη αυτή την παράσταση ως την... επόμενη!