΄Οπως Αμερική...

ΟΠΩΣ ΑΜΕΡΙΚΗ…
Δεν ξέρω ποια είναι η άποψή σας επί του θέματος που θα θίξω σήμερα και σχέση έχει με τα των ημερών, δηλαδή τις εκλογές, αλλά πολύ θα ήθελα να τη μάθω, δια σχολίου επί της αναρτήσεως.
Η όλη εκλογική προετοιμασία, σε άλλους αρέσει για το μυστηριακό της, σε άλλους προξενεί αποστροφή και άλλοι την αντιμετωπίζουν σφυρίζοντας αδιάφορα ή πηγαίνοντας για ψάρεμα, κυνήγι ή άλλο χόμπι.
Εμένα εκείνο που με ελκύει ακόμη, έχοντας ξεπεράσει και αποκοπεί από την αμεσότητα της όλης προετοιμασίας εδώ και πολλά χρόνια, είναι ο «τζόγος» με τα ονόματα των υποψηφίων, ποιος μπαίνει στη λίστα, ποιος κόβεται, ποιος φέρεται ως πιθανός, ποιος είναι το κρυφό χαρτί, ποιος θα αποτελέσει την έκπληξη… γενικά αυτή η ονοματολογία, που θυμίζει το ανέκδοτο με τον τρελό που είχε μανία με το διάβασμα και του έδωσε για πλάκα ο νοσοκόμος τον τηλεφωνικό κατάλογο… το ξέρετε; Κι όταν τον ρώτησε πώς του φάνηκε… «από υπόθεση δεν λέει και τίποτα, αλλά πολλά ονόματα ανακατεύει ο συγγραφέας»… Ε, κάπως έτσι, το βλέπω κι εγώ, υπόθεση δεν έχει η όλη διαδικασία, αλλά από ονόματα άλλο τίποτα… Κι αυτό που κάνει το πράμα ενδιαφέρον, είναι, κατ΄ εμέ, η αλλαγή συμπεριφοράς των προαλειφομένων υποψηφίων και η προσαρμογή εδώ και κάποιες δεκαετίες όλο και περισσότερο στα αμερικανικά πρότυπα(ξέρετε, φωτογραφίσεις με χαμόγελα πλατιά, συν γυναιξί και τέκνοις, βιογραφικά φουσκωμένα κ.ά. τέτοια). Διαπιστώνεις ξαφνικά ότι ο συμπολίτης σου, ο φίλος σου, ο γνωστός σου, γίνεται κοινωνικότερος, σου λέει καλημέρα και μάλιστα «φαρδιά» από κει που δεν σου μίλαγε, ενδιαφέρεται για την υγεία τη δική σου και όλης σου της οικογένειας, θέλει να σε κεράσει αν κάθεσαι κάπου, γενικά διαπιστώνεις μια μεγάλη αλλαγή στην συμπεριφορά του. Από την άλλη αρχίζεις να δέχεσαι πέρα από το ξαφνικό αυτό ενδιαφέρον και τηλεφωνήματα(εσχάτως και SMS) με τα οποία καλείσαι να παρευρεθείς σε διάφορα «σουαρέ», όπου ο προαλειφομένους θα εκθέσει τις ιδέες, τια απόψεις του, την διάθεσή του για σωτηρία της πατρίδας(άρα και τη δική σου)και θα σου ζητήσει μια μικρή εκδούλευση, δηλαδή την ψήφο σου(εκεί που φτάσαμε τι παραπάνω από εκδούλευση είναι και η ψήφος;), για να μπορέσει να υλοποιήσει όλα αυτά για τα οποία σου μίλησε. Πέρα βέβαια από την προσωπική επαφή θα δεις παντού, σε κολώνες, τοίχους και άλλα σημεία της πόλης, φάτσες γελαστές, ανθρώπους πολλά υποσχόμενους, που απορείς γιατί αυτός ο τόπος πάει κατά διαόλου, μετά από τόσους ενδιαφερόμενους για την σωτηρία του.
Θέλω να πω δηλαδή με όλα τα παραπάνω, ότι όλη αυτή η διαδικασία της έκθεσης, της επιλογής και της εκλογής των υποψηφίων έχει κάτι, που ακουμπά στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Από τη μια ενέχει στοιχεία καλλιστείων που πάντα ελκύουν τη φυλή, στοιχεία σώου-μπιζ επίσης, στοιχεία τζόγου, ποιος φέρεται, ποιος μπαίνει, ποιος όχι, στοιχεία περιέργειας που είναι το εθνικό μας φετίχ κι όλα αυτά μαζί κάνουν την όλη διαδικασία από ενδιαφέρουσα έως ελκυστική.
Λοιπόν, εδώ που τα λέμε τώρα, είμαστε εν αναμονή της ανακοίνωσης του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και έπεται εκείνου της Ν.Δ. για το νομό. Και βέβαια καθόλου υποδεέστερα δεν θα είναι τα άλλα, μια που τα πρόσωπα, ανεξάρτητα από το τι λένε κάποιοι που αντί των δέντρων που απαρτίζουν το δάσος, βλέπουν το δάσος σαν μάζα δένδρων, παίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική, αρκεί να είναι ενεργά υποκείμενα κι όχι… διακοσμητικά αντικείμενα.