Πού είναι το κράτος; Ελα ντε!

Θα θυμάστε εκείνο το αλήστου μνήμης «πού είναι το κράτος, τι κάνει το κράτος, δεν υπάρχει κράτος;» που ακούγεται όλο και λιγότερο ευτυχώς τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, ακριβώς γιατί όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι η απάντηση στα ανωτέρω- ρητορικά έτσι κι αλλιώς ερωτήματα-ήταν και είναι αρνητική.

΄Ετσι κι αλλιώς πλέον το κράτος υπάρχει μόνο για τους δανειστές του και για κάποιες υποτυπώδεις λειτουργίες ίσα-ίσα για να δικαιολογεί την ύπαρξή του, όσο του το επιτρέπουν οι ανωτέρ(οι)ω.

Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα απ΄ αυτό το μόρφωμα, η κοινωνία θα δώσει το έναυσμα για την επανεκκίνηση της πατρίδας. Υπάρχουν δύο κόσμοι, ο πραγματικός(και ο ιδεατός ως προς την προσδοκία), η κοινωνία που διψά για ένα καλύτερο μέλλον και ο εικονικός, αυτός που έχουν φτιάξει και προσπαθούν να συντηρήσουν με τα κανάλια(μηχανική υποστήριξη), όλοι αυτοί, ένοχοι και συνένοχοι. Κλείστε τις τηλεοράσεις στις «ειδησεογραφικές» εκπομπές, στα δελτία τους, στα τώκ-σώου τους(κυρίως σ΄ αυτά) και δείτε ο ένας τον άλλο στα μάτια, μαντέψτε τι θέλουν να γίνει και κυρίως ποιοί θέλουμε να το κάνουν. ΄Οτι μπορούμε χωρίς αυτούς δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή αμφιβολία, πάντα άλλωστε η κοινωνία ήταν μπροστά απ΄ αυτούς όλους, πάντα τους ξεπερνούσε αλλά δεν είχε ποτέ όσο τώρα συνειδητοποιήσει την δύναμη και την δυναμική της.

΄Ηρθε ο καιρός όμως, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κατά πως λένε κι οι γραφές, ήρθε η ώρα της ευθύνης του καθενός και όλων μας, το μέλλον είναι υπόθεση της κοινωνίας και της ενωμένης δράσης, δεν είναι υπόθεση κανενός τεχνητού παραδείσου. Είναι ώρα ευθύνης και ένα τεστ νοημοσύνης για τον καθένα και όλους, είναι μια εξέταση κατά πόσο πάψαμε να ξεχνάμε πολιτικές συμπεριφορές και εγκληματικές πρακτικές σε βάρος μας.