Μποϊκοτάζ στον καφέ;

΄Ελαβα κι εγώ το μήνυμα από τους διαδικτυακούς μου φίλους για το περίφημο μποϊκοτάζ στις καφετέριες, λόγω της ακριβής τιμής που τον πληρώνουμε σε σχέση με άλλες χώρες(σύμφωνα με τα στατιστικά μόνο το Λονδίνο έχει ακριβότερους καφέδες) και είπα να συμβάλω στην καμπάνια με έναν ιδιαίτερο τρόπο, θέλοντας να τονίσω την σχεδόν ερωτική σχέση των Ελλήνων με την καφετέρια και την όλη τελετουργία της καφεδοαπόλαυσης. Πριν από 4 περίπου χρόνια, όταν μου είχε κολλήσει μια λόξα να το παίξω θεατρικός συγγραφεύς, μεταξύ των άλλων, είχα γράψει κι ένα μονόπρακτο υπό τον τίτλο "ΚΑΦΕΤΕΡΕΙΑ. Σκέφτηκα λοιπόν να σας το παραθέσω ως συμβολή στην αυριανή μέρα αυτοσυγκράτησης και διαμαρτυρίας. Συγχωρήστε με, είναι το μέγεθός του δυσανάλογο προς τον χώρο ενός μπλόγκ, αλλά με λίγη υπομονή και ανοχή θα το διαβάσετε:

 ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ:

ΤΑ«ΚΑΦΕΤΕΡΕΙΑ»

ΣΚΗΝΙΚΟ: Τραπεζάκια και καρέκλες καφετέριας με βαθιά μαξιλάρια, φραπέδες, φρέντο, εσπρέσσο, σε ένα τραπέζι για τέσσερις κάθονται τρεις και φιλοσοφούν βαριεστημένοι, καπνίζουν, κομπολόγια ασημένια….

ΠΡΟΣΩΠΑ: [A]vτώνης, [Β]ασίλης, [Γ]ιάννης.

ΥΦΟΣ: Η συζήτηση γίνεται σε αργό ρυθμό, βαριεστημένα, αλλά με ύφος ειδικού επί παντός .. Θέμα, η καφετέρια και η συνήθεια των νεοελλήνων να την αράζουν με τις ώρες στα σχετικά μαγαζιά, κουβεντιάζοντας επί παντός.



Α. Όπως και να το κάνουμε ρε παιδιά η καφετέρια είναι μέσα στη ζωή του Έλληνα ...

Β. Όχι μέσα, ε ί ν α ι η ζωή του Έλληνα .... εδώ μιλάμε για θεσμό.. .τα <<ΚΑΦΕΊΈΡΕΙΑ», πώς λέμε τα ... Καλομοίρεια ...

Γ. Καλά, άσχετο ..... τι λέει ο άνθρωπος ... τι είναι ρε πολιτιστικές εκδηλώσεις;

Β. Γιατί ρε συ πού πάνε περισσότεροι στις πολιτιστικές εκδηλώσεις ή στις καφετέριες; Εδώ μιλάμε για μόνιμη διοργάνωση ... πώς έκανε κάποτε ο Συνασπισμός το διαρκές συνέδριο;

Γ. Ωχ το μάτι μου ..... ρε συ ήπιες καφέ;

Β.Όχι.

Γ. Πιες αγόρι μου, ... πιες μπας και ξελαμπικάρει το μυαλό σου, χτύπα έναν φρέντο να στανιάρεις, να γλιτώσουμε κι εμείς.

Β. Γιατί ρε, υπάρχει μεγαλύτερος και πιο σεβαστός θεσμός για τον Έλληνα από τα «καφετέρεια»; Ευλάβεια μιλάμε!

Α. Εντάξει τα παραλέει ο Βασίλης, αλλά δεν έχει και τόσο άδικο .... Ο σημερινός έλληνας πίνει όλους τους καφέδες της μέρας του στις καφετέριες ... Αγοράζει καφέ για το σπίτι, αλλά τον έχει έτσι για να βρίσκεται, μην του πάει καμιά επίσκεψη, ξέρεις ... εκείνος τον προτιμάει στα μαγαζιά .... .Γιατί όμως ,ξέρετε; (παίρνει ύφος ειδικού αναλυτή)

Γ. Γιατί βαριέται να φτιάξει μόνος του ...

Α. Εν μέρει μέσα είσαι ..... εν μέρει. ... ότι βαριέται-βαριέται .... αλλά όχι για να τον φτιάξει, δεν τη βρίσκει να τον πιει σπίτι ....

Β. Του λείπει η διοργάνωση, αυτό που λέω εγώ από την αρχή ...

Γ. 'Άσε ρε τις διοργανώσεις, μας τα ‘πρηξες τόση ώρα ....

Α. Δίκιο έχει ο Βασίλης εν μέρει ..... εν μέρει .... η καφετέρια έχει αυτόν τον χαβαλέ, την κουβέντα για το κάθε τι, έχει την παρέα, έχει την συναναστροφή , άσχετα αν δεν τον νοιάζει ποιος κάθεται δίπλα, άσχετο, σημασία έχει αυτό το ομαδικό .... με αντιλαμβάνεσαι;

Γ. Κι αφού δεν τον νοιάζει τι γίνεται πέρα απ' το φλιτζάνι του , τι σόι ομαδικό είναι;

Α. Ακριβώς αυτό φίλε μου, ακριβώς αυτό .... τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το φλιτζάνι και οι υπόλοιποι της καφετέριας και η κουβέντα επί παντός κι όλα τα άλλα ... και φυσικά αυτή η αυθεντία που μας διακρίνει σαν λαό ....

Γ. Η αυθεντία;

Α. Ναι αυτό το επί παντός ειδικός.... δέκα εκατομμύρια έλληνες, πάνω από τους μισούς είναι αυθεντίες, ξερόλες ..... ειδικοί επί παντός .... όχι στατιστικά κι αηδίες .... σου βγάζω τα παιδιά και κάτι ηλικιωμένους απέξω, πόσοι σου είπα οι μισοί; Και βάλε.. .όλοι αυτοί είναι ειδικοί σε κάθε θέμα που συζητιέται, .... δεν φταίνε αυτοί, φταίει το σύστημα .... ο καφές, το αραλίκι, αυτή η χαλαρότητα του πράγματος ....

Β. Η διοργάνωση .... τα καφετέρεια ... τι σας έλεγα εγώ; Παιδί μου, εμπνέει το περιβάλλον ... πώς πας να πούμε σε μια συναυλία και επηρεάζεσαι από τη μουσική, πώς πας σε ένα θέατρο- καλή ώρα - και σε αγγίζει η παράσταση, .... έτσι και στα

καφετέρεια .....

Γ. Δεν σταματάς ρε επιτέλους .... σιγά μην βγάλουμε κι αφίσες «Καφετέρεια 2006»

Β. Δεν με καταλαβαίνεις γιατί αδυνατείς να πιάσεις το ευρύτερο νόημα αυτού του

θεσμού ....

Γ.(Γελάει πολύ δυνατά) Ωχχχ! το μάτι μου .... τι λες μωρέ;

Β. Εεεεε .... σιγά ρε .... χαλαρά .... διασπάς την ησυχία των άλλων .... βλέπεις κανέναν να κάνει περιττές κινήσεις εδώ γύρω; Δεν μπορείς να γελάς πιο σιγά; Και γιατί γελάς δεν κατάλαβα;

Γ. Ρε συ ξέρεις τι πάει να πει θεσμός; .... Πες του ρε Αντώνη ... μην τα ξεφτιλίσουμε όλα ....

Α. Κοίταξε, να σου πω ... βέβαια έχουμε συνηθίσει να λέμε θεσμούς άλλα

πράγματα .... αλλά ο Βασίλης το εννοεί σαν κάτι που συνηθίζεται, κάτι που έχει καθιερωθεί, κάτι που μας χαρακτηρίζει σαν σύνολο .... μη μου πεις ότι η καφετέρια δεν είναι κάτι τέτοιο ....

Γ. Δηλαδή στην επόμενη αναθεώρηση του συντάγματος θα πρέπει να περιληφθεί

Β. Απορώ γιατί δεν έχει γίνει ως τώρα δηλαδή .... χώρια που χρόνια τώρα συνηθίζεται

και στην ομώνυμη πλατεία... ,

Γ. Τι δουλειά έχει τώρα η πλατεία Συντάγματος;

Β. Ε, πως ... από παλιά εκεί δεν διεξάγονται ... καφετέρεια;

Γ. Ρε παιδιά μην τρελαθούμε (φωνάζει)

Β. Σιγά ρε χαλαρά ... σεβάσου τον θεσμό, τι χρωστάνε οι άλλοι να τους χαλάς την

ησυχία τους;

Α. Σεβασμός ... σε παρακαλώ ....

Γ. (Κατακάθεται) ... καλά .... εντάξει ρε παιδιά, αλλά δεν μπορώ να ακούω τέτοιες

κοτσάνες .... άκου θεσμός οι καφετέριες ....

Β. Τα καφετέρεια, τα καφετέρεια .... ακούγεται καλύτερα, πιο επίσημα .

Γ. Ναι, να κρεμάσουμε κι ένα πανό απέξω να μαζέψουμε κι άλλους .

Β. Δεν χρειάζεται ούτε πανό ούτε τίποτα .... τα καφετέρεια δεν είναι σαν κάτι άλλες

μαζώξεις που είναι αραιοκατοικημένες....

Α. (Καπνίζει, μιλάει αργά, ενδεικτικό του ότι δεν ξέρει τι να πει) .... ρε παιδί μου, εγώ τον καφέ στο σπίτι να πούμε δεν τον φχαριστιέμαι, παρ' όλο που μου τον φτιάχνει η γυναίκα μου ... διότι κάθεσαι να πούμε στο σαλόνι να τον πιεις ... πώς να τον πιεις , πίνεται; Με ποιόν να αλλάξεις μια κουβέντα, με τον Χατζηνικολάου; .... εντάξει ρε φίλε καλά τα λες έχεις το στυλάκι σου αλλά εσύ τη δουλειά σου κάνεις, εσύ μιλάς, εσύ τα ξέρεις όλα, εγώ; .... εγώ πώς θα πω την άποψη μου; Δηλαδή μεταξύ καφέ και τσιγάρου με ποιόν να μιλήσω; Να μιλήσω με τη γυναίκα μου; Και τι να πούμε; 'Ό,τι είχαμε να πούμε, τόσα χρόνια το είπαμε .... το εξαντλήσαμε το θέμα .....

Β. Άσε το άλλο ..... που στη γυναίκα σου δεν μπορείς να κάνεις και τον έξυπνο, γιατί σε ξέρει σαν κάλπικο ευρώ ....

Α. Φυσικά αυτό που το πάς .. .ενώ στην καφετέρια και που σε ξέρουν στη παρέα,

κάνουν πως δεν ακούν να μην σε στεναχωρήσουν άσε δηλαδή που μπορεί να

εντυπωσιάσεις και τον διπλανό που ακούει άθελά του με αντιλαμβάνεσαι;

Γ. Πλήρως .... πόσες φορές λες κοτσάνες και δεν μιλάω γιατί λέω δεν βαριέσαι φίλος

είναι γιατί να του το υπενθυμίσω

Β. 'Ότι είναι φίλος;

Γ. 'Όχι ότι λέει κοτσάνες ....

Α. Μίλα συγκεκριμένα βρε πότε είπα κοτσάνες;

Γ. Πού να θυμάμαι τώρα, σάμπως μια φορά ήτανε; ... σε διάφορες .... εκδηλώσεις ....

Α. Τι εκδηλώσεις, τι θες να πεις;

Γ. Δεν λέει αυτός ότι τα καφετέρεια είναι μόνιμος θεσμός; Ε, σε κάποια από τις

εκδηλώσεις είχες πει μερικές κοτσάνες, πού να θυμάμαι... .δεν βαριέσαι.. .0 θεσμός

συνεχίζεται .

Β. Τα καφετέρεια; .

Γ. 'Όχι οι κοτσάνες .

Α. Τέλος πάντων, τώρα το έριξες στο πνεύμα, ας μην τσακωθούμε ...

Γ. Μα γίνεται θεσμός χωρίς πνεύμα μωρέ, τι είναι ποδοσφαιρικός αγώνας;

Α. Τώρα που είπες για ποδόσφαιρο ... όχι πες μου, εσύ γουστάρεις να κάτσεις σπίτι να δεις ποδόσφαιρο μόνος; Δεν λαχταράς την καφετέρια , να βρεθείς με

άλλους να φωνάξεις; ...

Γ. Α, τότε φωνάζετε, μόνο με μένα τα βάλατε προηγουμένως

Α. Άλλο βρε όταν έχει μπάλα ....

