Η κατάριψη του σουξέ

Καμία σχέση δεν έχει με το θέμα το φόρεμα της νεαρής Ιαπωνίδος, που είναι κατασκευασμένο, όπως βλέπετε, από προφυλακτικά. Το θέμα έχει να κάνει με τις χωρισμένες, πονεμένες και απογοητευμένες Ιαπωνίδες και ποιά μέτρα λαμβάνονται στον εργασιακό τους χώρο προκειμένου να στηριχτούν ψυχολογικώς. Βλέπετε(και θα διαβάσετε παρακάτω)εκεί στην Απω Ανατολή, οι προϊστάμενοι των γυναικών υπαλλήλων τις νοιάζονται με λήψη μέτρων και δεν τις έχουν γονυκλινείς να εργάζονται προκειμένου να τις μονιμοποιήσουν(προφανώς οι Ιαπωνίδες συμβασιούχες δεν προσδοκούν την περιπόθητη εις ημάς μονιμότητα γιαυτό γλυτώνουν και τις...γονυκλισίες ενώπιον των προϊσταμένων τους). Ιδού λοιπόν τι γίνεται εν Ιαπωνία:

Εργασία και χαρά
Αδεια μετ’ αποδοχών στις λαβωμένες από έρωτα εργαζόμενές της προσφέρει ιαπωνική εταιρεία, προκειμένου να τους δώσει τον απαραίτητο χρόνο να αμβλύνουν τον πόνο του χωρισμού. Ο χρόνος της άδειας, μάλιστα, αυξάνεται όσο μεγαλώνουν σε ηλικία, αφού όσο μεγαλύτερος είναι κάποιος, τόσο περισσότερο πονάει από έναν χωρισμό. Ετσι, οι εργαζόμενες έως 24 ετών παίρνουν μία ημέρα άδεια, όσες είναι μεταξύ 25 και 29 δύο μέρες, ενώ οι μεγαλύτερες μπορούν να πάρουν μέχρι και τρεις μέρες άδεια. Και όχι μόνο. Η εταιρεία προσφέρει επίσης δύο ελεύθερα πρωινά, μετ’ αποδοχών πάντα, δύο φορές τον χρόνο, για να κάνουν οι εργαζόμενες τις αγορές τους στις εκπτώσεις, χωρίς κανενός είδους ενοχές ή προφυλάξεις. Κατόπιν αυτού, μπορούν ελεύθερα να φέρουν τις τσάντες με τις αγορές τους στο γραφείο, να συζητήσουν πανευτυχείς γι’ αυτές με τις συναδέλφους κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ιδού η ευτυχής εργαζόμενη...