Στην ακρογιαλιά του Σύμπαντος

Κάπου εκεί βρισκόμαστε, καθόμαστε και παρατηρούμε, πετώντας ίσως και βότσαλα, διότι τα μεγέθη που μας παρέθεσε ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου ήταν τέτοια που μπορούμε να είμαστε ήσυχοι για την πλανητική κατάσταση και θα πρέπει να ανησυχούμε μόνο για το αύριο και για το τι μας ξημερώνει...

...έτσι αποκάλεσε τους αστροφυσικούς και τους αστρονόμους και όσους ασχολούνται με αυτό που λέμε έρευνα για την προέλευση του κόσμου μας και της ζωής επί γης. Είμαστε προϊόν μια έκρηξης σίγουρα κι αυτό που ψάχνουμε είναι πότε, γιατί και πώς έγινε αυτή προκειμένου να προκύψουμε...

... κι αυτό που κατάλαβα έτσι σαν γενικό συμπέρασμα είναι ότι τα πάντα υπόκεινται στη φθορά του χρόνου, ακόμα και το ηλιακό μας σύστημα , ο ήλιος μας που κάποτε θα καταστραφεί κι αυτός και μαζί κι εμείς, αλλά ψυχραιμία, αυτό θα γίνει σε κάποια δισεκατομμύρια χρόνια, χαλαρά...

... αυτό που δεν πρέπει να μας εγκαταλείψει, όσα δις χρόνια και να περάσουν είναι το χιούμορ, το οποίο ο κ. καθηγητής είχε άφθονο και πηγαίο. Τελικά είναι ωραίο να γελά και να διασκεδάζει κανείς, ακόμα και δια του αυτοσαρκασμού, ακόμα και αναφερόμενος σε αστρικά ζητήματα, είναι καλό να φεύγεις ευχαριστημένος από μια ομιλία με εκατομμύρια έτη φωτός, μαύρες τρύπες και σκοτεινές ενέργειες. Κι εμείς φύγαμε τουλάχιστον ευχαριστημένοι αν όχι σοφότεροι, αλλά και χορτασμένοι από τα δις, έστω κι αν αυτά ήταν διαστημικά μεγέθη και όχι δημοσιονομικά σαν και τ΄ άλλα των ημερών μας.

Μία ακόμη ευχάριστη βραδιά-έκπληξη από το φεστιβάλ ΗΡΑΙΑ-ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ, τον καθηγητή κ.Διονύση Σιμόπουλο, τον καλλιτεχνικό διευθυντή Σωτήρη Μαργιωρή, την πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου Πυθαγορείου Κική Παντελόγλου και όλους τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο θαύμα τούτο.