Αριστερή άχνη σε δεξιά ζύμη!

Μια ζωή ετεροχρονισμένη αυτή η Αριστερά ρε παιδί μου! Απάνω που δεν έμεινε κουραμπιές ούτε δείγμα, απάνω που φάγαμε και την άχνη που απέμεινε με το κουτάλι, θυμήθηκε η κ. Αλέκα τον κουραμπιέ σαν έδεσμα να τον χρησιμοποιήσει σαν μέσο αντιπαράθεσης με τον Αλέκο και τον ΣΥΡΙΖΑ. "Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-είπε-είναι σαν αριστερή άχνη ζάχαρη, αλλά πρόκειται για ζυμάρι(δεξιό δεν το είπε, εγώ το βάφτισα ποιητική αδεία)" .

Και της απάντησε ο Αλέκος ότι ο κουραμπιές είναι ένα θαυμάσιο έδεσμα που το τρώνε ευχαρίστως οι νέοι, μια και δεν έχουν πρόβλημα χοληστερίνης(όπως οι δικοί σας μεγάλοι σε ηλικία, άφησε να εννοηθεί).

Το όλο πολιτικό περιστατικό, μου θύμισε λίγο τον Θανάση Βέγγο στην ταινία "πράκτωρ Θου-Βού 000", που πήγε στο ζαχαροπλαστείο και ξεσκόνιζε την άχνη από τους κουραμπιέδες, νομίζοντάς την σκόνη. Τι πας και ξεσκονίζεις τώρα κυρία Αλέκα μου, ποιούς κουραμπιέδες; Ούτε τα ζαχαροπλαστεί δεν διαθέτουν πια, άλλαξαν βιτρίνα. Μια ζωή εκτός σεζόν σε βρίσκω. Αλλά είναι δυνατόν στη σημερινή συγκυρία, που ο δικομματισμός πήρε τη κατηφόρα, εσείς να τρώγεστε σαν τους...κουραμπιέδες; Είναι δυνατόν η υπόθεσης της αριστεράς να είναι μια υπόθεση ερμαφροδιτισμού και μάχης ορμονών;

ALEKA VS ALEKOΣ κάτω στα μαρμαρένια αλώνια. Και μετά αναρωτιόμαστε "τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε".