Ου να μου χαθείτε γκόλντενμπόϋδες...

-Τι σας λέει κι αυτή η περίπτωση με τον ηγούμενο της Κερατέας; Πάλι έπεσαν όλοι απ΄ τα σύννεφα(τελικά μόνο ο θεός έχει μείνει επάνω στα νέφη, όλοι οι άλλοι έχουν κατέβει απότομα) για κάτι που είναι σύνηθες σε τέτοιους χώρους(δεν γενικεύω, αλλά συμβαίνει, όσο υπάρχει σχέση εξουσίας και από την άλλη απαγόρευση ηδονών). Και τώρα που βρέθηκαν τέσσερις και το κατήγγειλαν, βγήκαν και οι προηγούμενοι(υπάρχει και σχετικό σύντομο ανέκδοτο με λογοπαίγνιο ηγούμενου και προηγούμενου), σα να λέμε θωπευθέντες παρελθόντων ετών, και έφτασε ο αριθμός τους 21(ιδανικό νούμερο, μπορείτε να ιδρύσετε και σωματείο, ακριβώς είστε στο όριο). Τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο… π.χ. ότι η αμαρτωλή μονή βρίσκεται στη… Κερατέα! Αλλά και το ότι όλα γινόντουσαν στο ηγουμενείο. Ο ένας κάνει αγοραπωλησίες, ο άλλος ασέλγειες… τελικά τα ηγουμενεία είναι χώροι πασών των ακολασιών.

-΄Ένα σώου παρακολουθούμε τούτες τις μέρες, μια νέα βερσιόν του έργου Ο ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ με πρωταγωνιστή τον μέχρι και νέο Ωνάση χαρακτηριζόμενο, κυρίως από τα κρατικά κανάλια, κ.Βγενόπουλο, που παίρνει την Ολυμπιακή μας να την κάνει μεγάλη και τρανή, από κει που ήταν βουτηγμένη στο βόρβορο της ανυπαρξίας. Οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες ίσως, μια και παίζουν ονόματα όπως η Ολυμπιακή, οι πολλές επιχειρήσεις, ο μύθος του Έλληνα των πέντε ομίλων και των δέκα εταιρειών, αλλά καλό είναι να υπάρξει γενικά μια αυτοσυγκράτηση. ΄Ολοι γνωρίζουμε ότι τα δημόσια μ.μ.ε. υπάρχουν εδώ και δεκαετίες για να διατυμπανίζουν τα επιτεύγματα της εκάστοτε κυβέρνησης και να σκεπάζουν τις μαλακίες της. Και η πώληση της Ολυμπιακής, μέχρις αποδείξεως των όποιων ενάντιων, είναι κάτι που στο κόσμο φαντάζει η θετικότερη ενέργεια αυτής της κυβέρνησης. Κι αυτό γιατί διαχρονικά, όλοι, κυβερνήσεις, συνδικαλιστές, κομματικοί παρατρεχάμενοι, κόμματα, είχαν επιδοθεί σε έναν υπέρ πάντων αγώνα απαξίωσης του εθνικού αερομεταφορέα, δημιουργώντας την εδραία πεποίθηση στον κόσμο, ότι αυτό το πράμα, πρέπει να φύγει από τον όποιο κρατικό ή κοινωνικό έλεγχο και να πάει οπουδήποτε, ακόμα και στο διάολο(εννοώ να κλείσει, δεν εννοώ τον κ. Βγενόπουλο). ΄Όταν λοιπόν επέρχεται μια συμφωνία τέτοια, καλή ή άσχημη θα δείξει, με τον κ. Βγενόπουλο και όποιους είναι πίσω από τις κουρτίνες, είναι φυσικό να τύχει μεγάλης αποδοχής και οι δημόσιοι «τελάληδες» να διαλαλήσουν τη κυβερνητική πραμάτεια. Εντάξει, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη προβολής της συμφωνίας, αλλά μην ανακηρύξουμε και τον κ. Βγενόπουλο εθνικό ευεργέτη, γιατί είναι και ψηλός και το άγαλμα θα χρειαστεί πολύ μάρμαρο.
