΄Εχει πάντως τη σωστή στάση.

΄Οπως και να ερμηνεύσει κανείς την στάση της Μαντόνας στη πρόσοψη της Φραγκόκλησσας, επί της παραλίας της Σάμου, μέσα θα είναι. Διότι η ένωση των χεριών της μπορεί να μαρτυρεί την στάση προσευχής, αλλά αν λογαριάσουμε την περιπέτεια του κτιρίου εδώ και δεκαετίες, μπορεί να την ερμηνεύσουμε και ως στάση κολυμβητή πριν την πτώση για πρόσθιο. Σε τέτοια απελπιστική κατάσταση που την έχουν φέρει από την εγκατάλειψη, τι να κάνει κι Αυτή, προσεύχεται αλλά δεν βαριέσαι. Με την άκρη του ματιού της βλέπει και το δορυφορικό πιάτο παραπλεύρως και αναλογίζεται ως γνήσια Λατίνα... o tempora, o mores!