Ελλάς-Γαλλία=υποκρισία;

Είναι ν΄απορείς επισκέπτη μου με το κύμα υποκρισίας που επικρατεί παντού και ιδιαίτερα το κύμα σεμνοτυφίας και την κρυψίνοια των ανθρώπων γύρω από το σεξ τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις ή τα γούστα τους. Αασφαλών και δεν υποστηρίζω ότι τέτοια θέματα πρέπει να γίνονται δημόσιο θέαμα ή ακρόαμα, αλλά βρε άνθρωπε όταν σε ρωτούν ερευνητές κάποια πράγματα βασικά, προσπαθώντας να καταγράψουν τάσεις κοινωνικές, μη το παίζεις παρθένος, γιατί μάλλον προς μωρός παρθένος μοιάζεις. Αφορμή για την ανάρτηση μια έρευνα που θα βρείτε παρακάτω, και τις ομοιότητες(αναφέρεται στη Γαλλία)με τα δικά μας. Μα τι διάολο στη Γαλλία μόνο ο Πρόεδρός της πηδάει; ΄Ολοι οι άλλοι θέλουν ν΄αγιάσουν; Διαβάστε:

Ε, όχι και 1,4%!
Του Μιχάλη Μητσού / mmitsos@dolnet.gr
«Νομίζαμε ότι η σεξουαλική απελευθέρωση θα καταργούσε την αίσθηση της δυστυχίας. Δεν είχαμε καταλάβει πως το να επιτρέπονται όλα δεν σημαίνει πως όλα είναι δυνατά. Η επιθυμία αποτελεί επιλογή, και το να επιλέγεις προϋποθέτει το να αποκλείεις». Αλαίν Φίνκιελκροτ Η στάση των γυναικών μοιάζει όλο και περισσότερο μ΄ εκείνη των ανδρών, οι νέοι δεν συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά από τους μεγαλύτερους. Η σεξουαλικότητα είναι πλέον σαφώς διαχωρισμένη από τον γάμο. Η σεξουαλική ζωή διαρκεί περισσότερο. Θέματα όπως ο αυνανισμός, ο στοματικός ή πρωκτικός έρωτας, η ομοφυλοφιλία, δεν αποτελούν πια ταμπού. Το ΑΙDS δεν φοβίζει τόσο. Οι αναστολές είναι λιγότερες, αλλά τα ψυχολογικά προβλήματα περισσότερα: 500.000 άνθρωποι καταφεύγουν κάθε χρόνο σε σεξολόγο. Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα της μεγάλης έρευνας για τη «νέα» σεξουαλικότητα των Γάλλων που δημοσιεύονται κατ΄ αποκλειστικότητα στο τελευταίο τεύχος του Νουβέλ Ομπζερβατέρ. Αναμενόμενα, σε μεγάλο βαθμό. Εκτός από ένα στοιχείο: ότι εξωγαμιαίες σχέσεις παραδέχεται μόλις το 4,9% των ανδρών και το 1,4% των γυναικών! Ώστε σαράντα χρόνια μετά την εξέγερση που απελευθέρωσε τα ήθη και «νομιμοποίησε» την ηδονή, η Γαλλία έγινε ένα έθνος πιστών και μονογαμικών; Είναι κατάκτηση άραγε αυτό ή υποχώρηση; Η έρευνα αποκαλύπτει ακόμη ότι το ποσοστό των απίστων γυναικών εκτοξεύεται στο 3,6% όταν δεν είναι παντρεμένες με τον σύντροφό τους, αλλά έχουν υπογράψει το λεγόμενο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Άμα είναι να εισαγάγουμε τον πειρασμό στην ψυχή των γυναικών, να μην το φέρουμε στην Ελλάδα αυτό το σύμφωνο του Σατανά! Εκτός αν όλα αυτά είναι βλακείες, αν όλοι όσοι συμμετέχουν σε τέτοιες έρευνες λένε ψέματα. «Μόνο οι δυνατές εμπειρίες αφήνουν ίχνη», λέει μια παντρεμένη. «Για να κρατήσω έναν άνδρα στη μνήμη μου χρειάζομαι μια σχέση, την αρχή μιας ιστορίας», διευκρινίζει μια άλλη. Με την επιλεκτική μνήμη, όμως, δεν γίνονται σοβαρές έρευνες. Και στέλνονται λανθασμένα μηνύματα στις νεώτερες γενιές. Κάπως έτσι φτάσαμε το 20% των ανδρών ηλικίας 18 έως 24 ετών να μη δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το σεξ (αυτό κι αν είναι ψέμα...). Η ανάλυση της σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι δουλειά της λογοτεχνίας, όχι της στατιστικής, λέει ο Φίνκιελκροτ στο γαλλικό περιοδικό. Πριν από 30 χρόνια, ο φιλόσοφος είχε γράψει τη «Νέα ερωτική αταξία», ένα βιβλίο κατά του ΄68 που διαπνεόταν από το πνεύμα του ΄68. Αν έγραφε σήμερα μια συνέχεια σ΄ εκείνο το βιβλίο, θα ήταν ένας ερωτικός ύμνος στην αιδώ, που κατά την άποψή του δεν αποτελεί μόνο κατάλοιπο μιας αστικής προκατάληψης, αλλά και ένα οντολογικό γνώρισμα της γυναίκας. «Όταν ένας άνδρας είναι γυμνός, όλα είναι εμφανή. Όταν γδύνεται όμως μια γυναίκα, όλα είναι ακόμη κρυμμένα. Να γιατί είναι αφόρητο να βλέπεις εκείνο τον περίφημο πίνακα του Κουρμπέ, την Καταγωγή του Κόσμου, παντού, σε όλα τα περιοδικά, σε όλα τα εξώφυλλα...».