-Και ήταν φυσικό. Ο λαός, οι ΄Ελληνες, συναίνεση των κομμάτων θέλουν. Και την θέλουν γιατί αισθάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης στη πατρίδα τους εδώ και χρόνια και κρίνουν ότι η αντιπαράθεση, στείρα στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι από τις πολυτέλειες που μόνο μερικοί γκόλντεν-μπόϋδες μπορούν να απολαμβάνουν, ξεκομμένοι από το σώμα της κοινωνίας. Κι εκεί ήταν που ποντάρισε ο Καραμανλής, εκεί που τη πάτησε το ΠΑΣΟΚ(για τους άλλους είναι άνευ σημασίας, αφού δεν χτυπάνε πόρτα εξουσίας από συστάσεώς τους). Ο Καραμανλής, παρά τα όσα του καταμαρτυρούν και που είναι πραγματικότητα(δηλαδή ότι δεν κυβερνάει, κλείνεται στη Ραφήνα, παίζει πλαίηστέϊσον κτλ.), ξέρει να «κυβερνάει» όταν το αποφασίσει τη δεδομένη στιγμή. Είναι-γνωστό αυτό από όταν έγινε αρχηγός του κόμματος-πως είναι «επικοινωνιακός» τύπος. Στη δεδομένη στιγμή και μόλις καταλάβει ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι, κάνει μια κίνηση, που μπορεί να μην πιάνει πάντα, αλλά τη κάνει. Έτσι και τώρα με τη συναίνεση. Μόλις τα βρήκε σκούρα, άρπαξε το όπλο του(η παγκόσμια οικονομική κρίση και τα εξ αυτής παρελκόμενα-όπλα μπαλάσκες) και βγήκε στο μετερίζι φωνάζοντας «συναίνεση ωρέ». Πριτς, είπε ο Γιώργος, όπως τάκανες να τα φας, συναίνεση σημαίνει συνενοχή, δεν θα πάρουμε. Το ίδιο και οι άλλοι, αλλά είπαμε, αυτοί δεν λαμβάνονται υπόψη στην επιμέτρηση της άρνησης. Τη χλαπάτσα την εισέπραξε το ΠΑΣΟΚ, διότι όπως είπε το μαντείο των γκάλοπ, ο κόσμος είναι υπέρ της συναίνεσης. Κι όχι ότι συμπόνεσε και καλά τον Κωστάκη, που δεν τον παίζουν τα άλλα παιδάκια και κλαίει μόνος σε μια γωνιά, αλλά γιαυτό ακριβώς που σας λέω και στην αρχή. Γιατί αντιλαμβάνονται-οι πολίτες-τη σοβαρότητα της κατάστασης και προκρίνουν την συναίνεση και τη συνεννόηση για να μην πάμε άπατοι σαν τα ασφαλιστικά ταμεία όλοι μας. Λυπάμαι που θα σου θυμίσω εκείνη την φοβερή ατάκα του Αρσένη από την πρώτη αναμέτρηση για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, αλλά «Γιώργη, χάσατε»!

-Εθνική, η πρώτη ασφαλιστική… είναι το διαφημιστικό σλόγκαν που χρόνια τώρα ακούμε. Αυτό άκουσαν και μερικοί γκόλντεν-μπόϋδες(κάποτε ήταν οι τεντιμπόηδες που γιαούρτωναν, τώρα είναι αυτοί που βγαίνουν ασπροπρόσωποι στις πλάτες μας, επειδή είχαν πλάτες και τόχουν δει «πλατεία», με μας στα θεωρεία) και σκέφθηκαν να το ρίξουν στα πούρα, γιατί το τσιγάρο έρχεται λεπτό για τα δάχτυλά τους, που είναι αρκετά μακριά, αφού φτάνουν μέχρι βαθιά στο ταμείο. «Έξοδα παραστάσεως» είναι το μυστικό, ο κωδικός που τα δικαιολογεί όλα(κάτι σαν τα συνθήματα των παρανόμων και όσων μυούνται σε παράνομες οργανώσεις και δόγματα). ΄Εξοδα παραστάσεως λοιπόν και τα πούρα και τα καλά φορέματα και τα τραπεζώματα σε ταβέρνες(ταβέρνες; Δεν νομίζω, κι αν πήγαιναν θα ήταν κάποιου επιπέδου, δεν θα ΄τανε και του Μπάμπη στη γωνία)και άλλα αξεσουάρ πολυτελείας, απαραίτητα προς το ευ-ζην ενός στελέχους. Διότι όπως είπε και ο διοικητής της ασφαλιστικής ονόματι Δούκας Παλαιολόγος(τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά, δεν μπορεί τα στελέχη που είναι υπό έναν Δούκα, υποδούκες, ανθυποδούκες κλπ. να τη βγάζουν με ψίχουλα. Αμ το άλλο; Παλαιολόγος σου λέει),΄Ετσι συνηθίζεται-είπε, η εταιρεία έχει 1εκ.πελάτες και 3000 συνεργάτες(προφανώς εννοεί τους ασφαλιστές), χρειάζεται να κάνει και κάποια επαγγελματικά δώρα και δεξιώσεις και μέσα στα μπόνους που δίνει στα στελέχη της είναι κι αυτά τα έξοδα(για τα πούρα, ναι, αλλιώς ο πελάτης θα «κόψει» ένα στέλεχος που στρίβει τσιγάρο κι αλλιώς κάποιον που κόβει την άκρη ενός πούρου). Και τι θέλετε να πείτε Κ. Δούκα Παλαιολόγε(καλά εσύ Κωνσταντίνε έφυγες νωρίς, εμείς τα τραβάμε τώρα), ότι οι 3000 συνεργάτες-ασφαλιστές, που τρέχουν όλη μέρα για τα ποσοστά, αγόραζαν πούρα, ακριβά ρούχα και αξεσουάρ κι έτρεχαν στις «ταβέρνες»; Εδώ μιλάμε για τους διορισμένους από τη κυβέρνηση, τα νετρόνια του σκληρού πυρήνα, γι΄ αυτούς που είχαν την κάλυψη να αυτοδωροδοτούνται Κε Δούκα μας. Εννοούμε τα παιδιά της επανίδρυσης, τους εκλεκτούς της ταπεινοφροσύνης, αυτούς που προέτρεψε προ ημερών ο πρωθυπουργός να μειώσουν τις απολαβές τους, να κάνουν τα πούρα, τσιγαρίλος. Είναι αυτοί οι ίδιοι που πήγαν άπατα τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι αυτοί που μπήκαν στους διάφορους οργανισμούς του δημοσίου για να τους απαξιώσουν και να τους πάνε πεσκέσι στους(πραγματικούς)αφέντες τους, πολλά τα παραδείγματα. Γι αυτούς πρόκειται κ. Δούκα Παλαιολόγε, για τους Δούκες του συστήματος και τα παιδιά των παλαιολόγων της πολιτικής, που καιροφυλακτούν πότε θα βγουν οι δικοί μας στην εξουσία, για να πιάσει ο καθένας από μια καρέκλα(όχι ακριβώς καρέκλα, από κείνες με την μεγάλη πλάτη) και να ανάψει το πούρο του, καίγοντας το κοινωνικό σύνολο και κάνοντας καπνό τη δημόσια περιουσία. Γι αυτούς μιλάμε κ.κ. Δούκες Παλαιολόγοι, γιαυτά τα παλαιόπαιδα, που την κρίση, προτιμούν να τη γράφουν με «οι».