Σημασία έχει η έμπνευση
Ο βασιλιάς των σαλιγκαριών
Από τα βουνά της Κρήτης οι χοχλιοί καταλήγουν στα ακριβά εστιατόρια της Ευρώπης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θόδωρος Νικολάου
«Για τους Γάλλους, τα κρητικά σαλιγκάρια που εξάγουμε θεωρούνται εξαιρετικό όσο και πανάκριβο γεύμα. Μόνο έξι σαλιγκάρια σε ένα καλό γαλλικό εστιατόριο κοστίζουν περίπου 12 ευρώ. Για μένα όμως, δεν είναι απλώς μια δουλειά που μου αποφέρει χρήματα, είναι η αγάπη μου και το μεράκι μου».
Τα άγρια σαλιγκάρια της Κρήτης που καταναλώνονται από τη μινωική εποχή, έχουν κατακτήσει την ιταλική και τη γαλλική αγορά. Από το 1989, ο κ. Γιώργος Μπουτσούρης και οι συνεργάτες του γυρνούν με τα αγροτικά τους αυτοκίνητα τις ορεινές περιοχές του Νομού Ηρακλείου και συλλέγουν τα σαλιγκάρια που έχουν μαζέψει περισσότεροι από 300 αγρότες στα βουνά. «Στη βιοτεχνία που έχουμε δημιουργήσει στο Ηράκλειο, γίνεται η επεξεργασία και από εκεί παίρνουν τον δρόμο για τις χώρες της Ευρώπης», δηλώνει ο κ. Μπουτσούρης.
Από τα βουνά της Κρήτης οι χοχλιοί καταλήγουν στα ακριβά εστιατόρια της Ευρώπης
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θόδωρος Νικολάου
«Για τους Γάλλους, τα κρητικά σαλιγκάρια που εξάγουμε θεωρούνται εξαιρετικό όσο και πανάκριβο γεύμα. Μόνο έξι σαλιγκάρια σε ένα καλό γαλλικό εστιατόριο κοστίζουν περίπου 12 ευρώ. Για μένα όμως, δεν είναι απλώς μια δουλειά που μου αποφέρει χρήματα, είναι η αγάπη μου και το μεράκι μου».
Τα άγρια σαλιγκάρια της Κρήτης που καταναλώνονται από τη μινωική εποχή, έχουν κατακτήσει την ιταλική και τη γαλλική αγορά. Από το 1989, ο κ. Γιώργος Μπουτσούρης και οι συνεργάτες του γυρνούν με τα αγροτικά τους αυτοκίνητα τις ορεινές περιοχές του Νομού Ηρακλείου και συλλέγουν τα σαλιγκάρια που έχουν μαζέψει περισσότεροι από 300 αγρότες στα βουνά. «Στη βιοτεχνία που έχουμε δημιουργήσει στο Ηράκλειο, γίνεται η επεξεργασία και από εκεί παίρνουν τον δρόμο για τις χώρες της Ευρώπης», δηλώνει ο κ. Μπουτσούρης.
«Ήρθα στην Ελλάδα από την Αυστραλία πριν από 30 χρόνια. Τότε δεν γνώριζα το παραμικρό για τα σαλιγκάρια. Ο πεθερός μου με συμβούλεψε να πάω στην Κρήτη, σε έναν γνωστό του Γάλλο που διατηρούσε βιοτεχνία σαλιγκαριών. Θυμάμαι ότι γυρνούσα όλα τα χωριά με αγροτικό αυτοκίνητο και συγκέντρωνα τα σαλιγκάρια από τους Κρητικούς. Εκεί βρήκα μια καλή παρέα από τρία άτομα τα οποία επίσης ασχολούνταν με τα σαλιγκάρια από πάππου προς πάππου. Ο Γάλλος έφυγε από την Κρήτη, εγώ όμως έμεινα και έτσι αποφασίσαμε με τους υπόλοιπους να ασχοληθούμε επαγγελματικά με τα σαλιγκάρια».
Αυτή η ανάρτηση μου έκανε "κλικ" σήμερα, που βγήκαμε από δυό βροχερές μέρες και που κάποιοι απο μας, που αρέσκονται και στη συλλογή και στη βρώση των σαλιγκαριών, θα έκαναν την εξόρμησή τους. Τα πάντα εξαρτώνται από την έμπνευση και την διάθεση για κάτι διαφορετικό, που όπως θα διαβάσατε είναι και αρκούντως προσοδοφόρο. Γιατί σαλιγκάρια δεν έχουν μόνο τα ορεινά της Κρήτης, ούτε είναι νοστιμότερα από τα δικά μας. Λέω τώρα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα