Απορία μπλόγκερ... φωτογραφίες!

Εθνικό Πάρκο Τσιτουάν, Κατμαντού

Στην ψαλτική σαν ο υμνωδός μπερδέψει τα εδάφια ή και τις σελίδες, αυτός βήχει από αμηχανία και τότε λένε "απορία ψάλτου βήξ"... Εδώ έχουμε όμως την απορία του μπλόγκερ, ο οποίος ευρισκόμενος σε πλήρη σύγχυση με τα όσα γίνονται γύρω του, τι να αναρτήσει στο ιστολόγιο και τι ν΄ αφήσει ο φουκαράς(ο μπλόγκερ)... Εγώ ως ανήκων στην ανωτέρω κατηγορία και τελών εν πλήρει συγχύσει βρήκα αυτόν τον τρόπο να διατηρώ στον αφρό το ιστολόγιό μου και να φρεσκάρω κατά διαστήματα το ενδιαφέρον σας αγαπητοί μου επισκέπται... πονηρός ο βλάχος, δουλειά δεν είχ΄ ο διάολος κ.ά. τ.(τέτοια) πείτε ό,τι θέλετε εγώ το γέμισα πάλι και γι΄ άλλα έχει το αρχείο(μάλιστα για να διατηρήσω την επισκεψιμότητά σας και το ενδιαφέρον σας ζωηρό-παλιά μου τέχνη κόσκινο- ανακοινώνω από τώρα πως η επόμενη σειρά φωτογραφιών θα είναι εξόχως... πικάντικη!!! ΚΑΛΗ ΘΕΑΣΗ!

Λιμάνι Χάλιφαξ, Καναδάς
Νέο Δελχί, ημέρα Δημοκρατίας
Σαν ερωτευμένοι κύκνοι
Πόρτο, Πορτογαλία
Ουράνιο Τόξο , Κέρβελη Σάμος(δια χειρός Δ.Κοράκη(GOR)
Καρποφόρος Λάμψη, Κίνα
Ηλιοβασίλεμα στον ΄Αρη
Ανατολή κάπου στη Νότια Γερμανία
Σκιές ζευγαρωμένες στο δάσος(κάπου, οπουδήποτε)
Sambaburg, Germany
Dortmouth, Αγγλία
Ουγγαρία, τοξική λάσπη
Συννεφοκόριτσο
Ανατολή κάπου στη Σάμο, μετην Ιωνία στο βάθος

Αναμνήσεις βινυλίου και άλλων... εποχών!

Από χρόνια είχα τη "λόξα" λόγω ενασχόλησης και με το ραδιόφωνο, να μαζεύω κάπου τα εξώφυλλα, έτσι σαν ανάμνηση... όπως το κάνω και με τις αφίσες από διάφορες εκδηλώσεις, που κάποια στιγμή θα τις "μοστράρω" κι αυτές, για να μας θυμίσουν ωραίες, ψυχαγωγικές, συναρπαστικές, ανθρώπινες τελικά στιγμές μας. Σήμερα είπα να ανεβάσω μερικλα εξώφυλλα από τα πολλά, ξεκινώντας από τα παλιότερα και σιγά-σιγά βλέπουμε... Η σειρά του ανεβάσματος εντελώς τυχαία, έτσι όπως διαλέγουμε από το σωρό τα καλύτερα και τα βάζουμε στην άκρη...
Η ζώσα φωνή της Πόλυς Πάνου εν πρώτοις...
...ο Μάνος σε νεαρή ηλικία, μπρος στο πιάνο με το τσιγαράκι στο χέρι...
...ο Γιώργος Χατζηνάσιος διευθύνει, τραγουδάει, συνεπαίρνει...
...η επίσης ζώσα φωνή της κας ΄Αννα Χρυσάφ(ι)η, σε στιγμιότυπα με τον Τσιτσάνη...
...ο μεγάλος Πάνος Γαβαλάς, κοστουμαρισμένος πάντα με τη γραβάτα του...
...1974, και ο Βασίλης Δημητρίου, εισάγει το χιούμορ στο ελαφρολαϊκό:"Σε τι κόσμο μπαμπά μ΄ έχεις φέρει να ζήσω, δεν μου κάνει η μαμά, επιστρέφεται πίσω..."(΄Οχι μόνο χιουμοριστικός, αλλά και προφητικός ο στίχος)...
... η "Οδός Ονείρων" επί σκηνής ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ...
...εικόνες από λαϊκές αυλές, με καντάδες, αγιόκλημα, γιασεμί και ζωή χαρισάμενη με λίγα...
... οι ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ , ο Πασχάλης στα νιάτα του και τ΄ άλλα παιδιά(μαζί κι εμείς)...
...Ρεμπέτικα με κιθάρα και ο άξιος εκπρόσωπος του είδους Γ.Κατσαρός...
... λιμανίσια ρεμπέτικα, που μυρίζουν θάλασσα...
... ου μη μόνον, μα και μουρμούρικα... η σύνδεση με την βυζαντινή μουσική και τον πλάγιο ήχο
... η σκηνή μου θύμισε πανηγύρι στο Νησί ή στο Κότσικα(προ μπαζώματος ασφαλώς)...
...λίγο πριβ το τέλος εδώ παρεισφρύει μια φωνή από μακριά, καθόλου εκτός κλίματος νομίζω, μια και εκτός από αναμνήσεις, συνδέεται με την όλη ατμόσφαιρα...
Ελπίζω να σας άρεσαν, να θυμηθήκατε δικές σας στιγμές ακούγοντας τους δίσκους αυτούς, ίσως να σας ξύπνησαν και ιδιαίτερες αναμνήσεις. ΄Οπως θα έλεγα κι αν έκανα εκπομπή αντί ανάρτηση "εξαιρετικά αφιερωμένα σε όλους τους φίλους-επισκέπτες του ιστολογίου". Τυχαία τελευταίο προέκυψε το εξώφυλλο με τα κλειδιά του Τσιτσάνη... Σας αφιερώνω ένα δικό του για επίλογο:
"΄Ο,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ-κι από το σπίτι σου περνώ-σου λέω λόγια μαγικά-με το μπουζούκι μου γλυκά".
ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!!!