Γ. Ναι σίγουρα, αυτό είναι άλλο, είναι σαν να είσαι στο γήπεδο, θέλεις ατμόσφαφα κερκίδας., γιαυτό όλες οι καφετέριες πια έχουν μεγάλη οθόνη .... καφετέρια χωρίς μεγάλη οθόνη δεν έχει πια μέλλον ..... ούτε παρόν δηλαδή .. ,.

Β. Κι αυτό μέσα στον όλο θεσμό είναι .... στα καφετέρεια .... ανάμεσα στα δρώμενα είναι και η παρακολούθηση αθλητικών εκδηλώσεων .... άμα σας τα λέω εγώ να μ' ακούτε... .εδώ χτυπάει βρε η καρδιά της Ελλάδας ... όλα από εδώ ξεκινάνε και εδώ καταλήγουν ... εδώ λύνονται όλες οι διαφορές, εδώ καταστρώνονται όλα τα σχέδια .. .. 0 άνθρωπος για να σκεφτεί, για να φιλοσοφήσει τη ζωή του, για να βρει λύσεις θέλει χαλάρωση, καφεδάκι και κουβέντα... .θέλει να συμμετέχει στα .... καφετέρεια

Γ. Ναι γιαυτό πάνε όλα μπροστά σ' αυτή τη χώρα .... στα καφετέρεια οφείλεται .... το

μόνο που αναπτύσσεται είναι η ..... περιφέρεια (δείχνει το πισινό του), από το πολύ καθισιό στα μαξιλάρια ....

Β. Και τι θες δηλαδή .... να καθόμαστε, ακόμα στις ψάθινες καρέκλες όπως παλιά, που μετά από μισή ώρα έβγαζε ο πισινός σου ρόζο; Γι' αυτό τότε δεν καθόταν πολύ οι άνθρωποι στα καφενεία .... δεν υπήρχαν οι καφετέριες ....

Γ. Τα καφετέρεια θες να πεις ....

Β. Το έμαθες βλέπω ... πολύ χαίρομαι .... τότε οι άνθρωποι δεν είχανε τόσα πολλά προβλήματα όπως εμείς σήμερα, γιαυτό δεν κάθονταν με τις ώρες, δεν φιλοσοφούσαν τη ζωή .....

Γ. Ναι αλλά δούλευαν βρε .... γιαυτό δεν είχαν καιρό για φιλοσοφίες ...

Β. Για κάτσε ρε φίλε ... δηλαδή εμείς σήμερα δεν δουλεύουμε; Δουλεύουμε, αλλά αφήνουμε και λίγο χρόνο για ένα καφέ. ...

Γ. Οχι για έναν καφέ, .. για τα καφετέρεια .... αυτό που αναρωτιέμαι όμως είναι το πότε δουλεύουμε; Γιατί εγώ παλιότερα δεν έβλεπα πρωινές και μεσημεριανές ώρες τόσο κόσμο στα καφενεία .... πότε στο καλό δουλεύουν όλοι αυτοί κι είναι μεσημεριάτικα στα .... πολιτιστικά κέντρα; χώρια τα βράδια ...

Α. Κοίτα( παίρνει ύφος) κάποτε ο κόσμο; δούλευε ένα συγκεκριμένο ωράριο, τώρα οι δουλειές ποικίλλουν και όσοι δεν δουλεύουν πού θα πάνε; .. .στη καφετέρια, ν' αλλάξουν μια κουβέντα, να πιουν ένα καφέ, να χαλαρώσουν ....

Γ. Μια κουβέντα τρεις ώρες με το ρολόι πάνω σε μια καρέκλα; Δεν μουδιάζει ο

τέτοιος τους;

Α. Γιαυτό σήμερα οι καφετέριες έχουν αναπαυτικές καρέκλες, μαξιλαράκια κι όλα

τα σχετικά

Γ. Ναι, αν μάλιστα είχανε και μια τουαλέτα δίπλα στο τραπέζι, τι καλά που θα'

τανε ε;

Α. Αυτό αν τόπες ξαναπέστο ..... ξέρεις τι σπάσιμο είναι να σηκώνεσαι να πηγαίνεις

τόσο δρόμο;

Γ. Σε νοιώθω ..... δεν θα μπορούσε άραγε το μαγαζί μαζί με τον καφέ να φέρνει κι

έναν καθετήρα;

Β. Ε όχι κι έτσι μωρέ, τι θα το κάνουμε εδώ πέρα... .είπαμε θεσμός τα καφετέρεια

αλλά μην τα κάνουμε και ΕΣΥ .

Α. Γιατί ρε συ; είναι μεγάλο πρόβλημα το κατούρημα .... εκεί που κάθεσαι και

πίνεις το καφεδάκι σου, να πρέπει ν' αφήνεις το χουζούρι σου να πηγαίνεις τόσο δρόμο; .. Σπάει η απόλαυση των στιγμών της χαλάρωσης .... και να είναι μια φορά

πάει κι έρχεται, αλλά ο καφές είναι και διουρητικός όπως ξέρεις .

Β. Άστα να πάνε ....

Γ. Γιαυτό σας λέω .... κάθε θεσμός έχει και τις .... ανάγκες του ..... γι' αυτές δεν

φρόντισαν τα καφετέρεια Βασιλάκη μου .... όλα τα έχεις σκεφτεί, αλλά το

κατούρημα; .....

Β. Μωρέ κι αυτό το έχω σκεφτεί εγώ, με έχει απασχολήσει πολύ καιρό, αλλά πώς

να το πω τώρα που θα πέσει φάπα αλά Τζανετάκου, όπως στις παλιές ταινίες;

Γ. Τι σκέφθηκες ρε, πέστο, εκτός από κοτσάνες καμιά φορά λες και τίποτα

σωστό ....

Β. Ναι βγάλε τη σκούφια σου .... όχι ρε άστο .....

Α. Πέστο ρε μ .... και κοτσάνα να είναι τι έγινε;

Β. Θα λες ότι σε αντιγράφω .....

Α. Γ. (Μαζί) Πέστο ρε ό,τι να είναι .... κουβέντα κάνουμε έστω κι αν την ... κατουράμε ...

Β. Να ρε όταν είναι να πάμε καφετέρεια να βάζουμε .

Α .Γ. Τι ρε;

Β. Mπεϊμπιλίνo( το πετάει και τραβιέται για την αποφυγή της φάπας)

Α. Γ. (Τον μουντζώνουν και οι δύο μαζί)

Β. Γιατί ρε άσχημα θα είναι; Ούτε να σηκώνεσαι για τουαλέτα ούτε τίποτα .... πήγες σπίτι το βγάζεις και το πετάς ..... ωραία πράματα ....

(Όση ώρα μιλάει ο Α είναι σκεπτικός και προβληματισμένος)

Α. Τώρα που το σκέφτομαι βρε Γιάννη .... δεν είναι κι άσχημη η ιδέα του είναι μια

λύση ... πες πως έχεις ακράτεια ... μπορείς να χαλαρώσεις χωρίς διακοπές .

Γ. Ρε σεις τρελαθήκατε τελείως ..... σαν τα μωρά κάνετε .... γίνονται αυτά τα πράγματα; ...

Α. Γιατί ρε άσχημα τη βγάζουν τα μωρά; Ξέρεις τι απόλαυση θα είναι να την αμολάς

καθιστός ενώ απολαμβάνεις τον καφέ σου; Καπουτσίνο και ξαλάφρωμα .

Γ. Ρε άει στο διάολο από δω τρελοί( σηκώνεται όρθιος)εδώ με σας θα χάσουμε και το λίγο μυαλό που έχουμε

Β.(Τον βλέπει που σηκώνεται) Τι ... κατουριέσαι;

Γ. Όχι ρε, θα φύγω ....

Β. Κάτσε κάτω ρε, μην χαλάς τη πιάτσα .... την άλλη φορά που θα ξανάρθεις φόρεσε ένα Μπεϊμπιλίνο και θα με θυμηθείς .... είναι Η λύση, ακούστε με, το μελετάω καιρό τώρα, αλλά δεν βρήκα ευκαιρία να το θέσω για συζήτηση ....

Α. (Σηκώνεται) ... Λοιπόν, πάω για κατούρημα .... τελευταία φορά ..... από αύριο

μπεϊμπιλίνο να τα κάνει; όλα στην καρέκλα καφετέρια αγάπη μου .

Β. Ζήτω τα καφετέρεια!!! Θεσμός για την ακράτεια λόγων και έργων… θεσμός

αδιάκοπος… ούτε για κατούρημα πια δεν θα κόβετα… ούτε για κατούρημα!!!

ΤΕΛΟΣ