Εκλογική παρέμβαση…

… του υπογράφοντος(πάνω δεξιά) μπλόγκερ, για τις εκλογές της Κυριακής, κατά κόμμα και κατά περίπτωση.
Κώστας Καραμανλής-Νέα Δημοκρατία, έτσι έχει διαμορφωθεί σ ΄ αυτές τις εκλογές το λογότυπο του κόμματος, συνηθίζεται άλλωστε και με τις ομάδες -του μπάσκετ κυρίως, αλλά όχι μόνο- και τους χορηγούς τους, π.χ .Σκόντα-Ξάνθη, (αυτό μου ήρθε πρόχειρο). Η πιο κουφή περίπτωση κυβερνώντος κόμματος και πρωθυπουργεύοντος -αρχηγού, (και δεν αφήνω κανέναν υπαινιγμό για τον κ. Σουφλιά με τον επιθετικό προσδιορισμό). Διότι πρώτη φορά νομίζω κυβέρνηση, στα δύο χρόνια θητείας της, κι ενώ γ… και δέρνει(και συγνώμη για την… αλήθεια), αποφασίζει να στρέψει το μαστίγιο κατά πάνω της και να το γυρίσει από τον σαδισμό, στον μαζοχισμό(άβυσσος η ψυχή του πρωθυπουργού, τι είναι τελικά ο άνθρωπος…). Κι αφού πήρε την απόφαση για εκλογές, άρχισε να κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση(του), και να ζητάει νωπή εντολή σα να λέμε φρέσκα ψάρια(ως γνωστόν τα ψάρια είναι λαχτάρα), για να κάνει στη νέα θητεία, όσα δεν έκανε στην προηγούμενη. Εγώ παρότι δεν υπήρξα ποτέ κομματικά προσκείμενος στην εν λόγω παράταξη, αγαπώ τους ανθρώπους της, όπως αγαπώ όλο τον κόσμο, και συμπάσχω μαζί τους σε αυτή την σύγχυση που τους ήρθε αναπάντεχα. Διότι δεν είναι μικρό πράγμα, να ζητάει ο Άλλος(φτου) εκλογές συνέχεια και να λες εσύ από μέσα σου <<καλά, μ΄ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι>> και ξαφνικά να γυρίζει πλευρό ο δικός σου, που μια ζωή όπως έπεφτε έτσι σηκωνόταν και να σου προκύπτουν ρίγη(πάντως όχι συγκινήσεως). Τώρα, όσο για θέσεις κλπ. ας μην επεκταθώ πολύ, γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα πλασάρουν καθείς το εμπόρευμά του ως το καλύτερο. Και το εμπόρευμα αυτό λέγεται διαχείριση και ποιος εγγυάται την καλύτερη. Η ΝΔ λοιπόν λέει ότι θέλει νωπή εντολή για να διαχειριστεί καλύτερα την παγκόσμια οικονομική κρίση(όλο την ακούμε, αλλά δεν την βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού, εκτός κι αν είμαστε εντελώς γυμνοί, οπότε ο γυμνός οφθαλμός είναι λεπτομέρεια), χωρίς να μας λύνει την απορία αφού είχε την διακυβέρνηση γιατί δεν συνέχιζε την διαχείριση της κρίσεως, αλλά αντιθέτως δια των εκλογών την επιτείνει(την οικονομική κρίση), και θέτει εαυτόν υπό κρίσιν.

ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Γιώργος Παπανδρέου: Εδώ έχουμε αντίστροφη εγγραφή στο λογότυπο, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι και σαυτή τη περίπτωση δεν παίζει <<προσκηνιακά>> το γλυκό, χαμογελαστό, γεμάτο κατανόηση πρόσωπο του αρχηγού. Το ΠΑΣΟΚ ζητούσε συνεχώς εκλογές, ισχυριζόμενο ότι όσο αργούν τόσο το χειρότερο(γιαυτό, για την οικονομία, για τη χώρα, τι σημασία έχει;)… κι ο πρωθυπουργός, όπως προανέφερα του την έκανε τη χάρη, παρά τα γκάλοπ και την γενική αίσθηση ότι προπορεύεται στις προτιμήσεις του κόσμου. Το ΠΑΣΟΚ τώρα λέει, υπόσχεται, κόβει φλέβες, ότι θέλει να βγάλει την οικονομία και τη χώρα από τη κρίση, παραθέτει τις μεθόδους και τις επιλογές που έχει κάνει, επιζητώντας την πολυπόθητη αυτοδυναμία, διότι αλλιώς, μια νίκη σκέτη τι να τη κάνει, θα είναι σαν καφές χωρίς ζάχαρη, τουτέστιν απ΄ αυτούς που σερβίρονται προς παρηγορίαν. Βέβαια το ζήτημα παίζεται σχετικά με το παρελθόν ενός εκάστου και πόσο έχει επιβαρύνει το έλειμμα, για το ύψος του οποίου ερίζουν άπαντες. Τώρα το ΠΑΣΟΚ λέει ότι διδάχτηκε από τα λάθη του παρελθόντος, ο Γιώργος προειδοποιεί τους παρατρεχάμενους να μην ράβουν κοστουμάκια(να εμφανιστούν με πιο σπορ εμφανίσεις, με στολή περιπάτου) και τώρα έσκασε και το άλλο μυστικό, ότι δηλαδή η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού δεν θα γίνει μόνο από κομματικά στελέχη, αλλά κι από ικανούς άλλων… <<δογμάτων>>(βέβαια τηρουμένων των αναλογιών, όχι ότι θα είναι και θέσφατο). ΄Όλα όσα λέει το ΠΑΣΟΚ κι ο Γιώργος μένει βέβαια να αποδειχτούν εφόσον βγάλει αυτοδύναμη κυβέρνηση και ο καφές είναι καπουτσίνο κι όχι νεροζούμι μνημοσύνου, σε αντίθεση με τη ΝΔ και τον Καραμανλή, που έχει πρόσφατο δείγμα γραφής.

Κ.Κ.Ε. Εδώ δεν έχουμε αλλαγές με το λογότυπο… <<ένα είναι το λογότυπο>>(όπως και το κόμμα), ένα και το μοτίβο, μια ζωή επαναλαμβανόμενο, μια ζωή με την ίδια στόχευση, άσχετα αν υπάρχουν ή όχι απέναντι οι γνωστοί κύκλοι που αποτελούν τον στόχο. Τα ίδια συνθήματα, η ίδια ορολογία, η ίδια μασίβ φρασεολογία, το ίδιο δόρυ μια ζωή κι ο δράκος όχι μόνο να επιζεί, αλλά και να θεριεύει. Η θεωρία των πολλών κομμάτων αλλά των δύο πολιτικών, ή με το κεφάλαιο ή με το λαό, η κεφαλαιώδης διαφορά, εναντίον των δύο μονομάχων, αλλά και των <<συμφωνούντων>>(κάτι μου θυμίζει αυτό σαν παλιότερο, τους <<κομμουνιστές και τους συνοδοιπόρους>>, ένας χαρακτηρισμός που συνόδευε τους ίδιους και τους σημερινούς αντιπάλους τους για δεκαετίες, αλλά αυτά πάνε περάσανε έ;), η θεωρία της απόλυτης αλήθειας και της μοναδικής ορθότητας επιλογών.

ΣΥΡΙΖΑ ( δεν λες τίποτα). Παραλίγο να βγάλουν σύριζα τα ματάκια τους, με τα χεράκια τους, αλλά όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις επικράτησαν οι ψυχραιμότεροι. Απεχώρησε ο ένας απ΄ τους δύο προέδρους κι ο άλλος κατεβαίνει με τον σταυρό στον ώμο, νερώθηκε το κόκκινο κρασί κι έγινε ροζ προς το φούξια και ο Καραμανλής(ναι-ναι ο Καραμανλής) απέτρεψε την διάλυση, δια της προκήρυξης των εκλογών(έτσι για να μη λέτε ότι δεν έκανε τίποτα ο Καραμανλής, ότι έπαιζε πλέϊ-στέϊσον, ότι έπαιζε με τα δίδυμα κι άλλες τέτοιες ανακρίβειες). Τώρα αν με ρωτήσετε περί του τι μέλλει γενέσθαι, περί εισόδου ή μη στη βουλή, περί ποσοστών κλπ. δεν θα αποτολμήσω εκτίμηση, διότι το μούδιασμα τόσων μηνών δεν ξέρω κατά πόσο εξέλιπε και αν η εκλογική γυμναστική έφερε αποτέλεσμα στην κυκλοφορία του αίματος στο εν λόγω κόμμα. Θα δείξει.

ΛΑ.Ο.Σ. Εδώ το λογότυπο δεν έχει καμιά αλλαγή, αλλά εκείνο που <<παίζει>> είναι ο τόνος. Από τη μια το Λάος, που θυμίζει χάος, Σάος(το όρος) και δεν ξέρω τι άλλους συνειρμούς μπορεί να δημιουργήσει κι από την άλλη το Λαός, που προτιμάται από τους ανθρώπους του κόμματος, διότι απλά θυμίζει τον λαό(α, ρε φουκαρά λαέ, μέχρι με κεφαλαία σε γράψανε, αλλά… σε γράψανε… γενικώς). Ο πρόεδρος του κόμματος τούτου, στο ίδιο πάντα στυλάκι(πώς έχω την εντύπωση ότι φοράει εδώ και καιρό το ίδιο κοστούμι; Και δεν ξέρω και γιατί. Επειδή είπε στους δικούς του ο Παπανδρέου να μη ράβουν κοστούμια ή εφαρμόζει την τακτική του Ιωαννίδη, όταν ήταν προπονητής του Αρη και δεν άλλαζε σακάκι για γούρι;), γυρνάει ανά τη χώρα συμπεριφερόμενος περίπου σαν αποκληρωμένος συγγενής της ΝΔ, που δείχνει να κερδίζει τη δίκη για τη νόμιμη μοίρα του, προβαλλόμενος ως και αυτός που θα συμπαρασταθεί στο πένθος της, για την απώλεια της λατρευτής μητέρας όλων, εξουσίας.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα λογότυπου, τόχουνε, αλλά ούτε και αρχηγού, μια που η δομή τους διαφέρει από τα συνήθη και είναι πέρα κι απ΄ αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Επέλεξαν έναν να τους εκπροσωπεί, αλλά επειδή ο επικεφαλής των ευρωεκλογών Τρεμόπουλος, έφερε έναν κλονισμό, ένα τρέμουλο, διάλεξαν έναν καλοκάγαθο με απαστράπτον χαμόγελο και εξίσου απαστράπτον επώνυμο, τον κ. Χρυσόγελο, ο οποίος(τον παρακολούθησα) λέει τα πιο θλιβερά πράγματα για το περιβάλλον, για την κλιματική αλλαγή με ένα τρόπο που νομίζεις ότι περιγράφει μια Κυριακή στην εξοχή. Ούτε εδώ δεν μπορώ να κάνω εκτίμηση για την είσοδο ή μη στην κάτω βουλή, τρεμάμενα τα βλέπω τα πράγματα.

Αυτές είναι μερικές εκτιμήσεις, απόψεις, κρίσεις και σχόλια περί τα προεκλογικά. Κι επειδή δεν βλέπω προοπτική να ανεβάζω άλλη ανάρτηση μέχρι τις εκλογές, εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΗ ΚΑΛΠΗ, να εκλεγεί αυτός που θέλετε, οι υποψήφιοι να έχετε όλοι επιτυχία, (ουτοπικό μεν, αλλά εκ βάθους καρδίας η ευχή) και να περάσει κι αυτό να ησυχάσουμε για κανένα χρόνο, μέχρι τις άλλες, να μην έχουμε αναταράξεις και τρέμουλα, γιατί το <<οικοδόμημα>> δεν αντέχει άλλα κουνήματα, μη μας μείνει και δεν ξέρουμε πώς να το συνεφέρουμε.