Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Ανεπανάληπτος!!!

΄Ισως επειδή η χτεσινοβραδινή ήταν η προτελευταία, ίσως επειδή ήταν εκεί οι μαθητές από το σχολειό του, ίσως επειδή ήταν εκεί οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής, ίσως έπαιξε ρόλο και η εμφάνιση της αεικίνητης ΄Αλκηστης, πάντως το χτεσινό Αλ-Τσαντίρι ήταν κορυφαίο.
Ο Λαζόπουλος δεν αναδείχτηκε απλά, κατακυρώθηκε ως ο εθνικός διασκεδαστής, αλλά και εκφραστής του κόσμου, έτσι όπως κανείς, είτε στη τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο ή και στον έντυπο τύπο, δεν μπόρεσε να τον εκφράσει. Τηρουμένων των όποιων αναλογιών και συγκυριών ο Λάκης θυμίζει την αείμνηστη Μαλβίνα. Και είναι αυτό το είδος της σάτιρας, που συνοδεύει τον εμπνευσμένο λόγο η εικόνα, που μεταδίδεται νωρίς, την ώρα της λαϊκής τηλεθέασης, με τη συμμετοχή δεκάδων ανθρώπων, ζωντανά, που δεν είναι απλοί χειροκροτητές που υπακούν σε κάποιον ανιματέρ που δίνει το σύνθημα(και αυτό το κάνει ο Λάκης με την παρουσία του), αλλά ζουν και δρουν μέσα στην παράσταση.
Κρίμα(και χαράάάά φαντάζομαι κάτι ψυχές)που την επόμενη βδομάδα τελειώνει και τελειώνει με την παρουσία της μεγάλης κυρίας του τραγουδιού της Χαρούλας. Θα μας λείψει σίγουρα. Και είναι από τις εκπομπές και τις παρουσίες, όπως και η Μαλβίνα, που όταν έπαψαν αισθανθήκαμε όλοι το κενό. Δεν περίμενε ούτε ο ίδιος, ούτε και κανείς από την παραγωγή αυτή την γιγάντια επιτυχία, αλλά όχι ότι ήταν αναπάντεχη. Αν ρίξουν όλοι τους μια ματιά στα τηλεοπτικοραδιοφωνικά δρώμενα και την παρακμή που ζούμε, θα καταλάβει γιατί ο κόσμος βρήκε έκφραση και διέξοδο στο Αλ-Τσαντίρι.
Τώρα τι γίνεται...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα