"Τα σύνορα της φιλίας"

Τα σύνορα της φιλίας και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, παίχτηκαν στη Σάμο και η πολυπόθητη ελληνοτουρκική φιλία βρήκε την ενσάρκωσή της σε δύο ανθρώπους που ζήσαν μια περιπέτεια από το απόγευμα του Σαββάτου, στην μία όχθη του επταστάδιου, που αν τους το έλεγε κάποιος πρις από μερικές μέρες θα τους φαινόταν σενάριο. ΄Ομως μερικές φορές η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια, αυτό δα το ξέρουμε.Λάτρεις του ψαρέματος και οι δυό ο Αντρέας κι ο Κοκάν έπιασαν τελικά το μεγάλο λαυράκι της φιλίας, εξ αφορμής μιας ατυχίας. Τελικά και ο "καλοθελητής" που τηλεφώνησε στις αρχές και η όλη ταλαιπωρία με την κράτησή τους συνέβαλαν στην καλύτερη γνωριμία και την αλληλοεκτίμησή τους.΄Ετσι είναι η μοίρα των ανθρώπων, να ανταμώνουν πέρα και πάνω από σύνορα, να βηθάνε ο ένας τον άλλον, να έρχονται αλληλέγγυοι, να πυκνώνουν τους δεσμούς τους.

Ο Κοκάν ήρθε λόγω καιρού, απειρίας και έλλειψης βενζίνης με το σκάφος του μέχρι την Αγ. Παρασκευή και βγήκε σε αναζήτηση καυσίμων, ο Αντρέας προσφέρθηκε να τον πάει μέχρι την πόλη να βρει βενζίνη, τα τηλέφωνα πέσανε και το αυτόφωρο δεν άργησε. Το δικαστήριο κατάλαβε, εκτίμησε το άδολο των ενεργειών τους, τους αθώωσε και χειροκροτήθηκε(διαφωνώ με όσους θεωρούν το χειροκρότημα στα ακροατήρια ως "κερκιδική" αντίδραση, είναι μια αυθόρμητη εκδήλωση επιβράβευσης μιας απόφασης, καλή ώρα).

Καλή αντάμωση ξανά λοιπόν Αντρέα και Κοκάν, αυτή τη φορά απέναντι φαντάζομαι.΄Αλλωστε, συνηθίζουμε εμείς οι Αιγαιοπελαγίτες, να ανταποδίδουμε τις επισκέψεις φίλων.