Εικόνες Κυριακάτικης ηρεμίας απ΄ όλο τον κόσμο

Λίμνη(παγωμένη) Νταλ, Ινδικό Κασμίρ!

Εξτρίμ σπόρ, διαδρομή με ποδήλατο στα ψηλά(για όσους δεν ζαλίζονται)!

Ο κόλπος του Βαθιού (Σάμος), όπως τον "συνέλαβα"!
Κομένη γέφυρα στον ποταμό Γιανγκόν στη Μιαμάρ!
Ποταμός Σονγκούα στη Βόρεια Κίνα, χιονισμένος!
Μερική έκλειψη ηλίου στη Μάλαγα, Ισπανίας!
Ηλιοβασίλεμα στην λίμνη Νταλ, Κασμίρ!
Ναός Χαρμαντίρ Σαχίμπ,Αμριτσάρ Ινδίας!
Η ενεργή Αίτνα, από την Κατάνια της Σικελίας!
Γλάροι συνοδεύουν το πλοίο της γραμμής στο Βόσπορο, με φόντο την Αγια-Σοφιά!

Θα αναρωτηθείτε τι μ΄έπιασε, μια και δεν σας έχω συνηθίσει σε αναρτήσεις φωτογραφιών και μάλιστα αποκλειστικά έτσι... "εξωτικών"(και το Βαθύ μέσα, έχει εξωτισμό από μακριά, από κοντά έχει τσουβάλια με άμμο). Είπα μια που έχω μέρες να ανεβάσω κάτι, να μην αρχίσω να γράφω για τα τεκταινόμενα... λέω να τα αφήσουμε για(από) αύριο. Σας προτείνω να "ταξιδέψετε" όσο μπορείτε και απόψε και σε κάθε σας επίσκεψη στο ταπεινό μου ιστολόγιο, θα σας βοηθήσουν αρκετά νομίζω οι εικόνες, να αποδράσετε από τα δύσκολα "εγκόσμια".

Με αγάπη από μένα για όλους σας

Συγκίνηση "Υπερόριος"

Πεζογραφία,ποίηση και μια μαρτυρία από το Βαθύ Σάμου... τρία βιβλία, τρία έργα παρουσιάστηκαν χτες βράδυ στην αίθουσα του Δήμου(Σάμου, πλέον), από τις εκδόσεις ΥΠΕΡΟΡΙΟΣ...
... Το βιβλίο του Νίκου Νόου <<Το κόσμημα του ουρανού>> με τα υπέροχα διηγήματα, που ήδη έχει κυκλοφορήσει και εντυπωσιάσει, παρουσίασε ο φίλος από τα παλιά, δικηγόρος και ποιητής Μιλτιάδης Ζέρβας, που θυμήθηκε μ΄ αυτή την αφορμή τα παιδικά του χρόνια στα Προσφυγικά, στο σχολειό, στο Γυμνάσιο, τις παρελάσεις και τόσα άλλα.... ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η Κούλα Καραμηνά και η Δέσποινα Καλβίνου.....
... την μαρτυρία της ΄Επης Χριστοδούλου για τον πατέρα της, γιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο Νικόλαο Χριστινίδη και την ταραχώδη ζωή του και ζωή της, παρουσίασε με πολλή δυσκολία, λόγω της συγκίνησης η Κούλα Καραμηνά-Πόθου.....
...και τη νέα ποιητική συλλογή του φίλου(ο Βασίλης, παρότι ξενομερίτης, στη Σάμο έχει μόνο φίλους) Βασίλη Χαρίση <<Σκόρπια Χαμόγελα>> παρουσίασαν με διαφορετικό εντελώς τρόπο οι φιλόλογοι Θόδωρος Σαρρηγιάννης(γλαφυρός, αληθινός, αυθεντικός και διάφανος) και η Δέσποινα Καλβίνου, που προσέγγισε τα ποιήματα του Βασίλη, από περισσότερο "επιστημονική" σκοπιά...

... τον συντονισμό της όλης παρουσίασης είχε ο πρόεδρος του Ομίλου Κοινωνικής και Πολιτιστικής Παρέμβασης Ν. Σάμου Γιώργος Βοϊκλής.
΄Ηταν μια βραδιά έντονα λογοτεχνική και συγκινησιακά φορτισμένη, αλλά και μια όαση ανθρωπιάς κι αλήθειας, απ΄ αυτές που πας και φεύγεις ξαλαφρωμένος από τα καθημερινά σου, με το μυαλό καθαρό και την ψυχή αναπαμένη...
Δανείζομαι ένα ποίημα του Βασίλη για κλείσιμο:
<<Από νωρίς το σούρουπο κουρνιάζουν τα όνειρα στις λέσχες της βαθειάς ύπνωσης. Μα εμείς, οπαδοί της έναστρης ορχήστρας κάτω απ΄ το φεγγάρι στήνουμε χορό απλώνοντας τη λάβα των ονείρων, στης ανατολής την πυράκτωση>>.