Η παρέλαση ως κατάλοιπο

"Οι παρελάσεις είναι φασιστικά κατάλοιπα" δήλωσε προχτές ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π.Κοροβέσης και έχει δίκιο να το λέει από πλευράς του, διαβασμένος άνθρωπος είναι και με περγαμηνές πολλές, είναι απ΄ αυτούς που τίμησαν τη σημαία και την αξιοπρέπειά της σε εποχές, που κάποιοι σήμερα που τον επικρίνουν, ανεχόταν αν δεν συμμετείχαν στην βεβήλωσή της.
Από την άλλη όμως υπάρχει το λεγόμενο κοινό αίσθημα, που διαφωνεί ασφαλώς με την άποψή του, παρότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του κοινού που τρέφει αυτό το αίσθημα και έχει διαβάσει και έχει διακρίνει κάποια πράγματα, πλην όμως το βλέπει κάπως αλλιώς, υπό το πρίσμα της παράδοσης, του εθίμου, του "έτσι το βρήκαμε". Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι οι παρελάσεις εκτός των ενόπλων δυνάμεων, που έχουν βαθύτερο ψυχολογικό νόημα, "άνθησαν " ως είδος από την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά, όταν άρχισε να λανσάρεται και η μόδα, εισαγόμενη από Γερμανία(του Φύρερ) και Ιταλία(του Μουσσολίνι), να ντύνονται μικρά παιδιά με κάτι ασουλούπωτες στρατιωτικού τύπου στολές, της τότε νεολαίας ΕΟΝ(Εθνική Οργάνωσις Νεολαίας), όπου η συμμετοχή ήταν περίπου υποχρεωτική(κι όποιος δεν έστελνε τα παιδιά του, στελνόταν ο ίδιος για ολονύκτια γλεντάκια με μουρουνέλαιο)...
...στη συνέχεια και μετά την καταναγκαστικότητα, οι παρελάσεις από το "εθνικόν φρόνημα" (λες και το φρόνημα έξαρτάται από το τι φοράς), πέρασαν στο μετεμφυλιακό κράτος σαν επίδειξη δύναμης των νικητών, αλλά παράλληλα πέρασαν και στο μικροαστικό υποσυνείδητο των Ελλήνων(και καλά, τι ωραία που περνάμε.... την Κυριακή θ΄ακούσουμε τη μπάντα, που έγραψε κι ο Καρυωτάκης και θα χειροκροτήσουμε και το παιδί).΄Ετσι οι παρελάσεις εδραιώθηκαν στην συνείδηση του κόσμου, ως ένα γεγονός πατριωτικοκοσμικό, και το ξέρετε όλοι καλά τι ακολουθεί το πέρας των τελετών(που λέει κι ο τελετάρχης)... Ουζοποσίες, χλαπακιάσματα και τα συναφή...
...όμως, εγώ διακρίνω κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα στο πλήθος των ένθεν-κακείθεν της κεντρικής λεωφόρου και κάτι άλλο, εμβαθύνοντας λίγο περισσότερο, κάνοντας και τις αναγκαίες και αναπόφευκτες συγκρίσεις...
Θεωρήστε με ονειροπόλο, πείτε με αιθεροβάμονα, χαρακτηρίστε με "απτυχίωτο" ψυχολόγο, αλλά ξέρετε τι νομίζω; ΄Οτι οι νεοέλληνες(γιαυτούς μιλάμε τώρα) χειροκροτώντας την παρέλαση της νεολαίας, μαθητικής και στρατευμένης, χειροκροτούν τη συνέχειά τους, με την ελπίδα για το βέλτιστο, χειροκροτούν το αύριο, χειροκροτούν το μέλλον. Αφού από το παρόν οι παλάμες τους έχουν ερεθίσματα για μία και μόνο... κίνηση!